EUROLEAGUE

Για πάντα Underdogs, μέχρι το τέλος

Για πάντα Underdogs, μέχρι το τέλος

Οι Ισραηλινοί θέλησαν να τους βαφτίσουν φαβορί για τον τίτλο. Ο Ολυμπιακός όμως έχει μάθει να θριαμβεύει έχοντας τον ρόλο του αουτσάιντερ, κάτι που τους εξιτάρει. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.

Λίγο μετά το τέλος της αναμέτρησης στο Τελ Αβίβ, Ισραηλινοί δημοσιογράφοι μπήκαν στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού και πήραν συνεντεύξεις από τους Κώστα Παπανικολάου και Γιώργου Πρίντεζη (παρακάτω θα δείτε το VIDEO). Η κύρια ερώτηση τους ήταν για το αν οι "ερυθρόλευκοι" φέτος νιώθουν ξεκάθαροι διεκδικητές του τίτλου, σε αντίθεση με το 2012 και το 2013 όταν και κατέκτησαν την EuroLeague σαν αουτσάιντερ (Underdogs η λέξη που χρησιμοποίησαν). Προσπάθησαν με... κόπο να αποσπάσουν το "ναι" από τους Έλληνες διεθνείς, αλλά το μόνο που κατάφεραν να πάρουν ήταν δύο προσγειωμένα βλέμματα και δύο ώριμες και μετρημένες απαντήσεις: "Έχουμε κάνει καλή δουλειά μέχρι τώρα και προχωράμε με το κεφάλι χαμηλά. Δεν μπορούμε να μιλάμε για Final Four, αλλά αν συνεχίσουμε έτσι, κάτι καλό θα καταφέρουμε στο τέλος".

Μα τι ρώτησαν; Βλέπετε, δεν ξέρουν πως αυτή η ομάδα έχει θριαμβεύσει έχοντας ως κανόνα και νοοτροπία της το "προχωράμε σεμνά και ταπεινά". Δεν γνωρίζουν πως τόσα χρόνια σε αυτά τα αποδυτήρια τους... πιάνει αλλεργία όταν τους αποκαλούν φαβορί. Σε αυτή την ομάδα του Ολυμπιακού, οικεία νιώθουν με τον χαρακτηρισμό του αουτσάιντερ. Έτσι έχουν μάθει να λειτουργούν καλύτερα, έτσι τους αρέσει, αυτό τους εξιτάρει. Να θριαμβεύουν όντας against all odds όπως το 2012 στην Κωνσταντινούπολη, πηγαίνοντας κόντρα στις πιθανότητες όπως το 2013 στο Λονδίνο, φέρνοντας τα πάνω-κάτω όπως το 2015 στα playoffs απέναντι στην Μπαρτσελόνα και ακολούθως στον ημιτελικό στην Μαδρίτη κόντρα στην ΤΣΣΚΑ. Για αυτό σας λέμε: για πάντα Underdogs, μέχρι το τέλος, όσο καλά και αν παίζουν, ασχέτως και αν έχουν μετρήσει 3 τελικούς στην διοργάνωση τα τελευταία 5 χρόνια.

Ο Ολυμπιακός στο Ισραήλ σημείωσε την 7η (Βιτόρια, ΟΑΚΑ, Βαρκελώνη, Κάουνας, με Νταρουσάφακα, Καζάν, Τελ Αβίβ) εκτός έδρας νίκη του (σε 12 ματς) στην διοργάνωση. Σημαντικό επίτευγμα για τους Πειραιώτες, οι οποίοι την περασμένη σεζόν στο TOP-16 "πληγώθηκαν" στις αναμετρήσεις μακριά από το ΣΕΦ, μετρώντας μόλις 1 νίκη σε 7 παιχνίδια, γνωρίζοντας στο τέλος τον αποκλεισμό. Οι "ερυθρόλευκοι" πέρσι φάνηκαν να χάνουν το μέταλλο τους στα away games, αλλά φέτος δείχνουν πυγμή, χαρακτήρα, νοοτροπία νικητή και ξανά την στόφα της πρωτοκλασάτης ομάδας. Ένας από τους λόγους που βρίσκονται αυτή την στιγμή στην 3η θέση της κατάταξης (μία νίκη μακριά από την πρώτη Ρεάλ την οποία και υποδέχεται στον Πειραιά), κρατώντας την τύχη στα χέρια τους, όντας... αγκαλιά με το πλεονέκτημα έδρας ενόψει των playoffs της διοργάνωσης. Απομένουν 6 αγωνιστικές ακόμη.

