Ένα δυνατό σουτ του Γαλανόπουλου και μία εντυπωσιακή απόκρουση του Τσιτώντα επέτρεψαν στον Μάσιμο Καρέρα να ξεκινήσει με δύο νίκες στο πρωτάθλημα.

Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

Ο Ιταλός προπονητής από την πρεμιέρα του στην Ξάνθη, φιλώντας τους ποδοσφαιριστές που έβγαζε αλλαγή και ζητώντας να βγάλει όλη η ομάδα μαζί φωτογραφία μετά την πρώτη νίκη έδειξε το ταπεραμέντο του. Είναι φανερό πως έχει σαν στόχο να καλλιεργήσει σχέσεις αγάπης με τους ποδοσφαιριστές του, σχέσεις που θα τους δημιουργήσουν κίνητρο για να βγάλουν τον καλύτερο τους εαυτό. Ο καλός προπονητής είναι αυτός, που μπορεί να προσφέρει έναν δύσκολο συνδυασμό. Να τον αγαπάνε οι ποδοσφαιριστές του, ενώ είναι σκληρός και απαιτητικός στης προπονήσεις. Όταν μία ομάδα βρει αυτόν τον συνδυασμό, δεν πρέπει να τον χάσει, ακόμα και αν τα αρχικά αποτελέσματα δεν βοηθάνε. Είναι νωρίς ακόμα, αλλά υπάρχουν κάποια στοιχεία που δημιουργούν την προσδοκία, πως ο Μάσιμο Καρέρα έχει αυτό το πακέτο.

ΔΕΝ ΨΑΧΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΜΠΑΛΑΣ

Σε ένα τόσο μικρό διάστημα δεν είναι εύκολο ένας προπονητής να φέρει βελτιώσει στην δουλειά με την μπάλα. Το επιθετικό ποδόσφαιρο και οι συνεργασίες χρειάζονται χρόνο και μεθοδική προσπάθεια. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν πως ο Μάσιμο Καρέρα δεν επιζητά την κυριαρχία μέσα από την κατοχή μπάλας. Δεν είναι περίεργο κάτι τέτοιο, καθώς μιλάμε για Ιταλό και πολύ περισσότερο για έναν άνθρωπο που υπήρξε επί τέσσερα χρόνια άμεσος συνεργάτης του Κόντε.

Την ταυτότητα του, φρόντισε να την φανερώσει από την συνέντευξη τύπου, που έδωσε στην παρουσίαση του. "Θέλω μία ομάδα χαμαιλέοντα, ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Θέλω οι παίκτες μου να αλλάζουν σύστημα ακόμα και χωρίς αλλαγή παίκτη από τον πάγκο". Από πλευράς αγωνιστικής φιλοσοφίας στα πρώτα δύο παιχνίδια, βλέπουμε να ακολουθεί ακριβώς αυτήν την λογική. Σε Ξάνθη και Αστέρα είδαμε την ΑΕΚ, να μην έχει πρόβλημα να αφήνει την μπάλα στον αντίπαλο, να λειτουργεί με μεγαλύτερη ένταση και συνοχή στο αμυντικό κομμάτι, να αλλάζει τακτική με βάση τις συνθήκες του αγώνα, χωρίς να χρειάζεται να αντικαθιστά ποδοσφαιριστές και να προσπαθεί να φτιάχνει γρήγορες επιθέσεις στον χώρο, άσχετα που στο τελευταίο κομμάτι δεν είχε επιτυχία.

Ασφαλώς είναι πολύ νωρίς για σίγουρα συμπεράσματα. Σε αυτό το μικρό διάστημα που ζούμε τον Καρέρα μοιάζει η νοοτροπία του να είναι κοντινή με που είχε περάσει στην ομάδα ο Μανόλο Χιμένεθ και φαίνεται πως ο Ίλια Ίβιτς αποφάσισε να βρει κάτι κοντινό στον Ισπανό προπονητή που έφερε πρόπερσι το πρωτάθλημα.

ΛΕΙΠΕΙ Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ

Για τους παίκτες της ΑΕΚ είναι πιο εύκολο να ακολουθήσουν αυτές τις κατευθύνσεις, καθώς με αυτόν τον τρόπο έχουν μάθει να βγάζουν τον καλύτερο τους εαυτό. Γρήγορα όμως, ο Μάσιμο Καρέρα θα καταλάβει πως οι δυνατότητες που υπάρχουν να πετύχει ακολουθώντας την συγκεκριμένη λογική με αυτό το ρόστερ είναι περιορισμένες. Μπορεί να ήρθε ένα σημαντικό για την αυτοπεποίθηση της ομάδας δύο στα δύο, οι φάσεις όμως που δημιούργησε η ΑΕΚ σε αυτά τα παιχνίδια ήταν ελάχιστες. Και αν με την συντηρητική Ξάνθη στα "Πηγάδια" είναι δύσκολο να βρεις χώρους για να δημιουργήσεις, οι έξι τελικές προσπάθειες στο εντός έδρας παιχνίδι με τον Αστέρα αναδεικνύουν το πρόβλημα.

