ΑΕΚ: "Καίει" η επόμενη μέρα
Το 3-5-2 αλά Χιμένεθ, η ΑΕΚ που δεν απειλεί, ο ρόλος του Πόνσε, η στρατηγική και η επόμενη ημέρα που καίει τον κόσμο. Ο Τσάρλι αναλύει τι οδήγησε στο μετέωρο βήμα την πρωταθλήτρια ΑΕΚ.
Το παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Άγιαξ δεν προσφέρεται για πολύ ανάλυση. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης πήγε σε μία ποδοσφαιρική λογική που είχε δουλέψει πέρυσι ο Μανόλο Χιμένεθ.
Το 3-5-2 με τον Μπακάκη αριστερό στόπερ και τον Μάνταλο στην τριάδα του άξονα, είχε βοηθήσει την ΑΕΚ, να είναι ανταγωνιστική σε παιχνίδια με υψηλό βαθμό δυσκολίας, όπως αυτό στο Μιλάνο. Ήταν κάτι δοκιμασμένο, έτοιμο και θα μπορούσε ο Μαρίνος Ουζουνίδης να το έχει δοκιμάσει νωρίτερα.
Η ΑΕΚ έπαιξε με τρία στόπερ και στο Μόναχο, όμως η λογική ήταν τριών καθαρών σέντερ μπακ και στην Ολλανδία που υπήρχαν ξανά τρία σέντερ μπακ στην βασική ενδεκάδα, ο Τσόσιτς είχε ρόλο δεξιού μπακ. Στο παιχνίδι με τον Άγιαξ, η τριάδα είχε την περσινή μορφή και η παρουσία του Μπακάκη βοήθησε, ώστε να υπάρχουν γρήγορες αντιδράσεις.
Από εκεί και πέρα, η ΑΕΚ είχε την ίδια εικόνα με τα παιχνίδια με την Μπάγερν και το πρώτο στην Ολλανδία. Άμυνα σε χαμηλά μέτρα, που δεν επέτρεψε στον αντίπαλο να βγάλει τις καθαρές ευκαιρίες στον αριθμό που φοβόμασταν πριν το παιχνίδι, όμως καμία δυνατότητα για αντεπίθεση. Εξαιρώντας τον αγώνα με την Μπενφίκα, που η αποβολή έδωσε μία διαφορετική μορφή, σε αυτά τα 4 ματς, ακούσαμε πολλές φορές το πόσο μαχητικός είναι ο Πόνσε, όμως τελική δεν τον είδαμε να κάνει.
Ο ΑΧΑΡΟΣ ΡΟΛΟΣ
Το κλισέ του άχαρου ρόλου για τον ποδοσφαιριστή που παίζει μόνος του μπροστά, κάπου πρέπει να σταματήσει. Το 95% των ομάδων παίζουν με έναν, πολλές φορές χωρίς κανέναν, καθαρό επιθετικό. Όταν αγωνίζεσαι σε χαμηλά μέτρα, ο επιθετικός είναι απομονωμένος, αλλά έχει την τύχη να βρίσκει την αντίπαλη άμυνα ψηλά. Τη δυνατότητα λοιπόν, με έξυπνο διάβασμα, να βρει τρόπο να κινηθεί στην πλάτη της άμυνας, με παιχνίδι με πλάτη και μία καλή πάσα, να αναδείξει κίνηση συμπαίκτη του και το πιο σημαντικό από όλα, μία ντρίπλα πολλές φορές να αρκεί για να ανοίξει όλη την άμυνα και να βρεθεί ο ίδιος σε θέση απειλής.
Στην πραγματικότητα αυτός ο ρόλος είναι αβανταδόρικος και όχι άχαρος. Δεν υπάρχουν πολλές απαιτήσεις αλλά πολλές δυνατότητες προς εκμετάλλευση. Ο Πόνσε, έπαιξε 5 παιχνίδια και δεν μπορώ να θυμηθώ μία φορά που απείλησε με μία ενέργεια του την αντίπαλη άμυνα. Συγνώμη, αλλά ο συγκεκριμένος ρόλος δεν είναι απλά για να παλεύει, όταν η μπάλα είναι διεκδικήσιμη, αλλά και να απειλεί. Δείχνει αδυναμία το γεγονός, πως σε τόσα πολλά παιχνίδια δεν μπόρεσε μία φορά να απειλήσει την αντίπαλη άμυνα, ενώ την είχε μόνιμα σε τόσο ψηλά μέτρα.
