Αδικαιολόγητος φόβος

Ένα πολύ χαμηλού επιπέδου ποδοσφαιρικό θέαμα παρουσίασαν ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ στην Λεωφόρο. Δύο ομάδες, που είχαν φανερό πρόβλημα στην δημιουργία και δεν μπορούσαν να βρουν τρόπο, να σκεφτούν, να χτίσουν και να εκτελέσουν, μία ριμάδα τελική, από συνεργασία σε ροή αγώνα.

ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ

Ο Παναθηναϊκός για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική έχασε ευκαιρία να πατήσει στον στόχο του, που είναι η πρώτη 4άδα. Είναι σίγουρο πως όπως κυλά το πρωτάθλημα, θα βρει κι άλλες, όμως για να τα καταφέρει, θα χρειαστεί να γίνει πιο επιθετικός. Ακόμα και με τον τρόπο που επιλέγει ο Μπόλονι να αγωνίζεται, υπάρχουν περιθώρια, για να βγάζει μεγαλύτερη επιθετικότητα, από αυτήν που παρουσίασε στον ντέρμπι με την ΑΕΚ.

Στο ποδόσφαιρο μπορεί, να χάσεις από τον Παναιτωλικό και να υπάρχουν λόγοι, να σε ωθήσουν να γράψεις κάποια θετικά σχόλια, μπορεί να φέρεις ισοπαλία σε ντέρμπι και να μην υπάρχει τίποτα θετικό να σχολιάσεις. Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν αυτός που έπρεπε και το κακό ήταν, πως δεν προσπάθησε, να βελτιωθεί μέσα στο παιχνίδι.

ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΙΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΤΗΣ ΑΕΚ

Είχε να αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο, που είχε πραγματικά σοβαρά ανασταλτικά προβλήματα να λύσει. Ο Χιμένεθ είχε να διαχειριστεί κομβικές απουσίες, που του δημιουργούσαν πρόβλημα σκληράδας στο αμυντικό σκέλος. Έλλειπαν κομβικοί ποδοσφαιριστές σε διαφορετικούς χώρους. Ο Τσίγκρινσκι από το κέντρο της άμυνας, ο Μπακάκης που με τον Χιμένεθ αναγεννήθηκε από τα άκρα και οι Σιμόες, Γαλανόπουλος που δίνουν ενέργεια και θωρακίζουν αμυντικά τον άξονα.

Ο Ισπανός προπονητής, δεν πιστεύει τους Ντατσένκο, Βασιλαντονόπουλο και επέλεξε για δεξί μπακ τον Σβάρνα. Ο Μπόλονι σε κανένα σημείο του παιχνιδιού, δεν προσπάθησε να εκμεταλλευτεί, να πιέσει σε κανέναν από τους χώρους, που θα είχε πρόβλημα ο αντίπαλος και ήταν πολλοί.

ΔΕΝ ΠΙΕΣΕ ΤΟΝ ΣΒΑΡΝΑ

Όταν ένας προπονητής αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει έναν καθαρό κεντρικό αμυντικό στη μία πλευρά, που δεν είναι και από τους πλέον σβέλτους, όπως ο Σβάρνας, ο αντίπαλος προπονητής οφείλει να τον πιέσει. Να αξιοποιήσει τα αργά πόδια, το δύσκολο στρίψιμο του στόπερ, που παίζει στην πλευρά, είτε χρησιμοποιώντας κάποιον καθαρό εξτρέμ, είτε ζητώντας από τον μπακ, να παίξει πιο επιθετικά και να φέρει και κάποιον χαφ από την πλευρά του.

Στην προκειμένη περίπτωση ο Χουνακάρ, είχε να επιτηρεί τον πιο επικίνδυνο παίκτη της ΑΕΚ, τον Γκαρσία, οπότε έπρεπε να χρησιμοποιήσει κάποιον καθαρό εξτρέμ πάνω στον Σβάρνα, κάτι που δεν το έκανε.

