Το μέλλον του Παναθηναϊκού, εξαρτάται από την κατασκευή του γηπέδου, τα μηνύματα που έρχονται για το πρότζεκτ του Βοτανικού είναι θετικά και αυτό είναι το πιο σημαντικό νέο για τον κόσμο της ομάδας.

Είναι δεδομένο πως αν προχωρήσει, ο Δημήτρης Γιανακόπουλος θα βρει τους συμπαίκτες, που θέλει για να αλλάξει την τύχη του συλλόγου.

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ

Ο Παναθηναϊκός θα οδηγηθεί σε μία νέα πολυμετοχικότητα, στην οποία θα υπάρχουν ασφαλώς πιο στέρεες βάσεις και μία λογική για ένα λειτουργικό οικονομικό μοντέλο. Σύμμαχος αυτού του εγχειρήματος, είναι πως ο κόσμος του συλλόγου είδε τον κίνδυνο, την ομάδα του να απειλείται, να παραμένει στο πρωτάθλημα σαν σάκος του μποξ και δεν έχει τρελές απαιτήσεις. Δεν ψάχνει για νέους Αμπράμοβιτς, αναζητεί μόνο να επιστρέψει η ομάδα στην κανονικότητα και να βρει ξανά το μέγεθος της.

Ακόμα είμαστε στο ξεκίνημα, υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος, όμως για πρώτη φορά μετά από την κατάρρευση της πολυμετοχικότητας και της απόσυρσης της οικογένειας Βαρδινογιάννη στη συνέχεια, υπάρχουν ρεαλιστικές προϋποθέσεις προς αυτόν τον δρόμο. Μέχρι να συμβούν όλα αυτά, ο σύλλογος θα συνεχίσει να ζει μέσα σε μία μίζερη πραγματικότητα.

ΑΓΝΟΗΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ

Μπήκαμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου και στον Παναθηναϊκό δεν έχει γίνει ακόμα ούτε μία μεταγραφή. Στη χθεσινή παρουσίαση φανέλας ο Γιώργος Δώνης, εμφανίστηκε καθησυχαστικός, δηλώνοντας πως δεν ανησυχεί και πως σύντομα θα έρθουν οι πρώτες μεταγραφές. Προκαλεί εντύπωση, το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός και συγκεκριμένα ο τεχνικός του διευθυντής Νίκος Νταμπίζας, δεν επέλεξε κανέναν ποδοσφαιριστή από την Ελληνική αγορά.

Ειδικά ο Μάζουρεκ ήταν ψηλά στη λίστα του Δώνη και θα έβαζε στοιχεία στην ομάδα, τα οποία δεν υπήρχαν στο ρόστερ. Ο Μάζουρεκ συμφώνησε με την Λέφσκι με απολαβές περίπου στις 180 χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Ο Παναθηναϊκός την περασμένη σεζόν, δεν είχε ποδοσφαιριστή να μπορεί να καλύψει τη θέση του επιτελικού χαφ, με επιτυχία. Είναι κομβικό να αποκτηθεί αυτό το καλοκαίρι ποδοσφαιριστής με δημιουργικά χαρακτηριστικά, ώστε να μπορέσει και ο Μπουζούκης, να εκπαιδευτεί στη θέση 8, που θα τον βοηθήσει να ανεβάσει το ταβάνι της καριέρας του. Μου προκαλεί εντύπωση, που κόπηκε ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής που έμοιαζε με σίγουρη λύση, για τα θέλω της ομάδας.

ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΕ ΡΙΣΚΟ

Ακόμα είναι νωρίς, μπορεί το τελικό αποτέλεσμα να δικαιώσει τον τεχνικό διευθυντή του Παναθηναϊκού, η λογική όμως λέει πως όταν το μπάτζετ σου είναι χαμηλό, δεν γίνεται να αγνοείς επιλογές από το δικό σου ποδόσφαιρο, από το πρωτάθλημα που γνωρίζεις και μπορείς να αξιολογήσεις καλύτερα την αξία. Συνολικά πιστεύω πως είναι λανθασμένη λογική να αγνοείς την εγχώρια αγορά. Αλλά αν έχεις την δυνατότητα να κάνεις συμβόλαια εκατομμυρίου να το καταλάβω, όταν πας με ταβάνι τα 250, μου φαίνεται πως θα καταλήξεις σε περιπτώσεις με μεγάλο ρίσκο. Είτε σε άγνωστούς χωρίς πολύ παιχνίδι ποδοσφαιριστές, είτε σε αποτυχημένους.

