Η Λερναία Ύδρα και ο αδικημένος ηγέτης στον Παναθηναϊκό
Ο Τσάρλι γράφει για τον Παναθηναϊκό που όποιος τον υποτιμήσει θα πάθει μεγάλη ζημιά, για τον αδικημένο ηγέτη της άμυνας και το απίστευτο 6-1-0 και τον Δώνη που "παίζει" διαρκώς από τον πάγκο με πρόσωπα και διατάξεις.
Ο Γιώργος Δώνης βλέπει τα παιδιά του να πηγαίνουν από επιτυχία σε επιτυχία, αλλά ο ίδιος δεν εφησυχάζει ποτέ. Ψάχνει τον τρόπο να βελτιώνει συνεχώς την ομάδα του.
Υπάρχει μία κεντρική ιδέα, ένα δουλεμένο σύγχρονο σχέδιο δημιουργίας, που εξελίσσεται και γίνεται συνεχώς πιο επιθετικό. Ο έμπειρος τεχνικός του Παναθηναϊκού γνωρίζει όμως πως έχει ένα γκρουπ άπειρων ποδοσφαιριστών και για να έρχονται αποτελέσματα χρειάζεται να προσπαθεί συνεχώς για να βοηθά τους παίκτες του με το κοουτσάρισμά του. Μέχρι το τελευταίο σφύριγμα στο 1-0 επί του Πανιωνίου άλλαζε συστήματα για να βοηθήσει τους παίκτες του, να πάρουν την νίκη. Αυτήν τη φορά ο άνθρωπος που έκρινε το παιχνίδι ήταν ο Χατζηθεοδωρίδης, που ήρθε από τον πάγκο και με ένα όμορφο σουτ έστειλε την μπάλα στην γωνία του Κότνικ και έδωσε μία μεγάλη και απόλυτα δίκαιη νίκη στους "μπέμπηδες".
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ
Ο Δώνης είδε τον αγώνα με τον Πανιώνιο ως μία συνέχεια του παιχνιδιού με τον Αστέρα. Ο Παναθηναϊκός λειτούργησε καλά στο τελευταίο κομμάτι στην Τρίπολη με επιθετικό δίδυμο τους Καμπετσή, Μακέντα και πήρε το ρίσκο να παίξει από την αρχή με δύο επιθετικούς. Αν ο Παναθηναϊκός άνοιγε το σκορ στο ξεκίνημα, πιθανότατα να είχε δικαιωθεί απόλυτα. Οι "μπέμπηδες" μπήκαν δυνατά, με διάθεση να πνίξουν τους αντιπάλους τους, είχαν 4 τελικές, δύο μεγάλες ευκαιρίες στα πρώτα 7 λεπτά και ένα πολύ δυνατό πρώτο δεκαπεντάλεπτο. Στο 6ο λεπτό ο Καμπετσής έχασε μία ευκαιρία που δεν χάνεται. Είναι στο πρόγραμμα όταν πας να βγάλεις ποδοσφαιριστές, να επωμιστείς και λάθη -καθαρά- απειρίας. Ο νεαρός ποιοτικός επιθετικός, θα πρέπει να μάθει πως σε τέτοιες φάσεις, πιάνουμε "γεμάτη" την εκτέλεση, δεν πλασάρουμε. Δεν προσφέρουμε χρόνο αντίδρασης στον αντίπαλο. Από την στιγμή που ο Παναθηναϊκός δεν εκμεταλλεύτηκε το καλό του ξεκίνημα, άρχισε ο χρόνος να είναι εναντίον του. Για την ακρίβεια να δυσκολεύεται να βρει τρόπο να ανοίξει την άμυνα του Πανιωνίου και να βλέπει τους αντίπαλους του να γίνονται και πιο επιθετικοί.
