Αυτός δεν είναι ο Μαρτίνς που ξέρουμε

Γίναμε μάρτυρες σε μία από τις μεγαλύτερες αυτοκτονίες ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη. Όλα θα μπορούσαν να ήταν ονειρικά για τους ερυθρόλευκους. Η ομάδα του Μιλόγιεβιτς δεν ήταν σε καλή κατάσταση, στο Λονδίνο η Τότεναμ γνώριζε μία ιστορική ταπείνωση, τα πάντα πήγαιναν σύμφωνα με τις επιθυμίες του Ολυμπιακού.

Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ ΤΟΝ ΕΚΘΕΤΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

Η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου έδειχνε πως εξαρτάται αποκλειστικά από τον Μάρτινς και τους παίκτες του, να βάλουν γερά θεμέλια πρόκρισης στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Να τελειώσει το παιχνίδι στο Βελιγράδι, με τον Ολυμπιακό να μετρά 4 βαθμούς, έχοντας καθαρίσει σε μεγάλο ποσοστό την 3η θέση και έχοντας βάλει τρεις πόντους κάτω την Τότεναμ.

Είναι περίεργα όλα όσα έγιναν πριν και κατά την διάρκεια αυτού του παιχνιδιού. Την κατάσταση την κάνει ακόμα χειρότερη η εικόνα του αγώνα. Το γεγονός πως το γήπεδο στο πρώτο ημίχρονο φώναζε, πως με την καλή ομάδα ο Ολυμπιακός θα είχε φύγει με το διπλό.

Ο Ερυθρός Αστέρας δεν ήταν καλά, δεν θύμισε σε τίποτα, την ομάδα που πέρυσι έκανε την ζημιά στην Νάπολι και νίκησε την Λίβερπουλ. Ακόμα και από την πειραματική σύνθεση του Μάρτινς, σου έδειχνε πως θα ηττηθεί, μπορούσε να χάσει ακόμα και με δέκα παίκτες, αν ο Μεριά έστελνε την μπάλα στα δίχτυα, στην μεγάλη ευκαιρία πριν από το δεύτερο τέρμα.

Έγιναν πολλά για να χάσει ο Ολυμπιακός, κανένας όμως δεν μπορεί να πει πως το αποτέλεσμα τον αδικεί. Δεν μπορεί να αδικεί το αποτέλεσμα, μία ομάδα που δεν έκανε τα πάντα για να κερδίσει.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ

Ο Μάρτινς έδειξε με την σύνθεση του πως δεν βάζει σε προτεραιότητα την διοργάνωση και δεν βοήθησε καθόλου την ομάδα του με το κοουτσάρισμα του.

Είναι παράξενο αυτό που συνέβη με την επιλογή της ενδεκάδας. Πολλοί μπορούν να το αιτιολογήσουν, από την πίεση που βάζει η διοίκηση για το πρωτάθλημα ή πως επηρεάστηκε από την κριτική που του ασκήθηκε για το rotation, που δεν έκανε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

Αυτοί οι δύο λόγοι μπορεί να ώθησαν τον Μάρτινς, να κατεβάσει σε παιχνίδι Τσάμπιονς Λιγκ ενδεκάδα που θα ταίριαζε σε εντός έδρας αγώνα με την Λαμία. Οι αιτίες που τον οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση, έχουν γίνει κατανοητές, όμως σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούν τον προπονητή.

Δεν υπάρχει περίπτωση, άνθρωπος από την διοίκηση του Ολυμπιακού, να είπε στον προπονητή "κάνε πειράματα στο Τσάμπιονς Λιγκ". Άλλο πράγμα είναι, πως πρώτος στόχος είναι το πρωτάθλημα και πως για να είσαι πετυχημένος φέτος πρέπει να το κατακτήσεις και άλλο πήγαινε στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση με πειραματική σύνθεση και κάνε με λίγα λόγια τρέλες.

ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ EINAI Ο ΜΑΡΤΙΝΣ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ

Ομολογώ πως δεν μπορούσα να φανταστώ πως ο Μάρτινς που ξέρουμε, ο προπονητής που για 6 προκριματικά παιχνίδια, πήγαινε με μία σεταρισμένη ενδεκάδα και απέφευγε να πάρει οποιοδήποτε πιθανό ρίσκο θα λειτουργούσε με τέτοιο τρόπο. Πως αυτός ο συντηρητικός, δουλευτάρας, θα πέταγε όλη του την δουλειά και θα κατέβαζε πειραματική ομάδα, στο παιχνίδι που οριοθετούσε τους στόχους του Ολυμπιακού στον όμιλο.

Σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ, που θα έδινε την δυνατότητα στην ομάδα του ακόμα και να εξασφαλίσει την Ευρωπαϊκή του παρουσία στο δεύτερο μισό της σεζόν. Κι όμως ο Μάρτινς το έκανε. Ο προπονητής που το έργο του βασίζεται στην δουλειά, πήγε με ποδοσφαιριστές που δεν έχουν αγωνιστικό ρυθμό και δεν έχει δουλέψει όπως θα έπρεπε μαζί τους.

ΤΟΝ ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΓΥΜΝΟ

Είναι παράλογο αυτό που ζήσαμε.

Δεν υπήρχε κανένας προφανής λόγος για να δούμε ξαφνικά στην ίδια ενδεκάδα τους Λοβέρα, Μπενζιά που δεν έχουν πάρει ακόμα ρόλο στην ομάδα, τον Τοροσίδη που είναι εκτός ρυθμού, ταυτόχρονα εκτός ενδεκάδας τον Γκιγιέρμε που είναι ο στιλοβάτης αυτής της ομάδας, αλλά και τους Ομάρ, Ποντένσε. Εκτός των όπλα στα άκρα σου, η ασφάλεια σου στον άξονα, η εμπειρία, το κράτημα μπάλας και η δημιουργία. Αν βάλω στην κουβέντα και τον Ελ Αραμπί, που είναι παράλογο που δεν είναι βασικός. Ο Μάρτινς κατέβασε τον Ολυμπιακό γυμνό.

ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΕΚΑΔΑ

Ξέρετε νοιώθω σπάνια αμηχανία την ώρα που γράφω. Την ίδια αμηχανία που ένιωσα όταν μπήκα στην εκπομπή, άνοιξα τον υπολογιστή μου και είδα την ενδεκάδα που είχε αλιεύσει ο Δημήτρης Σαμόλης από νωρίς το απόγευμα στο σάιτ. Την διάβαζα και δεν πίστευα στα μάτια μου, ήταν λες και μπήκε κάποιος Στραματσόνι στο μυαλό του Μάρτινς.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, το ΣΟΥΤ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ με το νέο πρόγραμμα του SPORT24 RADIO 103,3, έχει πάει στις 18.00. Μετά τις 19.00 λοιπόν ανοίξαμε με τον Θέμη τις γραμμές. Όπως ήταν απόλυτα φυσιολογικό, βγήκαν οι φίλοι του Ολυμπιακού, να εκφράσουν τον προβληματισμό τους, για την ενδεκάδα του Μαρτίνς. Ομολογώ πως όλη την ώρα της εκπομπής είχα ένα κόμπο, μία έννοια μην βγει ο Διονύσης Βερβελές από το Βελιγράδι, μας ανακοινώσει την κανονική ενδεκάδα του Ολυμπιακού και ξεφτιλιστούμε. Συμβαίνουν αυτά, αλλά οι παραγωγοί έχουν πάντοτε την ευθύνη για την θεματολογία της εκπομπής.

Ο Διονύσης βγήκε λίγο μετά τις 20.00, στους Δημήτρη Λαμπίρη, Γιώργο Οικονόμου, Δημήτρη Σκούρτα και η ενδεκάδα ήταν αυτή που διαβάσαμε από το σάιτ.

