Η απόλυτη μεταμόρφωση της Τσέλσι

Η Τσέλσι σε μία χρονιά που στις αρχές του έτους φαινόταν αποτυχημένη, κατάφερε να τα φέρει όλα τούμπα. Στις 25 Ιανουαρίου απολύθηκε ο Φρανκ Λάμπαρντ, ήρθε άμεσα η ανακοίνωση της πρόσληψης του Τόμας Τούχελ και ο Γερμανός τεχνικός έφθασε ήδη την Τσέλσι σε δύο τελικούς. Στον τελικό του κυπέλλου και του Champions League.

ΑΝΕΛΑΒΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΑΟΣ

Μιλάμε για ένα ονειρικό ξεκίνημα, για επιτυχίες που ήρθαν μέσα από ποδοσφαιρικές αλλαγές που γύρισαν τον διακόπτη σε μία ομάδα που έδειχνε άρρωστη. Για να καταλάβουμε πόσο σπουδαίο είναι αυτό που πέτυχε ο Τόμας Τούχελ πρέπει πρώτα να θυμηθούμε ποια Τσέλσι ανέλαβε και ποια ήταν η πραγματικότητα που υπήρχε στα τέλη του Ιανουαρίου.

Η Τσέλσι μετά από την ήττα από την Λέστερ στις 19 Ιανουαρίου, που έφερε και το τέλος του Φρανκ Λάμπαρντ, βρέθηκε στην 9η θέση της Πρέμιερ Λίγκ με απόσταση 6 βαθμών από την Γουέστ Χαμ, 5 από την Λίβερπουλ και 4 από την Τότεναμ.

Μιλώντας αποκλειστικά για την Πρέμιερ ο Φρανκ Λάμπαρντ, σε 19 παιχνίδια μάζεψε 29 βαθμούς, 1,52 ένα αγώνα με ρεκόρ 8-5-6 και τέρματα 33-23, 1,73-1,21 ανά αγώνα.

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ

Σήμερα η Τσέλσι εκτός από τους δύο τελικούς έχει καταφέρει να ανακτήσει και το χαμένο έδαφος στην Πρέμιερ. Στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου, πριν από την εντός έδρας πρεμιέρα του με την Γούλβς, ο Τούχελ είχε δηλώσει πως η είσοδος στην πρώτη τετράδα είναι ο πρώτος του στόχος. Τρέχοντας ένα εκπληκτικό ρεκόρ με μόλις 1 ήττα σε 15 παιχνίδια και με όπλο την εντυπωσιακή βελτίωση στην άμυνα, η Τσέλσι έχει πατήσει στην 4η θέση και βρίσκεται τρεις βαθμούς πάνω από την Γουέστ Χαμ, 5 από την Τότεναμ και 7 από την Λίβερπουλ που έχει έναν αγώνα λιγότερο.

Ο Τούχελ σε 15 παιχνίδια έχει μαζέψει 32 βαθμούς, 2,13 ανά αγώνα με τέρματα 20-8, 1,33-0,53 ανά αγώνα.

ΑΠΙΘΑΝΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΡΕΚΟΡ

Τα νούμερα εντυπωσιακά, είναι όμως κάπως παραπλανητικά για το μέγεθος της αμυντικής μεταμόρφωσης επί ημερών Τούχελ. Καθώς στην μοναδική εμφάνιση παραφωνία δέχτηκε 5 τέρματα στο εντός έδρας 2-5 με την Γουέστ Μπρομ. Εκείνο το απόγευμα, η Τσέλσι πλήρωσε την αποβολή του Σίλβα στο πρώτο ημίχρονο. Στα υπόλοιπα 14 παιχνίδια για την Πρέμιερ, έχει δεχτεί μόλις 3 τέρματα.

Συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις ο Τούχελ έχει κοουτσάρει την Τσέλσι σε 24 παιχνίδια, στα 19 η ομάδα του έχει κρατήσει το μηδέν στην άμυνα.

Πήρε μία ομάδα άναρχη, που επι Λάμπαρντ σκόραρε περισσότερο από ότι την εποχή Τούχελ και την έμαθε, να παίζει άμυνα, την έμαθε να κερδίζει.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΙ

Ο Τόμας Τούχελ είχε φανεί πως για το ποδόσφαιρο έχει ωραίες ιδέες, είχε μία πολύ πετυχημένη θητεία από το 2009-2014 στην Μάιντζ. Στα χέρια του ποτέ η Μάιτζ δεν κινδύνεψε και την δεύτερη χρονιά, την έβγαλε στην Ευρώπη.

Το καλοκαίρι του 2015 ανέλαβε την Ντόρτμουντ και έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο. Το 2016-17 κατέκτησε το κύπελλο Γερμανίας, την πρώτη χρονιά πήρε την πρώτη θέση ενώ την δεύτερη, την 3η θέση. Η αλήθεια είναι πως απέναντι σε μία τόσο ισχυρή Μπάγερν τα περιθώρια επιτυχίας είναι και κάπως περιορισμένα. Οι σχέσεις του πάντως με την διοίκηση του συλλόγου την δεύτερη χρονιά, δεν ήταν καθόλου καλές και αποχώρησε άσχημα.

Ο Τούχελ δεν έχασε, είχε μία επιθετική φιλοσοφία που τον έκανε ελκυστικό για μεγαλύτερους συλλόγους. Το περίεργο είναι πως παρότι στην Παρί πήρε τα δύο πρωταθλήματα που ολοκλήρωσε και πέτυχε τον μεγάλο στόχο του συλλόγου, να φθάσει η ομάδα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Τούχελ ποτέ δεν θεωρήθηκε επιτυχημένος.

Σίγουρα πρόκειται για μία δύσκολη ομάδα για να βάλει την σφραγίδα του ένας προπονητής καθώς οι Εμπαμπέ και Νεϊμάρ θέλουν τις ελευθερίες τους μέσα και έξω από το γήπεδο, ενώ υπάρχει και ένα εύκολο θεωρητικά περιβάλλον στο Σαμπιονά που δεν δημιουργεί τις συνθήκες για να κρατηθούν οι ποδοσφαιριστές πιεσμένοι στα εγχώρια παιχνίδια. Η αλήθεια είναι πως για τα δεδομένα της Παρί, η πρώτη του χρονιά ήταν απογοητευτική.

Γνώρισε έναν αποκλεισμό σοκ από την πολύ κατώτερη Γιουνάιτεντ που στην συνέχεια δημιούργησαν ένα κλίμα κατάρρευσης. Προς το τέλος της σεζόν η ομάδα του έφυγε τελείως, γνώρισε 4 ήττες στις 8 τελευταίες αγωνιστικές στο πρωτάθλημα, μία από αυτές το ταπεινωτικό 5-1 από την Λιλ, έχασε και τα δύο εγχώρια κύπελλα και μάλιστα στον θεσμό του κυπέλλου γνώρισε τον αποκλεισμό με εντός έδρας ήττα από την ουραγό του Σαμπιονά, Γκινκάμπ.

Αυτή η πρώτη άσχημη χρονιά ακολούθησε τον Τούχελ μέχρι το τέλος. Την δεύτερη σεζόν μπορεί να τα πήρε όλα, η Παρί όμως ποτέ δεν έπαιξε εντυπωσιακό ποδόσφαιρο και στην πράξη το πρωτάθλημα δεν ολοκληρώθηκε. Ουσιαστικά η επιτυχία του Τούχελ στο Παρίσι ήταν ο το περσινό καλοκαίρι. Όταν έδωσε τους δύο τελικούς σε Λιγκ Καπ και Κύπελλο τους οποίους πήρε με μεγάλη δυσκολία και χωρίς να είναι καλύτερη η Παρί. Κέρδισε στα πέναλτι τον τελικό του Λιγκ Καπ την ανώτερη Λιόν και παρότι έπαιζε με παίκτη παραπάνω από το 25ο λεπτό, με πολύ μεγάλη δυσκολία επικράτησε με 1-0 στον τελικό του κυπέλλου, της Σεντ Ετιέν. Στην πράξη λοιπόν, το περσινό Final 8 και η συμμετοχή της Παρί στον τελικό είναι ο μόνος λόγος που η παρουσία του Τούχελ στο Παρίσι μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένη.

Μεταξύ άλλων πλήρωσε την κόντρα του με τον Λεονάρντο, το γεγονός πως δεν στήριζε τις μεταγραφικές επιλογές του, πως δεν χρησιμοποιούσε τον Παρέδες, ότι του έφερε τον Ντανίλο για 6άρι και τον χρησιμοποιούσε μόνο σαν στόπερ και φυσικά το γεγονός πως η Παρί δεν μπορούσε να περάσει στην βαθμολογία την Λιλ.

Η ΤΣΕΛΣΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΔΑΦΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Ο Τούχελ ήταν φανερό πως ανήκει στους προπονητές που έχουν πολλά να προσφέρουν στο άθλημα, όμως δεν είχε καταφέρει να βρει μία δουλειά που θα συνδυάσει ένα ελκυστικό ποδοσφαιρικό σχέδιο με τίτλους. Στην Ντόρτμουντ είχε το ποδοσφαιρικό σχέδιο, δεν είχε τους τίτλους ενώ αντίθετα στην Παρί είχε τους τίτλους δεν υπήρχε ελκυστικό σχέδιο.

Η Τσέλσι φαίνεται πως είναι η ομάδα που του δίνει το δικαίωμα να πετύχει το απόλυτο πάντρεμα. Ένας σύλλογος που για χρόνια ακολουθούσε την νοοτροπία που έβαλε ο Μουρίνιο και είχε έναν συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό χαρακτήρα. Το καλοκαίρι του 2019, λόγω και της απαγόρευσης μεταγραφών με τον άγουρο, για τόσο υψηλό επίπεδο Λάμπαρντ, ξεκίνησε μία προσπάθεια για να αλλάξει πλάνο και να μπει σε πιο επιθετική λογική, να δημιουργηθεί μία πιο σύγχρονη πιο γρήγορη ομάδα. Το καλοκαίρι όμως που έγιναν μεταγραφές ο Λάμπαρντ αποδείχθηκε πως δεν είναι σε θέση να αξιοποιήσει ένα τόσο πλούσιο, με διαφορετικά χαρακτηριστικά αλλά που χρειάζεται σύνθεση, ρόστερ.

Η ΑΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΜΠΑΡΝΤ

Η Τσέλσι του Λάμπαρντ ήταν ένα σύνολο που αμυνόταν άθλια. Είχε τεράστιο πρόβλημα να παίξει άμυνα όταν ο αντίπαλος έβαζε την μπάλα μέσα στην περιοχή της και απελπιστικές επιστροφές.

Η προπονητική απειρία φάνηκε από την αδυναμία που έδειξε να αξιοποιήσει τους δύο ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές που ήρθαν από το πρωτάθλημα της Μπουντεσλίγκα. Μέχρι να έρθει ο Τούχελ και να βάλει τα πράγματα σε μία σειρά, φαινόταν πως η Τσέλσι θα χάσει τα πάντα πληρώνοντας πως ο σύλλογος υπερεκτίμησε το ταλέντο των Χάβερτζ, Βέρνερ.

Για να είμαι απόλυτα δίκαιος, ακόμα δεν έχουν δείξει αν είναι σε θέση να κάνουν σε βάθος χρόνου την διαφορά στο πιο υψηλό επίπεδο. Όμως είναι ξεκάθαρο, πως ο Τούχελ γνωρίζει πώς να τους αξιοποιεί.

Ο ΧΑΒΕΡΤΖ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΑΝ ΦΟΡ

Στο ποδοσφαιρικό σχέδιο του Λάμπαρντ, οι δύο Γερμανοί έφθασαν στο σημείο να μην έχουν ρόλο. Στο 4-2-3-1 ο Χάβερτζ ούτε σαν επιτελικός χαφ είναι ανώτερος του Ζίγιεκ, ούτε στα άκρα μπορούσε να προσφέρει είτε σαν έξτρα δημιουργός, είτε σαν καθαρός εξτρέμ. Από την στιγμή που ο Λάμπαρντ μονιμοποίησε το καθαρό 4-3-3 για να βελτιώσει την άμυνα του, ο Χάβερτζ εξαφανίστηκε. Αυτό που συνέβη ήταν πως λόγω της τεχνικής του κατάρτισης, του εντυπωσιακού κοντρόλ που διαθέτει και την δυνατότητα να απαλλαγεί από τον πρώτο παίκτη, έβλεπαν όλοι έναν ποιοτικό ποδοσφαιριστή που μπορεί να παίξει πιο μακριά από την περιοχή. Μόνο που τουλάχιστον ακόμα δεν έχει την ένταση, την ταχυδύναμη που απαιτεί το υψηλό επίπεδο για να πάρει αυτούς τους ρόλους.

Ο Τούχελ τού βρήκε το σχέδιο για να παίζει με τα αντίπαλα στόπερ, να μπορεί να αξιοποιεί το απίθανό παιχνίδι με πλάτη που διαθέτει και να είναι εύκολο μία απαλλαγή να φέρνει εκτέλεση και μία έξυπνη μικρή πάσα τελική δημιουργία. Σε πρόσφατο κείμενο μου αναλύοντας τον τρόπο που παίζονται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι τακτικές με τρεις στόπερ, ανέφερα πως όταν εφαρμόζεις τακτική με τρεις στόπερ δεν χρησιμοποιείς καθαρό στράικερ. Βάση συστήματος, χάνεις δημιουργό οπότε στο χτίσιμο και στην τελική δημιουργία χρειάζεται η συνεισφορά από τον φορ. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο, που εξελίσσοντας την τακτική του ο Τούχελ πήγαν πίσω οι Άμπραχαμ και Ζιρού και πήρε θέση σαν φορ ο Χάβερτζ.

Ο ΒΕΡΝΕΡ ΧΑΝΟΤΑΝ ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Ο Βέρνερ είναι δεδομένο πως χρειάζεται δουλειά για στην τελευταία απόφαση. Η ένταση που αγωνίζεται, τα απίστευτα πολλά τρεξίματα του, βοηθούν τις ομάδες του όμως η τελική του απόφαση δεν ανήκει στο επίπεδο των υπόλοιπων στοιχείων του, πολλές φορές και στο επίπεδο αγώνων που αγωνίζεται. Στις τακτικές του Λάμπαρντ πάντως, χανόταν στα αριστερά. Έμοιαζε σαν να έχει πάρει η Τσέλσι έναν ακόμα, Χάτσον Οντόι, έναν ακόμα Πούλισιτς. Ο Βέρνερ όμως είναι περισσότερο επιθετικός. Το τρέξιμο του θα έχει νόημα αν συνδυαστεί με εκτελέσεις.

Ο ΤΟΥΧΕΛ ΒΡΗΚΕ ΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΑ

Ο Τούχελ λοιπόν βρήκε μία ομάδα που είχε τεράστιο αμυντικό πρόβλημα, που ήταν αργή η ανάπτυξη της και βασιζόταν κυρίως στους δύο ακραίους μπακ Τζέιμς και Τσίλγουελ και δεν μπορούσε να αξιοποιήσει τις δύο ακριβές μεταγραφές των Χάβερτζ, Βέρνερ.

Μέσα από μία σύγχρονη εφαρμογή τακτικής που μεταβάλλεται από καθαρό 3-4-3, σε 3-4-1-2 με τον Μάουντ να έχει τον ρόλο κλειδί, ο Τούχελ βρήκε λύσεις για όλα.

Η Τσέλσι με έναν επιπλέον κεντρικό αμυντικό και τον Καντέ να πιέζει πιο ψηλά, αυτήν την εποχή παίζει την πιο αποτελεσματική άμυνα στην Ευρώπη. Η παρουσία ποδοσφαιριστών με ικανότητα εξτρέμ στις πλευρές, Χάτσον Οντόι, Τσίλγουελ, Τζέιμς και τον εξαφανισμένο επί Λάμπαρντ, Αλόνσο κάνει πολύ γρήγορα τα άκρα, προσφέρει μόνιμο πλάτος και την δυνατότητα στον Τούχελ να χρησιμοποιεί τους Βέρνερ, Χάβερτζ πιο εσωτερικά μετατρέποντάς τους σε επιθετικό δίδυμο.

Ακόμα οι δύο Γερμανοί δεν έχουν φτιάξει τα νούμερα που μπορούν. Εξάντλησαν με την ταχύτητα τους την άμυνα της Ρεάλ στο δεύτερο παιχνίδι και είναι δεδομένο πως όσο παίζουν μαζί και με τις αρχές του Τούχελ, θα κάνουν σπουδαία πράγματα. Έχω την αίσθηση πως η τριάδα Μάουντ, Χάβερτ, Βέρνερ θα μας απασχολήσει πολύ τα επόμενα χρόνια. Ο Τούχελ παρέλαβε το χάος από τον Λάμπαρντ και χτίζει ένα σύνολο με τεράστια προοπτική.

Photo credits: @ 2021 Andy Rain/Associated Press