Η πολεμική μηχανή του Μαρτίνς

Με το διπλό στο Κράσνονταρ ολοκληρώθηκε με ιδανικό τρόπο μία εντυπωσιακή πορεία του Ολυμπιακού στα προκριματικά για το Champions League.

Η ομάδα του Μαρτίνς έγραψε ιστορία. Έγινε η πρώτη στη χώρα που από την ημέρα που άλλαξε η διαδικασία των προκριματικών κατάφερε μέσω της δεύτερης θέσης να πάρει εισιτήριο για τους ομίλους. Το πέτυχε με εμφατικό τρόπο. Με 5 νίκες 1 ισοπαλία, 13-1 τέρματα. Ο Μαρτίνς κατάφερε να παρουσιάσει μία πολεμική μηχανή. Ένα γυμνασμένο σύνολο, έτοιμο να ρουφήξει το αίμα τον αντιπάλων.

ΕΚΑΝΕ ΠΑΡΕΛΑΣΗ

Ο Ολυμπιακός έκανε παρέλαση προς τους ομίλους. Οι τρεις προκρίσεις ήρθαν εμφατικά, οι δυσκολίες που συνάντησε ο Ολυμπιακός σε αυτά τα 6 παιχνίδια ήταν ελάχιστες και μετριούνται σε κάποια μικρά ολιγόλεπτα διαστήματα. Ήταν φανερά ανώτερη ομάδα κι από την Πλζεν, που την κέρδισε με 4-0 στο Καραϊσκάκης και από την Μπασακσεχίρ που την κέρδισε μέσα έξω, με 3-0 τέρματα και φυσικά από την Κράσνονταρ που την κέρδισε κι αυτήν μέσα έξω με τέρματα 6-1.

ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ

Ήταν τόσο αποφασιστικοί οι ποδοσφαιριστές του Μαρτίνς στο Κράσνονταρ που στο τελευταίο διάστημα ήταν να τους λυπάσαι τους ποδοσφαιριστές της ρωσικής ομάδας, καθώς δεν μπορούσαν να κάνουν το παραμικρό. Έβλεπαν τα θηρία να περιμένουν και έκαναν πίσω, είχαν την μπάλα και έβλεπαν τον Τσιμίκα, τον Γκιλιέρμε, τον Μπουχαλάκη, τον Ομάρ και υποχωρούσαν, γνωρίζοντας πως θα τη χάσουν με ευκολία. Ήταν μία ισοπεδωτική υπεροχή, δείγμα της ψυχολογίας αλλά και της εντυπωσιακής φυσικής κατάστασης που διαθέτει η ομάδα. Γυμνασμένοι, δυνατοί και γρήγοροι μπήκαν από το πρώτο δευτερόλεπτο με σκοπό να σκοράρουν.

ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΝΩΡΙΣ

Το 4-0 του πρώτου αγώνα τα είχε κάνει όλα εύκολα, ο Ολυμπιακός ήθελε ένα τέρμα, για να κάνει το παιχνίδι διαδικαστικό. Μπήκε από το πρώτο δευτερόλεπτο με σκοπό να το βρει, δεν άνοιξε πρώτος το σκορ στην ευκαιρία του Ποντένσε, είδε να επιβεβαιώνεται το καλύτερο σενάριο για την αντίπαλο του, όμως δεν μάσησε. Στην επόμενη φάση ισοφάρισε με τον Ελ Αραμπί και μετέτρεψε τα playoffs του Champions League, την πιο μεγάλη μάχη, σε ένα διαδικαστικό παιχνίδι. Το πόσο καλύτερος είναι ο Ολυμπιακός από την Κράσνονταρ, το είδαμε από το πρώτο παιχνίδι, που διαπιστώσαμε την ικανότητα που έχει να αναχαιτίζει με τεράστια ευκολία τις επιθέσεις των Ρώσων και να χτυπάει στην κόντρα. Σε έξι βράδια δεν ήταν δυνατόν να αλλάξει κάτι δραματικά, στην πράξη είδαμε ακριβώς την ίδια εικόνα, με μοναδική διαφορά την παρουσία του Ελ Αραμπί.

ΕΛ ΑΡΑΜΠΙ

Για τον Μαροκινό είχα αρθρογραφήσει όταν αποκτήθηκε. Πρόκειται για έναν επιθετικό που έβγαζε μάτια στην Καέν και στη Γρανάδα. Κάποιες περίεργες επιλογές στην καριέρα του, όπως το να πάει στα Εμιράτα στα 22 του χρόνια, μετά από την πρώτη του μόλις χρονιά στο Σαμπιονά, ξένισαν. Είχε βγάλει μάτια με την Καέν, είχε πετύχει 17 τέρματα, ήταν τρίτος σκόρερ, παίζοντας το 60% των παιχνιδιών σαν εξτρέμ, είχε πρόταση από την Λιόν κι όμως αποφάσισε να πάει για έναν χρόνο στα Εμιράτα. Ασφαλώς αν δεν έκανε την συγκεκριμένη επιλογή, δεν θα ήταν οι μοναδικές ομάδες που έπαιξε στα κορυφαία πρωταθλήματα η Καέν και η Γρανάδα.

ΕΧΤΙΣΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ

Έναν φονιά σε παιχνίδια αντεπιθέσεων, που κρατούσε για μεγάλα διαστήματα μόνος την επίθεση των ομάδων του. Ήμουν σχεδόν βέβαιος πως στον Ολυμπιακό έκαναν μία εξαιρετική επιλογή. Η μοναδική δεύτερη σκέψη που έκανα, ήταν μήπως τα τρία χρόνια στο Κατάρ τον είχαν επηρεάσει. Φυσικά μία ματιά στα νούμερα που είχε, σε έκανε να καταλάβεις πως βρίσκεται σε πολύ καλό ατομικό επίπεδο.

Βλέποντας το πώς έχει χτίσει το σώμα του, χωρίς να έχει αλλοιωθεί καθόλου η ταχύτητα του, γίνεται κατανοητό το πόσο έχει δουλέψει. Ο Ελ Αραμπί έχει γίνει και πιο δυνατός από ότι ήταν πριν φύγει από την Γρανάδα, γεγονός που θα τον βοηθήσει να παίξει για πρώτη φορά στην καριέρα του στην Ευρώπη, καθαρός στράικερ σε ομάδα που θα προσπαθεί να ανοίγει άμυνες.

ΕΧΕΙ ΥΠΟΤΙΜΗΘΕΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΕΛ ΑΡΑΜΠΙ

Στην Καέν και στην Γρανάδα, έπαιζε σε ομάδες που έδιναν μάχη για να παραμείνουν στην κατηγορία και ήταν το όπλο τους που έκανε τη διαφορά σε παιχνίδι αντεπιθέσεων και έντασης. Μάλιστα στην χρονιά που έπαιξε στο Σαμπιονά με την Καέν, έπαιξε σε ένα σημαντικό ποσοστό αγώνων αριστερό εξτρέμ, όπως και σε αυτήν την θέση ξεκίνησε στην Γρανάδα, γρήγορα όμως καθιερώθηκε σαν φορ. Το γεγονός όμως πως ξεκίνησε σαν αριστερό εξτρέμ, του δημιουργεί συχνά μία τάση, να φεύγει προς τα άκρα, γεγονός που είδαμε και στο παιχνίδι με τον Αστέρα πως δημιουργεί χώρους για να πατήσουν στην περιοχή ποδοσφαιριστές από τις πίσω γραμμές.

Πρόκειται για μία πολύ δυνατή μεταγραφική κίνηση. Έχω την αίσθηση πως λόγω της επιτυχίας που είχε ομάδα στα προκριματικά με αυτόν στον πάγκο και λειτουργώντας προσθετικά με το γεγονός πως είναι και αυτός επιθετικός χώρου όπως ο Γκερέρο, δημιούργησε συνθήκες ώστε η αξία της συγκεκριμένης προσθήκης να υποτιμηθεί.

Ο ΚΑΛΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΔΕΝ ΒΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ

Ασφαλώς και ο Μαρτίνς έπραξε σωστά που σε αυτή τη δύσκολη διαδικασία αγώνων μέσα στο καλοκαίρι, πήγε με τον επιθετικό που γνώριζε όλες τις λειτουργίες της ομάδας και τα δικά του θέλω. Άλλωστε για αυτήν την επιλογή δικαιώθηκε, ο Γκερέρο στον δρόμο προς τα αστέρια, έκανε σπουδαία παιχνίδια και έχει σημαντική συμμετοχή. Ο καλός προπονητής, αυτός που δουλεύει, δεν βιάζεται ποτέ να βάλει στο γήπεδο το νέο απόκτημα. Έχει εμπιστοσύνη στην δουλειά που έχει κάνει με τους παίκτες του, δεν περιμένει κανέναν να έρθει να τον σώσει.

Με αυτόν τον τρόπο λειτουργεί ο Μαρτίνς και έχει κερδίσει τους πάντες. Τους παίκτες που έχουν δουλέψει πολύ χρόνο μαζί του, που βλέπουν πόσο δίκαιος είναι και πόσο τους σέβεται, τους νέους που αντιλαμβάνονται αμέσως πως εδώ γίνεται μία δουλειά και δεν είναι απλά τα πράγματα.

Χρειάζεται χρόνος και επίπονη προσπάθεια για να ακολουθήσουν το κλαμπ και να προσφέρουν. Δεν τους περιμένει κανένας να σώσουν το κλαμπ, έρχονται σε μία σοβαρή ομάδα, που δουλεύει με επιτυχία σε ένα συγκεκριμένο πλάνο και πρέπει να μπουν σε αυτήν την διαδικασία, να μάθουν το παιχνίδι των υπολοίπων και να βρίσκονται σε επιθυμητή κατάσταση ώστε να είναι έτοιμοι να προσφέρουν.

