Ο Παναθηναϊκός πέτυχε την 4η συνεχόμενη νίκη, χωρίς να εντυπωσιάσει, αλλά με έναν τρόπο που δημιουργεί χαμόγελα στους φίλους και τους ανθρώπους του συλλόγου. Νίκη που έχει έρθει μέσα από σωστή αξιολόγηση του ρόστερ, από τον Λάζλο Μπόλονι. Με αξιοποίηση των Ελλήνων ποδοσφαιριστών, αλλά και παικτών που έμοιαζαν τελειωμένοι από τον σύλλογο.

Η τόλμη του Ρουμάνου τεχνικού, να βγάλει προσωπικότητα να πάρει σκληρές αποφάσεις αλλά και να είναι σκληρός με τους ποδοσφαιριστές του, είναι το όπλο του Παναθηναϊκού. Η ενέργεια του Αλεξανδρόπουλου, στο 87ο λεπτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα, που γλύκανε την πραγματικότητα και έκανε τα πάντα να μοιάζουν πιο όμορφα.

ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΤΑΛΕΝΤΟ

Μιλάμε με διαφορά για το μεγαλύτερο ταλέντο που έχει βγάλει ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια. Αυτή η σπάνια ικανότητα, να τρέχει κάθετα σε δύσκολους χώρους, έχοντας ταυτόχρονα τον απόλυτο έλεγχο της μπάλας αλλά και απόλυτη γνώση, του τι συμβαίνει γύρω του. Μία ικανότητα που την συναντάς μόνο σε μεγάλους ποδοσφαιριστές. Δεν θέλω να γίνω κουραστικός, αλλά ο σύλλογος πρέπει, να προλάβει να του επεκτείνει το συμβόλαιο, που λήγει το καλοκαίρι του 2022, για να μην κινδυνεύει να μείνει ξανά με τα τροφεία. Έχει πολλά να κερδίσει ο Παναθηναϊκός, από αυτό το παιδί και θα πρέπει να αξιολογηθεί με διαφορετικό τρόπο, από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Ας πάμε όμως στο παιχνίδι.

ΓΙΑ 32 ΛΕΠΤΑ ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΛΕΓΧΟ

Στα πρώτα 32 λεπτά οι παίκτες του Μπόλονι είχαν το απόλυτο έλεγχο. Ένα παιχνίδι που τους βόλευε. Η απουσία του Μεγιάδο είναι η πιο σημαντική που μπορεί να έχει ο ΟΦΗ, η τριάδα στον άξονα των Βαφέα, Στάικο, Νέιρα, αρκετά φτωχή, δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα και το 3-5-2 του Σίμου βοηθούσε τον Παναθηναϊκό να φέρει το παιχνίδι, όπως το ήθελε.

Μεγάλη και εύκολη κατοχή μπάλας, κερδισμένα μέτρα και ξεκάθαρο αριθμητικό πλεονέκτημα, στη δεξιά πλευρά. Ο Κοροβέσης, ήταν πολλές φορές μόνος του στην πλευρά, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός, όταν έφερνε την μπάλα σε αυτόν τον χώρο, να είναι σε θέση, να σημαδεύει την αντίπαλη περιοχή, αλλά και να την γεμίζει με παίκτες.

ΟΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΕΛ

Σε αυτό το διάστημα, δεν δημιουργήθηκαν μεγάλες ευκαιρίες, υπήρχε όμως μία μόνιμη πίεση, οι Καμπετσής, Εμμανουηλίδης ήταν πολύ δραστήριοι και συνολικά μια λογική παιχνιδιού, που έφερνε μόνιμα την μπάλα γύρο από την περιοχή του ΟΦΗ και πολλούς παίκτες μέσα σε αυτήν.

Όπως και με την ΑΕΛ, όπου ο αντίπαλος προπονητής έπαιζε το ίδιο 3-5-2, το σκορ άνοιξε από σέντρα που βγήκε από ελεύθερο παίκτη στα δεξιά και από γέμισμα της αντίπαλης περιοχής. Την λογική του Τάτση, είχαν τιμωρήσει οι Μολό, Ιωαννίδης και το γκολ το πέτυχε ο Καρλίτος, του Σίμου, οι Εμμανουηλίδης, Σένγκεφελντ.

ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΜΠΟΛΟΝΙ

Ο Εμμανουηλίδης, έβγαλε σημαντικά στοιχεία, που είναι απαραίτητα, για να κάνει κανείς καριέρα στη θέση του δεξιού εξτρέμ, πολύ καλή σέντρα εν στάση στην φάση του γκολ, σωστή συμμετοχή στο πρέσινκ ψηλά και συνολικά κράτημα μπάλας στις πτέρυγες. Είναι τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι που παίρνει αυτός και ο Καμπετσής χρόνο, από τον προπονητή τους και είναι ξεκάθαρο, πως από αυτά τα δύο παιδιά, εκτός από ώθηση και ενέργεια, φέρνουν και αποτελεσματικότητα.

Ο Εμμανουηλίδης σκόραρε με την ΑΕΛ, έδωσε την ασίστ με τον ΟΦΗ. Ο Καμπετσής, έδωσε ασίστ με την ΑΕΛ, σκόραρε και στα δύο συνεχόμενα παιχνίδια που ξεκίνησε και είχε σε όλους τους χώρους του γηπέδου επαφές με την μπάλα. Έγραφα καιρό και από ένα σημείο και μετά, άρχισε να φαίνεται πως δεν υπήρχε και νόημα, πως η εξέλιξη του Καμπετσή, θα ήταν τελείως διαφορετική, αν δεν είχε παραγκωνιστεί εντελώς, από την στιγμή που αποκτήθηκε ο Μακέντα.

