Η τελευταία εικόνα είναι πράγματι γλυκιά. Η Εθνική που δημιουργήθηκε από τις κλήσεις και τα κοψίματα του Φαν Σιπ για τα παιχνίδια του Οκτωβρίου, βγάζει μία συνέχεια και δημιουργεί αισιοδοξία.

ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Σήμερα, όμως, βρισκόμαστε στο τέλος μίας ακόμα αποτυχημένης προσπάθειας. Η Εθνική μας ομάδα δεν θα βρίσκεται στα τελικά για τρίτη συνεχόμενη διοργάνωση, έτσι όπως τα καταφέραμε τα τελευταία χρόνια, θα είναι πολύ δύσκολο να πάρουμε εισιτήριο και για το επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν το πηγαίνω μακριά. Η επόμενη διοργάνωση είναι το Μουντιάλ στο Κατάρ και ο τρόπος που λειτουργήσαμε το προηγούμενο διάστημα είναι απαράδεκτος και μας κάνει πολύ δύσκολη τη συνέχεια.

Στα προκριματικά για τις τελικές διοργανώσεις συμμετέχουν 55 ομοσπονδίες που είναι μέλη της UEFA και για το τελικά του Euro και δίνονται 24 εισιτήρια. Είκοσι από τα προκριματικά και τέσσερα από τα playoffs του Nations League. Στα playoffs τη δεύτερη ευκαιρία την παίρνουν 16 ομάδες, δηλαδή μαζί με τις 20 που έχουν πάρει ήδη εισιτήριο, φθάσαμε στις 36. Η Εθνική μας ομάδα ανήκει στον πάτο της Ευρώπης, στις 19 εθνικές που ολοκληρώθηκε από τώρα η παρουσία τους.

Τα πράγματα για το άμεσο μέλλον, όμως, είναι ακόμα χειρότερα, από τη στιγμή που η αύξηση των ομάδων για το Μουντιάλ του Κατάρ δεν πέρασε και τα εισιτήρια που δίνονται στις ευρωπαϊκές ομοσπονδίες για τη συγκεκριμένη διοργάνωση παρέμειναν 13. Για την Ελλάδα τα διεκδικήσιμα εισιτήρια θα είναι ακόμα λιγότερα, καθώς το Nations League για το Μουντιάλ δεν δίνει εισιτήρια, για τις ομάδες βρίσκονται στην Γ' και στην Δ' κατηγορία. Καταλαβαίνετε πόσο δύσκολα έχουμε κάνει τα πράγματα, από τη στιγμή που αποτύχαμε να ανέβουμε κατηγορία στο Nations League.

ΗΘΕΛΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΟΥΜΕ

Αν ρίξει κανείς μία ματιά στην τελική βαθμολογία του ομίλου μας στην προκριματική φάση, μπορεί να διαπιστώσει πως ήθελε πολύ μεγάλη προσπάθεια για να χάσουμε αυτή την πρόκριση. Στην πράξη πετύχαμε το δύσκολο. Έπρεπε να έχουμε τεράστια θέματα για να μείνουμε εκτός των τελικών, με την κλήρωση που είχαμε. Στο τέλος μας έλειψαν οι βαθμοί που χάσαμε στο γήπεδο μας με το Λιχτενστάιν και την Αρμενία, για να είμαστε εμείς στα τελικά. Ακόμα όμως και μετά την ήττα από την Αρμενία, που έφερε το τέλος της συνεργασίας με τον Άγγελο Αναστασιάδη, υπήρχαν σημαντικά περιθώρια πρόκρισης.

Για την ακρίβεια θα είχαμε περάσει με ισοπαλία στο Τάμπερε, απέναντι σε μία άθλια Φινλανδία και με νίκη επί του Λιχτενστάιν. Ασφαλώς, και κάθε αποτέλεσμα αλλάζει την ιστορία. Το κακό, όμως, είναι πως παίξαμε μέσα σε δύο μήνες, δύο φορές την Φινλανδία και διαπιστώσαμε πόσο χαμηλού επιπέδου είναι η ομάδα που μας πήρε την πρώτη θέση στο Nations League και το δεύτερο εισιτήριο στον προκριματικό όμιλο. Ρίξαμε κλωτσιά σε όλες τις ευκαιρίες για να παραμείνουμε στη μάχη και να επιστρέψουμε στις μεγάλες διοργανώσεις. Μπορεί οι τρεις νίκες με τις οποίες κλείσαμε τη διοργάνωση να αφήνουν μία γλυκιά γεύση και μία προσμονή για τη συνέχεια, αλλά φαντάζει μακρινή υπόθεση η επανεμφάνιση μας σε μεγάλη διοργάνωση. Φροντίσαμε να κάνουμε τη ζωή μας πολύ δύσκολη.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Για να έρθουμε και στο αγωνιστικό κομμάτι, η εμφάνιση μας ήταν μία συνέχεια των παιχνιδιών που δώσαμε με Βοσνία, Αρμενία. Μπορεί άνετα να σταθεί το κείμενο που έγραψα μετά την νίκη μας στην Αρμενία. Τα χαρακτηριστικά είναι κοινά. Μεγάλη εμφάνιση από τους Λημνιό, Γιαννούλη, ο Μπακασέτας βολεύεται στο φυσικό του ρόλο, το δίδυμο Κουρμπέλης, Γαλανόπουλος αλληλοσυμπληρώνεται και υπάρχει μία μόνιμη κινητικότητα και διάθεση για δημιουργία. Η ομάδα έχει φρεσκάδα, τρεξίματα, παίρνει ανεβάσματα από τον Γιαννούλη στα αριστερά, ο Μάνταλος που μπαίνει πιο μέσα έχει συμμετοχή στην δημιουργία, στη δεξιά πλευρά ο Λημνιός λειτουργεί με την αυτοπεποίθηση του παίκτη που η ομάδα του περιμένει από αυτόν να κάνει την διαφορά.

Ο ΛΗΜΝΙΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Πράγματι γίνεται απειλητικός, παίρνοντας την μπάλα πάνω στο τρέξιμο του, υπάρχουν στιγμές που πέφτει πάνω στην τελευταία γραμμή άμυνας των αντιπάλων και περιπτώσεις που βγαίνει πιο ανοιχτά, να δημιουργήσει συνθήκες για να περάσει τον μπακ. Είναι σε τρομερή αγωνιστική άνοδο και απέναντι στους Φινλανδούς ντρίμπλαρε με αυτοπεποίθηση των παίκτη που είχε μπροστά του.

Γεγονός που το εκμεταλλευτήκαμε γεμίζοντας την αντίπαλη περιοχή με την κίνηση του Μπακασέτα στην πλάτη του φορ, αλλά και του Μάνταλου και άλλων ποδοσφαιριστών από τις πίσω γραμμές. Η Εθνική μας πέτυχε και τα δύο τέρματα της από γυρίσματα που ήρθαν από την δεξιά πλευρά και είχε ένα συνολικό πλάνο, για να εκμεταλλευτεί τι δυσκολίες που βάζει ο Λημνιός στην αντίπαλη άμυνα.

ΣΤΑΦΥΛΙΔΗΣ ΣΤΟΠΕΡ, ΜΟΝΟ ΜΕ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥΣ

Στα αρνητικά ήταν η παρουσία του Σταφυλίδη σαν στόπερ, δεν είναι μόνο το ακραίο λάθος που έκανε στο γκολ που δεχθήκαμε. Ήταν πολλές οι περιπτώσεις που έδειχνε αδυναμία να βάλει σωστά το σώμα του σε μάχες εκτός περιοχής, παρότι οι Φινλανδοί έπαιζαν άμυνα πολύ χαμηλά και στην ουσία δεν είχαν ψηλά κορμιά.

Το παιδί έχει διάθεση, συνολικά είναι ένα θετικό στοιχείο στην ομάδα, βοηθά στο να κερδίζουμε ξανά σε κάποιες περιπτώσεις την μπάλα ψηλά και να παίζουμε επιθετική άμυνα, όμως θέση σε αυτόν το χώρο μπορεί να έχει μόνο όταν παίζουμε με κατώτερους. Επισημαίνω ξανά, πως αν βρεθούμε με πιο ισχυρούς αντιπάλους, που θα έχουν την δυνατότητα να μας κρατήσουν χαμηλά, η πράξη με τον Σταφυλίδη στόπερ δεν βγαίνει. Σε αυτές τις συνθήκες, θα χρειαστούμε οπωσδήποτε κανονικό στόπερ.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ Ο ΠΑΥΛΙΔΗΣ

Στα αρνητικά, επίσης, ήταν η αδυναμία του Παυλίδη να βοηθήσει την ομάδα μας να κρατήσει την μπάλα ψηλά. Η ευκολία που την έχανε και η νωθρότητα που παρουσιάζει σε κάποιες αντιδράσεις. Ο Παυλίδης είναι ακόμα πολύ άγουρος ποδοσφαιρικά, νέος σε ηλικία, έχει έναν καλό σωματότυπο και μία σημαντική ικανότητα στην υποδοχή μπάλας με πλάτη. Χρειάζεται όμως να αποκτήσει λίγο περισσότερο σπιρτάδα, χρειάζεται να γίνει πιο γρήγορος στις αντιδράσεις του. Στο πρώτο ημίχρονο υπήρξαν πολλές περιπτώσεις που οι συμπαίκτες του, του πέρασαν την μπάλα σε επικίνδυνο σημείο για τον αντίπαλο και την έχασε εύκολα και χωρίς μάχη.

ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΝΔΕΚΑΔΑ

Σε κάθε περίπτωση, ο Φαν Σιπ πέτυχε σε μικρό διάστημα να δημιουργήσει ένα δικό του γκρουπ κι αυτό είναι κάτι που το είχαμε ανάγκη. Σέβομαι πολύ το γεγονός, πως από τη στιγμή που ήρθε η πρώτη νίκη, δεν έχει πάει σε αλλαγές. Κατάλαβε πως πρέπει να χτίσει και να δουλέψει με ένα σύνολο που θα μάθει να κερδίζει και χρησιμοποιεί για τρίτο παιχνίδι την ίδια ενδεκάδα.

Το εύκολο θα ήταν να πάει σε τρέλες, στη λογική να τους έχει όλους ευχαριστημένους. Με πρόσχημα, δηλαδή, πως δεν κυνηγάμε τίποτα και η ομάδα είναι αποκλεισμένη, να πάει σε πολλές αλλαγές στο παιχνίδι με την Φινλανδία, σε σχέση με τον αγώνα με την Αρμενία. Να θυμίσω πως πέρυσι ίδιες ημέρες, αυτό το λάθος το είχε κάνει ο Άγγελος Αναστασιάδης. Σε μία αντίστοιχη περίπτωση, στις 15 Νοεμβρίου 2018 είχαμε νικήσει στην πρεμιέρα του την Φινλανδία για το Nations League και τρεις ημέρες αργότερα είχε κάνει εννέα αλλαγές και χάσαμε με 0-1 από την Εσθονία.

Είναι ελπιδοφόρο που ο Φαν Σιπ δείχνει πρόθεση να κατασταλάξει σε μία ομάδα. Θεωρώ, πάντως, πως είναι πολύ σημαντικό να επισημάνω πως πρέπει να αποδειχτεί ευέλικτος και να καταλάβει πως πρέπει να έχει και ένα πιο συντηρητικό πλάνο, πιο δεμένο ανασταλτικά για τα παιχνίδια που αναγκαστικά θα τα παίξουμε με μικρότερη κατοχή μπάλας και σε πιο χαμηλά μέτρα.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΟΜΑΔΑ

Το παράδειγμα με τα τρία συνεχόμενα νικηφόρα αποτελέσματα, από τη στιγμή που κόπηκαν τα βαρίδια, δείχνει πως το να κάνεις ομάδα, μετρά περισσότερο από τα πρόσωπα. Ο ρεπόρτερ του αγωνιστικού χώρου στο συνδρομητικό, μας μετέφερε την πίστη που είχαν οι διεθνείς μας στο ημίχρονο πως θα γυρίσουν τον αγώνα.

Αυτή την πίστη, δεν κατάφεραν ποτέ να περάσουν μέσα στην ομάδα, οι συνεχιστές της παλιάς φουρνιάς. Είναι πολύ σημαντικό, που από τη στιγμή που ο Φαν Σιπ τους απάλλαξε από την αγγαρεία, τα νέα παιδιά άρπαξαν την ευκαιρία από τα μαλλιά. Γεμάτα όρεξη και ενθουσιασμό, βρήκαν τους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας και φτιάχνουν ένα σύνολο που δίνει τα πάντα στο γήπεδο.

Μόνο με αυτόν τον τρόπο άλλωστε μπορεί να πετύχει μία εθνική ομάδα. Δημιουργώντας ένα σύνολο ικανό, να βρει το αγωνιστικό ταβάνι των ποδοσφαιριστών. Έχω τον φόβο πως δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό, όμως αρχίζει να γίνεται βεβαιότητα πως αυτά τα παιδιά, δεν θα μας δώσουν ποτέ το δικαίωμα να νιώσουμε πως βλέπουν την Εθνική σαν αγγαρεία.

Ο κόσμος καταλαβαίνει και όσο συνεχίζουν να δείχνουν αυτή τη διάθεση, δεν θα αργήσει η στιγμή που θα τον ξαναφέρουν στο γήπεδο. Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα για αυτά τα παιδιά, προς το παρόν πέτυχαν να τους βλέπουν με συμπάθεια από τις τηλεοράσεις τους.