Ασφαλώς και για την επιθετική ανεπάρκεια δεν έφταιγε μόνο ο Πόνσε, αλλά ένα από τα βασικά θέματα της ΑΕΚ, που δεν κατάφερε να συνδυάσει αμυντικό ποδόσφαιρο με απειλή ήταν πως δεν είχε την απαιτούμενη κίνηση από τον φορ.
Γίναμε στο ίδιο έργο θεατές, βλέπαμε ένα παιχνίδι που η ΑΕΚ, κράταγε τον Άγιαξ σε λίγες επιθέσεις και έλεγχε την κατοχή του, όμως της ήταν αδύνατον να επιτεθεί και απλά περιμέναμε πότε θα αυξήσει την επιθετικότητα του ο αντίπαλος, θα ανεβάσει πίεση, ένταση και ρίσκο για να τη λυγίσει.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΗΝ ΑΕΚ
Τα χειρότερα ήταν όσα έγιναν στην εξέδρα. Δυστυχώς, φαίνεται να υπάρχει στους οπαδούς της ΑΕΚ, μία μερίδα ηλιθίων που δεν σέβεται την ιδιαίτερη ιστορία που κουβαλά ο σύλλογος και δεν κατανοεί το επίπεδο του θεσμού που βρέθηκε να παρακολουθήσει. Έναν σύλλογο δεν τον μικραίνει κανένα αποτέλεσμα όταν έρχεται μέσα από προσπάθεια, αλλά γεγονότα όπως αυτά που έγιναν στις εξέδρες.
Δυστυχώς, βρέθηκαν άνθρωποι που λειτούργησαν σαν να μην γνώριζαν που βρίσκονται. Δεν μπορώ να δεχτώ πως πραγματικά είναι οπαδοί της ΑΕΚ, νοιάζονται και αγαπάνε αυτήν την ομάδα. Ότι αγαπάς νιώθεις την ανάγκη να το προστατεύσεις, επιλογή που έρχεται από ανάγκη και δεν χρειάζεται σκέψη. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να βρεθούν, να τιμωρηθούν και να απομονωθούν, έκαναν ήδη αρκετό κακό.
Από εκεί και πέρα, σε αυτά που ενδιαφέρουν, που σήμερα καίνε τον κόσμο της ΆΕΚ.
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Η διοίκηση της ΑΕΚ, έχει πάρει κάποιες στρατηγικές αποφάσεις και αυτές ορίζουν και θα συνεχίσουν να ορίζουν το μέλλον της. Ο χρόνος θα δείξει αν θα δικαιωθούν.
Η ΑΕΚ ξεκίνησε με μία συγκεκριμένη πολιτική, την οποία την χάραξε από τις μικρές κατηγορίες. Πήγε σε μία λογική να δημιουργήσει έναν ελληνικό κορμό από τη δεύτερη κατηγορία, ώστε να μην χρειάζονται πολυδάπανες μεταγραφές και χρόνος όταν θα ανέβει. Στην συνέχεια κινήθηκε στο ίδιο πλάνο. Μπάτζετ σύμφωνο με τε έσοδα της ομάδας, πολλές φορές και λίγο πιο κάτω, ώστε να υπάρχει μαξιλαράκι ασφαλείας, μεταγραφές ουσίας και όχι εντυπωσιασμού και προσπάθεια μέσα από σωστού πλάνου κάθε χρόνο να έρχεται κι ένα μεγαλύτερο βήμα.
Η αλήθεια είναι πως στην πράξη δεν έγιναν βήματα αλλά άλματα. Η ΑΕΚ πήρε πρωτάθλημα, κύπελλο, έπαιξε τρεις τελικούς, έφθασε στους 32 του Europa, στους ομίλους του Champions League. Όλα αυτά δικαίωσαν μία προσπάθεια και έναν τρόπο δράσης και δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως το πλάνο πέτυχε. Η ΑΕΚ μεγάλωσε, ξεπέρασε κάθε προσδοκία, χωρίς να χρειαστεί οποιοδήποτε οικονομικό ρίσκο.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΟΡΙΣΕ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Έφθασε όμως σε ένα σημείο οριακό, στο ποδόσφαιρο η επιτυχία, σου αυξάνει τα έσοδα, οπότε είναι δεδομένο πως θα σου αυξήσει και τα έξοδα. Η ΑΕΚ χτίστηκε, μεγάλωσε δημιουργώντας έναν κορμό και το γεγονός πως αυτοί οι ποδοσφαιριστές πέτυχαν τόσα πολλά, ήταν δεδομένο και θεμιτό πως θα ήθελαν και οι ίδιοι να εξαργυρώσουν την επιτυχία. Χρήματα παραπάνω έβγαλε η ομάδα, χρήματα παραπάνω ζήτησαν και αυτοί, έτσι λειτουργεί ο νόμος της αγοράς.
Με λίγα λόγια, η ΑΕΚ που πέρασε μέχρι τους 32 του Europa, πήρε πρωτάθλημα και έφθασε αρχικά να διεκδικεί θέση στους ομίλους του Champions League και στην συνέχεια πήρε το εισιτήριο, ήταν δεδομένο πως για να κρατήσει τον κορμό της, έπρεπε να αυξήσει το μπάτζετ μισθοδοσίας της.
Η απόφαση που πάρθηκε, ήταν να μην συμβεί κάτι τέτοιο, τα λεφτά που μπήκαν φέτος στην ομάδα, θεωρήθηκαν πως δεν μπορούν να χαρακτηριστούν μόνιμα, οπότε συνεχίζουμε με τη λογική που είχαμε χαράξει.
Προσέξτε, δεν κρίνω θετικά ή αρνητικά τη λογική. Απλά αναφέρω πως έχουν τα πράγματα. Από τη στιγμή, λοιπόν, που αποφασίστηκε πως δεν αυξάνουμε το μπάτζετ μας και συνεχίζουμε στην ίδια πορεία, ήταν επόμενο να χαθεί ο κορμός. Δεν γινόταν να μείνουν, οι ποδοσφαιριστές και κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει.
Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η διοίκηση της ΑΕΚ πήρε μία απόφαση να μείνει σταθερή στο πλάνο, οπότε ήταν μοιραίο αυτοί που πέτυχαν μέσα από αυτό και ήθελαν να εξαργυρώσουν την επιτυχία, να ψάξουν αλλού για περισσότερα χρήματα. Δικαίωμα στην κριτική υπάρχει, ο καθένας μπορεί να έχει την άποψη του, αλλά και η εκάστοτε διοίκηση έχει το δικαίωμα να ορίζει η ίδια τον τρόπο που θα κινηθεί.
Μην ξεχνάμε πως υπάρχει και το πρότζεκτ του γηπέδου να υλοποιηθεί, που πράγματι είναι πιο σημαντικό από οτιδήποτε άλλο και υπάρχει η λογική το μπάτζετ να αυξηθεί όταν το νέο γήπεδο, θα μπορεί να φέρει εγγυημένα και -μόνιμα περισσότερα- έσοδα.
Η στρατηγική απόφαση της ΑΕΚ, είχε ως αποτέλεσμα να μείνει μόνο ο Μάνταλος, που ήταν τραυματίας και σε δύσκολή διαπραγματευτική θέση. Αποκτήθηκαν τα δικαιώματα του Λιβάγια, στην λογική πως η προοπτική του Champions League, αλλά και η συμμετοχή του στην Εθνική Κροατίας, θα ανεβάσει ψηλά την τιμή του, αλλά προς το παρόν τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμεναν.
ΕΧΑΣΕ ΤΟΝ ΚΟΡΜΟ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ
Από εκεί και πέρα, οι Βράνιες, Γιόχανσον, Χριστοδουλόπουλος, Κονέ, Αραούχο, Μπακασέτας, Σιμόες, Λαμπρόπουλος δεν παρέμειναν στην ΑΕΚ. Τον Αραούχο τον βάζω στην λογική, πως ήταν μέλος της ομάδας τις τελευταίες δύο χρονιές και η πολιτική της διοίκησης, δεν έδωσε καν δικαίωμα στην σκέψη για παραμονή του ποδοσφαιριστή. Ο Κονέ μπορεί να μην άνηκε στην ομάδα, αλλά αν υπήρχε η βούληση να παραμείνει σταθερός ο κορμός, θα μπορούσε να αποτελέσει μέλος του. Ο Γιόχανσον, σίγουρα είναι μία τελείως διαφορετική περίπτωση, καθώς ο άνθρωπος, έτσι κι αλλιώς, δεν ήθελε να παραμείνει στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά δεν παύει να είναι ένας ακόμα που δεν ανανέωσε.
Συνολικά η στρατηγική της ΑΕΚ οδήγησε στο να χάσει 8 βασικούς ποδοσφαιριστές απ' αυτούς, που της έδωσαν το πρωτάθλημα και είδε να μην ανανεώνουν 5 στις 7 σημαντικές περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που είχαν συμβόλαιο με την ομάδα.
Όλα αυτά, αποτελούν πραγματικά στοιχεία, όχι κριτική και είναι επακόλουθα του οικονομικού πλάνου που αποφάσισε να ακολουθήσει η εταιρία. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψη του, όμως η αλήθεια είναι πως πέρα από αυτό το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να το σεβαστείς και να περιμένεις τον χρόνο να φέρει τις απαντήσεις του. Σεβασμός δεν αξίζει, μόνο αν δεν τηρούνται οι υποσχέσεις, οι υποχρεώσεις του συλλόγου, όπως είχε συμβεί στον Παναθηναϊκό με τον τρόπο που λειτούργησε ο Γιάννης Αλαφούζος.
