Ο ΠΑΟΚ ψάχνει ακόμη τη σφραγίδα του Στέφενς

Ο ουδέτερος θεατής ευχαριστήθηκε ποδόσφαιρο και σασπένς στο ΠΑΟΚ – Μακάμπι Χάιφα 3-2. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, εντός και εκτός Τούμπας, ως συνήθως φέτος, ταλαιπωρήθηκαν. Η ομάδα τους έπαιξε πάλι ποδόσφαιρο... ό,τι να' ναι, με σύστημα... χύμα στο κύμα.

Και επειδή της αρέσει να πρωταγωνιστεί σε ιστορίες με ηρωισμό και αυταπάρνηση, “φρόντισε” να εκτεθεί δυο φορές στις αντεπιθέσεις των Ισραηλινών και να βρεθεί, νωρίς – νωρίς, με την πλάτη στον τοίχο. Το 0-2, που ούτε ο πιο υποψιασμένος θεατής κατάλαβε πώς έγινε, ισοφαρίστηκε μέσα σε λίγα λεπτά χάρη στη σπεσιαλιτέ των “στημένων” και θα μπορούσε να ανατραπεί πριν λήξει το πρώτο ημίχρονο εάν δεν αστοχούσε δύο φορές στο πιο εύκολο από τα “στημένα”, το πέναλτι, ο κατά τεκμήριο ικανότερος σουτέρ της ομάδας, ο Στοχ.

ΠΑΟΚ-Μακάμπι 3-2

Η εικόνα, όμως, του πρώτου ημιχρόνου, που μόνο... σαδιστής σκηνοθέτης θα μπορούσε να εμπνευστεί, έδειξε έναν ΠΑΟΚ με “αεράμυνα”, με χάος ανάμεσα στις γραμμές του και με χτυπητές αδυναμίες στην ανάπτυξη του παιχνιδιού.

Οι φωνές που έβαλε ο Ολλανδός τεχνικός υποχρέωσαν τους παίκτες του ΠΑΟΚ να σοβαρευτούν στο δεύτερο ημίχρονο και να παίξουν κάτι που όντως έμοιαζε με ποδόσφαιρο. Προσέχοντας τα μετόπισθεν, κυκλοφορώντας πιο σίγουρα την μπάλα και δείχνοντας υπομονή σε όλες τις κινήσεις τους, “έριξαν” τους τρελούς και επικίνδυνους ρυθμούς των πρώτων 45 λεπτών και δημιούργησαν ευκαιρίες, με πιο ήρεμο και “στρωτό” ποδόσφαιρο.

Σε μία από αυτές “χτύπησε” πάλι ο άνθρωπος των κρίσιμων γκολ, ο Σάλπι, οπότε ο ΠΑΟΚ έγινε το απόλυτο φαβορί όχι μόνο για την πρόκριση, αλλά και για την πρωτιά στον 12ο όμιλο. Κι αυτό, βέβαια, για να τα λέμε όλα, αφού χρειάστηκε να επέμβει σωτήρια σε τρεις περιπτώσεις ο Χακόμπο.

Το ματς στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε περισσότερο με... παράσταση ελεύθερου ποδοσφαίρου, που αποκλειστικό στόχο είχε να ψυχαγωγήσει τον κόσμο. Η “ελαφρότητα” των παικτών του ΠΑΟΚ μετέτρεψαν τα εύκολα σε δύσκολα και επέτρεψαν στη Μακάμπι Χάιφα να μοιάζει με Μπάγερν. Εχω την εντύπωση ότι καιρός είναι να σφίξει τα λουριά ο Στέφενς, διότι το φαινόμενο να “κοιμάται” ο ΠΑΟΚ στο ξεκίνημα των αγώνων άρχισε να γίνεται κουραστικό.

Το αυτάκι του Στόχ

Επίσης, δεν θα ήταν ανώφελο να τραβήξει το αυτί του Στοχ, όχι γιατί αισθάνεται παικταράς και θέλει να το αποδεικνύει, αλλά για να... θυμηθεί ο Σλοβάκος ότι πέναλτι ξέρουν να εκτελούν και άλλοι συμπαίκτες του. Οταν αρπάζει την μπάλα από τα χέρια του Λίνο για να εκτελέσει και το δεύτερο πέναλτι, υπάρχει ένα θεματάκι. Και στο κάτω – κάτω, καλό είναι να ορίζει ο προπονητής ποιος ή ποιοι και πότε θα σουτάρουν από την άσπρη βούλα. Επαγγελματίες μπορεί να είναι όλοι οι παίκτες, όπως είπε ο Στέφενς, αλλά και ο προπονητής είναι επαγγελματίας και, αν δεν κάνω λάθος, είναι ταυτόχρονα και ο καπετάνιος της ομάδας.

Πιστεύω ότι πολύ δύσκολα ο ΠΑΟΚ θα παίξει όπως θέλει ο κόσμος του εάν κάτι δεν αλλάξει στη γραμμή των χαφ. Κι ας τόνισε ο Ολλανδός τεχνικός ότι μετά το 0-2 η ομάδα του έπαιξε καλύτερα από κάθε άλλο ματς φέτος. Είναι πολύ φιλότιμοι ο Λάζαρ και ο Τζιόλης, κάνουν ό,τι μπορούν για να αντεπεξέλθουν στα αμυντικά καθήκοντά τους, αλλά οργανωτικά υστερούν απελπιστικά.

Στέφενς: "Αποτέλεσμα που μας δίνει αυτοπεποίθηση"

Με αργούς χαφ, με χαφ που πουλάνε εύκολα την μπάλα, αντί να οργανώσουν το παιχνίδι της ομάδας τους, είναι αδύνατο μια ομάδα να ρολάρει επιθετικά. Κοντά τους και ο Νίνης, ο οποίος έχει καλύτερη τεχνική κατάρτιση και είναι πιο ταχείς, αλλά πολλές φορές δίνει την εντύπωση ότι νομίζει πως παίζει μόνος του και δεν πρόκειται κανείς αντίπαλος να τον μαρκάρει.

Το ωραίο είναι ότι ο ΠΑΟΚ προχωράει... ακάθεκτος. Πρώτος στον όμιλό του στο Γιουρόπα Λιγκ, δεύτερος στο Πρωτάθλημα, τρεις βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό και “μέσα” στο Κύπελλο. Από αποτελέσματα πάει μια χαρά, αλλά εξακολουθεί να αγχώνει και, συχνά, να εκνευρίζει τον φίλαθλο κόσμο του. “Οχι, δεν είναι ο ΠΑΟΚ αυτός που εγώ θέλω”, παραδέχτηκε μετά το 3-2 ο Στέφενς. Αυτό έλειπε, να είναι ικανοποιημένος. Αλλά το θέμα είναι πότε αυτή η ομάδα θα αρχίσει να παίζει το ποδόσφαιρο που θα φέρει τη σφραγίδα του σπουδαίου προπονητή της...