Είναι 100% αποτυχημένος γιατί φεύγοντας δεν άφησε τίποτα έτοιμο για τον καινούργιο προπονητή πλην ίσως της προώθησης του Μανωλά.

Οι ευθύνες του Ντούσαν είναι τεράστιες γιατί δεν αποχώρησε για ένα κακό κοουτσάρισμα ή δυο τρία παιχνίδια που πήγαν στραβά. Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει συνήθως στη χώρα μας, ο Μπάγεβιτς είχε την ευκαιρία και το χρόνο να εφαρμόσει το πλάνο του, να το αλλάξει αν κάτι δεν πάει καλά και να κριθεί σε βάθος χρόνου. Βλέπετε για τους διοικούντες την ΑΕΚ ένας προπονητής με την προσωπικότητά του ήταν ιδανικός γιατί απορροφούσε τους κραδασμούς. Στα δύσκολα είχε την οντότητα να βγει μπροστά, να γίνει αυτός ο πρώτος στόχος και έτσι όπως είναι η κατάσταση στα διοικητικά της ΑΕΚ το στοιχείο αυτό ήταν πολύ σημαντικό.

Στην Ελλάδα ως γνωστόν ο Ντούσαν έχει καταφέρει να κερδίσει με το σπαθί του όλους τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου και όσους βλέπουν το άθλημα επιφανειακά. Όλοι οι νοσταλγοί του παρελθόντος που δεν ενδιαφέρονται για την εξέλιξη του αθλήματος αναπολούν τις ομάδες που έχει φτιάξει ο Ντούσαν. Επειδή τέτοιοι υπάρχουν πολλοί και στον ελληνικό Τύπο είναι δεδομένο πως οποιαδήποτε μικρή βελτίωση έφερνε στην ΑΕΚ ο Μπάγεβιτς αυτή θα διογκωνόταν.

Καταδικασμένος σε αποτυχία

Αυτά τα δύο χρόνια όμως η ΑΕΚ δεν άλλαξε τίποτα. Το ποδόσφαιρο που αποφάσισε να παίξει ήταν καταδικασμένο σε αποτυχία πριν καλά καλά το δούμε στο γήπεδο και δεν μιλάμε για ένα πλάνο τριμήνου που δεν βγήκε. Ο Μπάγεβιτς αγνοούσε επιδεικτικά για δύο χρόνια τόσο τα πραγματικά προβλήματα της ομάδας όσο και την εξέλιξη του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Η ΑΕΚ πόναγε σε όλες τις μεσοαμυντικές θέσεις και αυτός γέμιζε την ομάδα με επιθετικογενείς ποδοσφαιριστές σε ένα διάστημα που άλλαξαν ομάδα οι Βιτόλο, Καρντόσο, Ντιέ, ποδοσφαιριστές που τα προσόντα τους τα είχε ανάγκη το πολύ αργό κέντρο της ΑΕΚ.

Παρότι το συγκεκριμένο ποδόσφαιρο απέτυχε παταγωδώς τον πρώτο ενάμιση χρόνο της παρουσίας του, το καλοκαίρι που μας πέρασε δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει το αγωνιστικό προφίλ της ομάδας. Έκανε την ΑΕΚ μουσείο ποδοσφαιριστών φέρνοντας τους Δέλλα, Λυμπερόπουλο και προσπάθησε να παίξει το ίδιο επιθετικό 4-2-3-1 που με τον Λυμπερόπουλο πίσω από τον Τζιμπούρ και τους Σκόκο, Λεονάρντο στα πλάγια έμοιαζε με περίεργο 4-4-2 με τρία δεκάρια. Επιθετικά μια μικρή βελτίωση έφερε η ενσωμάτωση του Μπερνς στην ομάδα και η καθιέρωσή του στα δεξιά και επίσης η μονιμοποίηση του Τζιμπούρ στην κορυφή της επίθεσης.

Από εκεί και πέρα το χάος. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να πιστεύει κάποιος προπονητής σαν τον Ντούσαν πως γίνεται να παίξεις επιθετικά και να ανοίξεις τις γραμμές σου όταν όλα τα δίδυμα των αμυντικών χαφ που μπορείς να φτιάξεις είναι αργά. Πώς να ανοίξεις την ομάδα σου όταν στα δεξιά έχει τον Γιάχιτς που είναι αργός για στόπερ και στο κέντρο της άμυνας κανένας εκ των Δέλλα, Μανωλά δεν μπορούν να πάνε στην προσωπική μονομαχία.

Έμφαση στην άμυνα

Όλα αυτά δεν γράφονται εκ του αποτελέσματος, απλά επαναλαμβάνονται γιατί επισημάνθηκαν έγκαιρα. Από εδώ και πέρα η διοίκηση Αδαμίδη θα κάνει έγκλημα αν φέρει προπονητή με σκοπό να παίξει επιθετικό ελκυστικό ποδόσφαιρο. Όποιος έρθει με τέτοια νοοτροπία θα ξεφτιλιστεί καθώς δεν υπάρχουν στην ομάδα οι βάσεις.

Η ΑΕΚ χρειάζεται ένα συμμάζεμα. Να έρθει ένας προπονητής που θα μαζέψει την ομάδα και θα βάλει βάσεις και οι βάσεις στον ομαδικό αθλητισμό μπαίνουν από την άμυνα. Αυτός που θα έρθει θα πρέπει να αντιληφθεί πως χρειάζεται η ΑΕΚ να στηριχτεί σε αυτούς που έχει μπροστά. Να θυσιάσει έναν επιθετικογενή ποδοσφαιριστή για να παίξει με τριάδα κεντρικών χαφ στον άξονα, να καθιερώσει τον Νασούτι και να προσπαθήσει να βρει κάποιον γρήγορο χαφ, έναν κανονικό δεξί μπακ, ώστε να αποκτήσει η ομάδα ορθόδοξη αγωνιστική φιλοσοφία.