Όχι μόνο στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αλλά σε όλους τους χώρους για να πάρεις μία δουλειά θα πρέπει να έχεις ένα βιογραφικό που να δικαιολογείς την θέση.

Όταν προσλαμβάνεσαι, ασφαλώς και χρειάζεσαι χρόνο για να δείξεις το έργο σου, όμως στην καθημερινή εργασία σου θα πρέπει να δείχνει πως έχεις τις προϋποθέσεις.

Πως έχεις γνώσεις του αντικειμένου που καλείσαι να βγάλεις εις πέρας. Είναι ξεκάθαρο πως στην περίπτωση του Πογιάτος, ούτε το ένα ούτε το άλλο ισχύει.

Το βιογραφικό του δεν δικαιολογούσε την θέση που του έδωσε ο Τσάβι Ρόκα, ο τρόπος δουλειάς του δεν δείχνει να γνωρίζει το αντικείμενο που έχει αναλάβει, οπότε δεν δικαιούται να συνεχίσει.

ΣΕ ΚΑΚΗ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΈΣ

Θα μπορούσε κάποιος να πει πως σήμερα έκανε τα λιγότερα λάθη από τα δύο προηγούμενα παιχνίδια. Από τον τρόπο όμως που μπήκε η ομάδα στο γήπεδο, αλλά και από την διαχείριση που επιφύλαξε και σήμερα, στο δίδυμο Μακέντα-Καρλίτος, γίνεται ξεκάθαρο δεν έχει τις απαιτούμενες γνώσεις για να καλύψει τις απαιτήσεις που έχει η θέση του προπονητή στην ομάδα.

Σήμερα το καθαρό 4-3-3 που χρησιμοποίησε ήταν πιο ορθολογικό όμως οι ποδοσφαιριστές του δεν βρίσκονται σε φυσιολογική φυσική κατάσταση, παίζουν σε πολύ χαμηλή ένταση οι παίκτες του Παναθηναϊκού.

Όλες οι μεταγραφές βγάζουν πολύ χαμηλά επίπεδα έντασης και βρίσκονται πολύ κάτω από τα επίπεδα ατομικής κατάστασης που θα έπρεπε και επίσης η απουσία ενός καθαρού 8αριού βγάζει μάτια. Προσέξτε έβγαζε μάτια η χαμηλή ένταση που παίζουν οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, απέναντι στον Άρη.

Απέναντι σε μία ομάδα που άλλαξε πριν από δέκα ημέρες προπονητή και ο Άκης Μάντζιος δεν έχει κρύψει την απογοήτευση του για την κατάσταση που βρήκε την ομάδα του, για το επίπεδο δουλειάς στην φυσική κατάσταση που είχε γίνει το προηγούμενο διάστημα.

ΣΤΡΑΒΩΣΕ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ

Σε κάθε περίπτωση ο Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν κανονικό προπονητή, άνθρωπο να ξέρει την δουλειά να έχει εμπειρία να μπορέσει να εμπνεύσει και να διαχειριστεί καταστάσεις.

Τα πράγματα πήγαν άσχημα από την αρχή όταν το πρώτο σύστημα του Πογιάτος δεν υπάρχει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Δεν γίνεται να ξεκινάς σεζόν, παίζοντας 4-3-3, χωρίς να έχεις ένα βαρβάτο 8άρι και προσπαθώντας να χωρέσεις δύο φορ στην βασική σου ενδεκάδα.

Δεν θα πέρναγε ποτέ από το μυαλό του Ζιντάν για παράδειγμα πως για να χωρέσει τον Γιόβιτς και να βγει η μεταγραφή, να περάσει τον Μπενζεμά σε ρόλο εσωτερικού επιθετικού στα αριστερά.

