Champions League: Τα 4 φαβορί
Ο Τσάρλυ γράφει για τις ομάδες που έχουν αποκτήσει προβάδισμα στη διεκδίκηση του Champions League και αναλύει το πλάνο που ακολουθεί η καθεμιά στο δρόμο για κατάκτηση του τροπαίου (POLL).
Τα πρώτα νοκ - αουτ παιχνίδια, είχαν σασπένς ανατροπές, εκπλήξεις. Η ολοκλήρωση της φάσης των "16" δημιούργησε μία νέα πραγματικότητα και ένα πιο ξεκάθαρο τοπίο.
Η κάτοχος των τριών τελευταίων Τσάμπιονς Λιγκ, Ρεάλ, αποκλείστηκε και άνοιξε ο δρόμος για τους υπόλοιπους. Συνεχίζουν τέσσερις ομάδες από την Αγγλία, η Μπαρτσελόνα, η Γιουβέντους, ο Άγιαξ και η Πόρτο.
Η αλήθεια είναι πως για κατάκτηση, τα πράγματα μοιάζουν ξεκάθαρα. Προβάδισμα έχουν οι ομάδες που δείχνουν μέσα από τους αγώνες τους την εξέλιξη του ποδοσφαίρου. Δηλαδή η Σίτι και η Λίβερπουλ και φυσικά αυτές που έχουν τους Ρονάλντο, Μέσι.
Ξεκάθαρα, αυτή την τάση έδειξε η φάση που ολοκληρώθηκε με την εύκολη πρόκριση της Λίβερπουλ, το σόου του Μέσι απέναντι στην Λίον το χατ - τρικ του Ρονάλντο και η 7άρα της Σιτι.
ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ
Πριν την κλήρωση, που πάντοτε αλλοιώνει και αλλάζει τις αποδόσεις η stoiximan.gr έχει βγάλει τις παρακάτω αποδόσεις για νικητή της διοργάνωσης που αποτυπώνουν και την αίσθηση, την πραγματικότητα που προανέφερα.
Μάντσεστερ Σίτι 3,50
Μπαρτσελόνα 4,25
Γιουβέντους 5,00
Λίβερπουλ 6,00
Μάντσεστερ Γ 12,00
Τότεναμ 15,00
Άγιαξ 25,00
Πόρτο 75,00
Αν έκανα μία αλλαγή, θα έφερνα σε ισορροπία την Σίτι, με τη Γιουβέντους και θα κατέβαζα σαν τρίτο φαβορί την Μπαρτσελόνα, ενώ λόγω ρυθμού και ταχύτητας δεν θα έδινα την Τότεναμ πιο ψηλά από την Γιουνάιτεντ.
Σε κάθε περίπτωση, οι εταιρίες εξετάζουν και άλλα πράγματα. Η συνολική αίσθηση που σου αφήνει το διάβασμα των τιμών, είναι η ίδια που σου αφήνει και το γήπεδο. Δηλαδή πως Σίτι, Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους, Λίβερπουλ, είναι ένα επίπεδο πάνω από τους υπόλοιπους.
Σίτι και Λίβερπουλ έχουν το ίδιο πλεονέκτημα και παρόμοιο ντεζαβαντάζ. Το πλεονέκτημα έχει να κάνει, με το στιλ του ποδοσφαίρου που παίζουν, για την ακρίβεια πως το ποδόσφαιρο ακολουθεί τους προπονητές τους.
Η ΠΙΟ ΩΡΙΜΗ ΟΜΑΔΑ: ΚΛΟΠ
Η διαφορά ρυθμού και έντασης έπαιξε και τον κυριότερο ρόλο στο Μόναχο. Οι παίκτες του Κλοπ, μπορεί να μην βγάζουν την περσινή ταχύτητα από όλες τις γραμμές και να πηγαίνουν σε πιο ισορροπημένο παιχνίδι, όμως το κλειδί με την Μπάγερν ήταν πως οι παίκτες της πήγαιναν πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ένταση σε όλες τις μονομαχίες.
Επίσης για τα νοκ - άουτ παιχνίδια είναι μεγάλη δουλειά πως η επιθετική τριάδα της Λίβερπουλ μπορεί να κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα μαζί. Να πρεσάρει, να οδηγήσει τον αντίπαλο σε λάθη.
Οι Σαλάχ, Μανέ να καλύψουν τα μπακ και να αμυνθούν σε πλάτος μέχρι χαμηλά, ο Φιρμίνο να λειτουργήσει σαν μαξιλάρι στην δημιουργία και ταυτόχρονα οι τρείς τους να χτυπήσουν με ταχύτητα στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας.
Το γεγονός αυτό, επιτρέπει στην Λίβερπουλ, να είναι συμπαγής, ικανή να λειτουργεί αξιόπιστα και χωρίς κενά σε χαμηλά μέτρα και να χτυπά με ταχύτητα, δίχως να είναι και απαραίτητο να ανεβάσει πολλούς παίκτες.