Επαναλαμβάνω, τα πράγματα τα κάνει χειρότερα η εικόνα, το γεγονός πως το πρώτο ημίχρονο φώναζε πως ο Ολυμπιακός με την καλή ενδεκάδα, θα είχε καθαρίσει το παιχνίδι και θα κλείδωνε την 3η θέση.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΔΕΝ ΘΥΜΙΖΕ ΑΓΩΝΑ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ

Το πρώτο 45λεπτό δεν έμοιαζε με παιχνίδι Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν υπήρχε ρυθμός, ένταση, ταχύτητα, η ομάδα του Μιλόγιεβιτς αποκαρδιωτική και ο Ολυμπιακός με μία ενδεκάδα, που δεν είχε χημεία για να βγάλει συνεργασίες, είχε τον έλεγχο. Έφθανε που οι κοντινές πάσες ήταν σωστές και η ενέργεια που έβγαζε ο Καμαρά. Χάρισε δίχως ευκαιρία και το γκολ, ο τερματοφύλακας του Ερυθρού Αστέρα και άρχισε να φαντάζει πιθανό, πως ακόμα και με απλή διαχείριση, θα έρθει χωρίς ιδρώτα ένα πολύ σημαντικό τρίποντο.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ

Όσο τον εκθέτει τον Μάρτινς η επιλογή της βασικής ενδεκάδας, άλλο τόσο τον εκθέτει και η διαχείριση του δευτέρου ημιχρόνου. Ο Μιλόγιεβιτς μπήκε στα αποδυτήρια και κατάφερε να ανεβάσει την ομάδα του. Βοήθησε σημαντικά και η είσοδο του Βούλιτς στην θέση του Γιοβάνοβιτς και άρχισε να κερδίζει μέρα και αυτοπεποίθηση ο Ερυθρός Αστέρας. Το παιχνίδι φαινόταν πως αλλάζει, ο αντίπαλος, ξαφνικά έφθανε με ευκολία στο τελευταίο κομμάτι του γηπέδου και πήγαινε σε τελικές.

Ο Μάρτινς είχε τα όπλα του στον πάγκο, σκορ να υπερασπιστεί και στο γήπεδο ποδοσφαιριστές που δεν είχαν ρυθμό και η λογική έλεγε, πως ο χρόνος δεν ήταν μαζί τους. Δεν είχε λόγω, να περιμένει. Είναι παράλογο να κερδίζεις με 1-0, να βλέπεις πως το παιχνίδι αλλάζει και να μην περνάς στο γήπεδο Γκιγιέρμε, Βαλμπουενά, να γεμίσεις με εμπειρία και να ελέγξεις τον ρυθμό και να έχεις στο μυαλό σου πότε θα περάσεις και τον Ομάρ, στην θέση του Τοροσίδη..

ΛΑΘΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΜΥΝΑΣ

Ασφαλώς και υπάρχουν κι άλλα επιμέρους θέματα, όπως το γεγονός πως το όπλο του Ολυμπιακού, που ήταν η τελευταία γραμμή άμυνας, έχει δύο απογοητευτικά παιχνίδια μέσα σε 9 ημέρες. Ο Μεριά είναι δεδομένο, πως στηρίζεται από τον Σεμέδο, τον βοήθησε το εντυπωσιακό ξεκίνημα του Πορτογάλου στόπερ. Στα δύο παιχνίδια, που δεν ήταν καλός ο Σεμέδο, ο Μεριά ήταν μία μικρή καταστροφή.

Δεν έχει καμία σχέση, ο Σεμέδο που είδαμε στα προκριματικά και στο παιχνίδι με την Τότεναμ, με τον ποδοσφαιριστή που παρουσιάστηκε στο ΟΑΚΑ και στο Βελιγράδι. Ασφαλώς και η ομάδα, δεν βοηθήθηκε από τον προπονητή.

ΔΕΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΕ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ

Ο Μάρτινς λειτούργησε λες και μιλάγαμε για παιχνίδι Γιουρόπα, που διεξάγεται Πέμπτη και η διοργάνωση, δεν έχει και τόσο μεγάλη αίγλη. Ακόμα και στο Γιουρόπα, να είχε τέτοια διαχείριση θα άξιζε να δεχτεί κριτική, όπως κριτική δεχόταν πέρυσι ο Λουτσέσκου. Αλλά εδώ μιλάμε για Τσάμπιονς Λιγκ. Για την διοργάνωση, που χτίζει καριέρες που όλοι ονειρεύονται να παίξουν, γιατί σηκώνει καριέρες και εκτοξεύει την αξία των ποδοσφαιριστών. Ότι έγινε από εκεί και πέρα, ήταν δική του ευθύνη.

Έχω πάντοτε μία σταθερά στον τρόπο που κρίνω τους προπονητές. Το πρώτο που έχω στο μυαλό μου, είναι η μεγάλη εικόνα, η κατάσταση που έχουν τις ομάδες τους. Ο καθρέφτης ενός προπονητή είναι η κατάσταση των ποδοσφαιριστών του. Ομολογώ πως τον Μαρτίνς τον εκτιμώ, όμως εδώ μιλάμε για ακραία πράγματα. Για επιλογές πέρα από την λογική, ικανές να σε κάνουν να χάσεις τους πάντες. Τους ποδοσφαιριστές, την διοίκηση, τον κόσμο.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ

Είναι πραγματικότητα, πως η διοίκηση έχει βάλει σαν στόχο το πρωτάθλημα και σε μεγάλο βαθμό είναι και λογικό, δεν μπορείς να είσαι προπονητής του Ολυμπιακού και να θεωρείς πως πέτυχες, αν σε δεύτερο κολλητό χρόνο δεν πάρεις πρωτάθλημα. Το γεγονός πως αντιλαμβάνεται πως η τελική αξιολόγηση, εξαρτάται από το πρωτάθλημα, δεν σημαίνει πως του δίνει το δικαίωμα να πετάξει το Τσάμπιονς Λιγκ.

Δεν του δίνει το δικαίωμα να μην εξαντλήσει τις δυνατότητες της ομάδας του στην κορυφαία διοργάνωση, ούτε τον οδηγεί στο να κρατήσει τα όπλα του εκτός αγώνα.

Οι Βαλμπουενά, Γκιγιέρμε, Ποντένσε, Ομάρ, πάλεψαν για να φτάσει ο Ολυμπιακός, στους ομίλους, αυτά τα παιχνίδια περιμένουν, όταν τους λες καθίστε στο πάγκο και περνάς το μήνυμα, πως το Τσάμπιονς Λιγκ είναι σε δεύτερη μοίρα, τους χάνεις, τους ξενερώνεις άσχημα.

Δεν έχει και λογική, όλο αυτό, ο Ολυμπιακός έπαιζε Τρίτη και έπαιζε στο Βελιγράδι, όχι στο Βλαδιβοστόκ. Ούτε κάποιο κοπιαστικό ταξίδι έκανε και μεσολαβούσαν 5 ολόκληρες ημέρες, από το παιχνίδι στο Βικελίδης. Δεν μπορεί να γίνει κατανοητό, γιατί χρειαζόντουσαν τόσα πειράματα μαζί και σε ένα παιχνίδι ομίλων Τσάμπιονς Λιγκ, να χρησιμοποιήσεις, ενδεκάδα που ποτέ δεν θα τολμούσες ποτέ να βάλεις σε Ελληνικό ντέρμπι. Πραγματικά, χρειάζεται κάποιος να κάνει εξορκισμό στον Μάρτινς, να διώξει τον Στραματσόνι από μέσα του.