Η σημασία της πρωτιάς στο Nations, το δώρο του Κωσταντέλια και η βελτίωση της Εθνικής επί Πογέτ
Ο Κωνσταντέλιας είναι το δώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου στον Γκουστάβο Πογέτ, η αξιοποίηση του όμως δεν είναι τόσο εύκολη. Ο Τσάρλυ γράφει για την πρεμιέρα της Εθνικής με το Γιβραλτάρ που επιτρέπει προσεκτικούς πειραματισμούς.
Το βράδυ της Παρασκευής (24/03, 21:45, Novasports Prime, ALPHA, LIVE από SPORT24) ξεκινά από την πόλη Φάρο της Πορτογαλίας η νέα προσπάθεια της Εθνικής μας ομάδας, με αντίπαλο το αδύναμο Γιβραλτάρ. Η πρεμιέρα μπορεί να είναι εύκολη, κάθε άλλο όμως παρά εύκολος είναι ο δρόμος της Εθνικής μας στον δεύτερο όμιλο των προκριματικών του Euro 2024.
Έχουμε κλειδώσει έναν πιο ρεαλιστικό δρόμο
Όταν έγινε η κλήρωση, όλοι καταλάβαμε πόσο σημαντική ήταν η πρώτη θέση που πήραμε στον όμιλο μας στο Nations League. Βλέπετε, μπορεί να υπάρχει φανερή βελτίωση με τον Γκουστάβο Πογέτ, όμως δεν είμαστε στο επίπεδο που βρισκόταν η Εθνική από το 2002 μέχρι και το 2014, ώστε να μπορούμε να ανταγωνιστούμε, σε ένα τουρνουά, ομάδες στο επίπεδο της Γαλλίας και της Ολλανδίας.
Ασφαλώς αυτό δε σημαίνει πως δεν θα κάνουμε την προσπάθειά μας, τη μάχη μας θα την δώσουμε, όμως είναι πολύ σημαντικό, που από το Nations League έχουμε κλειδώσει το δικαίωμα για μία δεύτερη ευκαιρία, μέσα από μία πιο βατή διαδρομή. Αποδείχτηκε στην πράξη άλλωστε, πως τα παιχνίδια ανάμεσα στις ομάδες που ανήκουν στην Γ' κατηγορία, μπορούμε να τα διαχειριστούμε.
Η βάση για επιτυχία
Ας θυμηθούμε, όμως που βρισκόμασταν. Η Εθνική μας ομάδα, σε έναν όμιλο με Βόρεια Ιρλανδία, Κόσοβο και Κύπρο, έκανε 5 νίκες και κλείδωσε την πρώτη θέση από την 4η αγωνιστική.
Αποδείχτηκε στην πράξη πως ο Πογέτ είχε στοιχεία που είχαμε ανάγκη. Ο Ουρουγουανός τεχνικός κράτησε τα καλά στοιχεία που έδωσε στην ομάδα ο Φαν Σιπ. Στηρίχτηκε στην ανανέωση που έκανε ο Ολλανδός τεχνικός, στο αμυντικό δίδυμο που δημιούργησε με τους Μαυροπάνο - Χατζηδιάκο, κράτησε σαν ηγέτη τον Μπακασέτα στο ρόλο του επιτελικού χαφ. Το πιο σημαντικό από όλα που πρόσφερε ο προκάτοχός του ήταν πως έφτιαξε σημαντικά το κλίμα ανάμεσα στους διεθνείς.
Η Εθνική έγινε αγγαρεία μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας και αυτό σταμάτησε να συμβαίνει με την ομάδα που δημιούργησε ο Φαν Σιπ και συνεχίζεται επι Πογέτ. Η διάθεση των διεθνών μας κάθε φορά που καλούνται για να μετέχουν στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, είναι η βάση για την επιτυχία. Αποτελεί ένα υποχρεωτικό στοιχείο, ώστε να δικαιούται κανείς να αισιοδοξεί. Το είχαμε χάσει, επέστρεψε με τον Ολλανδό τεχνικό και είναι κάτι που δεν γίνεται, αν θες να είσαι δίκαιος, να μην του το αποδώσεις.
Ο Πογέτ είναι ο καλύτερος κόουτς που χρειαζόμασταν
Χρειαζόμασταν όμως έναν καλύτερο κόουτς. Έναν προπονητή με μεγαλύτερη εμπειρία, που θα προσφέρει καλύτερη διαχείριση στη διάρκεια των αγώνων και θα κάνει και κάποιες αυτονόητες επιλογές, που δεν γινόντουσαν με τον Φαν Σιπ. Αυτή την πραγματικότητα ο Πογέτ την πρόσφερε.
Με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τα δύο πρώτα εκτός έδρας παιχνίδια, σε Βόρεια Ιρλανδία και Κόσοβο, πήραμε δύο σημαντικές νίκες με 0-1. Θυμίζω πως η δεύτερη θέση στον όμιλό μας για το Μουντιάλ, δεν χάθηκε στα παιχνίδια με Ισπανία και Σουηδία, αλλά στην αδυναμία μας να κερδίσουμε την Γεωργία και το Κόσοβο. Για την ακρίβεια από αυτά τα 4 παιχνίδια, κερδίσαμε μόνο το ένα.
