Η ανθρώπινη πίκρα του Δώνη
Ο Τσάρλυ γράφει για την ανθρώπινη πίκρα του Γιώργου Δώνη που δούλεψε χωρίς να έχει την παραμικρή διοικητική βοήθεια και για την επιλογή ρίσκου με τον Ντάνι Πογιάτος.
Στον Παναθηναϊκό έκλεισε ένας κύκλος δύο ετών, που με βάση τις συνθήκες μπορεί να χαρακτηριστεί απόλυτα επιτυχημένος, από πλευράς δουλειάς της τεχνικής ηγεσίας. Στο τέλος μίας διαδρομής, πέρα από τα σωστά τα λάθη, τις κρίσεις που γίνονται για θέματα της καθημερινής λειτουργίας, αυτό που μετρά είναι η συνολική εικόνα και η αίσθηση που αφήνεις τελειώνοντας έναν κύκλο δουλειάς.
ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Ο Γιώργος Δώνης πέτυχε κάτι σημαντικό, κάτι που είναι και σπάνιο στο επάγγελμα του. Κατάφερε να φύγει από έναν σύλλογο, μετά από δύο χρόνια, χωρίς να αποτύχει. Κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό του κόσμου του Παναθηναϊκού και το δικαίωμα να επιστρέψει σε καλύτερες συνθήκες. Η πλειοψηφία των οπαδών του συλλόγου θα ήθελε να δει τον Γιώργο Δώνη, να αναλαμβάνει έναν κανονικό Παναθηναϊκό και να κάνει την προσπάθεια του, μέσα σε κανονικές για τον αγαπημένο του σύλλογο συνθήκες.
Πέρα από την δουλειά του και τα κομμάτια που πέτυχε η απέτυχε, ήταν ένας πράος άνθρωπος, που με ελάχιστες εξαιρέσεις στις τοποθετήσεις του, είχε καθαρό λόγο, μυαλό, έβγαζε την αγάπη του για τον σύλλογο, ένα μεράκι για την δουλειά του.
ΠΙΚΡΑ
Στο τέλος έβγαλε και μία ανθρώπινη φυσιολογική πίκρα, για το γεγονός πως όπως ο ίδιος δήλωσε σε χθεσινή συνέντευξη, πως η διοίκηση ποτέ δεν του έδωσε δύναμη και το δικαίωμα να δουλέψει σε έναν κανονικό Παναθηναϊκό.
Αντιλαμβάνομαι πως είναι σκληρό, πιθανότατα και άδικο για τον ίδιο, που δούλεψε χωρίς να έχει την παραμικρή διοικητική βοήθεια, να βλέπει λίγο πριν αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό, τον Αλαφούζο να επιστρέφει στο γήπεδο και ξαφνικά το μπάτζετ να εκτοξεύεται.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΕ
Σε κάθε περίπτωση, ο σύλλογος πήρε μία απόφαση και θα κριθεί για αυτήν. Για να τα βάζουμε όμως όλα σε μία ισορροπία και να αποδίδουμε δικαιοσύνη, σε καμία περίπτωση η διοίκηση του Παναθηναϊκού, δεν μείωσε, το έργο του Γιώργου Δώνη και του επιτελείου του. Σε ανθρώπινο επίπεδο ασφαλώς και δικαιούται να έχει παράπονα, επικοινωνιακά όμως η διοίκηση τον σεβάστηκε.
Δεν προσπάθησε με άκομψο τρόπο να τον οδηγήσει στην έξοδο, δεν δημιούργησε συνθήκες για να του ασκηθεί άδικη κριτική και να απαξιωθεί η δουλειά του, πράγματα που πολλές φορές έχουμε δει να κάνουν σύλλογοι στην χώρα μας, όταν θέλουν κάποιον να τον απομακρύνουν.
Μπορεί να θεωρεί ο προπονητής άκομψο το γεγονός, πως αποχώρησε με επιστολή, όμως η πλευρά της διοίκησης δεν άφησε την παραμικρή σκιά προς το πρόσωπο του. Μην σκεφτείτε πως δεν έδωσε δικαιώματα ο Γιώργος Δώνης. Από την εμπειρία μου, αν μία διοίκηση και ένας ιδιοκτήτης που ελέγχει και ΜΜΕ, θέλει να αποδομήσει το έργο ενός προπονητή και όχι μόνο, δεν έχει την παραμικρή δυσκολία να το κάνει. Να είμαστε ειλικρινείς, αυτό δεν συνέβη.
ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟΥΣ
Πάρθηκε μία απόφαση που είναι θεμιτό και λογικό να έχει πικράνει τον Γιώργο Δώνη και γίνεται ακόμα πιο σκληρό, από το γεγονός πως αντιλαμβάνεται πως ο διάδοχος του, θα έχει προνόμια που δεν είχε ο ίδιος και που θεωρεί, πως αν του δινόταν η ευκαιρία, θα μπορούσε να πετύχει σημαντικούς στόχους.
Το καλό για τον Παναθηναϊκό είναι πως για τους δικούς του λόγους, που όποιοι με διαβάζετε συστηματικά έχω αναφέρει πολύ πριν από τις εξελίξεις, ο Γιάννης Αλαφούζος έχει πάρει την απόφαση να επιστρέψει δυναμικά στον Παναθηναϊκά και θέλει να δημιουργηθεί μία ομάδα με στόχους, για την επόμενη σεζόν.
Ασφαλώς και υπάρχουν δεύτερες σκέψεις, για το πόσο θα κρατήσει και αν υπάρχει ενδεχόμενο για νέο πισωγύρισμα. Λογικές σκέψεις, που δεν μπορώ να έχω όλες τις απαντήσεις, καταγράφω όμως τα γεγονότα. Είναι δεδομένο πως όλα θα εξαρτηθούν από το γηπεδικό. Ο Αλαφούζος έχει πολύ καλή επικοινωνία με τον δήμαρχο, με την κυβέρνηση και την βεβαιότατα πως το γήπεδο θα προχωρήσει και για αυτόν τον λόγο φωνάζει παρόν και θέλει να αποδείξει πως είναι ένας ισχυρός παράγοντας.
ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΤΟ ΜΠΑΤΖΕΤ
Δεν ξέρω αν έπαιξε ρόλο ο Ρόκα, αν τον κέρδισε με τις γνώσεις του, ή τον κορόιδεψε με τα παραμύθια του, όπως είπε ο Δώνης, όμως η πραγματικότητα είναι, πως το μπάτζετ που θα έχει φέτος θα είναι πιο μεγάλο από όλα τα νούμερα που έχουν γραφτεί και ακουστεί. Πέρα από την δυνατή προσθήκη του Αίτόρ, τις λεπτομέρειες που μένουν για τον Βιγιαφάνιες, την προσθήκη του Καρλίτος από τον Ιανουάριο, θα γίνουν και άλλες δυνατές μεταγραφές. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί για την επόμενη σεζόν, ένας Παναθηναϊκός που θα μπορεί να είναι ανταγωνιστικός απέναντι στους άμεσους αντιπάλου του.
ΡΙΣΚΟ ΜΕ ΠΟΓΙΑΤΟΣ
Σε αυτήν την πραγματικότητα, υπάρχει το εξής ερωτηματικό. Για ποιο λόγω προτιμήθηκε ο Πογιάτος. Από την στιγμή, που το πλάνο για την επόμενη σεζόν, είναι διαφοροποιημένο, ο Παναθηναϊκός, θέλει σε ένα σημείο να πλησιάσει στις ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό, για ποιον λόγο δεν προτιμήθηκε από τον Ισπανό τεχνικό διευθυντή ένας έμπειρος προπονητής.
Καταλαβαίνω την ανάγκη του Ρόκα να φέρει έναν προπονητή που έχει επιλέξει ο ίδιος. Είναι πολύ σημαντικό για να πετύχει ένας τεχνικός διευθυντής, να έχει καλή συνεργασία και να πιστεύει απόλυτα τον προπονητή. Κανένας που ασκεί με σοβαρότητα και όχι ευκαιριακά το συγκεκριμένο επάγγελμα, δεν θέλει έναν προπονητή που δεν έχει επιλέξει ο ίδιος.
Ανέφερα άλλωστε από την πρώτη ημέρα, πηγαίνοντας και κόντρα στο ρεύμα, τους λόγους που ήθελε ο Ρόκα, να πάει σε μία καθαρά δική του επιλογή. Από την στιγμή που είχε επικοινωνία άμεση με τον Αλαφούζο, είναι και θεμιτό και λογικό, να του βάλει λόγια, να τον πείσει για να τον οδηγήσει σε αυτήν την κατεύθυνση.
Μέχρις εδώ έχουμε μία συμπεριφορά, που θα την έκανε ο οποιοσδήποτε ήταν στην θέση του. Αυτό που δεν μπορεί να κολλήσει εύκολα, είναι πώς πήρε την απόφαση να διαλέξει έναν προπονητή χωρίς την παραμικρή εμπειρία. Γνωρίζοντας άλλωστε πως έχει να αντικαταστήσει έναν επιτυχημένο προπονητή, που είναι αγαπητός στους οπαδούς του συλλόγου, θα χρειαζόταν μία επιλογή που θα παρείχε ασφάλεια.
Η λογική λέει πως επιλέγεις έναν προπονητή με προϋπηρεσία, με μία διαδρομή σου δημιουργεί μία σταθερά και γνώση γιατί πάνω κάτω θα περιμένεις, όχι έναν άνθρωπο που στα 47του, δεν έχει δουλέψει ποτέ σαν προπονητής πρώτης ομάδας, ειδικά από την στιγμή, που δεν θα έχουμε έναν Παναθηναϊκό που θα στηριχτεί σε πιτσιρίκια, αλλά έναν σύλλογο που θα κάνει κινήσεις με στόχο να επιστρέψει σε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Δεν κρίνω τον Πογιάτος, δεν θα είναι ο πρώτος προπονητής, που στην πρώτη του δουλειά έκανε επιτυχία. Μπορεί ο άνθρωπος να πετύχει, να αποδειχτεί πως ο Ρόκα είχε ανακαλύψει το ταλέντο του και πήρε μία σοφή απόφαση. Δεδομένα όμως δεν είναι μία ασφαλή λύση, υπάρχει στην επιλογή ρίσκο, που από την στιγμή που το μπάτζετ για την επόμενη χρονιά, θα είναι σε σημαντικό βαθμό αυξημένο, αρχίζει να μην γίνεται και αντιληπτό γιατί έχει παρθεί.
Ασφαλώς ο Πογιάτος όπως και κάθε επαγγελματίας, θα κριθεί από την δουλειά του, από το έργο του και όχι από το βιογραφικό του. Απλά από την ημέρα που προσλήφθηκε μέχρι σήμερα, δεν βλέπω ούτε επιλογές, ούτε λογική στον σχεδιασμό, που να δικαιολογεί την πρόσληψη του συγκεκριμένου προπονητή. Όπως πάντα, ο χρόνος θα δώσει όλες, τις απαντήσεις.