Όλα αυτά τα στοιχεία, της επέτρεψαν να περάσει καθαρά και με ανωτερότητα την Μπάγερν. Σε σχέση με πέρυσι η Λίβερπουλ παρουσιάζεται πιο ώριμη σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού. Έχει αξιόπιστο τερματοφύλακα, έχει βελτιώσει ακόμα περισσότερο τη λειτουργία της αμυντικής τετράδας, μπορεί να είναι αξιόπιστη και αποτελεσματική.
Ο Κλόπ φέτος, φαίνεται να έχει δουλέψει σε μία αδυναμία που ακολουθούσε το ποδόσφαιρο του μέχρι την φετινή σεζόν σε όλες τις ομάδες του. Η φετινή Λίβερπουλ μπορεί να κερδίζει χωρίς να είναι απαραίτητο να παίζει σε πολύ υψηλή ένταση.
Τα στοιχεία που προανέφερα πως έχει βελτιώσει η φετινή Λίβερπουλ, μαζί με το γεγονός πως έχει μεγαλώσει με τις μεταγραφές του καλοκαιριού το ρόστερ της, ήταν όλα αυτά που οδήγησαν στο να χάσει τον περσινό τελικό από την Ρεάλ. Με λίγα λόγια, η φετινή Λίβερπουλ έχει ωριμάσει και δείχνει πιο έτοιμη για να πάρει τίτλους.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΈΝΗ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΜΕ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑ
Η Σίτι, ασφαλώς και είναι η καλύτερη συνολικά ομάδα στο δημιουργικό κομμάτι. Στην πραγματικότητα, ποδοσφαιρικά μιλάμε για ομάδα του Γκουαρντιόλα. Όπου και αν βρίσκεται ο Πεπ, έχει την ικανότητα η ομάδα του, να έχει την ίδια εικόνα. Να έχει με διαφορά την καλύτερη ομάδα στην δημιουργία. Με ικανότητα να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα, να δημιουργήσει συνθήκες για καθαρή ευκαιρία από όλους τους χώρους και με περισσότερους τρόπους.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ομάδες του Γκουαρντιόλα και χωρίς Μέσι δεν έχει κατακτηθεί Τσάμπιονς Λιγκ, είναι πως το συγκεκριμένο ποδόσφαιρο βασίζεται στην επικράτηση μέσα από την απόλυτη κυριαρχία.
Στη Σίτι, ο Πεπ διδάσκει ένα ποδόσφαιρο απόλυτης ανωτερότητας. Για να κερδίσει δεν φθάνει να έχει μία πραγματικά πολύ καλή ομάδα, χρειάζεται να είναι πολύ ανώτερος από τους αντιπάλους του. Τα μέτρα, οι αποφάσεις που παίρνει συνολικά, κάνουν των αμυντικών την ζωή πολύ δύσκολη και το έργο τους, πιο περίπλοκο απ' ότι στις υπόλοιπες ομάδες.
Το σίγουρο είναι πως ποτέ δεν μπορείς να περιφρονείς, την ομάδα που στο δημιουργικό κομμάτι έχει τους περισσότερους τρόπος να απειλήσει. Όπως και ότι την ημέρα που θα ξανακατακτήσει το τρόπαιο ο Γκουαρντιόλα, το ποδόσφαιρο θα έχει βγει κερδισμένο.
Συνολικά Λίβερπουλ και Σίτι, για μένα, ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Ως, δηλαδή, οι ομάδες, που πηγαίνουν το ποδόσφαιρο ένα βήμα μπροστά, με τον δικό τους τρόπο η κάθε μία. Έχουν ασφαλώς και το σοβαρό χάντικαπ πως μαζί με τα νοκ - άουτ παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ, τρέχει και η δική του μάχη στην Πρέμιερ.
Η Γιουβέντους αλλά και η Μπαρτσελόνα τα πρωταθλήματα τους τα έχουν καθαρίσει και μπορούν να ασχοληθούν περισσότερο, η Γιουβέντους σχεδόν αποκλειστικά, με την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ.
Έχουμε λοιπόν τις ομάδες των Κλοπ, Γκουαρντιόλα, με τις ομάδες του Ρονάλντο και του Μέσι. Χωρίς διάθεση να αδικήσω τους Αλέγκρι, Βαλβέρδε είναι πραγματικότητα πως τα σύνολα, οι ποδοσφαιρικές τους προτάσεις, είναι άμεσα εξαρτημένες από τους δύο τεράστιους ποδοσφαιριστές που διαθέτουν.
Θα μπορούσε να πει κάποιος πως, όταν έχεις τον Μέσι και τον Ρονάλντο, δεν γίνεται αλλιώς, ειδικά όμως στην περίπτωση του Μέσι πιστεύω πως υπάρχει και μία υπερβολή.
ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΡΟΣΤΕΡ
Ο κύριος λόγος που δεν έχει πάρει τον αριθμό των Τσάμπιονς Λιγκ που θα μπορούσε με βάση την επιρροή που είχε στο άθλημα στην εποχή του, είναι πως από την στιγμή που από την Μπαρτσελόνα έφυγε ο Πεπ, η ανάπτυξη της ομάδας συγκεντρώνεται κάθε χρόνο όλο και περισσότερο πάνω του.