Μέχρι σήμερα, οι ποδοσφαιριστές που κοιτάει ο Παναθηναϊκός είναι άγνωστοι, με εξαίρεση τον Ανίτα που πρόκειται για μία πιο ακριβή περίπτωση, από το μπάτζετ που διαθέτει ο σύλλογος και του ταλαιπωρημένου Γιοάν Μολό.

ΣΠΑΝΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Ο Γιοάν Μολλό ήρθε στην Ελλάδα το περασμένο Σ/Κ μίλησε με τον Νίκο Νταμπίζα και αποχώρησε. Η λογική λέει πως αν ήταν να αποκτηθεί, δεν θα τον άφηναν να επιστρέψει στη βάση του, δίχως να πάρουν την υπογραφή του. Από άποψη ποιότητας είναι με διαφορά, ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που θα μπορούσε να πάρει ο Παναθηναϊκός αυτήν την εποχή, το πρόβλημα είναι πως κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί στους ανθρώπους της ομάδας πως θα παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητες του. Ποτέ στην καριέρα του δεν κατάφερε να έχει διάρκεια και το γεγονός αυτό τον έκανε να μην φθάσει στα επίπεδα που του επέτρεπε η σπάνια τεχνική του κατάρτιση. Από μικρή ηλικία έδειξε την ποιότητα του, όμως ποτέ και πουθενά δεν στέριωσε.

ΜΟΝΙΜΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Ο λόγος ήταν πως παντού εκτίμησαν πως έχει πρόβλημα με τη φυσική του κατάσταση και όσο πέρναγε ο χρόνος, έχανε σε δυνάμεις. Συνήθως έβγαινε πρώτη η δεύτερη αλλαγή, κάτι που μόνιμα τον ενοχλούσε και τον έφερνε σε ρήξη με τους προπονητές του. Υπήρξαν στιγμές και διαστήματα στην καριέρα του που έβγαζε μεγάλη κλάση και αυτός είναι και ο λόγος, που έκανε καλά συμβόλαια και έφτασε μέχρι και την Ζενίτ.

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Βλέποντας στιγμές του, στο Σαμπιονά, πάντοτε πίστευα, πως σε ένα πιο αργό και με πολλές στημένες φάσεις πρωτάθλημα όπως το Ελληνικό, ο Μολό θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την εντυπωσιακή ποιότητα και ευκολία που έχει στην δημιουργία. Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που έχει μέσο όρο καριέρας, 2,9 Keypasses ανά 90 λεπτό και αν κοιτάξουμε τα καλά του χρόνια στο Σαμπιονά, σε Καέν, Νανσί και Σεντ Ετιέν ξεπερνάμε τις 3,5. Ποδοσφαιριστής με πολύ γλυκιά σέντρα, ποιοτικά στημένα, ικανότητα να πασάρει με μικρή κοφτή πάσα.

ΡΙΣΚΟ

Αν τελικά αποφασίσει ο Νταμπίζας με τον Δώνη, να επενδύσουν στην ποιότητα του και τον αποκτήσουν θα πρέπει να συμβουλευτούν το ιατρικό τιμ. Να του κάνουν εξετάσεις, γιατί τα τελευταία χρόνια, έπαιζε λίγο και είχε πρόβλημα φυσικής κατάστασης. Αν αποκτηθεί θα πρέπει να πιεστεί, για να έρθει σε ένα σωστό αγωνιστικό επίπεδο.

Διαπιστώθηκε και στην περίπτωση του Μουνιέ, πως όταν ένας ποδοσφαιριστής είναι πίσω αγωνιστικά, έχει βγάλει στο παρελθόν αρκετές θλάσεις και πιεστεί, μπορεί να τον έχεις μόνιμα εκτός. Όταν έχεις συγκεκριμένο μπάτζετ, δεν έχεις το περιθώριο να αποκτάς ποδοσφαιριστές που δεν είναι σίγουρο, πως θα μπορέσουν να μείνουν υγιής για να προσφέρουν.

