Ανωτερότητα, δουλειά και διάθεση για εξέλιξη

Ο Ολυμπιακός γιόρτασε το 46o πρωτάθλημα της ιστορίας του. Έναν τίτλο που τον πήρε με απόλυτη ανωτερότητα και δημιουργεί μία προοπτική για την συνέχεια. Είναι δεδομένο και δεν γίνεται να αμφισβητηθεί πως από πλευρά οργάνωσης, δεν μπορεί να συγκριθεί ο Ολυμπιακός με καμία άλλη Ελληνική ομάδα.

ΙΣΧΥΡΗ ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΕΓΧΩΡΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

Έχει ξεφύγει σε πολύ μεγάλο βαθμό και έχει ανοίξει η ψαλίδα σε τέτοιο σημείο που φαντάζει πολύ δύσκολο ακόμα και την επόμενη σεζόν, να γίνει μάχη για την κατάκτηση του τίτλου.

Ασφαλώς στο ποδόσφαιρο ο χρόνος κυλά διαφορετικά και πολλές φορές γίνονται πράγματα, τα οποία δεν είναι εύκολο να υπολογίσεις και μετά από μικρό χρονικό διάστημα καταγράφονται καινούριες πραγματικότητες.

Φαίνεται πάντως πως έχει δημιουργηθεί μία ισχυρή βάση για την εγχώρια κυριαρχία και συνθήκες για να διεκδικήσει κάτι σπουδαίο στην Ευρώπη.

ΒΡΗΚΕ ΞΑΝΑ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΟΥ ΧΩΡΟ

Ακούω συχνά πως ο Ολυμπιακός αναζητά την ευρωπαϊκή υπέρβαση. Δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγει από το μυαλό μας, πως αυτό που συμβαίνει είναι ήδη υπέρβαση. Στην πράξη ο σύλλογος ζει μία από τις χρυσές του περιόδους.

Ο ρεαλιστικός στόχος των μεγάλων ελληνικών ομάδων είναι τα χρόνια που θα δημιουργούν συνθήκες για να παίρνουν μαζεμένους τους εγχώριους τίτλους, να έχουν την δυνατότητα να αποκτήσουν και ένα συγκεκριμένο ευρωπαϊκό προφίλ, να χτίσουν τον χώρο που ανήκουν. Ο Ολυμπιακός τον ευρωπαϊκό του χώρο, πριν αναλάβει ο Πέδρο Μαρτίνς τον είχε χάσει.

Η συνολική οργάνωση του συλλόγου αλλά και σε μεγάλο βαθμό ο τρόπος δουλειάς του Πέδρο Μαρτίνς, έφερε τον Ολυμπιακό σε ένα συγκεκριμένο ευρωπαϊκό στάτους.

Αυτήν τη στιγμή, είναι ένας σύλλογος που κυριαρχεί στα Βαλκάνια, αυτά τα τρία χρόνια αφήνει εκτός όποια ομάδα βρει στον δρόμο του από τα κοντινά πρωταθλήματα, έχει πετύχει να αφήσει εκτός Ευρώπης σοβαρά ευρωπαϊκά μεγέθη όπως η Μίλαν, η Άρσεναλ, η Αϊντχόφεν και η Μαρσέιγ, να φθάνει στους 16 του Europa League και να μην είναι αρκετό.

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ

Καλή είναι η εγχώρια κυριαρχία, αλλά το ελληνικό ποδόσφαιρο πολλές φορές στο παρελθόν έχει δώσει την δυνατότητα σε προβληματικές ομάδες να πάρουν τίτλους και σε ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει στον βαθμό που θα έπρεπε να κάνουν τους επιτυχημένους.

Ο πραγματικός καθρέφτης για το επίπεδο της δουλειάς κάθε ομάδας είναι η Ευρώπη και ο Ολυμπιακός αποδεικνύει πως δεν μπορεί να μπει σε σύγκριση με καμία άλλη ελληνική ομάδα. Θα είναι υπέροχο αυτή η δουλειά να φέρει και μία τεράστια ευρωπαϊκή επιτυχία.

Πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό πως ήδη έχουν πετύχει κάτι σπουδαίο, το οποίο είναι η διάρκεια. Ο Ολυμπιακός χωρίς διακοπή, σε μία ιδιαίτερη για όλους περίοδο πολύ δύσκολη για να διαχειριστεί ένα προπονητικό επιτελείο ένα γκρουπ αθλητών, είναι μόνιμα σε κατάσταση που του επιτρέπει να διεκδικήσει τους στόχους του.

Την πρώτη χρονιά όταν το ρόστερ είχε σημαντικά κενά, άφησε εκτός Ευρώπης τη Μίλαν και έφθασε μέχρι τους "32" της διοργάνωσης. Τις δύο επόμενες σεζόν, δεν καλύφτηκε που έφθασε μόνο μέχρι στους 16. Μόνο ψάχνοντας και δουλεύοντας για μεγαλύτερους στόχους από αυτούς που πετυχαίνεις, μπορείς να εξασφαλίσεις την διάρκεια και ο Ολυμπιακός από το καλοκαίρι του 2018 και μετά, κινείται πάνω σε αυτήν την λογική.

ΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Μπορείς να σταθείς σε πολλά κομμάτια για να αναδείξεις την ανωτερότητα του Ολυμπιακού και να επαινέσεις τον τρόπο δουλειάς του Πέδρο Μαρτίνς. Το πιο σημαντικό για μένα το κομμάτι που συνολικά πρέπει να κρίνεται ένα προπονητικό επιτελείο, έχει να κάνει με την κατάσταση που έχει τους ποδοσφαιριστές του.

Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως πριν αναλάβει ο Μαρτίνς ο Ολυμπιακός πέρασε μία περίοδο δύο χρόνων χωρίς τίτλο, που στο τέλος οι ποδοσφαιριστές χρησιμοποιούσαν σαν άλλοθι πως δεν είχαν καλή φυσική κατάσταση. Δεν θα ήταν καθόλου δύσκολο με ένα επιτελείο που δεν θα βοηθούσε να γίνει καλή δουλειά στην καθημερινότητα στου Ρέντη, σήμερα η κουβέντα να επικεντρώνεται στο γεγονός πως ο Ολυμπιακός έχει ένα γερασμένο ρόστερ.

Στηρίζεται σε ποδοσφαιριστές που είναι μεγάλοι σε ηλικία όπως ο Χολέμπας, ο Βαλμπουενά, ο Παπασταθόπουλος και ο Ελ Αραμπί. Κουβέντες πως ο Μασούρας δεν κάνει για εξτρέμ στον Ολυμπιακό, πως οι Μπουχαλάκης και Εμβιλά είναι βαριά κορμιά, πως δεν αποκτήθηκαν ανάλογοι αντικαταστάτες των Ομάρ, Τσιμίκα.

Όλα αυτά όμως δεν υπάρχουν στον χάρτη του Ολυμπιακού, πολύ απλά γιατί γίνεται μία καθημερινή δουλειά και υπάρχει ένα συνολικό σχέδιο που παρουσιάζει τους ποδοσφαιριστές στο καλύτερο τους ατομικό επίπεδο.

Προπονητής που να μην κάνει λάθη δεν υπάρχει, το σημαντικό είναι να σου έχει καλά τους ποδοσφαιριστές. Αν στους έχει καλά ακόμα και ένα παιχνίδι να χάσεις, από λανθασμένη διαχείριση, η ομάδα από μόνη της θα βρει τρόπο να φέρει την διόρθωση στο επόμενο.

ΕΓΚΑΙΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Βλέπουμε και μία σπάνια για ελληνική ομάδα διάρκεια και μία κατεύθυνση που συνολικά υπάρχει, που δημιουργεί συνθήκες για να κυλήσει πιο ομαλά η επόμενη ημέρα.

Βλέπουμε για παράδειγμα τους ανταγωνιστές να ταλαιπωρούνται από διαρκώς τις ίδιες παθογένειες και να καθυστερούν υπερβολικά να πάρουν αποφάσεις και να ταλαιπωρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα από αδυναμίες σε συγκεκριμένους χώρους.

Στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι δεν καλύφτηκαν με τον τρόπο που έπρεπε οι θέσεις στα δύο άκρα της άμυνας, ο Ραφίνια έπαιζε διαφορετικά την θέση από τα θέλω του προπονητή, ο Χολέμπας στα 36 του χρόνια, δεν μπορεί μόνιμα να είναι το βασικό αριστερό μπακ του Ολυμπιακού.

Τον Ιανουάριο ήρθαν δύο μεταγραφές και λύθηκε το συμβόλαιο του Βραζιλιάνου. Δεν βγήκε όσο υπολόγιζαν ο Λαλά,-προσωπικά περιμένω τον Γάλλο να λειτουργήσει σαν μεταγραφή την επόμενη σεζόν- και ο προπονητής δούλεψε και εμφάνισε τον Ανδρούτσο.

Στο κέντρο της άμυνας, ο Σισέ στο πρώτο κομμάτι της σεζόν ήταν πηγή κινδύνων, για την ακρίβεια έπαιζε σε πιο χαμηλό επίπεδο την θέση από ότι ήθελε ο σύλλογος και βρέθηκε άμεσα η άκρη. Δόθηκε δανεικός στην Σεντ Ετιέν και ο σύλλογος φρόντισε και έφερε τον έμπειρο Παπασταθόπουλο, που μπορεί να έχει αδυναμίες, όμως έχει παραστάσεις από υψηλό επίπεδο και η ομάδα που έχει δημιουργηθεί δεν τον εκθέτει.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΖΟΝ

Βλέπουμε επίσης και τον τρόπο που διαχειρίζεται τα playoffs της Super League Interwetten. Όλα έχουν να κάνουν με την λογική της συνέχειας. Ανεξάρτητα αν θα είναι το πρώτο σύστημα για την επόμενη σεζόν το 3-4-3 ή μία ακόμη επιλογή, ο Μαρτίνς βρήκε το κατάλληλο χρονικό σημείο για να εκπαιδεύσει την ομάδα σε μία διαφορετική ποδοσφαιρική προσέγγιση.

Σε ένα διάστημα που οι απώλειες δεν θα πονέσουν, μαθαίνει και προετοιμάζει τους ποδοσφαιριστές του για να είναι έτοιμοι την επόμενη σεζόν να εφαρμόσουν το καθαρό 3-4-3.

Είναι ένα πακέτο πραγμάτων που όταν ένας ποδοσφαιρικός οργανισμός τα εφαρμόζει φαίνονται απόλυτα λογικά και αυτονόητα, όμως αυτονόητα γίνονται όταν δουλεύεις σωστά και υπάρχει μία συγκεκριμένη ροή που παίρνονται οι αποφάσεις.

Ο Ολυμπιακός από το καλοκαίρι του 2018 δουλεύει σε πολύ καλή κατεύθυνση και έχει δημιουργήσει μία από τις μεγάλες ομάδες του συλλόγου. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς δεδομένα θα μείνει στις συζητήσεις, ως μία από τις κορυφαίες ομάδες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και ακόμα το ταξίδι συνεχίζεται.

Photo Credits: Eurokinissi