Η εποχή Πογέτ στην Εθνική αρχίζει με τέσσερις βασικούς στόχους

Η Εθνική ομάδα μπαίνει σε μία καινούρια εποχή. Ο Γκουστάβο Πογετ ανέλαβε την αποστολή να μας οδηγήσει ξανά σε τελικά διοργάνωσης, μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολη δουλειά να αναλάβει κάποιος την Εθνική Ελλάδος ποδοσφαίρου. Δεν προσφέρουμε στον ομοσπονδιακό προπονητή κάποιο πραγματικά δυνατό υλικό, ούτε τις καλύτερες συνθήκες για να δουλέψει. Η κριτική είναι πάντοτε έντονη, πολλές φορές στερείται ρεαλισμού, ακόμα και λογικών επιχειρημάτων.

Τα χρυσά χρόνια

Σε κάθε περίπτωση η αποστολή που έχουμε μπροστά μας μοιάζει κάπως βατή. Βοήθησε σ' ένα βαθμό και η δουλειά του Φαν Σιπ, ο οποίος δημιούργησε μία αξιοπρεπή βάση. Ασφαλώς και είμαστε πολύ πίσω, το πιθανότερο είναι και να μην επανέλθουμε ποτέ στην χρυσή εποχή της Εθνικής ομάδας. Από το 2001 που ανέλαβε ο Ρεχάκελ μέχρι και το καλοκαίρι του 2014, όταν και αποχώρησε ο Φερνάντο Σάντος, ήταν τα χρυσά χρόνια της Εθνικής ομάδας.

Από την ημέρα που αποχώρησαν και οι τελευταίοι της γενιάς του 2004, το ποδόσφαιρο μας δεν έχει βγάλει ποδοσφαιριστές ανάλογης αξίας και προσωπικότητας.

Ανοιχτός ο δρόμος για τα τελικά του EURO

Όμως η UEFA αποφάσισε από το Ευρωπαϊκό του 2016 ν' ανοίξει τη διοργάνωση και να μετέχουν στα τελικά 24 ομάδες. Οι ομοσπονδίες συνολικά είναι 55, μπορείς να πάρεις την πρόκριση στα τελικά του Ευρωπαϊκού χωρίς να χρειάζεται να γίνεις και υπερβολικά καλός.

Στην πράξη το δύσκολο είναι αυτό που έχουμε πετύχει. Δηλαδή να μην αξιοποιήσουμε την ευκαιρία που δίνεται στις ομοσπονδίες με το άνοιγμα της διοργάνωσης να βρεθούν στα τελικά. Να μην πάρουμε ούτε του Ευρωπαϊκού του 2016 ούτε του 2020 ένα από τα 24 εισιτήρια.

Πρώτος στόχος η άνοδος στη δεύτερη κατηγορία στο Nations League

Η πρώτη αποστολή του Πογέτ είναι να πετύχει αυτό που δεν κατάφερε στο προηγούμενο Nations League ο Φαν Σιπ. Η πραγματική αποτυχία του Ολλανδού προπονητή δεν ήταν που δεν μας έστειλε στα τελικά του Μουντιάλ. Ήταν ρεαλιστικά πολύ δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο, σε όμιλο με Ισπανία και Σουηδία. Η αποτυχία του ήταν το γεγονός ότι δεν κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση και την άνοδο στην δεύτερη κατηγορία του Nations League, χάνοντας την πρώτη θέση από τους Σλοβένους.

Από την ίδια διοργάνωση θα αρχίσει το ταξίδι του Πογέτ, με προορισμό τα γήπεδα της Γερμανίας. Η πρώτη θέση στον όμιλο με αντιπάλους το Κόσοβο, την Βόρεια Ιρλανδία, και είτε την Κύπρο είτε την Εσθονία, θα δώσει ώθηση στην Εθνική ομάδα.

Θα αποτελέσει τον πρώτο επιτυχημένο στόχο από την ημέρα που γυρίσαμε από τη Βραζιλία. Πέρα από τα ψυχολογικά οφέλη που θα φέρει για τη συνέχεια, θα δημιουργήσει ένα έξτρα παράθυρο για να βρεθούμε στο Ευρωπαϊκό, σε περίπτωση που δεν τα καταφέρουμε στα προκριματικά και το πιο σημαντικό από όλα, θα έχουμε και δεύτερο δρόμο, πιο ρεαλιστικό για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε τη συμμετοχή στο Μουντιάλ του 2026.

Να εξελίξει τη βάση της δουλειάς του Φαν Σιπ

Ο Φαν Σιπ κατάφερε να βελτιώσει την ατμόσφαιρα μέσα στην Εθνική ομάδα. Κατάφερε να φτιάξει το κλίμα, να δημιουργήσει ένα σύνολο που να αποζητά και να μάχεται για την επιτυχία. Κανένας δεν δικαιούται να πει το παραμικρό για την προσπάθεια που κατέβαλαν οι διεθνείς μας στην προκριματική φάση του Μουντιάλ. Το πρόβλημα όμως ήταν πως η ομάδα που δημιούργησε ήταν περιορισμένων δυνατοτήτων.