Θυμίζω επίσης πως στο εντός έδρας παιχνίδι, με την Γεωργία, χτύπησε ο Μπακάκης, που ήταν βασικός δεξιός μπακ και έβαλε πάνω στον Κβαρατσέλια τον Μαυρία, που έφαγε 6/6 ντρίπλες και την ισοφάριση. Όπως και το άθλιο κοουτσάρισμα στο Κόσοβο, που έφερε στις καθυστερήσεις την ισοφάριση.
Από το πρώτο κιόλας παιχνίδι, με τον τρόπο που ο Πογέτ διαχειρίστηκε τον αγώνα στο Μπέλφαστ, φάνηκε πως σε αυτό το κομμάτι θα υπάρξει ξεκάθαρη βελτίωση, δεν θα χάσουμε ξανά βαθμούς από ερασιτεχνικά λάθη του προπονητικού μας επιτελείου. Είναι επίσης σημαντικό, πως καταφέραμε και κερδίσαμε όλα τα παιχνίδια που είχαμε βαθμολογικά ενδιαφέρον, με ομάδες που είναι κατώτερες από τη δική μας.
Το δώρο του Κωνσταντέλια
Ερχόμαστε στο σήμερα. Που το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει κάνει ένα σημαντικό δώρο στον Γκουστάβο Πογέτ. Οι ομοσπονδιακοί προπονητές έχουν συγκεκριμένα πράγματα που μπορούν να πετύχουν και είναι περιορισμένα αυτά που μπορούν να ελέγξουν. Χρειάζεται να έχουν τύχη, να βοηθηθούν από αυτά που θα συμβούν σε συλλογικό επίπεδο, να τους βοηθήσει το εγχώριο ποδόσφαιρο.
Ο Πογέτ έχει την τύχη, μετά από χρόνια στην Ελλάδα, να διεξάγεται ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Το πιο σπουδαίο δώρο όμως, ήρθε από τον ΠΑΟΚ. Για πρώτη φορά, μετά από τουλάχιστον μία 20ετία, το ελληνικό ποδόσφαιρο βγάζει ένα σπουδαίο ταλέντο, που συνδυάζει ταχύτητα, ποιότητα, μαζί με επιθετικά και δημιουργικά χαρίσματα. Ο Κωνσταντέλιας, ασφαλώς και είναι ένα δώρο για τον Γκουστάβο Πογέτ. Περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε, αν ο ίδιος είναι διατεθειμένος να το αξιοποιήσει άμεσα και τον τρόπο που θα προσπαθήσει να το κάνει.
Δύσκολο να χωρέσουν όλοι
Ο πρώτος μας αντίπαλός, το αδύναμο Γιβρλατάρ, προσφέρεται για να κάνει το ντεμπούτο του ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχει βγάλει το ελληνικό ποδόσφαιρο την τελευταία 20ετία.
Ασφαλώς και δεν είναι εύκολο το πάντρεμα του Κωσταντέλια με την υπόλοιπη ομάδα. Ο Κωνσταντέλιας παίζει σε μία θέση που αγωνίζεται ο ηγέτης αυτής της προσπάθειας. Ο Μπακασέτας πήρε τον ρόλο του επιτελικού χαφ από τον Φαν Σιπ και σε αυτή την θέση έβγαλε τα χαρίσματά του.
Είναι δεδομένο πως ο Μπακασέτας παίζοντας πίσω από τον φορ, έχει κάνει τα καλύτερα παιχνίδια του. Αυτός είναι ο ρόλος που τον ελευθερώνει, του επιτρέπει να πηγαίνει σε τελικές αξιοποιώντας την εντυπωσιακή του ικανότητα στην εκτέλεση αλλά και τον βάζει μέσα στο παιχνίδι, κάτι που του δίνει ενέργεια και αυτοπεποίθηση, που βγαίνει όταν χρειάζεται να απειλήσει τον αντίπαλο.
Ταυτόχρονα, στην Εθνική μας επιστρέφει και ο Φορτούνης, ο οποίος στα τελευταία παιχνίδια οδηγεί τον Ολυμπιακό και είναι πολύ φορμαρισμένος. Μέσα σε αυτά, προσθέστε πως μιλάμε για τρία "δεκάρια" και για μία ομάδα που πρώτα θα πρέπει να είναι καλά αμυντικά, ώστε να μπορεί να είναι ανταγωνιστική και να αξιοποιήσει το όποιο ταλέντο της.
Έχουν υπάρξει προπονητές παλιότερα, που έκαναν το λάθος να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν σχήματα με τρία δεκάρια και έφαγαν τα μούτρα τους. Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως δεν είναι και τόσο εύκολο το έργο του Πογέτ, όμως είναι σπουδαίο που έχει την δυνατότητα να επιλέξει από ποιοτικούς δημιουργικά ποδοσφαιριστές.
Μία πραγματικότητα που σε περίπτωση που τα αποτελέσματα είναι καλά, θα δημιουργεί όμορφες συζητήσεις, όμως θα κάνει την ζωή δύσκολη στον Πογέτ, μετά από άσχημες εμφανίσεις. Το πρώτο παιχνίδι στον Φάρο με το Γιβραλτάρ φαντάζει σαν μία ευκαιρία για κάποιους προσεκτικούς πειραματισμούς.