Εθνική αγγαρεία
Ο Τσάρλυ γράφει για το παιχνίδι της Ελλάδας στη Σλοβενία που ήταν μία απίστευτη ταλαιπωρία, όχι για τους ποδοσφαιριστές, αλλά για όσους είτε από βίτσιο, είτε από επαγγελματική υποχρέωση προσπάθησαν να το παρακολουθήσουν ολόκληρο.
Από τους κλασικούς αγώνες που χρειάζεσαι δίπλωμα κασκαντέρ για αντέξεις 90 λεπτά, χωρίς να σε πάρει ο ύπνος. Είναι από τις περιπτώσεις που το επάγγελμα γίνεται πολύ δύσκολο.
ΛΕΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ
Δεν φθάνει μόνο που πρέπει να μείνεις συγκεντρωμένος και να βλέπεις για 90 λεπτά, 22 ποδοσφαιριστές να μην είναι σε θέση να κάνουν μία σωστή επιθετική ενέργεια και να πετύχουν τα βασικά του αθλήματος, όπως ένα κοντρόλ, πρέπει να βρεις και την απαιτούμενη δύναμη για να αρθρογραφήσεις.
Να βρεις λέξεις για το τίποτα. Το σωστό θα ήταν να γράψω δεν έγινε τίποτα και να πάμε παρακάτω. Στο ποδόσφαιρο όμως ακόμα κι αυτό το τίποτα, έχει το δικό του ενδιαφέρον.
Η ΜΑΓΙΚΗ ΩΡΑ
Το παιχνίδι άρχισε περίεργα από την στιγμή που ανακοινώθηκαν οι ενδεκάδες. Είχε περίπου 10 μήνες, να παίξει η Εθνική μας ομάδα και είχα ξεσυνηθίσει. Είχα ξεχάσει πως η στιγμή που ανακοινώνεται η ενδεκάδα του εκλέκτορα, είναι μαγική. Όλοι είναι έτοιμοι να επαναστατήσουν, τα ποσταρίσματα διαδέχονται το ένα το άλλο.
Ο μεγαλύτερος θόρυβος έγινε από τους φίλους του Ολυμπιακού που δεν υπήρχε κανένας ερυθρόλευκος στην ενδεκάδα και για την μην χρησιμοποίηση του Τσιμίκα. Στην συνέχεια όμως έγινε γνωστό πως ο ποδοσφαιριστής είχε αποκλειστεί και από την αποστολή, καθώς είχε ανεβάσει δέκατα. Σε κάθε περίπτωση όμως, το πιθανότερο ήταν να ξεκινήσει ο Γιανούλης.
ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΘΕΩΝΟΤΑΝ
Μοιάζει σαν να ξέχασε η πλειοψηφία που σχολίασε αρνητικά τις αρχικές επιλογές του Φαν Σιπ, ποιος προπονητής αποθεωνόταν πριν από δέκα μήνες, με ποιες επιλογές πέτυχε.
Για να κρίνουμε την εικόνα της Εθνικής, πρέπει να θυμηθούμε που βρισκόμασταν. Ο Φαν Σιπ, κατάφερε να πετύχει τρεις νίκες στην σειρά, με Βοσνία 2-1, με Αρμενία εκτός 1-0 και με Φιλανδία 2-1, κάνοντας συγκεκριμένες επιλογές.
Είχε δείξει από τα παιχνίδια του περασμένου Φθινοπώρου, πως ο ίδιος πιστεύει περισσότερο τον Γιαννούλη από τον Τσιμίκα, πήρε μεγάλα παιχνίδια από τον Λημνιό στα δεξιά της επίθεσης, από τον Μπακασέτα στην θέση του επιτελικού χαφ και προσπαθεί να καθιερώσει τον Παυλίδη στην κορυφή της επίθεσης.