Από εκεί και πέρα να έρθουμε και στον λόγο που αποφασίστηκε να ανακοινωθεί στους ποδοσφαιριστές πως δεν υπολογίζονται και να τους κάνουν να καταλάβουν πως δεν πρόκειται να αγωνιστούν ξανά στην ΑΕΚ.
ΤΟΥΣ ΠΕΤΑΕΙ ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ
Και εδώ είχαμε μία στρατηγική απόφαση. Είχε αποφασιστεί να μην περάσει η ομάδα τα περσινά, οπότε και στους τρεις ποδοσφαιριστές δόθηκαν οι προτάσεις στη λογική όχι της διαπραγμάτευσης, αλλά ως τελικές. Από τη στιγμή που η θετική απάντηση δεν ήρθε, το αρχικό σχέδιο ήταν να ενημερωθούν οι παίκτες πως τελείωσαν από την ΑΕΚ στη διακοπή των εορτών, μετά το τέλος του πρώτου γύρου, κάτι που το γνώριζε και ο προπονητής και το είχε αποδεχτεί.
Η ήττα στο Αγρίνιο τελείωσε και κάθε ελπίδα της ΑΕΚ για διεκδίκηση του πρωταθλήματος και επιτάχυνε έναν μήνα την προαποφασισμένη διαδικασία. Την κοινοποίηση στους ποδοσφαιριστές της νέας πραγματικότητας, που τους οδηγεί για να μην πέσει η τιμή τους, να κινηθούν οι ίδιοι άμεσα.
Η ΑΕΚ με αυτήν την κίνηση, στην πραγματικότητα θέλει να γλιτώσει από όσα έγιναν πέρυσι με τον Χριστοδουλόπουλο, την πίεση δηλαδή μετά από οποιαδήποτε καλή εμφάνιση, για να αυξηθεί η προσφορά, αλλά και να αναγκάσει τους παίκτες να κινηθούν ώστε να φέρουν πρόταση.
Η στρατηγική της ΑΕΚ βγάζει την πίεση από την ίδια και την πηγαίνει στους παίκτες. Εκεί που περίμεναν να ακούσουν βελτιωμένη πρόταση, τώρα είναι ξεκάθαρο πως αυτοί πρέπει να φέρουν πρόταση στην ΑΕΚ ώστε να μην βγουν στην αγορά έχοντας μείνει μισό χρόνο εκτός δράσης.
Εδώ θέλω να ξεκαθαρίσω, πως αναφέρω τον τρόπο που λειτούργησε η ΠΑΕ, όχι πως συμφωνώ με τη συγκεκριμένη στρατηγική. Η προσωπική μου άποψη πάντοτε είναι πως ο καθρέφτης είναι το γήπεδο και οι αποφάσεις πρέπει να παίρνονται στην λογική να βελτιωθεί η εικόνα της ομάδας. Η ίδια διοίκηση που το "ερχόμαστε", το έκανε πράξη με τον πιο εμφατικό τρόπο, από τα τέλη της περασμένης σεζόν οι αποφάσεις που έχουν παρθεί δεν έχουν βοηθήσει αγωνιστικά την ομάδα.
ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ
Πριν γίνουν οι αποχωρήσεις από τα ρεπορτάζ έβγαινε πως η ΑΕΚ χρειάζεται έναν κεντρικό χαφ. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης στηρίχτηκε, αν τον βοηθήσουν τα αποτελέσματα μέχρι τις γιορτές και κρατήσει την θέση του, οι δικές του απαιτήσεις είναι για δύο θέσεις. Θέλει έναν κεντρικό χαφ, ο οποίος να μπορεί να παίζει τη θέση 6 και 8. Να μπορεί να αγωνιστεί το ίδιο καλά και ανασταλτικά και δημιουργικά.
Επίσης για να βγει το πλάνο του, έχει τεράστια ανάγκη από έναν ποιοτικό ποδοσφαιριστή που θα παίζει δημιουργικά από τα άκρα και θα πάρει τον ρόλο που είχε ο Βιγιαφάνιες στον Παναθηναϊκό. Από εκεί και πέρα, η ΑΕΚ χρειάζεται σίγουρα ποιοτικό στόπερ και γρήγορο επιθετικό, αλλά φυσικά τον Ιανουάριο δεν μπορείς να καλύψεις όλες σου τις ανάγκες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