Ο MV-Printezis, ο Μatt-is-back και ο Γκριν χωρίς Σπανούλη

Για πάντα Underdogs, μέχρι το τέλος

Ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε για 4ο παιχνίδι (και μάλιστα όλα εκτός έδρας) χωρίς τον Βασίλη Σπανούλη και οι Πειραιώτες σημείωσαν την 3η τους νίκη δίχως τον αρχηγό τους. Ο Γιώργος Πρίντεζης έκανε και πάλι το βήμα μπροστά, κάνοντας θραύση μέσα στην ρακέτα (15π, 5ρ, 2ασ), δείχνοντας για ακόμη μία φορά τον ηγετικό του χαρακτήρα, αλλά και το γιατί αποτελεί την σταθερή αξία της φετινής ομάδας. Ήταν το 7ο σερί παιχνίδι του που πέτυχε διψήφιο αριθμό πόντων και είναι ο κορυφαίος παίκτης των "ερυθρολεύκων" σε απόδοση, έχοντας ranking "15" με 12.9 πόντους (50% δίποντα, 42.2% τρίποντα) και 4.8 ριμπάουντ. Ο Ματ Λοτζέσκι, ύστερα από ένα κακό επιθετικά παιχνίδι στην Κωνσταντινούπολη απέναντι στην Φενέρμπαχτσε (4π, πρώτη φορά που δεν πέτυχε δίποντο), στο Τελ Αβίβ βρήκε ρυθμό στα σουτ (15π, 4/5δ, 2/4τρ) και έδωσε μεγάλη επιθετική ώθηση στην ομάδα του. Το χρειαζόταν και ψυχολογικά αυτό το ματς για να βρει και πάλι το χαμένο του μομέντουμ στο σκοράρισμα.

Ο Έρικ Γκριν δείχνει ξεκάθαρα περισσότερο απελευθερωμένος όταν δεν βρίσκεται στην πεντάδα ο Βασίλης Σπανούλης και για ακόμη μία φορά μπόρεσε να καλύψει επάξια το κενό του αρχηγού του Ολυμπιακού, δίνοντας μεγάλη επιθετική ώθηση στην ομάδα του. Βγήκε μπροστά, πήρε πρωτοβουλίες, δημιούργησε φάσεις για τον εαυτό του, επέδειξε αγωνιστικό θράσος, έγινε μόνιμη απειλή για την Μακάμπι και τέλειωσε το ματς με 16 πόντους (6/8δ, 1/3τρ), βάζοντας το ένα σουτ μετά το άλλο. Πέτυχε 25 κόντρα στην Καζάν, 17 απέναντι στην Φενέρμπαχτσε και τώρα 16 εναντίον των Ισραηλινών, σε 30+ χρόνο συμμετοχής. Με την επιστροφή του αρχηγού η παρουσία του στο παρκέ θα μειωθεί, αλλά το ζητούμενο για τον Αμερικανό γκαρντ είναι να συνεχίσει να παρουσιάζεται παραγωγικός και συνεπής στον ρόλο του σκόρερ, τόσο όταν θα έρχεται από τον πάγκο, όσο και όταν θα βρίσκεται μαζί στο ίδιο σχήμα με τον Kill-Bill.