ΤΟΝ ΕΙΧΕ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΞΑΝΑ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2012

Ξεκίνησε από την Μονακό, το 2010-11, έπαιξε για μία σεζόν συμπαίκτης με το Ελ Αραμπί στην Καέν και δεν του έκανε καλό που συμφώνησε το καλοκαίρι του 2011 με την Γρανάδα. Ήταν μία εποχή που η οικογένεια Πότσο είχε στην ιδιοκτησία της Ουντινέζε και την Γρανάδα (αργότερα αγόρασε και την Γουότφορτ) και είχε μία φιλοσοφία να αποκτά πολλούς ποδοσφαιριστές και να τους μοιράζει σαν δανεικούς. Ο Μολό έπαιξε ελάχιστα στην Γρανάδα και από το πρώτο καλοκαίρι γύρισε στο Σαμπιονά, όπου και δόθηκε δανεικός στην Νανσί και στην συνέχεια στην Σεντ Ετιέν.

Το γεγονός πως δινόταν δανεικός έκανε πολλές φορές τις Ελληνικές ομάδες να ασχοληθούν με την περίπτωση του. Πρώτος είχε ασχοληθεί το καλοκαίρι του 2012 ο Παναθηναϊκός, όταν τεχνικός διευθυντής ήταν ο Κώστας Ελευθεράκης. Εκείνη την εποχή, όμως δεν εισακούστηκε καμία εισήγηση του και το απόλυτο κουμάντο είχε δοθεί στον Φερέιρα που έκανε δουλειές με τον μάνατζερ του Βαρέλα.

ΜΑΓΙΚΟ ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΤΗΝ ΣΕΝΤ ΕΤΙΕΝ

Η καλύτερη περίοδος για τον Μολό ήταν με διαφορά το δεύτερο μισό της σεζόν 2012/13 όταν πήγε στην Σεντ Ετιέν τον Ιανουάριο σαν δανεικός και τους ανάγκασε να πληρώσουν για να τον αποκτήσουν. Είχε τα κέφια του και ήταν σοκαριστικός. Σε 19 παιχνίδια έδωσε 8 ασίστ και πέτυχε 4 τέρματα, με αποτέλεσμα να πιέσει ο Γκαλτιέ τη διοίκηση για να πάρει τα δικαιώματα του. Η συνέχεια δεν ήταν ίδια, ο Μολό δεν δούλευε όσο έπρεπε και αυτό δημιουργούσε προβλήματα στις σχέσεις του με τους προπονητές του. Το 2015 πήγε στην Κρίλια, έπαιξε 1 ½ χρόνο έδωσε 11 ασίστ, πέτυχε και 5 τέρματα σε 45 παιχνίδια και έκανε την Ζενίτ να του δώσει την ευκαιρία να πάει σε ένα μεγάλο κλαμπ. Δεν έπιασε, πήρε μεταγραφή στην Φούλαμ, το μεγαλύτερο διάστημα είχε θλάσεις και μετά από ενάμιση χρόνο επέστρεψε στην Κρίλια.

Η ποιότητα του, έκανε την Ζενίτ και την Φούλαμ να τον βάλουν στο ρόστερ τους, χωρίς όμως να βρεθεί σε αγωνιστικό επίπεδο που να του επιτρέπει να βοηθήσει, το ανησυχητικό είναι πως επέστρεψε στο καταφύγιο του στην Κρίλια και δεν μπόρεσε ούτε εκεί να βοηθήσει.

ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ

Ο Μολό μοιάζει σαν ένα λαχείο, ποδοσφαιριστής με τεράστια ποιότητα, αλλά τα τελευταία χρόνια άδειος από παιχνίδια και έχοντας αποτύχει σε υψηλό επίπεδο. Την περσινή χρονιά και από την στιγμή που δεν έπαιξε ούτε στην Κρίλια, αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Γαλλία, αλλά αυτή την φορά στη δεύτερη κατηγορία. Ασφαλώς και η επιστροφή του στην Λιγκ 2 για λογαριασμό της Σοσό, ήταν μία ταπείνωση για τον ίδιο.

Μιλάμε για ποδοσφαιριστή που άρχισε με μεγάλες προοπτικές την καριέρα του, διαθέτει ποιότητα, αλλά η φυσική του κατάσταση, δεν του επέτρεψε τα τελευταία χρόνια να την βγάλει.