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Ο τρόπος που αξιολόγησε, ο Γιώργος Δώνης τους Εμμανουηλίδη, Καμπετσή ήταν και ο κύριος λόγος, που από ένα σημείο και ύστερα, δεν με γέμιζε η δουλειά του. Ποτέ δεν έγραψα πως απέτυχε, όμως ποτέ δεν πίστεψα πως ήταν καταστροφική και εντελώς λανθασμένη η απόφαση του συλλόγου, να κοιτάξει για κάτι διαφορετικό, το καλοκαίρι μετά από δύο χρόνια συνεργασίας των δύο πλευρών. Καταστροφική, ήταν η επιλογή του προπονητή που ακολούθησε. Από την στιγμή, που ο Μπόλονι έμαθε την ομάδα, αρχίζει και ο Παναθηναϊκός να κερδίζει τα δικά του παιδιά και όχι μόνο.

Ακόμα και ο Μολό, το γεγονός πως ο Ρουμάνος επέμενε κόντρα σε όλους, πως από το πείσμα του Γάλλου, μπορεί να πάρει πράγματα, λειτούργησε ευεργετικά για τον Παναθηναϊκό και είναι μια προσωπική του δικαίωση. Δεν είναι εύκολες επιλογές, δεν κάνει το προφανές ο Μπόλονι, είναι αποφάσεις που θέλουν προσωπικότητα και για να έχεις τα αυγά να τις πάρεις. Πρέπει εκτός από το ταλέντο να αναγνωρίζεις την αξία, να έχεις κάτσει και χρόνια στους πάγκους ώστε να έχεις την προσωπικότητα να επιβάλεις κάτι πέρα από το προφανές.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΙΔΑΝΙΚΑ

Η αλήθεια είναι, πως δεν λειτούργησαν όλα ιδανικά στον Παναθηναϊκό. Είμαστε σε μία εποχή, που η ομάδα παίρνει περισσότερα από ότι αξίζει στο γήπεδο. Τα πρώτα 32 λεπτά, άνηκαν αποκλειστικά στον Παναθηναϊκό, η διαχείριση στο υπόλοιπο διάστημα, δεν ήταν η ενδεδειγμένη. Η επιλογή ήταν να δοθεί κατοχή μπάλας και μέτρα στον ΟΦΗ, μόνο που όταν κέρδιζαν την μπάλα, δεν την κρατούσαν με ηρεμία και δεν έβγαιναν επιθέσεις στον χώρο.

Ο Παναθηναϊκός σταμάτησε να απειλεί και έχασε περισσότερα μέτρα από ότι δικαιολογούσε ο τρόπος παιχνιδιού του αντιπάλου. Δεν το πλήρωσε, ο ΟΦΗ είχε δύο στιγμές, που η μορφή του αγώνα του επέτρεψε να εκμεταλλευτεί πως ανέβαζε παίκτες στην αντίπαλη περιοχή και να δημιουργήσει δυο καλές στιγμές στο 77' λεπτό με το σουτ του Στάικου και στο 82' λεπτό, με την αδύναμη κεφαλιά του Διαμαντή.

ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΗΝ ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Στο 87' λεπτό, όπως έγραψα και στο πρόλογο μου, ήρθε η εντυπωσιακή ενέργεια του Αλεξανδρόπουλου, για να σφραγίσει με τον καλύτερο τρόπο το 4Χ4 που έχει πετύχει ο Παναθηναϊκός. Δεν είναι απλό, δεν πήρε ομάδα ο Λάζλο Μπόλονι, που να του έδινε το δικαίωμα να τρέξει ένα σερί τεσσάρων νικών, χωρίς να έχει στη διάθεση του, τους Βιγιαφάνες, Κουρμπέλη και τον μοναδικό κανονικό δεξί μπακ, που διαθέτει.

Αυτός ήταν που κατάφερε να δημιουργήσει κάτι δικό του, να αξιολογήσει δίκαια, από την αρχή και σωστά το υλικό του και να βρει καινούριους πρωταγωνιστές. Σήμερα μοιάζουν μακρινές οι εποχές, που ο Παναθηναϊκός βασανιζόταν από μία ανόητη συζήτηση που πραγματικά τον μείωνε ως μέγεθος. Για το αν είναι υποχρεωμένος η όχι ο προπονητής του, να χρησιμοποιεί ταυτόχρονα το δίδυμο Μακέντα-Καρλίτος.

Είναι σημαντικό, ο σύλλογος να αξιοποιήσει αυτήν την ευχάριστη νέα πραγματικότητα και να εξασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα, δημιουργώντας προϋποθέσεις για εξέλιξη αυτής της προσπάθειας.

Αυτές οι τελευταίες νίκες, είναι πολύ σημαντικές, γιατί έφεραν και μία δικαίωση, για ποδοσφαιριστές που είχαν πραγματικά αδικηθεί, οι ίδιοι πέρασαν δύσκολες σκληρές προσωπικές στιγμές και πάνω που όλα έδειχναν πως έχασαν οριστικά το τρένο, ήρθε ο Λάζλο Μπόλονι να τους ανοίξει την πόρτα και να τους δώσει μία πραγματική ευκαιρία.

Γιατί το να βάλεις έναν ποδοσφαιριστή σε ένα παιχνίδι, να παίξει καλά και μετά να τον εξαφανίσεις, δεν είναι ευκαιρία, δεν μπορείς να κερδίσεις με αυτόν τον τρόπο και να εξελίξεις κανέναν ποδοσφαιριστή. Ευκαιρία είναι αυτή που πρόσφερε ο Μπόλονι, σε αυτά τα παιδιά, που τα βάζει, τα ξαναβάζει, τα μονιμοποιεί και αυτοί τον δικαιώνουν.

PHOTO CREDITS : EUROKINISSI