ΗΛΙΘΙΑ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΕΝΤΑ

Φαίνεται στην πράξη πως η παραμονή του Μακέντα, θα οδηγήσει σε μία ηλίθια συζήτηση όλη την σεζόν. Ασφαλώς και υπάρχουν τακτικές που μπορούν να χωρέσουν δύο φορ στην βασική ενδεκάδα.

Δεν είναι πολλές όμως και το 2020 δεν είναι πολλοί οι προπονητές που τις εφαρμόζουν. Επίσης είναι ακόμα λιγότεροι αυτοί που παίζουν με δύο επιθετικούς και δουλεύουν ένα δημιουργικό επιθετικό ποδόσφαιρο.

Όσοι παίζουν με δύο φορ, δουλεύουν είτε σύστημα με έναν παραπάνω στόπερ, δηλαδή με τριάδα στην άμυνα, είτε ένα καθαρό 4-4-2 αντεπιθέσεων. Ο ρόμβος με δεκάρι και δύο φορ, είναι ένα δύσκολο σύστημα που εφαρμόζεται πλέον από ελάχιστους προπονητές .

Ασφαλώς και μία ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό θα πρέπει να μπορεί να έχει δύο αξιόλογους φορ στο ρόστερ της, για να μην υπάρχουν προβλήματα μέσα στην ομάδα, χρειάζεται έναν προπονητή, που να πιστεύει σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο ποδοσφαίρου, που θα δίνει σε όλους αυτοπεποίθηση.

Δεν θα κάνει αλχημείες για να χωρέσει και τους δύο, δεν θα βάζει κάποιον σε λάθος θέση και θα ξέρει πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να χρησιμοποιήσει και τους δύο.

Ασφαλώς το πιο σημαντικό είναι να μπορέσει να φτιάξει μία ομάδα που θα πετύχει τους στόχους της ένα σύνολο που θα κερδίζει, γιατί αν τα πράγματα δεν πάνε καλά θα είναι καταδικασμένος να ακούει πως δεν έχει την πολυτέλεια ο Παναθηναϊκός να μην ξεκινάει τον Μακέντα, παρότι το σύστημα που δουλεύει είναι το 4-3-3. Είναι σαν να έχει μία ομάδα, δύο τερματοφύλακες καλούς και να λέμε, πως πρέπει να παίζουν και οι δύο.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝΣ

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πως ο προπονητής που θα μπορέσει να πετύχει με αυτό το ρόστερ, δεν θα είναι αυτός όπου το πρώτο πράγμα που θα κάνει, είναι να σηκώσει τα μανίκια για να βρει τρόπο ώστε να χωρέσει μαζί τους Μακέντα-Καρλίτος στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού.

Ο προπονητής που θα μπορέσει να πετύχει είναι αυτός που θα έρθει και θα μάθει την ομάδα να δημιουργεί, ορθολογικά. Που θα μπορεί με έναν χαφ παραπάνω, να φτιάχνει παιχνίδι από πίσω. Είναι ξεκάθαρο πως αφαιρώντας μεσοεπιθετικό για να βάλεις δεύτερο φορ, χάνεις σε δημιουργία και σε συνεργασία.

Ο καλός προπονητής στην Ελλάδα, αυτός που πετυχαίνει είναι ο Μαρτίνς. Ο Πορτογάλος δεν έχει διστάσει να πάρει σκληρές αποφάσεις, να γίνει σκληρός με τον Φορτούνη, γιατί στο ποδόσφαιρο που δουλεύει και λειτουργεί αυτήν την εποχή δεν βοηθά, έναν τόσο ποιοτικό ποδοσφαιριστή να βρει ρόλο.

Τον έχει στον πάγκο, είναι σκληρός μαζί του αλλά κερδίζει. Μην αμφιβάλετε, πως αν έχανε τα παιχνίδια, αν δεν παρουσίαζε ένα αξιόλογο σύνολο, θα συνέβαινε ότι και σήμερα με τον Μακέντα. Θα υπήρχε ένας καταιγισμός από αρνητικά ποστ στα social και στο τέλος θα ακουγόταν σχολιασμός, πως δεν γίνεται ένας τόσο ποιοτικός ποδοσφαιριστής, όπως ο Φορτούνης να μένει στον πάγκο. Άλλη θέση, ίδια η λογική.

