Για πρώτη φορά φέτος είδαμε τον τεχνικό του Παναθηναϊκού να κατεβάζει την ομάδα του με συγκεκριμένο πλάνο. Το παιχνίδι το είχε διαβάσει καλά.

Με τη χρησιμοποίηση του Κατσουράνη σε ρόλο λίμπερο κατάφερε να δώσει αμυντική ασφάλεια. Παίζοντας με τρεις στόπερ οι αμυντικοί του Παναθηναϊκού έκαναν ο καθένας ατομικά το καλύτερό τους φετινό παιχνίδι. Το κακό είναι πως αυτήν την αμυντική ασφάλεια ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να την εκμεταλλευτεί, παρότι στην κορυφή υπάρχει ένα θηρίο έτοιμο να παρασύρει τους αντίπαλους αμυντικούς αλλά και να δώσει ώθηση στους συμπαίκτες του. κανείς δεν μπορούσε να τον εκμεταλλευτεί. Είναι κρίμα να έχεις τον Σισέ και να μην βγάζεις φάσεις στην κόντρα σε έναν αγώνα που σου έχουν πάει όλα όπως τα έχεις σχεδιάσει.

Το μοναδικό που δεν είχε υπολογιστεί ήταν ο τραυματισμός του Μπουμσόνγκ. Η αλλαγή του Γάλλου με τον Μαρίνο δημιούργησε μια τρύπα στα δεξιά που παραλίγο να του στοιχίσει. Στις δύο πρώτες φάσεις που μπήκε ο Μαρίνος έφαγε τρίπλα από τον Κασάεφ και αναγκάστηκε ο Βύντρα να βγει πάνω του και να τον κόψει με φάουλ. Αυτό είδε ο τεχνικός της Ρούμπιν, έβαλε στη θέση τον Καραντενίς και για ένα δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός ταλαιπωρήθηκε. Ο Τζόρβας όμως βρέθηκε σε καλή ημέρα και κράτησε το μηδέν.

Όπως είπαμε και παραπάνω, αν εξαιρέσουμε τον απρόοπτο τραυματισμό του Μπουμσόνγκ, το παιχνίδι πήγαινε όπως το είχε σχεδιάσει ο Νιόπλιας. Ο Κοζανίτης τεχνικός έβαλε μια ενδεκάδα που του εξασφάλιζε καλή αμυντική λειτουργία και είχε στο μυαλό του ακόμα και τις αλλαγές που θα κάνει στη διάρκεια του παιχνιδιού. Από το ξεκίνημα ήταν δεδομένο πως στο δεύτερο ημίχρονο θα έμπαιναν ο Χριστοδουλόπουλος στη θέση του Καραγκούνη και ο Γκοβού στη θέση του Γκαρσία. Μέχρι εδώ καλά, ο Παναθηναϊκός όμως δεν απείλησε καθόλου σε ένα παιχνίδι που χρειαζόταν οπωσδήποτε τη νίκη.

Δεν απείλησε γιατί για ακόμα μια φορά ο Ζιλμπέρτο δεν είχε δυνάμεις για να προσφέρει επιθετικά, ο Γκαρσία δεν είναι έτοιμος να βγάλει την ποιότητά του ακόμα σαν βασικός, αγωνίζεται καλύτερα μπαίνοντας σαν αλλαγή και βρίσκοντας κουρασμένους τους αντίπαλούς του, ενώ ο Καραγκούνης είναι μαχητικός, κρατάει μπάλα αλλά δεν διαθέτει πλέον τις δυνάμεις που είχε κάποτε. Για μια ακόμα φορά λοιπόν ο Σισέ ήταν μόνος του και δεν υπήρχε η δυνατότητα αξιοποίησής του.

Στην πράξη αποδείχθηκε πως ο Χριστοδουλόπουλος αδικήθηκε. Τη φόρμα στον αθλητισμό δεν πρέπει ποτέ να την υποτιμάς. Ο Γκαρσία είναι σίγουρα μεγαλύτερη κλάση από τον Λάζαρο αλλά ο «οικοδόμος» αυτήν την εποχή είναι σε καλύτερη κατάσταση και η αλήθεια είναι πως αυτό το ενενηντάλεπτο του άξιζε με βάση τις τελευταίες του εμφανίσεις.

Το τελικό 0-0 και η εικόνα του Παναθηναϊκού αφήνει ανάμικτα συναισθήματα. Ένας βαθμός σε εκτός έδρας παιχνίδι είναι πάντα σημαντικός αλλά ο Παναθηναϊκός είναι ουραγός σε έναν όμιλο που ήταν στα μέτρα του και είναι φανερό πως η ομάδα φέτος έχει μικρύνει πολύ από τον Νιόπλια.