ΤΟ "ΜΗΔΕΝ" ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ
Ο Ανιγκό είναι έξυπνος προπονητής. Προσπάθησε να πιέσει την άπειρη ομάδα του Δώνη, πηγαίνοντας και αυτός σε 4-4-2 και βάζοντας τον γρήγορο Μασούρα σε ρόλο δεύτερου επιθετικού, για να μπορεί να πέφτει πάνω στα στόπερ. Όσο ισορροπούσε και είχε ασφάλεια στην κατοχή του Παναθηναϊκού, τόσο κέρδιζε σε μέτρα και γινόταν επικίνδυνος. Ήταν φανερή η πρόθεση του Πανιωνίου να απειλήσει σε κάθε ευκαιρία και να προσπαθήσει να οδηγήσει την άμυνα του Παναθηναϊκού σε λάθη. Ο κύριος λόγος που κέρδισε ο Παναθηναϊκός, ήταν γιατί δεν τον έπιασε θάλασσα στο διάστημα που δεν του έβγαιναν οι επιθετικές ιδέες και φαινόταν να μην μπορεί να αντέξει την ταυτόχρονη παρουσία δύο επιθετικών στην σύνθεσή του, όταν λείπει ένας χαφ και δημιουργούνται χώροι για τον αντίπαλο. Πήραν όμως πολύ καλό βαθμό οι Μαυρομάτης, Κολοβέτσιος.
Ο ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΣ ΗΓΕΤΗΣ
Ο Κολοβέτσιος συνολικά, είναι ο ηγέτης που χρειάζεται στα μετόπισθεν μια ομάδα γεμάτη νέα παιδιά. Στην πραγματικότητα είναι ο αδικημένος της υπόθεσης. Είναι τέτοιο το πρότζεκτ που νιώθουν όλοι την ανάγκη να ασχοληθούν με τα νέα παιδιά και τα φώτα της δημοσιότητας. Και ο Κολοβέτσιος παίρνει λιγότερους επαίνους απ' όσους αξίζει. Κάνει, όμως, σπουδαία παιχνίδια, δεν είναι μόνο σήμερα που κράτησε τον Παναθηναϊκό. Δείχνει πως του ταιριάζει το γεγονός ότι έχει να κουμαντάρει μικρότερους, είναι γεμάτος αυτοπεποίθηση, καθαρίζει τα πάντα, βγαίνει πρώτος και κόβει πιο ψηλά από τον αντίπαλο, βοηθά με τις πάσες του και παίζει σαν ένας μεγάλος στόπερ. Δίπλα του ανεβαίνει συνεχώς και ο Μαυρομάτης, ένα παιδί που από την αρχή κέρδισε τον προπονητή του, με την σπάνια ικανότητα του να παίζει άμυνα σε ψηλά μέτρα και να μπορεί να αμύνεται τόσο κάθετα, όσο και διαγώνια. Σήμερα απέφυγε και τα λάθη απειρίας που έκανε σε προηγούμενα παιχνίδια και το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός κράτησε το μηδέν και την συνοχή του σε ένα παιχνίδι που ο αντίπαλος προσπάθησε να τον χτυπήσει με ταχύτητα και επικινδύνους ποδοσφαιριστές που τρέχουν την μπάλα όπως ο Σπιριντόνοβιτς, ο Μασούρας και ο Ντουρμισάι, του έδωσαν την νίκη.
Το να ξεκινάς με δύο επιθετικούς έχει και την εξής δυσκολία: Όταν κουράζεται η αντίπαλη άμυνα και οι συνθήκες του παιχνιδιού σε βοηθούν να κερδίσεις μέτρα και να δημιουργήσεις έναν αιφνιδιασμό ποντάροντας και σε μία πιο αργή λόγω καταπόνησης αμυντική αντίδραση του αντιπάλου, έχεις δεμένα τα χέρια σου. Μοιάζει σα να έχεις πετάξει εκ των προτέρων ένα χαρτί που μπορείς να ρίξεις στο τέλος, παίζοντας με δεύτερο φορ. Ο Παναθηναϊκός, όμως, ακόμα κι έχοντας πετάξει το χαρτί να πιέσει βάζοντας έξτρα παίκτη στην αντίπαλη περιοχή, βρήκε τον τρόπο να δημιουργήσει συνθήκες για να κερδίσει το παιχνίδι. Το κύριο όπλο του ήταν πως σε όλο το ματς είχε υψηλή κατοχή μπάλας, ο ρυθμός του αγώνα και η κατεύθυνση ήταν στα πόδια των παικτών του.
Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΜΠΟΥΖΟΥΚΗ
Στο 63ο λεπτό ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο 4-2-3-1 και ο Μπουζούκης ανέλαβε να βγει μπροστά, να πάρει στα πόδια του το κουμάντο. Μόλις στα 20 του χρόνια δείχνει αυτό το παιδί ικανό να παίξει σε τόσο δύσκολα μέτρα, να παίρνει την μπάλα από χαμηλά να την κρατά στην κατοχή του και να δίνει ρυθμό και ποιοτικές επιλογές στο παιχνίδι της ομάδας του. Η αλλαγή συστήματος, η παρουσία ενός επιπλέον χαφ, ήρθε σε μία στιγμή που ο Πανιώνιος έδειχνε πως μπορεί να απειλήσει και έβγαζε επιθετικότητα. 'Αμεσα οδήγησε στο να κρατηθεί ο Πανιώνιος χαμηλά, να μην μπορεί να κάνει επιθέσεις και βοήθησε τον Παναθηναϊκό να ψάξει με αμυντική ασφάλεια το γκολ και να βρει ξανά τον χαμένο του ρυθμό.
Αυτήν την φορά την λύση έδωσε ένα εκπληκτικό σουτ του Χατζηθεοδωρίδη. Σε αυτόν τον Παναθηναϊκό υπάρχει κάτι πολύ σπάνιο, υπάρχει πολύ ταλέντο! Δεν μιλάμε για δύο - τρία παιδιά που έχουν ξεχωρίσει, αλλά για μία μεγάλη δεξαμενή παιδιών που έχουν μπει σε ένα σύγχρονο ποδοσφαιρικό σχέδιο και είναι έτοιμα όποτε τους ζητηθεί να προσφέρουν, να δώσουν ρυθμό, ταχύτητα αλλά και ποιοτικές επιλογές.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΦΟΒΗΘΟΥΝ
Αυτή η ομάδα είναι αναμφίβολα η μεγάλη έκπληξη της φετινής σεζόν και δημιουργεί ένα πολύ ελκυστικό πρότζεκτ. Έβγαλαν ένα -θεωρητικά- βατό πρόγραμμα 7 παιχνιδιών με 6 νίκες και μία ισοπαλία. Θυμάμαι, πάντως, στο παρελθόν πολλές ομάδες του Παναθηναϊκού με μεγάλα μπάτζετ και με στόχο τον πρωταθλητισμό, να ξεκινούν έχοντας βατό πρόγραμμα και να μην καταφέρνουν ποτέ να το αξιοποιήσουν. Το 6-1-0 που έχουν κάνει αυτά τα παιδιά, είναι ένα σπουδαίο ρεκόρ. Τώρα έρχονται συνεχόμενα ντέρμπι. Για ένα πράγμα είμαι σίγουρος. Αυτά τα παιδιά δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν απ' αυτά τα παιχνίδια. Μόνο κέρδος έχουν να πάρουν και το δικαίωμα δίχως να έχουν να χάσουν τίποτα, να δείξουν σε περισσότερο κόσμο πειστικά το ταλέντο τους. Ασφαλώς και θα έρθουν και δύσκολες βραδιές, όμως είναι σίγουρο πως όποιος κάνει το λάθος και τους υποτιμήσει, τους αφήσει μπάλα χωρίς πίεση και τους δώσει χώρους, θα πάθει μεγάλη ζημιά. Με τον Πανιώνιο μπορεί ο Παναθηναϊκός να μην κατάφερε να δημιουργήσει τον αριθμό των καθαρών ευκαιριών που είχε στα προηγούμενα εντός έδρας παιχνίδια, δεν παύει όμως να έψαξε και να πήρε την νίκη, μέσα από απόλυτα επιθετική λογική, μέσα από παιχνίδι με 73% κατοχή.