Συνολικά, ο Ρουμάνος τεχνικός, έχει βοηθήσει σημαντικά τον Παναθηναϊκό. Τον σκλήρυνε, τον μάζεψε, του έδωσε αγωνιστική κατεύθυνση και τον έβαλε στην διεκδίκηση της 4ης θέσης, μέσα σε μία μάχη που φαινόταν χαμένη. Όμως θα πρέπει να καταλάβει πως για να πετύχει στον Παναθηναϊκό, θα πρέπει να υπάρχει μία μεγαλύτερη επιθετικότητα, στην συνολική λογική του.

Δημιουργήθηκαν οι συνθήκες, για να κερδίσει το παιχνίδι, άξιζε όμως στο τέλος να τιμωρηθεί και να το χάσει ολόκληρο. Η προσπάθεια που έκανε ο ίδιος και οι παίκτες του, ήταν φτωχή.

Η ΑΕΚ ΕΙΧΕ ΚΑΤΟΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕΙ

Η ΑΕΚ, έχοντας να αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο, που επιδίωξε να έχει το δεύτερο ρόλο στο παιχνίδι, αναγκάστηκε να πάει σε ένα παιχνίδι, που δεν το γνωρίζει καλά. Παίζοντας και ένα 4-2-3-1 με δύο καθαρά εξτρέμ, βολεύεται να έχει χώρους, για να αξιοποιεί την ταχύτητα τους. Χώρους όμως δεν μπορούσε να βρει με τον τρόπο, που αγωνιζόταν ο Παναθηναϊκός και το γεγονός αυτό, την μπλόκαρε. Την οδήγησε σε μία κατοχή μπάλας, που δεν ήξερε πώς να την υποστηρίξει, πως να την αξιοποιήσει, ώστε να γίνει παραγωγική.

Στην πράξη, βλέπαμε τους Σιμάνσκι, Μάνταλο να έχουν πολλές επαφές, για μεγάλα διαστήματα με την μπάλα στα πόδια τους, αλλά να μην ξέρουν τι να την κάνουν. Είχε δημιουργηθεί ένα παιχνίδι, που ουσιαστικά μπλόκαρε το κύριο όπλο της ΑΕΚ, που είναι ο Γκαρσία. Δεν μπορούσε να βρει μέτρα, για να παίξει στην ταχύτητα του και η παρουσία του Σβάρνα πίσω του, δεν του προσέφερε ένα στήριγμα για να παίξει μαζί του. Κρυβόταν και ο Ανσαριφάρντ πίσω από τον Νιάς και ανάμεσα από τα στόπερ του Παναθηναϊκού και η ΑΕΚ, έμοιαζε αδύνατον να απειλήσει.

ΣΚΟΡΑΡΕ ΜΕ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΕ

Η ΑΕΚ ευτύχησε να καταφέρει να σκοράρει με τον μοναδικό τρόπο που μπορούσε. Ένα λάθος, στον άξονα του Παναθηναϊκού δημιούργησαν, για μία και μοναδική φορά τις συνθήκες, για να παίξει ο Γκαρσία με την ταχύτητα του, να επιτεθεί στον χώρο και κατάφερε να τελειώσει τη φάση και να χαρίσει στην ΑΕΚ, την ισοπαλία.

Θα ήταν άδικο να χάσει το παιχνίδι, η ομάδα του Χιμένεθ. Όχι γιατί ήταν καλή, ίσα ίσα που δημιουργήθηκαν όλες οι συνθήκες για να πληρώσει την αδυναμία της, στο δημιουργικό κομμάτι, αλλά επειδή στο τέλος της ημέρας, ήταν η μόνη ομάδα, που έστω και ανεπιτυχώς προσπάθησε να κάνει κάτι με την μπάλα.