Ο Πογέτ καλείται να πάρει αυτήν την παρακαταθήκη που του άφησε ο Ολλανδός τεχνικός και να εξελίξει την βάση που έχει δημιουργηθεί. Ασφαλώς ο βαθμός που μπορεί να παρέμβει ένας ομοσπονδιακός τεχνικός είναι περιορισμένος. Μην κοιτάτε το θαύμα του Ρεχάκελ. Εκείνη την εποχή υπήρχε ένα σπουδαίο υλικό το οποίο για διάφορους λόγους ήταν αναξιοποίητο και απίστευτα υποτιμημένο.

Ο Πογέτ πρέπει να καταφέρει με την νοοτροπία του, την αγωνιστική κατεύθυνση που θα δώσει στην Εθνική, να την κάνει αρχικά πιο σκληρή, πιο κυνική στα σημαντικά παιχνίδια. Τα τελευταία χρόνια όσες φορές δώσαμε κρίσιμο παιχνίδι για κάποιον στόχο αποτύχαμε εμφατικά.

Μεγάλη ελπίδα ο Αλεξανδρόπουλος

Επίσης ο Γκουστάβο Πογέτ χρειάζεται να αξιοποιήσει το όποιο ταλέντο μπορεί να βγάλει το ποδόσφαιρο μας. Τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και η Εθνική οφείλουν να επενδύσουν στον Αλεξανδρόπουλο. Από την στιγμή που σταμάτησαν και οι τελευταίοι του 2004, η Εθνική ομάδα αντιμετώπισε μεγάλο πρόβλημα από το γεγονός πως το ποδόσφαιρο μας δεν έβγαλε κάποιον κεντρικό χαφ, που να είναι σε θέση να κάνει πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο.

Οι Ζαγοράκης, Καραγκούνης, Μπασινάς, Κατσουράνης ήταν υπερπαίκτες. Δεν υπήρχε κάτι που δεν μπορούσαν να κάνουν στο γήπεδο. Ήταν πολύ καλοί στο τακτικό κομμάτι και στο διάβασμα του παιχνιδιού. Εντυπωσιακοί στη δουλειά χωρίς μπάλα, στην πίεση στον αντίπαλο και με σπάνια ικανότητα στη δημιουργία αλλά και στην απειλή στην αντίπαλη εστία. Σε πολύ μεγάλο βαθμό η επιτυχία της χρυσής γενιάς ποδοσφαιριστών βασίστηκε στην ικανότητα των κεντρικών μας χαφ να κάνουν σχεδόν τα πάντα στο γήπεδο.

Δυστυχώς το ποδόσφαιρο μας δεν έβγαλε κεντρικούς χαφ που να πλησιάζουν τα προσόντα τους. Είναι νωρίς για να συγκριθεί, ο Αλεξανδρόπουλος με τους ποδοσφαιριστές που προανέφερα, όμως είναι η ελπίδα του ελληνικού ποδοσφαίρου να βγάλει μετά από πολλά χρόνια το ποδόσφαιρο μας ξανά έναν κεντρικό χαφ που να μπορεί να κάνει πολλές δουλειές στο γήπεδο και να καλύπτει αποστάσεις στον αγωνιστικό χώρο.

Καλύτερη αξιοποίηση του Τσιμίκα

Επίσης πρέπει να αξιοποιήσουμε καλύτερα το δίδυμο Τσιμίκας - Γιαννούλης. Είναι σπάνιο, αλλά δύο από τους καλύτερους παίκτες μας είναι αριστερά μπακ. Σε μία θέση που πολλές Εθνικές ομάδες δεν έχουν καθαρή λύση αξιόπιστου μπακ, εμείς είμαστε πολύ γεμάτοι.

Έχουμε δύο από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές μας και από πίσω τους Κυριακόπουλο - Λυκογιάννη. Ο τέταρτος δηλαδή σε αξία αριστερός μας μπακ, ποιοτικά είναι καλύτερος από την βασική μας λύση, στα δεξιά της άμυνας. Χρειαζόμαστε καλύτερη αξιοποίηση του Τσιμίκα, έχω την αίσθηση πως ο Φαν Σιπ δεν κατάφερε ποτέ να πάρει το ταβάνι από τον αριστερό μπακ της Λίβερπουλ και να βρεθεί μία σταθερά στη δεξιά πλευρά.

Οι πρώτες σκέψεις του Πογέτ

Ο Ολλανδός τεχνικός κατάφερε να βγάλει τον καλύτερο εαυτό του Μπακασέτα, έγινε ο πρώτος ομοσπονδιακός τεχνικός που του έδωσε τον ρόλο που του αρέσει να αγωνίζεται. Ο Μπακασέτας, παίζοντας ως επιτελικός, δεν έκανε απλά καλά παιχνίδια, έγινε ο ηγέτης της Εθνικής. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιες θα είναι οι σκέψεις του Πογέτ, ειδικά όταν θα είναι έτοιμος να επιστρέψει ο Φορτούνης.

Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τις πρώτες σκέψεις του νέου μας ομοσπονδιακού στα φιλικά με Ρουμανία και Μαυροβούνιο. Ασφαλώς και δεν γίνεται ν' αρχίσει να κρίνεται από αυτά τα παιχνίδια, αλλά θα έχει ενδιαφέρον να δούμε κάποιες από τις πρώτες του σκέψεις πάνω στο υλικό της ομάδας.