Ο ουσιαστικός Ουότερς καλύπτει το κενό του Χάκετ

Για πάντα Underdogs, μέχρι το τέλος

Ο Ντόμινικ Ουότερς πραγματοποίησε την καλύτερη του εμφάνιση με τον Ολυμπιακό κόντρα στην Μακάμπι. Ολοκλήρωσε την αναμέτρηση μετρώντας 14 πόντους(3/3δ, 2/4τρ, 2/2β) και 1 ασίστ, δίνοντας πολύτιμες λύσεις στο σκοράρισμα στην ομάδα του όποτε χρειάστηκε. Φέτος στην EuroLeague μετρά 9 εμφανίσεις και τα νούμερα του για τον χρόνο που αγωνίζεται είναι εξαιρετικά. Σε 12 λεπτά συμμετοχής έχει 6.1 πόντους, με 65.4% στα δίποντα (17/26), 40% στα τρίποντα (4/10) και 90% στις βολές (9/10). Η δημιουργία του στις 1.8 ασίστ (αποκορύφωμα οι 5 που έδωσε κόντρα στην Μπασκόνια), αλλά είναι σημαντικό πως σπάνια κάνει λάθος (1 ανά αγώνα). Στο κομμάτι του σκορ, είναι ένας παίκτης που δεν θα διστάσει να πάρει πρωτοβουλίες, όντας ιδιαίτερα αξιόπιστος όταν σουτάρει από μέση απόσταση. Από τους καλύτερους παίκτες σε αυτόν τον τομέα στο "ερυθρόλευκο" ρόστερ. Δεν κάνει "θόρυβο" με την παρουσία του στο παρκέ, αλλά πλέον σου βγάζει μία σιγουριά και ασφάλεια όταν έχει θέση στην 5άδα, όταν κρατά την μπάλα στα χέρια του. Έχει ταιριάξει γρήγορα στην χημεία των Πειραιωτών, έχει προσαρμοστεί στον ρόλο του και παίζει μπάσκετ λες και βρίσκεται χρόνια στο μεγάλο λιμάνι.

Μπορεί να έχει έλλειψη αθλητικών προσόντων και να είναι κοντύτερος (έχει ύψος 1.85) από τον Ντάνιελ Χάκετ (1.99), μη διαθέτοντας μεγάλη εμπειρία από το υψηλότερο επίπεδο (πρώτη φορά παίζει στην EuroLeague στην καριέρα του), αλλά μέχρι στιγμής είναι απόλυτα χρήσιμος, λειτουργικός και ουσιαστικός για τους "ερυθρόλευκους", καλύπτοντας ικανοποιητικά την απουσία του Ιταλού. Ο Ντόμινικ Ουότερς δεν είναι ο παίκτης που θα κάνει την διαφορά, αλλά προσφέρει στην ομάδα του αυτά ακριβώς που χρειάζεται από εκείνον, συνεισφέροντας ενεργά σε δημιουργία, επίθεση, αλλά και στην άμυνα. Κάνει ακριβώς αυτά που πρέπει, τίποτα περισσότερο και τίποτε λιγότερο, όντας συνεπής στον ρόλο του. Είναι ευτυχής και μόνο που βρίσκεται στον Ολυμπιακό, είναι ικανοποιημένος με όσο χρόνο και να του δώσει ο προπονητής του, απολαμβάνει την κάθε στιγμή στο μεγάλο λιμάνι, αρπάζει κάθε ευκαιρία που του δίνει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και αυτή την θετική ενέργεια που κουβαλά την βγάζει στο παρκέ.