Υπάρχει λοιπόν τρόπος, να χωρέσει μία ομάδα και να επωφεληθεί από καλούς ποδοσφαιριστές που παίζουν στην ίδια θέση, ο τρόπος όμως είναι να γίνει μία καλή δουλειά από έναν κανονικό προπονητή που ξέρει το αντικείμενο και μπορεί να παρουσιάσει μία αξιοπρεπή ομάδα.

Ο Πογιάτος ακόμα και στο παιχνίδι, που μέσα σε εισαγωγικά αποφάσισε να κάνει το σωστή, δηλαδή να εφαρμόσει μια πιο ορθολογική διάταξη, δεν γνώριζε πως θα πάρει τα οφέλη από το γεγονός πως έχει στον πάγκο ένα όπλο που λέγεται Μακέντα.

Είναι ξεκάθαρο πως όταν είσαι στον Παναθηναϊκό προπονητής και είσαι στο γήπεδο σου, είσαι πίσω στο σκορ, τα κερδισμένα μέτρα θα στα προσφέρει ο αντίπαλος, πρέπει έγκαιρα να πάρεις την απόφαση να παίξεις με δύο επιθετικούς, να ρίξεις νωρίς στην αντίπαλη άμυνα το δίδυμο Μακέντα-Καρλίτος.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΕ ΚΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ

Προσπαθώ όμως να εξηγήσω πως το πρόβλημα δεν είναι πως έμεινε στον πάγκο ο Μακέντα, ούτε ποιοι έπαιξαν, το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχει σωστή κατεύθυνση.

Φάνηκε από το πρώτο σχέδιο, που δεν υπάρχει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, πως γίνεται από τον προπονητή πρόχειρη ευκαιριακή δουλειά, είδαμε στα δύο πρώτα παιχνίδια μία άθλια διαχείριση από τον προπονητή στην διάρκεια των αγώνων, είδαμε και στα τρία παιχνίδια, να υπάρχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης.

Εδώ θέλω να σταθώ, γιατί από τον τρόπο που αγωνίζεται ο Παναθηναϊκός, φαίνεται πως το πρόβλημα έχει να κάνει με την συνολική δουλειά που γίνεται στην ομάδα. Καλές οι τακτικές, το κοουτσάρισμα, παίζουν τον ρόλο τους, το πιο σημαντικό από όλα, όμως είναι η κατάσταση που ένας προπονητής έχει την ομάδα του, σε τι επίπεδο διατηρεί τους ποδοσφαιριστές του.

Την ώρα του αγώνα και μετά τα παιχνίδια σχολιάζονται υποτιμητικά οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού. Όλοι τους όμως, είναι σε πολύ χειρότεροι κατάσταση από τον δικό τους μέσο όρο και το γεγονός αυτό αποτελεί ευθύνη του τεχνικού επιτελείου.

ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΝΤΟΣΟ

Ο Παναθηναϊκός υποτίθεται πως στην προετοιμασία δούλευε την πίεση ψηλά, επικοινωνούσε ένα ποδόσφαιρο έντασης, ένα ποδόσφαιρο πίεσης. Είχε σαν σημαία του πως προσπαθεί να χτίσει μία ομάδα που θα πιέζει ψηλά.

Εδώ θέλω να πω το εξής, πέρυσι είχαμε ένα φαινόμενο ενός προπονητή, που έφυγε δικαιολογημένα γρήγορα και με άσχημο τρόπο. Σε γενικές γραμμές, μοιάζει η ιστορία του Καρντόσο με αυτήν του Πογιάτος.

