Ο Παναθηναϊκός πέτυχε μία τεράστια νίκη. Έβγαλε ψυχή σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι και πέτυχε κάτι σπουδαίο. Να αποκτήσει αγωνιστικούς στόχους για την συνέχεια της σεζόν. Μείωσε τη διαφορά στους 5 βαθμούς από την 4η θέση και πλέον, μπορεί να διεκδικήσει την έξοδο στην Ευρώπη.

ΧΡΥΣΟ ΤΡΙΠΟΝΤΟ

Αυτή η νίκη είναι σπουδαία γιατί ήρθε και με έναν τρόπο, που δεν μας έχει συνηθίσει να κερδίζει τα παιχνίδια τα τελευταία χρόνια ο Παναθηναϊκός. Κατάφερε να αντέξει, παίζοντας σε χαμηλά μέτρα. Έβγαλε σκληράδα, αυτοσυγκέντρωση στην αμυντική του συμπεριφορά. Είχε μαζί του και την τύχη όποτε χρειάστηκε, τους αμυντικούς του και τον Διούδη σε σπουδαία ημέρα και κατάφερε να πάρει ένα χρυσό τρίποντο, για την συνέχεια της σεζόν.

Δεν ήταν εύκολο το παιχνίδι στο "Βικελίδης" και η ήττα της περασμένης Πέμπτης, του Άρη από την ΑΕΚ., έκανε το παιχνίδι ακόμα πιο δύσκολο.

ΑΛΑΝΘΑΣΤΟΣ Ο ΔΙΟΥΔΗΣ

Το έκανε πιο δύσκολο, γιατί η ομάδα του Μάντζιου, παρουσιάστηκε βελτιωμένη, σε κομμάτια που υπέφερε την περασμένη Πέμπτη. Βελτίωσε σημαντικά τον τρόπο που διαχειριζόταν την κατοχή, είχε μία ηρεμία στην κυκλοφορία της μπάλας και προσπάθησε ορθολογικά με υπομονή, με σίγουρες πάσες και φορτώνοντας τα άκρα, να ανοίξει την άμυνα του Παναθηναϊκού.

Υπήρξαν στιγμές που τα κατάφερε, όμως κάτω από τα δοκάρια, υπήρχε ένας φύλακας άγγελος για του πράσινους. Ο Διούδης έκανε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του. Ήταν αλάνθαστος και η αιτία που ο Άρης δεν ισοφάρισε στο 53ο και στο 60ο λεπτό. Ο Μάνος δύο φορές με πλάτη νίκησε το κέντρο άμυνας του Παναθηναϊκού, την πρώτη φορά πάσαρε στο κόψιμο του Τζέκο, την δεύτερη έκανε περιστροφή και εκτέλεσε ο ίδιος, όμως και τις δύο ο Διούδης αντέδρασε εξαιρετικά.

Όπως το ίδιος έκανε και σε όλες τις σέντρες αλλά και στις φάσεις του 75ου λεπτού και στην εκτέλεση φάουλ στις καθυστερήσεις. Στο 75ο λεπτό ο Σίλβα, έφυγε στην πλάτη της άμυνας, αλλά ο Χουνακάρ που έκανε εξαιρετικό παιχνίδι ανασταλτικά, πήρε το τρέξιμο του μέχρι το τέλος και κατάφερε να του χαλάσει την γωνία, να τον στείλει πιο πλάγια και να βοηθήσει τον Διούδη, να κλείσει την γωνία του και να αυξήσει τις πιθανότητες του, να αποκρούσει.

ΥΠΕΦΕΡΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΤΟΥ ΑΡΗ

Ασφαλώς αυτή η τεράστια νίκη του Παναθηναϊκού δεν ήρθε μέσα από μία εντυπωσιακή εμφάνιση, ούτε μέσα από ανωτερότητα. Τουναντίον, υπήρξαν στιγμές όπως στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο του δευτέρου ημιχρόνου, που ο Παναθηναϊκός υπέφερε από την πίεση του Άρη και ήταν αδύνατον να κρατήσει μπάλα και να κερδίσει μέτρα.

Κλείστηκε υπερβολικά, έμεινε σε χαμηλά μέτρα, βρήκε έναν αντίπαλο που ήταν σημαντικά βελτιωμένος από το παιχνίδι της Πέμπτης και γνώριζε πως πρέπει να επανέλθει στις επιτυχίες, όμως άντεξε. Ειδικά για τον Παναθηναϊκός είναι σπουδαίο το γεγονός πως άντεξε, σε αυτές τις συνθήκες.

ΑΡΓΗΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ Ο ΜΠΟΛΟΝΙ

Ο Λάζλο Μπόλονι αρχίζει και βάζει την σφραγίδα του στην ομάδα. Είναι όμως πραγματικότητα, πως εξακολουθεί και να έχει ένα πρόβλημα στον τρόπο που λειτουργεί στο κοουτσάρισμα, ακόμα και στο Βικελίδης, άργησε υπερβολικά να κάνει τις αλλαγές του και αν δεν γλίτωνε ο Διούδης τον Παναθηναϊκό στο 53ο και στο 60ο λεπτό, που η άμυνα είχε νικηθεί θα είχε παίξει ρόλο, η αργοπορία του Ρουμάνου τεχνικού, να βοηθήσει τους παίκτες του.

ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ

Όμως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, πως με το θάρρος που δείχνει, την έλλειψη φόβου και την εμπιστοσύνη που όλοι γνωρίζουμε πως έχει στους νέους ποδοσφαιριστές βοηθά σημαντικά την ομάδα. Όταν τον επέλεξε ο Παναθηναϊκός πίστευα πως είναι ο ιδανικός, για την χρονική περίοδο που ψάχνει ο σύλλογος προπονητής, ακριβώς επειδή η ομάδα, έχει ταλέντο που δεν έχει αξιοποιηθεί σωστά. Είναι δεδομένο πως τα προηγούμενα χρόνια, ο Παναθηναϊκός δεν πήρε, όσα μπορούσε από τους Καμπετσή και Εμανουηλίδη.

ΤΑΛΕΝΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΩΣΤΑ

Ο Ρουμάνος τεχνικός άργησε να τους βγάλει μπροστά. Όμως η στάση ζωής που έχει σαν προπονητής, τον οδηγεί, να δίνει χρόνο στα νέα παιδιά και να μην φοβάται να τους δώσει σημαντικό ρόλο. Το κλείσιμο που έκαναν οι Καμπετσής, Εμανουηλίδης στο παιχνίδι με την ΑΕΛ, ήταν αρκετό για να τον κάνει να καταλάβει, πως αξίζει με αυτά τα δύο παιδιά να ασχοληθεί σοβαρά.

Η νοοτροπία του, η προσωπικότητα του και οι παραστάσεις του, είναι τέτοια που του δίνει την δυνατότητα, να κρατήσει στον πάγκο τους Μακέντα, Καρλίτος και να ρίξει στο γήπεδο τους Καμπετσή, Ιωαννίδη, Εμμανουηλίδη.

Υπήρξαν στιγμές, που η ομάδα υπέφερε και δεν είχε κράτημα μπάλας, όμως συνολικά ο Ρουμάνος τεχνικός δικαιώθηκε για την επιλογή του. Η αύρα, η ενέργεια με την οποία μπήκαν στο γήπεδο οι νεαροί στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, η διάθεση που έδειξαν έδωσαν στον Παναθηναϊκό ένα δυνατό ξεκίνημα, που έφερε και ένα πολύτιμο γρήγορο τέρμα.

Με τις δυσκολίες που είχε στο παιχνίδι ο Παναθηναϊκός, δεν ξέρω τι θα γινόταν αν δεν είχε προβάδισμα να διαχειριστεί.

Υπάρχουν στιγμές, που βλέπεις τον Καμπετσή να παίρνει την μπάλα χαμηλά και τον τρόπο που την κουβαλάει κάθετα σε δύσκολούς χώρους και αντιλαμβάνεσαι, πως αυτό το παιδί, με αυτό το σώμα, με την τεχνική κατάρτιση που διαθέτει, αν βρει ρυθμό, μπορεί να δώσει σημαντικά πράγματα στον Παναθηναϊκό. Οι προηγούμενοι προπονητές, δεν του έδωσαν την ευκαιρία, να νιώσει σημαντικός. Ο Μπόλονι φαίνεται πως έχει καταλάβει, πως πρέπει να τον αξιοποιήσει.

Ο Εμμανουηλίδης, θα καταλάβει την δυσκολία, που έχει το να παίζεις εξτρέμ στο υψηλό επίπεδο. Δεν φτάνει μόνο η αρχική ταχύτητα και η εκτέλεση, πρέπει να βοηθάς τον μπακ σου, να παίρνεις μέχρι τέλος τα ανεβάσματα του αντίπαλου μπακ και πολλές φορές αν ο δικός σου μπακ κλείσει μέσα, να είσαι εσύ, που θα πρέπει να μαρκάρεις τον αντίπαλο εξτρέμ.

Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΟ 63' ΛΕΠΤΟ

Συνολικά υπήρξαν διαστήματα που χάθηκε, όμως ήταν όπως όλος ο Παναθηναϊκός πειθαρχημένος στο ρόλο του. Και ήρθε το 63ο λεπτό, που έκανε ο ίδιος τους πάντες να καταλάβουν, γιατί πρόκειται για μία εξαιρετική περίπτωση. Ξαφνικά πέρασε σε δύσκολους χώρους τρεις παίκτες του Άρη και κατάφερε να βρει τον τρόπο, χωρίς ισορροπία, να κάνει μία εκπληκτική εκτέλεση και να προσπαθήσει να περάσει την μπάλα κάτω από τα πόδια του Σιαμπάνη.