Καλώς η κακώς αυτά τα στοιχεία αποτέλεσαν σταθερές στα παιχνίδια που ήρθε η βελτίωση και ήταν δεδομένο πως θα τα κρατήσει. Αυτό που άλλαξε ήταν η απόφαση του να παίξει με δύο καθαρούς κεντρικούς αμυντικούς, βγάζοντας τον Σταφυλίδη από το κέντρο άμυνας και περνώντας στην θέση του τον Σβάρνα και η χρησιμοποίηση του πιο αθλητικού Ζέκα στον άξονα.
ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΚΤΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΝΔΕΚΑΔΑ
Ασφαλώς και είναι περίεργο να μην ξεκινά κάποιος από τους τρεις Φορτούνης, Μασούρας, Μπουχαλάκης - και μαζί με τον Τσιμίκα τέσσερις διεθνείς = της ελληνικής ομάδας που ήταν πιο ανταγωνιστική στην Ευρώπη. Συνήθως οι ομοσπονδιακοί από την ομάδα που βρίσκεται σε πιο υψηλό επίπεδο προσπαθούν να χτίσουν έναν κορμό.
Πιθανότατα να ενεργεί λανθασμένα, όμως η λογική του Φαν Σιπ, είχε γίνει ξεκάθαρη στα παιχνίδια του περασμένου Οκτωβρίου και Νοεμβρίου. Για τον Ολλανδό, η ομάδα αποτελεί συνέχεια αυτής που άφησε στις 18 Νοεμβρίου, στο 2-1 με την Φιλανδία.
Εκείνη την εποχή, απέναντι σε εύκολες ομάδες και απέναντι στην Βοσνία που οι διεθνείς της ήθελαν να φάνε τον Προσινέσκι, συνέβησαν τα εξής. Το σχέδιο του Φαν Σιπ είχε πετύχει, το γεγονός που έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο σε παίκτες που δεν τον είχαν αποκτήσει ούτε στην Εθνική ούτε καν στους συλλόγους, τους δημιούργησε έναν ενθουσιασμό και η εικόνα της ομάδας ήταν σαφώς βελτιωμένη.
Δεδομένα όμως γράφτηκαν και ειπώθηκαν υπερβολές και επίσης είναι ξεκάθαρο διαβάζοντας τα ονόματα που αποτελούν την βασική ενδεκάδα του προπονητή μας, πως οι δυνατότητες της ομάδας είναι περιορισμένες.
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΤΑΒΑΝΙ
Το ταβάνι της, είναι χαμηλό. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως είχαμε φθάσει στο σημείο μηδέν, στο επίπεδο να χάνουμε δύο φορές από τα Φερόε, να χάνουμε από το Λουξεμβούργο την Ιρλανδία στο γήπεδο μας, να μην μπορούμε να κερδίσουμε τον Λιχνενστάιν.
Είχαμε φθάσει τόσο χαμηλά, που η διάθεση και τα τρεξίματα που είχαν βγάλει οι διεθνείς μας, στα παιχνίδια με Βοσνία, Αρμενία, Φιλανδία και το γεγονός πως έστω και με αυτούς τους αντιπάλους πετύχαμε τρεις νίκες στην σειρά, ήταν αντικείμενο ενθουσιασμού.
Δεδομένα το σχέδιο του Φαν Σιπ έχει περιορισμένο ταβάνι, όπως περιορισμένο ταβάνι, θα είχε όποιο σχέδιο και αν εφάρμοζε κάποιος ομοσπονδιακός προπονητής. Στα χαρτιά υπάρχουν καλύτεροι ποδοσφαιριστές να αγωνιστούν σε κάποιες θέσεις, που όμως όταν είχαν θέση βασικού και ηγετικούς ρόλους στην Εθνική μας η εικόνα της ομάδας ήταν πολύ χειρότερη σε όλα τα επίπεδα.