Υπάρχει όμως μία μεγάλη διαφορά. Ο φουκαράς ο Καρντόσο πέθανε με το δικό του σπαθί, με το ποδόσφαιρο που πιστεύει. Ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας Νίκος Λυμπερόπουλος, πήρε την απόφαση, να φέρει έναν προπονητή που με το ποδόσφαιρο που διδάσκει, απέτυχε εμφατικά πριν μία χρονιά σε δύο ομάδες.

Αυτήν την φιλοσοφία, προσπάθησε να βάλει στην ΆΕΚ και ήταν ξεκάθαρο πως ούτε το ρόστερ μπορούσε να την υπηρετήσει, πιθανότατα ούτε ο ίδιος να έχει βρει τον τρόπο, για να κερδίζει μέσα από ένα δύσκολο ποδόσφαιρο. Ο Πογιάτος όμως, δεν παρουσιάζει κάτι που να σου δείχνει πως υπηρετεί μία συγκεκριμένη φιλοσοφία.

Η ομάδα του Πογιάτος, δεν παρουσιάζει τίποτα, δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που να μπορείς να υποστηρίξεις πως προσπαθεί να κάνει η ομάδα, ένα επιχείρημα που να δικαιολογεί την παραμονή του.

ΘΑ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ

Όταν έφυγε ο Γιώργος Δώνης, είχα γράψει πως καταλαβαίνω τον λόγω που ο Τσάβι Ρόκα, θέλει να φέρει τον δικό του προπονητή στον Παναθηναϊκό. Είναι απόλυτα θεμιτό, ο τεχνικός διευθυντής να θέλει, να φέρει τον δικό του προπονητή σε μία ομάδα, να κάνει αυτός την επιλογή.

Είχα επίσης γράψει πως μπορείς να βρεις καλύτερο προπονητή από τον Γιώργο Δώνη, είναι όμως πολύ εύκολο να φέρεις και πολύ χειρότερο. Ο Ρόκα πήρε μία απαράδεκτη απόφαση, που είναι και λογικό να τον πάρει μαζί του. Έδωσε την δουλειά του προπονητή στον Παναθηναϊκό, σε έναν άνθρωπο που δεν έχει ξαναδουλέψει σαν πρώτος προπονητής.

Που πρόσφατα σε συνέντευξη του είδε δηλώσει ευγνώμων στον Ζόρντι Κρόιφ, που τον είχε πάρει μαζί του στην Μακάμπι. Έδωσε την ομάδα, σε έναν προπονητή που δουλεύει σε ακαδημίες και έχει σαν μοναδική του εμπειρία, σε πρώτη ομάδα, ένα απόλυτα αποτυχημένο πέρασμα στην Μακάμπι, σαν συνεργάτης ενός ανθρώπου που δεν έχει κάνει το παραμικρό σαν προπονητής.

ΦΑΒΟΡΙ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Δεν χρειάζονται πολλά επιχειρήματα, είναι ξεκάθαρο πως ο Παναθηναϊκός πρέπει να συνεχίσει με κανονικό προπονητή. Κλείνω γράφοντας τα εξής, το ρεπορτάζ άλλωστε θα είναι καυτό τις επόμενες ημέρες.

Θα μου κάνει τεράστια εντύπωση να μην ολοκληρωθεί η συνεργασία με τον Πογιάτος. Ο Γιάννης Αλαφούζος, το τελευταίο διάστημα δείχνει σοβαρό ενδιαφέρον για την ομάδα, δεν μπορεί να συνεχίσει να αφήνει την επένδυση του, σε έναν άνθρωπο που είναι φανερό, πως δεν γνωρίζει την δουλειά.

Δεν κρύβει εδώ και δύο εβδομάδες την απογοήτευση του, για τις κινήσεις του Τσάβι Ρόκα, και θα μου προκαλέσει για πολλούς λόγους έκπληξη, αν ο επόμενος προπονητής, δεν είναι ο Γιάννης Αναστασίου.