Με τον τρόπο που σχεδιάζει το αρχικό του σύστημα στο γήπεδο, την καθαρότητα που έχει το 3-5-2, οι κινήσεις της τριάδας του άξονα, δείχνουν πως ο Μάσιμο Καρέρα είναι επηρεασμένος από τον Αντόνιο Κόντε. Δεν γινόταν κι αλλιώς καθώς ήταν ο άμεσος συνεργάτης του. Μόνο που για να μπορείς μέσα από αυτήν την τακτική να είσαι απειλητικός χρειάζεσαι ταχύτητα. Οι επιθέσεις πρέπει να γίνουν γρήγορα και άμεσα. Με αυτόν τον τρόπο η ΑΕΚ σε δύο παιχνίδια έβγαλε μία επίθεση στο δεύτερο της τέρμα με τον Αστέρα. Όταν ο Κρίστισιτς έβγαλε μία μαγική πάσα στον Παουλίνιο και αυτός χωρίς χρονοτριβή την πέρασε παράλληλα στον Λιβάγια. Ασφαλώς και με τον χρόνο, αλλά και με την δουλειά, θα είναι πιο εύκολο να δημιουργήσει τέτοιες φάσεις. Όμως η αλήθεια είναι πως το επιθετικό του δίδυμο, αλλά και οι κεντρικοί χαφ που διαθέτει δεν τον βοηθάνε για να χτίσει μία ομάδα που να απειλεί μέσα από αυτήν την λογική.

ΟΠΩΣ Η ΙΝΤΕΡ

Οι Λιβάγια και Ολιβέιρα είναι καλοί παίκτες, όμως όταν θες η ομάδα σου να αφήνει την μπάλα στον αντίπαλο και να χτίζεις τις επιθέσεις σου άμεσα μέσα από επιθετική άμυνα, χρειάζεσαι ταχύτητα από το επιθετικό σου δίδυμο. Οι Ολιβέιρα και Λιβάγια σε αυτήν την λογική, μοιάζει να κοντράρονται μεταξύ τους και δεν επιτρέπουν στην ΑΕΚ, με μεγάλη συχνότητα να εκμεταλλεύεται τον χώρο. Επίσης για να μην επιτίθεσαι με μόλις δύο ποδοσφαιριστές, είναι υποχρεωτικό, να μπορούν οι χαφ σου να πατάνε περιοχή. Στο 3-5-2 χρειάζεσαι από τους τρεις χαφ, να κάνουν πολύ σημαντική δουλειά ανασταλτικά, δημιουργικά και να καλύπτουν κάθετα αποστάσεις.

Παράδειγμα η ομάδα του μέντορα του. Η Ίντερ, για να χτυπά στις αντεπιθέσεις έχει τον Λουκάκου να παίρνει με το σώμα πάνω του τους αντίπαλους στόπερ, να μοιάζει σαν ο φορ υποδοχής μπάλας, το μαξιλάρι που θα ελευθερώσει τον Λαουτάρο. Για να μπορέσει όμως, να καλυφθεί η απόσταση και η Ίντερ να γίνει απειλητική, πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν τα τρεξίματα του Λαουτάρο. Το έχω γράψει πολλές φορές, για το ελληνικό πρωτάθλημα και ο Ολιβέιρα και ο Πόνσε είναι εξαιρετικοί επιθετικοί. Το ελληνικό πρωτάθλημα τους βοηθά να είναι παραγωγικοί όσο ποτέ άλλοτε στην καριέρα τους. Η ΑΕΚ, όμως, ήταν πραγματικά ανταγωνιστική σε υψηλό επίπεδο με τον Αραούχο. Ο Λιβάγια, πραγματικά ταίριαξε με τον Αραούχο. Ο Ολιβέιρα, ο Πόνσε και ο Λιβάγια για να πάνε σε τακτικές με δίδυμο, πρέπει να έχουν παρτενέρ γρήγορο επιθετικό. Καμίαομάδα στο υψηλό επίπεδο, δεν παίζει με επιθετικό δίδυμο, αποτελούμενο από δύο επιθετικούς που κανένας δεν διαθέτει έκρηξη και ταχύτητα.

Δεν μπορείς να παίζεις με δύο επιθετικούς και κανένας να μην έχει το γρήγορο πέταγμα σε λίγα μέτρα, ειδικά αν η λογική σου είναι να αφήνεις μπάλα και κατοχή στον αντίπαλο. Χωρίς ταχύτητα είναι αδύνατον να είσαι απειλητικός, σε διάρκεια.