ΕΥΚΟΛΗ ΚΑΤΟΧΗ, ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
Για το παιχνίδι, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να πεις. Ποδόσφαιρο δεν παίχτηκε. Στο τέλος πήγαμε να πληρώσουμε το γεγονός, πως δεν προσπαθήσαμε να εκμεταλλευτούμε το γεγονός πως ο αντίπαλος μας ήταν τελείως ακίνδυνος και να χάσουμε και το παιχνίδι. Οι Σλοβένοι έπαιζαν σε υπερβολικά χαμηλό τέμπο και μας έδιναν μέτρα για να κυκλοφορήσουμε μπάλα.
Μας προσέφεραν μία εύκολη κατοχή που δεν ξέραμε τι να την κάνουμε και ο Φαν Σιπ δεν προσπάθησε με κάποιες αλλαγές, με πιθανή είσοδο του Φορτούνη να δημιουργήσει συνθήκες για να γίνουμε πιο απειλητική, να μπορέσουμε να φέρουμε πιο σωστά την μπάλα στην περιοχή του Όμπλακ. Όλο το παιχνίδι ήταν μία ενέργεια του Λημνιού στα μέσα του πρώτου ημίχρονου, από εκεί και πέρα δημιουργικά δεν πετύχαμε το παραμικρό.
Ο Μπακασέτας στον ρόλο του επιτελικού χαφ που είχε κάνει σπουδαία παιχνίδια το περασμένο φθινόπωρο, δεν απέδωσε. Δεν μπόρεσε να περάσει ούτε μία πάσα της προκοπής, ο Μάνταλος στα δεξιά ποτέ δεν παίζει καλά, έχει γίνει κατανοητό πλέον πως δεν τον βοηθάνε τα περιορισμένα τρεξίματα και ο μικρός διασκελισμός του στον συγκεκριμένο χώρο και ο φορ μας ήταν ανύπαρκτος.
Ο Παυλίδης ακόμα θέλει πολύ δουλειά, δεν είναι έτοιμος για βασικός φορ Εθνικής ομάδας, το έγραφα και όταν τα αποτελέσματα ήταν καλά και ο ίδιος σκόραρε. Στην Λουμπλιάνα όσες φορές μπήκε η μπάλα μέσα στην περιοχή, ενήργησε ράθυμα και δεν βοήθησε καθόλου για να δημιουργήσουμε συνθήκες πίεσης.
ΕΦΙΚΤΗ Η ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ
Όπως ανέφερα και παραπάνω το ταβάνι είναι περιορισμένο, όμως ας μην κοιτάμε μακριά. Η Εθνική άλλωστε έφτασε στην απαξίωση από τα μικρά παιχνίδια, από τις βραδιές ντροπής που γνώρισε, με αντιπάλους που δεν επιτρεπόταν να μην μπορεί να τους κερδίσει. Για μεγάλα πράγματα δεν είμαστε, όμως είναι σημαντικό να πάρουμε την πρώτη θέση στον όμιλο μας και να ανέβουμε κατηγορία.
Είναι σημαντικό να συμμετέχουμε στο επόμενο Nations League, πριν από το Ευρωπαϊκό του 2024, στην δεύτερη κατηγορία ώστε να έχουμε αυξημένες πιθανότητες, να επιστρέψουμε σε τελικά διοργάνωσης.
Είναι σημαντικό, να πετύχουμε για πρώτη φορά σε μία αποστολή, μετά από την επιστροφή μας από τα γήπεδα της Βραζιλίας το 2014 και αυτή η αποστολή είναι πολύ βατή και έγινε ακόμα πιο εύκολη με τα αποτελέσματα της πρώτης αγωνιστικής.
Εμείς βρήκαμε την Σλοβενία χωρίς τον Ίλισιτς και πήραμε το 0-0, το Κόσοβο έφερε ισοπαλία στην έδρα της Μολδαβίας. Με το Κόσοβο και τους Σλοβένους θα παλέψουμε για την πρώτη θέση του ομίλου, θα πρέπει να είμαστε πραγματικά απογοητευτικοί, να μην σημειώσουμε την παραμικρή πρόοδο, για να αποτύχουμε ξανά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: