Τα δύο πρώτα φιλικά παιχνίδια ήταν μία πρώτη γνωριμία των ποδοσφαιριστών με τον Γκουστάβο Πογέτ. Ούτε η νίκη μας με σχετικά καλή απόδοση απέναντι στη Ρουμανία προσφέρθηκε για να δημιουργήσει μία θετική διάθεση ούτε η ήττα με προβληματική εικόνα κόντρα στο Μαυροβούνιο είναι δυνατό να δημιουργήσει συνθήκες γκρίνιας και προβληματισμού.

Πρέπει να σκεφτεί και έξω από το κουτί

Ήταν απλά η πρώτη ευκαιρία του Πογέτ να δει από κοντά τους διεθνείς, να προπονήσει το ρόστερ, να καταλάβει από κοντά τι είδους δουλειά τού έχει ανατεθεί. Ποιες είναι οι αδυναμίες και τα πλεονεκτήματα των παικτών, με τους οποίους καλείται αρχικά να κερδίσει την πρώτη θέση σε όμιλο με Βόρεια Ιρλανδία, Κόσοβο και την ομάδα που θα μείνει στην κατηγορία, από το ζευγάρι της Κύπρου με την Εσθονία. Και στη συνέχεια να τους οδηγήσει στα τελικά του EURO 2024.

Συμπεράσματα δεν μπορούν να βγουν. Είναι ξεκάθαρο πως του προσφέρεται μία δύσκολη αποστολή και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι δεν έχουμε καταφέρει να πάμε σε κάποια διοργάνωση, δεν έχουμε επιτύχει σε κάποια αποστολή από το 2014 και μετά.

Όπως επίσης είναι δεδομένο πως ο Φαν Σιπ κατάφερε να δημιουργήσει μία καλύτερη συνθήκη για τον διάδοχο του απ' αυτήν που ο ίδιος ανέλαβε. Όμως είμαστε ακόμα μακριά προτού μπορέσουμε να καταγράψουμε ακόμη και βατούς στόχους. Για να πετύχει ο Ουρουγουανού στην αποστολή που του δώσαμε, είναι βέβαιο πως πρέπει να σκεφτεί και έξω από το κουτί και να πραγματοποιήσει μία πραγματικά καλή δουλειά..

Αρχικό σχέδιο

Είδαμε δύο διαφορετικές εικόνες στα παιχνίδια με τη Ρουμανία και το Μαυροβούνιο, υπήρχε όμως μία κοινή λογική στις σκέψεις του Πογέτ, η οποία πάνω - κάτω δείχνει ένα αρχικό πλάνο και κάποιες πρώτες αποφάσεις που έχει πάρει για την ομάδα.

Ο κάθε προπονητής που σέβεται τον εαυτό του, φροντίζει να ξεκαθαρίσει ποιος θα είναι ο βασικός του τερματοφύλακας και ο Πογέτ το έκανε.

Τελείωσε την κουβέντα για την θέση του τερματοφύλακα

Αρκετοί προπονητές, όταν έχουν να δώσουν δύο φιλικά παιχνίδια σε τρεις ημέρες, φροντίζουν να χρησιμοποιήσουν δύο τερματοφύλακες. Ο Πογέτ, δίνοντας και τα δύο παιχνίδια στον Βλαχοδήμο, πέρασε το μήνυμα. Βασικός τερματοφύλακας θα είναι αυτός που αγωνίζεται στο υψηλό επίπεδο, με επιτυχία. Η συγκεκριμένη κουβέντα κλείνει.

Έδειξε με την απόφαση του να χρησιμοποιήσει τον ίδιο τερματοφύλακα, το ίδιο κεντρικό αμυντικό δίδυμο και κεντρικό δίδυμο στα χαφ πως θέλει να δημιουργήσει άμεσα μία βάση που θα στηριχθεί στα επίσημα παιχνίδια που έρχονται για το Nations League.

Έχουμε σοβαρό πρόβλημα στα δεξιά

Είναι δεδομένο βέβαια πως έχουμε σοβαρό θέμα στα δεξιά. Ο Ρότα ήταν αξιοπρεπής κι έδωσε και την ασίστ απέναντι στη Ρουμανία, όμως βλέποντας την σεζόν που πραγματοποιεί στην ΑΕΚ δεν γίνεται να στηριχτεί πάνω του η προσπάθεια της Εθνικής. Με το Μαυροβούνιο στην πλευρά έπαιξε ο Λύρατζης. Ήταν φοβικός, δεν πήρε πρωτοβουλίες και η εικόνα του φωτογράφιζε το σοβαρό θέμα που αντιμετωπίζουμε στα δεξιά της άμυνας.

Επιθετικότητα πήρε η Εθνική από τα δεξιά μόνο στο τέλος του αγώνα, όταν χρησιμοποιήθηκε ως δεξιός μπακ ο Χατζηγιοβάννης.

Δυστυχώς στις Εθνικές ομάδες δεν υπάρχει η δυνατότητα για να γίνουν μεταγραφές. Οπότε δεν αρκεί να εντοπίσει το πρόβλημα ο προπονητής και να ζητήσει ενίσχυση. Πρέπει να στύψει το μυαλό του να βρει λύσεις.

Πλάνο πάνω στον Τσιμίκα

Χρειαζόμαστε παράλληλα να πάρουμε και περισσότερα πράγματα απ' όσα κατάφερε να πάρει ο Φαν Σιπ από τον Τσιμίκα. Ο Ολλανδός προπονητής ποτέ δεν έφερε στην Εθνική σε πρώτο πλάνο τον μπακ της Λίβερπουλ. Στο μυαλό του μάλιστα ήταν πίσω από τον Γιαννούλη και πολλές φορές που χρησιμοποιήθηκαν ταυτόχρονα, έπαιξε ακόμα και ως τρίτος στόπερ για να παίρνει ελευθερίες ο πλάγιος της Νόριτς.

Στα δύο πρώτα παιχνίδια του Πογέτ, μπορεί να μην έκανε την διαφορά ο Τσιμίκας, ωστόσο ο Ουρουγουανός εμφάνισε πλάνο βασισμένο στις δικές του ικανότητες.

Με τη Ρουμανία και με το Μαυροβούνιο ο Τσιμίκας έπαιρνε όλη την αριστερή πλευρά και ο Πέλκας, που έπαιζε μπροστά του, έπαιζε πιο εσωτερικά. Δεν ξέρω αν απλά έτυχε, αν ήταν εντολή, επειδή στον αγώνα με την Ρουμανία αγωνίστηκε στον άξονα ο Μάνταλος ως τρίτος χαφ και με το Μαυροβούνιο ο Μπακασέτας, όμως ο Πέλκας συμμετείχε πολύ περισσότερο στην οργάνωση στο παιχνίδι με τη Ρουμανία και ήταν πιο μέσα στο παιχνίδι απ' όσο στο Μαυροβούνιο.

Η σαφώς μικρότερη συμμετοχή που είχε στο παιχνίδι με το Μαυροβούνιο, έπαιξε ρόλο στην πολύ χειρότερη εικόνα που έδειξε η Εθνική σε σχέση με τον αγώνα απέναντι στους Ρουμάνους. Σε κάθε περίπτωση το πλάνο του Πογέτ ήθελε τον Τσιμίκα να έχει την αριστερή πλευρά και χώρους για να παίρνουμε τα ανεβάσματα του και τον Πέλκα ν' αξιοποιεί αυτό το παιχνίδι και να μπαίνει πιο εσωτερικά.

Επίσης για να υπάρχει ισορροπία και στα δύο παιχνίδια, ποδοσφαιριστής που να λειτουργεί περισσότερο ως εξτρέμ έπαιξε στα δεξιά.

Το πείραμα με επιθετικό στα δεξιά δεν βγήκε

Ο Πογέτ δεν είχε τον Μασούρα, που λογικά θα είναι ο βασικός εξτρέμ της Εθνικής, χρησιμοποίησε τον Λημνιό με τη Ρουμανία και ένα πείραμα που δεν βγήκε με το Μαυροβούνιο. Επέλεξε να χρησιμοποιήσει γρήγορους επιθετικούς που επειδή θέλουν να παίζουν στον χώρο, θεωρητικά πρέπει να μπορούν να ξεκινούν και από τα άκρα. Ο Δουβίκας, που πήρε τον περισσότερο χρόνο, δεν έδωσε το παραμικρό, δεν βοήθησε ούτε ο Κουλούρης που μπήκε στο τέλος.

Περισσότερα πράγματα έδωσε ο Χατζηγιβάννης, που χρησιμοποιήθηκε ως αλλαγή και στα δύο παιχνίδια. Ήταν φανερό πως ήθελε να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά και πως διαθέτει στοιχεία που ειδικά ερχόμενος από τον πάγκο μπορούν να δώσουν εξτρά πράγματα που δεν τα έχει η πλειονότητα των ποδοσφαιριστών του ρόστερ. Ασφαλώς το ζήτημα για τον Χατζηγιοβάνη είναι η συνέπεια, όμως ερχόμενος από τον πάγκο μπορεί με παιχνίδι στο "ένας με ένας" και με το θράσος που αγωνίζεται να δώσει μία έξτρα δυναμική, κάτι που το έκανε και στα δύο φιλικά.

Δεν είδαμε τον Μπακασέτα του Φαν Σιπ

Ως βάση στον άξονα και στα δύο φιλικά κράτησε τον Σιώπη στη θέση "6" τον Μπουχαλάκη στη θέση "8", με τους Ρουμάνους έπαιξε κάτι που ήταν ανάμεσα στο 4-3-3 και στο 4-2-3-1 και τρίτος χαφ ήταν ο Μάνταλος. Με τους Ρουμάνος είδαμε ένα 4-2-3-1 με τρίτο χαφ τον Μπακασέτα. Αυτό που δεν είδαμε όμως ήταν τον Μπακασέτα του Φαν Σιπ.

Είναι αλήθεια πως στο γήπεδο υπήρχε μία ερωτική σχέση μεταξύ των δύο. Ο Ολλανδός τον πίστευε πολύ, του προσέφερε απόλυτη ελευθερία, ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην ομάδα και ο Μπακασέτας, που το απολάμβανε, τον δικαίωσε. Το γεγονός πως δεν ξεκίνησε με την Ρουμανία ήταν ένα μήνυμα πως η Εθνική θα αλλάξει.

Γνωρίζοντας τον Πογέτ έχω καταλάβει πως τον τρίτο χαφ τον θέλει πιο κοντά στο δίδυμο των κεντρικών, πιθανότατα αυτό να δυσκολέψει τον Μπακασέτα. Όμως είναι νωρίς για όλα αυτά. Άλλωστε δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση και πότε θα επανέλθει και ο Φορτούνης.

Απαραίτητος στο πλάνο ο Αλεξανδρόπουλος

Είναι σημαντικό που και στα δύο φιλικά ο Πογέτ έβαλε ως αλλαγή τον Αλεξανδρόπουλο, δείχνοντας πως τον υπολογίζει και τον έχει στο μυαλό του. Στο παιχνίδι με τη Ρουμανία η είσοδος του έδωσε ενέργεια και ήταν ο μοναδικός κεντρικός χαφ που πήρε την μπάλα, την έτρεξε και πέρασε αντίπαλο. Έγραψα και στον πρόλογο μου ότι για να πετύχει ο Πογέτ πρέπει να πάρει και σωστές γρήγορες αποφάσεις που δεν τόλμησε να πάρει ο προκάτοχος του.

Μία από αυτές είναι ο Αλεξανδρόπουλος. Όσο πιο πολύς χρόνος τού δοθεί τόσο περισσότερο θα ωφεληθεί η Εθνική. Έχει στοιχεία σύγχρονου ποδοσφαιριστή, μία κάθετη κίνηση που χτυπά τον αντίπαλο ανάμεσα στις γραμμές του και δεν διαθέτει κανένας από τους Έλληνες καθαρούς κεντρικούς χαφ που έβγαλε το ποδόσφαιρο μας μετά την γενιά του 2004.

Ο νεαρός του Παναθηναϊκού είναι η μεγάλη ελπίδα να δημιουργήσει ξανά το ποδόσφαιρο μας έναν κεντρικό χαφ που να είναι σε θέση να κάνει πολλά πράγματα μαζί. Να έχει συμμετοχή σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού και να τα κάνει όλα με την ένταση που παίζεται το σύγχρονο ποδόσφαιρο - όχι σε αργό τέμπο.

Διδακτική ήττα

Χρήσιμη ήταν η νίκη με τη Ρουμανία για την αυτοπεποίθηση μας, ακόμη όμως πιο χρήσιμη και πιο διδακτική μπορεί να αποδειχθεί η ήττα από το Μαυροβούνιο. Ο Πογέτ πρέπει να καταλάβει πως δεν παίρνει μία ομάδα έτοιμη, που από αυτόν χρειάζεται σωστή διαχείριση. Αναλαμβάνει μία δύσκολη αποστολή και χρειάζεται ο ίδιος να πάρει σωστές προσωπικές αποφάσεις για να πετύχει.