Ρυθμός, καλή κυκλοφορία και STOP στο τρανζίσιον της Μακάμπι

Για πάντα Underdogs, μέχρι το τέλος

Ο Ολυμπιακός νίκησε στο Τελ Αβίβ γιατί έλεγξε τον ρυθμό του παιχνιδιού, έχοντας ένα συνεχόμενο προβάδισμα από το ξεκίνημα της αναμέτρησης. Αυτό τον βοήθησε στο να σημειώσει την ίσως πιο εύκολη εκτός έδρας επικράτηση του στην φετινή διοργάνωση. Οι Πειραιώτες είχαν καλή και γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας, μοίρασαν τις κατοχές, έβγαλαν αρκετά ελεύθερα σουτ, είχαν υπομονή και έψαξαν τους συμπαίκτες τους. Χτύπησαν την Μακάμπι κοντά στο καλάθι, σουτάροντας περισσότερα δίποντα (23/39) από τρίποντα (7/21), έβγαλαν ορισμένες συνεργασίες (αν και το πικ-εν-ρολ έλειψε λόγω της απουσίας του Σπανούλη) και οι 15 ασίστ θα μπορούσαν να ήταν περισσότερες αν παρουσιάζονταν περισσότερο αποτελεσματικοί στην τελική προσπάθεια.

Έπαιξε ρόλο στην εξέλιξη του ματς η κυριαρχία του Ολυμπιακού στα ριμπάουντ (40-30), όπως και η βελτίωση των "ερυθρολεύκων" στην άμυνα, ειδικά στο δεύτερο μέρος. Στο πρώτο ημίχρονο, οι Πειραιώτες έδωσαν την δυνατότητα στην Μακάμπι να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο, σημειώνοντας εύκολα καλάθια, με τους φιλοξενούμενους να έχουν κακές επιστροφές. Μόλις όμως οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου έβαλαν STOP στο γρήγορο τρανζίσιον των γηπεδούχων, οι "κίτρινοι" μπλόκαραν, αδυνατώντας να βρουν ρυθμό. Αν πάντως πρέπει να προσέξει κάτι η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου, είναι στην συμπεριφορά της όταν δέχεται πίεση από τον αντίπαλο. Όταν το έπραξε η Φενέρμπαχτσε την περασμένη αγωνιστική, οι Πειραιώτες αναλώθηκαν σε κακές επιλογές και σε λάθη, γεγονός που τους κόστισε, ενώ το ίδιο συνέβη (σε μικρότερα βαθμό) και τώρα απέναντι στους "κίτρινους".

Η αγωνιστική εικόνα του Ολυμπιακού στην φετινή EuroLeague είναι εξαιρετική. Έχε τα δυνατά και τα τρωτά του σημεία, αλλά παίζει σοβαρό μπάσκετ. Έχει διάρκεια, έχει βρει μομέντουμ (12 νίκες στα τελευταία 15 παιχνίδια του), ξέρει να αντιδρά μετά από ήττες, έχει βρει και πάλι τον χαρακτήρα του στα εκτός έδρας ματς, βγάζει σκληράδα στην άμυνα, αξιοποιεί στην πράξη την χημεία και την ομοιογένεια του σαν σύνολο, καθώς έχει παίκτες που παίζουν χρόνια μαζί και μπορεί να βρίσκει λύσεις εκ των έσω (σαν Λερναία Ύδρα), παρά τα προβλήματα και τα κενά που του εμφανίζονται. Διαθέτει ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα, θέλει να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο (και το πράττει εξαιρετικά όταν βρει χώρο), στην επίθεση έχει βελτιωθεί και δεν είναι προβλέψιμος όπως πέρσι, έχει αθλητές με προσωπικότητα που μπορούν να κάνουν την διαφορά σε κρίσιμα σημεία, έχει βάθος στο ρόστερ και διαθέτει μεγάλη εμπειρία από αυτές τις καταστάσεις (όσο ελάχιστες ομάδες) για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις σε αυτό το υψηλό επίπεδο. Οι Πειραιώτες βαδίζουν σε καλό δρόμο. Εύλογα λοιπόν κάποιος μπορεί να τους χαρακτηρίσει διεκδικητές τους τίτλου, αλλά είπαμε: θα είναι για πάντα αουτσάιντερ!

Το VIDEO με τους Ισραηλινούς στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού:

TAGS EUROLEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