ΣΑΝ ΤΑ ΚΑΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΤΖΕΜΠΟΥΡ

Ο Ελ Αραμπί είναι ιδανικός να τον έχεις στην κορυφή της επίθεσης, σε παιχνίδια ρυθμού και χώρων, όμως στο πλάνο του Μαρτίνς ήταν ξεκάθαρο και έλεγε πως θα πρέπει να περιμένει την έναρξη του πρωταθλήματος. Πήγε με τον επιθετικό που δούλευε μαζί του από πέρυσι και δικαιώθηκε. Με το που ξεκινούσε το πρωτάθλημα θα υπήρχε η δυνατότητα να πάρει τον ρόλο του ο Μαροκινός επιθετικός. Ασφαλώς και ο Ελ Αραμπί είναι σε θέση να κάνει σπουδαία πράγματα και στην πρώτη ευκαιρία που του παρουσιάστηκε, έδειξε το πόσο δύσκολα αντιμετωπίζεται.

Αγωνιστικά θυμίζει τον Τζεμπούρ στα καλά του χρόνια, με την διαφορά πως στις ομάδες που αγωνίστηκε είχαν να λένε για τον καλό του χαρακτήρα και τον επαγγελματισμό του. Έχει έναν συνδυασμό που κάνει την διαφορά, θηρίο μέσα στην περιοχή, στο πρώτο τέρμα πέρασε σαν οδοστρωτήρας πάνω από τον αντίπαλο αμυντικό, στο δεύτερο πήρε τον χώρο του στην μικρή περιοχή και αξιοποίησε άλλο ένα μαγικό χτύπημα του Βαλμπουενά.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΛΟ ΠΑΙΚΤΗ

Για ακόμα ένα παιχνίδι ο Γάλλος με ένα χτύπημα μπάλας, ακινητοποίησε την αντίπαλη άμυνα και χάρισε ένα ακόμα τέρμα σε συμπαίκτη του. Είναι μεγάλο πράγμα η ουσία στο ποδόσφαιρο, να ξέρει ένας ποδοσφαιριστής με ποιόν τρόπο πρέπει να λειτουργήσει για να αυξηθούν οι πιθανότητες να καταλήξει η μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα. Στους μεσοεπιθετικούς ποδοσφαιριστές, αυτό είναι το στοιχείο που ξεχωρίζει τους καλούς από τους μεγάλους παίκτες.

Αυτή είναι και η διαφορά του χρήσιμου Ποντένσε από τον παικταρά Βαλμπουενά. Ο Γάλλος κατάφερε σε αυτά τα 6 απαιτητικά παιχνίδι να δώσει 5 τελικές που έγιναν γκολ στους συμπαίκτες του, με μία απίθανη μαγική απλότητα. Είναι μαγικός ο τρόπος που με ένα χτύπημα ακινητοποιεί την αντίπαλη άμυνα και βγάζει τον συμπαίκτη του, ένα άγγιγμα μακριά από το γκολ.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ

Οι τελευταίες δύο παρουσίες των ελληνικών ομάδων, του Ολυμπιακού πρόπερσι και της ΑΕΚ πέρυσι ήταν πολύ χαμηλού επιπέδου. Είχαν ως μοναδικό στόχο να μην γνωρίσουν κάποια συντριβή, δεν χάρηκαν τη συμμετοχή τους, δεν έπαιξαν τα παιχνίδια τους. Τόσο ο Λεμονής όσο και ο Ουζουνίδης γνώριζαν πως έχουν αδύναμες ομάδες και κατέβαζαν φοβικά σχήματα, υπερβολικά συντηρητικά με μοναδικό σκοπό να μην γνωρίσουν με αυτούς στον πάγκο, οι ομάδες τους κάποια βαριά ταπείνωση. Φέτος ο Μάρτινς έχει δημιουργήσει ένα γυμνασμένο αθλητικό σύνολο, που είναι σε θέση να δώσει τις μάχες του, να παλέψει και να διεκδικήσει ο,τιδήποτε ρεαλιστικά είναι εφικτό ανάλογα και με την κλήρωση.

Κλείνω με την ελπίδα, να πάνε όλα καλά με τον Σεμέδο. Η εικόνα του να φεύγει πατώντας το πόδι του ήταν καθησυχαστική. Με το θηρίο του στο κέντρο της άμυνας και την πολύ καλή συνολική δουλειά που έχει κάνει ο Μαρτίνς και το επιτελείο του, ο Ολυμπιακός δημιούργησε την προσδοκία, να παρουσιάσει μία ανταγωνιστική συμμετοχή στην κορυφαία διοργάνωση.