ΕΠΑΙΖΕ ΜΟΝΙΜΑ ΣΕ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΑ ΜΕΤΡΑ

Ο Παναθηναϊκός είχε μπλοκάρει τα επιθετικά κλειδιά της ΑΕΚ με την αμυντική τακτική του, με το εντυπωσιακά καλό παιχνίδι του Νιάς, στο ανασταλτικό κομμάτι και όσο έχει να κάνει με τις καλύψεις χωρίς μπάλα, αλλά δεν προσπαθούσε για τίποτα άλλο. Τα μέτρα που αμυνόταν ήταν πολύ χαμηλά, ακόμα και σε λάθος να οδηγούσε την πρώτη πάσα της ΑΕΚ, η μπάλα κερδιζόταν πολύ χαμηλά και δεν υπήρχαν οι ποδοσφαιριστές, για να καλύψουν τις αποστάσεις και να έρθουν σε τελική.

ΑΡΓΗΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Μπόλονι, έχει να κάνει με τις αλλαγές. Κάτι που έχει χρειαστεί να το επισημάνω, σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια, ακόμα και μετά από μεγάλες νίκες του Παναθηναϊκού. Στο παιχνίδι όμως με την ΑΕΚ, είχαν δημιουργηθεί οι συνθήκες, για να είναι δύσκολο να κάνει λάθος κι όμως άργησε υπερβολικά να κάνει τις αλλαγές. Η αλήθεια είναι, πως το παιχνίδι φώναζε πώς αν μπουν έγκαιρα, οι Βιγιαφάνες, Χατζηγιοβάνης, Καρλίτος, ο Παναθηναϊκός θα πάρει ώθηση.

Δεν ξέρω, αν τον έκανε το γκολ του Βέλεθ να περιμένει, αλλά η εικόνα που είχε η ομάδα του, δεν τον δικαιολογεί να κρατήσει για τόσο μεγάλο διάστημα την βασική ενδεκάδα στο γήπεδο. Η δυσκολία, που είχε ο Ενμπαγκοτό, στο να βρει χώρους και να ελευθερωθεί, η αδυναμία του Παναθηναϊκού να απειλήσει από την πλευρά του Σβάρνα, δεν τον δικαιολογεί, να χρησιμοποιηθεί στο 78ο λεπτό ο Χατζηγιοβάνης και να μην μπει καθόλου ο Αϊτόρ. Επίσης το μεγάλο πρόβλημα, που υπήρχε στο να κερδηθεί η κατοχή μπάλας και μέτρα στο γήπεδο, δεν δικαιολογούν την είσοδο του Βιγιαφάνες στο 84ο λεπτό.

ΤΟΥ ΕΛΕΙΨΕ Ο ΣΑΝΚΑΡΕ

Το παιχνίδι φώναζε πως ήθελε τον Βιγιαφάνες στο γήπεδο. Είναι δεδομένο, πως το ποδόσφαιρο που πιστεύει ο Μπόλονι, θέλει στον άξονα να κερδηθούν μέτρα και επιθετικότητα, από έναν ποδοσφαιριστή σαν τον Σανκαρέ. Δηλαδή από ένα δυνατό κορμί, που είναι σε θέση να πιέσει στην κατοχή τον αντίπαλο, χωρίς να χάνεται η ισορροπία στις γραμμές. Δηλαδή καθαρό χαφ, που θα μπορεί να προσφέρει έξτρα επιθετικότητα, με τα πατήματα του στην αντίπαλη περιοχή και την ικανότητα του, να λειτουργεί σαν δεύτερος φορ.

Για αυτόν άλλωστε τον λόγο, η πρώτη του επιλογή ήταν ο Λακμέλ Ζε που είχε δουλέψει μαζί του στην Αντβέρπ και από την στιγμή που αναγκάστηκα έκανε πίσω, λόγο της αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς του, κατέληξε σε έναν ποδοσφαιριστή με παρόμοια χαρακτηριστικά όπως ο Σανκαρέ.