Μόνος του δημιούργησε τις προϋποθέσεις, για να πετύχει ένα εξαιρετικό τέρμα. Ο Μπόλονι είναι έμπειρος προπονητής, πολλά χρόνια στα γήπεδα και καταλαβαίνει πόσο σπουδαίο πράγμα, είναι ο ποδοσφαιριστής να έχει το γκολ. Όταν έχεις αυτό το προσόν, δεν βάζεις μπροστά άλλα ελαττώματα, για να τον μειώσεις και να τον αφήσεις πίσω, αλλά δουλεύεις μαζί του, για να βελτιώσεις τις αδυναμίες του και να φθάσει σε ένα επίπεδο, που θα παίρνει μόνο κέρδη από αυτόν η ομάδα του.

Ο ΒΕΛΕΘ ΣΤΟ "6"

Δεν είναι μόνο το θάρρος που έδειξε με τους μικρούς, που έχει δικαιώσει τον Μπόλονι. Είναι σπουδαίο και σημαντικό, να κερδίζει η ομάδα σου και να βλέπεις, αυτές οι επιτυχίες να έρχονται με Ελληνόπουλα, να έχουν σημαντικό ρόλο. Δικαιώνεται όμως και για την απόφαση του, να καλύψει την θέση "6", την απουσία του Κουρμπέλη, με τον Βέλεθ και να μην κάψει τον Μολό.

Ο Βέλεθ, στα τελευταία παιχνίδια, έχει πάρει τον ρόλο του Κουρμπέλη, μπροστά από το σέντερ μπακ. Είναι δεδομένο, πως προσφέρει περισσότερο, με τις αμυντικές του αντιδράσεις και με την επιθετικότητα που βγαίνει στην μπάλα. Στο παιχνίδι με τον Άρη, θωράκισε την ομάδα, βοήθησε τα στόπερ, να αντέξουν την μεγάλη πίεση που δεχόταν ο Παναθηναϊκός, έπαιξε κομβικό ρόλο, στην σκληράδα στην αποφασιστικότητα που είχε η ομάδα σε χαμηλά μέτρα.

ΑΝΤΕΞΕ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ, Ο ΜΟΛΟ

Προσωπικότητα όμως έβγαλε και ο Μολό. Δύσκολο παιχνίδι, για έναν ποδοσφαιριστή, που έκανε καριέρα σαν ποιοτικός εξτρέμ και μετά από αρκετά χρόνια, χωρίς γεμάτες χρονιές, αποφάσισε να διεκδικήσει μία τελευταία ευκαιρία. Ο Μολό αρχίζει να δείχνει πως πιθανότατα πέρυσι αδικήθηκε από τον προπονητή αλλά και από κρίσεις που έγιναν για αυτόν. Είχε δύσκολη αποστολή, ο Άρης πιέζει πολύ από τις πλευρές, έφερε μπάλα στην πλευρά του και ο ίδιος είχε την ευφυΐα αλλά και την προσωπικότητα να μην επιτρέψει στην ομάδα του, να εκτεθεί από την πλευρά του.

ΕΙΧΕ ΞΕΧΑΣΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΝΙΚΕΣ

Συνολικά στο κομμάτι χωρίς μπάλα και στην τακτική κάλυψη, όλοι οι ποδοσφαιριστές του Μπόλονι πήραν πολύ καλό βαθμό. Το πρόβλημα ήταν, πως η κατοχή, ήταν υπερβολικά χαμηλή, μόλις 29,97%. Έπαιξε σημαντικό ρόλο, πως η τακτική του Μπόλονι είχε μόλις δύο καθαρά χαφ και ο Μαουρίσιο, δεν ήταν από πλευράς ετοιμότητας στο 100%. Για να έρθει όμως αυτή η σπουδαία νίκη, χρειάστηκε ψυχή, αμυντική προσήλωση, αποφασιστικότητα και καθαρό μυαλό σε χαμηλά μέτρα και μία μεγάλη ημέρα του Διούδη.

Για να πετύχεις τους στόχους σου, μέσα σε μία χρονιά χρειάζεται να μπορείς να πετυχαίνεις και τέτοιου είδους νίκες, ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια, δεν μπορούσε να αντέξει την πίεση, δεν είχε εκπαιδευτεί στο να κερδίζει, με αυτόν τον τρόπο παιχνίδια.

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΚΛΗΡΟ ΜΠΟΛΟΝΙ

Για το κλείσιμο θέλω να πω, πως ας σταματήσει το παραμύθι με τον σκληρό απότομο Μπόλονι, που χαλάει με τον τρόπο που συμπεριφέρεται στους παίκτες, τα αποδυτήρια. Ο ρόλος του προπονητή, δεν είναι να κάνει τον καλό, ούτε τον φίλο με τους παίκτες.

Ο προπονητής που θα σε βελτιώσει, που θα σε κάνει να βγάλεις στο γήπεδο ψυχή, είναι αυτός που θα σε πιέσει, που όταν δεν είσαι αυτός που πρέπει, θα ξέρεις πως θα δεχτείς ακόμα και την οργή του. Δεν αποκλείεται μέσα από αυτήν την προσέγγιση, να κατάφερε ο Ρουμάνος προπονητής να βγάλει έναν πιο σκληρό χαρακτήρα στους παίκτες του, από αυτόν που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια.