Ο Παναθηναϊκός σε ένα παιχνίδι, που αν κέρδισε πάταγε στον βαθμολογικό του στόχο, πλήρωσε ακριβά το γρήγορο γκολ του Εντιγκά. Για μία μεγάλη σειρά παιχνιδιών, είχε την τύχη, να σκοράρει πρώτος και να διαχειρίζεται το υπέρ του αποτέλεσμα. Το γεγονός πως έπρεπε να ανατρέψει σκορ, ήταν μία νέα πραγματικότητα, διαφορετική από αυτήν που έχει συνηθίσει το τελευταίο διάστημα.

Το γρήγορα τέρμα έκανε τον Παναθηναϊκό, να πρέπει να ανέβει ένα βουνό. Τον υποχρέωνε, να δείξει, αν είναι σε θέση, να πάρει την μπάλα και να γυρίσει ένα παιχνίδι, να καταφέρει να ανοίξει μία ομάδα, που αμύνεται μαζικά, έχασε όμως στην επανάληψη πήρε καλύτερο βαθμό, από ότι περίμεναν οι περισσότεροι.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Το πρώτο μέρος, ήταν απογοητευτικό. Ο Παναθηναϊκός είχε ένα 62% κατοχή μπάλας, το οποίος δεν ήξερε πώς να το διαχειριστεί για να κερδίσει μέτρα. Άλλαζε την μπάλα, πολύ χαμηλά και δεν μπορούσαν οι Βέλεθ, Καραγιάννης, να την κουβαλήσουν, να την μεταφέρουν στην μεσαία γραμμή, ώστε να μπορέσουν να φέρουν πιο χαμηλά τον αντίπαλο.

Ο Δέλλας είχε κερδίσει τακτικά την μάχη, με την πίεση των Καρέλη, Ντίας στην πρώτη πάσα και από τον γεγονός, πως οι Αριγίμπι, Ντάλτσιο κρατούσαν χαμηλά τους Μολό-Χουανκάρ. Δεν έφτανε η μπάλα,στην επίθεση, οι Καμπετσής-Ιωαννίδης έμοιαζαν εκτός αγώνα και ο Παναθηναϊκός είχε ένα απογοητευτικό πρώτο ημίχρονο.

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ Η ΜΠΑΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥ

Η εικόνα όμως στην επανάληψη, ήταν τελείως διαφορετική. Οι περισσότεροι κρίνουν από το αποτέλεσμα, η αλήθεια όμως είναι πως ο Παναθηναϊκός είχε πολύ καιρό, να δημιουργήσει τόσες πολλές καθαρές ευκαιρίες σε ένα ημίχρονο. Η μπάλα όμως δεν μπορεί να πηγαίνει πάντοτε μαζί σου. Κάποια στιγμή, θα την γυρίσει την πλάκα και έτσι συνέβη στο Αγρίνιο. Η ομάδα του Μπόλονι έχει πάρει παιχνίδια το τελευταίο διάστημα, έχοντας αισθητά μικρότερη παραγωγή ευκαιριών.

Στην πράξη, ήταν και ένα τεστ, το πώς θα αντιδράσει, αν θα βρεθεί πίσω στο σκορ. Έπρεπε να πάρουμε μία απάντηση, αν η δουλειά του Μπόλονι, έχει να κάνει μόνο με το ποδόσφαιρο, χώρου η αν έχει δημιουργήσει σιγά σιγά τις συνθήκες, ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή, ο Παναθηναϊκός να φθάσει σε ένα επίπεδο, που θα παίζει σύμφωνα με το μέγεθος του.

Όσοι κρίνουν μόνο από το αποτέλεσμα, μπορούν με ευκολία, να ακυρώσουν τα πάντα, να πουλήσουν γκρίνια, που στον Παναθηναϊκό, υπάρχει μία μερίδα κοινού που είναι έτοιμη να την υποδεχτεί.

ΝΙΚΗΣΕ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΚΟΡΑΡΕ

Στο γήπεδο πάντως δημιούργησε ευκαιρίες, ικανές για να γυρίσει το παιχνίδι. Πήρε την μπάλα στο δεύτερο ημίχρονο, είχε υπομονή στην κυκλοφορία, το κατάλληλο πλάτος στην ανάπτυξη και κατάφερε, αρκετές φορές να μπει με την μπάλα μέσα στην περιοχή και να ανοίξει μία ομάδα που έπαιζε μαζική άμυνα.

Για να συμβεί αυτό, υπήρχε μία συνολική συμμετοχή. Που ξεκινούσε από την εύκολη επανάκτηση της κατοχής όταν χανόταν η μπάλα, με τον Ντίας να κάνει σπουδαία δουλειά σε αυτό το κομμάτι, τις καλές επιλογές των Μαουρίτσιο, Βιγιαφάνες, την επιθετικότητα των ακραίων μπακ, Μολλό, Χουανκάρ και το σημαντικό παιχνίδι που έκανε εκτός περιοχής ο Ιωαννίδης.

ΔΥΟ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ

Έβαλε τον Παναιτωλικό μέσα στην περιοχή του και κατάφερε, να τον σφυροκοπήσει. Δημιούργησε πολλές ευκαιρίες και σε δύο περιπτώσεις, κατάφερε να νικήσει ολοκληρωτικά την αντίπαλη άμυνα.

Στο 61^ο λεπτό, με μία όμορφη συνεργασία, ο Ιωαννίδης βρέθηκε τετ α τετ, και νικήθηκε από τον Μελισσά, ο Αϊτόρ, είχε εύκολη εκτέλεση και στρωμένη την μπάλα, για να ισοφαρίσει, σημάδεψε όμως τον Τσότσαλιτς. Στο 67^ο λεπτό ο Βιγιαφάνες χώθηκε μέσα στην περιοχή και νίκησε όλη την άμυνα ακόμα και τον Μελισσά , ο Εμπαγκοτό είχε όλο το τέρμα μπροστά του, κατάφερε όμως να στείλει την μπάλα στο δοκάρι.

Από το 51^ο μέχρι το 73^ο λεπτό, ο Παναθηναϊκός είχε εφτά μετρημένες ευκαιρίες, οι δύο από αυτές που είναι δύσκολο να χαθούν. Στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού, παρότι είχε εγκατασταθεί στα καρέ του Παναιτωλικού, δεν είχε το ίδιο καθαρό μυαλό στο χτίσιμο των επιθέσεων. Κράτησε πίσω την ομάδα η έξοδος του Βιγιαφάνες, που είχε καθοριστικό ρόλο, στο χτίσιμο των περισσότερων ευκαιριών του Παναθηναϊκού.

ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ Ο ΜΑΚΕΝΤΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΒΙΓΙΑΦΑΝΕΣ

Ο Μπόλονι ήταν υποχρεωμένος να βάλει δεύτερο επιθετικό. Η εικόνα του παιχνιδιού στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, έδειξε πως προτιμότερο θα ήταν να βγει ο Ενμπαγκοτό και να παραμείνει ο Βιγιαφάνες.

Ήταν ένα χρονικό σημείο, που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός βοήθεια από τον φορ που θα έρθει από τον πάγκο, ο Μακέντα μπήκε και λειτούργησε σαν προβοκάτορας. Έκανε μόνο επιθετικά φάουλ και κατέστρεψε όλες τις επιθέσεις που είχε εμπλοκή.

Επίσης δεν βοήθησε η αλλαγή του Μολό με τον άπειρο Τζαβίδα, καθώς ο Γάλλος έπαιζε με ψυχή και είχε συμβάλει σημαντικά, στην εγκατάσταση στην περιοχή του Παναιτωλικού.

ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο, ομάδες έχουν χάσει παιχνίδια, που έχουν δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες, από ότι ο Παναθηναϊκός στο Αγρίνιο.

Το τέλος του παιχνιδιού, αφήνει μία πικρή γεύση, για το αποτέλεσμα, αλλά και μία θετική απάντηση στο αν ο Παναθηναϊκός του Μπόλονι, μπορεί να πάρει την μπάλα και να δημιουργήσει παιχνίδι. Δεν σκόραρε, δεν πήρε ούτε τον βαθμό, όμως το έκανε. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, μπορεί να παίξεις άθλια, όπως στην Ριζούπολη και στον Βόλο, να φύγεις με το διπλό και να αποθεωθείς και μπορεί να δημιουργήσεις όσες καθαρές ευκαιρίες, δεν έχεις φτιάξει στις τέσσερεις τελευταίες εκτός έδρας νίκες και να φύγεις ηττημένος και να δεχτείς κριτική.

Η πραγματικότητα όμως είναι, πως οι παίκτες του Μπόλονι έδειξαν χαρακτήρα. Πάλεψαν μέχρι τέλους, για να μην χάσουν το παιχνίδι, ήταν δημιουργικοί, κατάφεραν να πατήσουν πολλές φορές την αντίπαλη περιοχή και να νικήσουν την άμυνα του Παναιτωλικού, δεν κατάφεραν όμως να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα. Χάθηκε μία σημαντική ευκαιρία από τον Παναθηναϊκό, να πατήσει στην πρώτη 4άδα. Υπάρχει χρόνος και η μεγάλη εικόνα, εξακολουθεί να είναι θετική, κρίνοντας πάντα με ρεαλισμό και με βάση την ομάδα που ανέλαβε ο Μπόλονι.