Το παράδειγμα της Ίντερ θα χρησιμοποιήσω για να εξηγήσω και το πόσο πολύ έχει ανάγκη η ΑΕΚ να αποκτήσει έναν χαφ να λειτουργεί σαν έμβολο. Να μπορεί να χώνεται από τις πίσω γραμμές στην αντίπαλη περιοχή. Η Ίντερ κόλλησεαπό την στιγμή που τραυματίστηκαν οι γρήγοροι Μπαρέλα, Σένσι. Με εσωτερικούς χαφ, του Βαλερό, Βεσίνο η απειλή που μπορεί να ασκήσει είναι περιορισμένη.

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΔΟΜΗΜΕΝΟ ΡΟΣΤΕΡ

Δεν είναι τυχαίο που και στα δύο παιχνίδια ο Καρέρα αναγκάστηκε πολύ γρήγορα να αφήσει το 3-5-2. Το πόσο λανθασμένα δομημένο είναι το ρόστερ της ΑΕΚ φαίνεται από το γεγονός, πως το 3-5-2 μοιάζει το μόνο σύστημα που έχει όλα τα πρώτα βιολιά εκεί που τους αρέσει να παίζουν. Όμως παίζοντας σε αυτήν την διάταξη δεν μπορούν να γίνουν όλοι μαζί απειλητικοί.

Όταν κάτι επαναλαμβάνεται δεν είναι τυχαίο. Η ΑΕΚ και πέρυσι από την στιγμή που επέστρεψε ο Χιμένεθ, αλλά και φέτος με τον Κωστένογλου προσπάθησε να διαχειριστεί κάποια μεγάλα παιχνίδια μέσα από αυτήν την λογική. Δεν είναι τυχαίο που δεν έχουν κερδίσει κανένα ντέρμπι. Για να παίξεις πίσω από την μπάλα, δεν φτάνει να έχεις καλή τακτική και ένταση στο αμυντικό κομμάτι, πρέπει να έχεις τους ποδοσφαιριστές για να χτυπήσουν με ταχύτητα.

Η ΑΕΚ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΠΑΙΖΕΙ

Είναι φανερό, πως στην λογική του άμεσου ποδοσφαίρου, ο Καρέρα επιλέγει στον άξονα να έχει ποδοσφαιριστές με καλή μεταβίβαση, κάτι που το πιστώθηκε στο δεύτερο τέρμα της ΑΕΚ με την Τρίπολη. Προτιμά λοιπόν τον Κρίστιτσιτς αντί του Σιμόες στον άξονα και βλέπουμε μία φανερή προσπάθεια όλης της ομάδας να πηγαίνει η πρώτη μπάλα είτε στον Μάνταλο, είτε στον Κρίστισιτς. Βλέποντας αυτά που έκανε η ΑΕΚ στο γήπεδο, αντιλαμβανόσουν, πως πλέον η ομάδα ξέρει τι παίζει.

Υπάρχει μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, η οποία έχει διδαχτεί στην προπόνηση. Μία κατεύθυνση που έχει σαν κύρια λογική να διαβάζει το παιχνίδι του αντιπάλου, να υπάρχει επιθετική αντίδραση όταν πασάρει ο αντίπαλος και να προσπαθεί να βγει η επίθεση μέσα από κλέψιμο. Το μυστικό είναι να μπορέσει ο παίκτης που μαρκάρει να βγει έγκαιρα μπροστά από τον αντίπαλο πρώτος στην μπάλα και όταν την κερδίσει να έχει κοντά του ποδοσφαιριστές με ποιότητα για να την μεταφέρουν άμεσα. Με αυτό το ποδόσφαιρο μπορείς να έχεις καλύτερη αμυντική συνοχή, για να κάνεις όμως πρωταθλητισμό, θες ένα επιθετικό δίδυμο να συνδυάζει όγκο με ταχύτητα. Χρειάζεσαι μπακάρες και να έχεις πατήματα στην αντίπαλη περιοχή από τις πίσω γραμμές.

Πολλοί μπορεί να σκεφτούν, πως δεν γίνεται να κάνεις πρωταθλητισμό με αυτήν την λογική. Το ίδιο το ποδόσφαιρο όμως τους βγάζει λάθος. Ο Κόντε έχει πάρει με αυτό το στιλ πρωτάθλημα ακόμα και στην Premier League και φέτος κάνει πρωταθλητισμό με την Ίντερ. Πιστεύωπως το σημαντικό για μία ομάδα είναι να ακολουθεί συγκεκριμένο ποδοσφαιρικό σχέδιο, να το διδάσκεται επίμονα και να μπορούν οι ποδοσφαιριστές μέσα από αυτό στο γήπεδο να παίρνουν αυτοπεποίθηση. Ο Μάσιμο Καρέρα, δείχνει αυτά τα στοιχεία να μπορεί να τα περάσει στην AΕΚ, ακόμα όμως δεν έχει τα κατάλληλα υλικά.

Χρειάζεται υπομονή, χρόνος και στοχευμένες προσθήκες.

Photo Credits: Eurokinissi