Επιλογή που τον δικαίωσε άμεσα και σε 120 λεπτά, του έβαλε 2 τέρματα και 1 ασίστ και του έκρινε δύο σημαντικά παιχνίδια. Όμως το πρόβλημα που έχει στον τρόπο που επιλέγει να κάνει τις αλλαγές, είναι αυτό που οδήγησε στην συγκεκριμένη απώλεια. Δεν επιτρεπόταν, να αφήσει τον Σανκαρέ, να βγάλει 90λεπτό, στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, το γεγονός αυτό, οδήγησε σε θλάση και στην απουσία του.

ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΤΟΝ ΒΙΓΙΑΦΑΝΕΣ

Από τη στιγμή που δεν τον έχει στο γήπεδο, χρειάζεται οπωσδήποτε, τα διαφορετικά προσόντα του Βιγιαφάνες, ώστε να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να κερδίζει μέτρα, να χτίζει σκαλοπάτια, για να επιτίθεται. Στο Αγρίνιο, στο παραγωγικό δεύτερο ημίχρονο, ο Αργεντινός, ήταν παρόν, είχε κομβικό ρόλο σε όλες τις συνεργασίες κι από την στιγμή που βγήκε ο Παναθηναϊκός έκατσε.

Δεν το σχολίασα μετά το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό επικριτικά, επειδή κατάλαβα την ανάγκη που υπήρχε, να μπει σε εκείνο το χρονικό σημείο, ένας δεύτερος φορ. Σε κάθε περίπτωση, στο παιχνίδι με την ΑΕΚ όποιο πρόβλημα και να έχει ο Μπόλονι με τον Βιγιαφάνες, η ομάδα του, τον χρειαζόταν και τον έβαλε υπερβολικά αργά στο παιχνίδι.

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΛΑΘΟΥΣ

Η ισοπαλία στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, δεν είναι ένα αρνητικό αποτέλεσμα. Η εικόνα του πρωταθλήματος, οι αδυναμίες που έχουν η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, δίνουν το δικαίωμα στον Παναθηναϊκό να ελπίζει βάσιμα πως μπορεί στα playoffs, να διεκδικήσει την έξοδο του στην Ευρώπη.

Το σημαντικό για τον Παναθηναϊκό είναι το παιχνίδι Κυπέλλου της Τετάρτης (3/3) με τον ΠΑΣ. Θα είναι τεράστια η αποτυχία, αν δεν καταφέρει να ανατρέψει το αποτέλεσμα και να πάρει την πρόκριση στα ημιτελικά του κυπέλλου. Για να αποκλείσει τον πολύ αξιόλογο ΠΑΣ, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, πως χρειάζεται σημαντική βελτίωση στο παιχνίδι με μπάλα.

Σίγουρα είναι απαραίτητο και η βάση, για να υπάρξει πρόοδος η βελτίωση στο αμυντικό κομμάτι. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο πιστεύουν κάποιοι, να πάρει ένας προπονητής μέσα στην σεζόν μία ομάδα άρρωστη, όπως ήταν ο Παναθηναϊκός όταν την ανέλαβε ο Μπόλονι και να την βάλεις με καλό ποδόσφαιρο μέσα στους στόχους της.

Όταν αναλαμβάνεις μέσα στην σεζόν, τα βήματα είναι συγκεκριμένα. Μέσα από την αμυντική βελτίωση, δημιουργείς σύνολο, φέρνεις νίκες που φτιάχνουν την αυτοπεποίθηση στην ομάδα και μέσα στον χρόνο βάζεις και επιθετικές πινελιές. Έχουν υπάρξει μικρά δείγματα προς αυτήν την κατεύθυνση, πιστεύω όμως πως στο παιχνίδι με την ΑΕΚ, έγινε ένα μεγάλο βήμα προς τα πίσω.

Χρόνος για την μάχη της 4άδας υπάρχει, το παιχνίδι της Τετάρτης (3/3) είναι χωρίς αύριο και δίχως περιθώριο λάθους για τους πράσινους.