Το αποτέλεσμα είναι πως χρειάζεται να φθείρεται πολύ ο Μέσι, για να κερδίσει η Μπαρτσελόνα ακόμα και αντίπαλους πολύ χαμηλότερου επιπέδου. Ο τρόπος λειτουργίας του συνόλου μοιάζει σαν να εξαντλεί τον Μέσι και σε κάθε νίκη της Μπάρτσα να χρειάζεται και μία εντυπωσιακή παράσταση από τον ίδιο.
Με αποτέλεσμα όταν φθάνει στην τελική ευθεία της διοργάνωσης η Μπάρτσα, ο Μέσι να έχει μείνει από δυνάμεις και οι υπόλοιποι να μην έχουν συνηθίσει να βγαίνουν μπροστά.
Για μένα το καλύτερο με διαφορά ρόστερ, στην Ευρώπη το έχει η Μπαρτσελόνα. Μέσι, Σουάρες, Ντεμπελέ, Ράκιτιτς, Κουτίνιο, Μπούσκετς, Πικέ, Βιδάλ, Άλμπα. Μία ομάδα γεμάτη με προσωπικότητες.
Έστω στον τελευταίο κύκλο της σεζόν, αν καταφέρει να βάλει περισσότερο στην ομάδα τον Κουτίνιο ο Βαλβέρδε, εκμεταλλευτεί το ανέβασμα του Ράκιτιτς, δώσει σημαντικούς ρόλους στους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές, τότε θα έχει το πλεονέκτημα.
ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ
Τον καλύτερο ποδοσφαιριστή τον έχει η Μπαρτσελόνα, τον καλύτερο αθλητή η Γιουβέντους. Ο Ρονάλντο είναι αυτός που έχει κάτι να υπερασπιστεί. Με τη Ρεάλ να έχει αποκλειστεί μοιάζει σαν ο κάτοχος του τίτλου να είναι ο Κριστιάνο. Στην πραγματικότητα, την Ατλέτικο την πέρασε μόνος του. Ο Αλέγκρι ήταν γεμάτος απουσίες στα άκρα.
Επέλεξε να εκμεταλλευτεί την σπάνια ικανότητα του Ρονάλντο να κυριαρχεί στον αέρα και τελικά με έναν τρόπο ανάπτυξης βρήκε τα γκολ που χρειαζόταν για να πάρει την πρόκριση. Η Γιουβέντους μοιάζει με Λερναία Ύδρα. Μπορεί να αλλάζει με μεγάλη ευκολία σχήματα ακόμα και λογική ποδοσφαίρου.
Ο Αλέγκρι παραδοσιακά μαθαίνει την ομάδα του να παίζει όλα τα συστήματα. Πολύ σπάνια υπάρχει η βεβαιότητα πριν από μεγάλο παιχνίδι για το ποια τακτική θα ακολουθήσει, ενώ και η συμπεριφορά αλλάζει με ευκολία μέσα στους αγώνες. Παράδειγμα ο τελευταίος αγώνας με την Ατλέτικο. Η ομάδα μεταμορφώθηκε όταν επέλεξε να περάσει στον γήπεδο τον Ντιμπάλα.
Ο Αλέγκρι, άλλαξε τακτική, άλλαξε θέση σε απίστευτα μεγάλο νούμερο ποδοσφαιριστών που είχε στο γήπεδο και ξαφνικά η ομάδα του απέκτησε ταχύτητα και παιχνίδι με τρέξιμο στα άκρα, που στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα έκανε και την διαφορά.
Εκτός από τους Μάντζουκιτς, Ρονάλντο, Πιάνιτς, Μπονούτσι, οι υπόλοιποι 7 ποδοσφαιριστές άλλαξαν χώρους. Αυτή ή σπάνια ικανότητα που έχει η Γιουβέντους, την έχει οδηγήσει στο να μην έχει ένα στιλ ποδοσφαίρου συγκεκριμένο, που όταν το ακολουθεί να σκορπά φόβο. Σε κάνει να πιστέψεις πως με αυτό το ποδόσφαιρο μπορεί να πάρει την διοργάνωση, όμως έχει και σαν πλεονέκτημα πως έχει περισσότερα χαρτιά και όπλα να παίξει από οποιανδήποτε άλλη ομάδα.
Με τα όσα είδαμε στην προηγούμενη φάση, αλλά και με βάση τις δυνατότητες των 8 ομάδων που συνεχίζουν στην διοργάνωση, η λογική λέει πως το φετινό Τσάμπιονς Λιγκ έχει τέσσερα δυνατά φαβορί. Σίτι, Λίβερπουλ, Γιουβέντους, Μπαρτσελόνα, κατά την άποψη μου, έχουν τις ίδιες πιθανότητες να κατακτήσουν το τρόπαιο.