Κλοπ, οι αποφάσεις που έκαναν τη διαφορά

Στην Μαδρίτη επισφραγίστηκε με τον μεγαλύτερο διασυλλογικό τίτλο, μία σπουδαία προπονητική δουλειά. Το 6ο Πρωταθλητριών της Λίβερπουλ αναμφίβολα φέρνει την σφραγίδα του Γιούργκεν Κλοπ. Ο Γερμανός τεχνικός συμφώνησε με τη Λίβερπουλ στις 5 Οκτωβρίου του 2015, μετά από μία ισοπαλία 1-1 με την Έβερτον, που την έφερε στην 9η θέση.

Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ

Το καλοκαίρι του 2015, η Λίβερπουλ είχε τον Μπρένταν Ρότζερς τεχνικό, έχασε σε πολύ μικρή ηλικία τον Στέρλινκ και ξόδεψε συνολικά 125 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τους Μπεντέκε, Φιρμίνο, Κλάιν, Ινγκς, Κρούνιτς, Γκόμες και με ελεύθερη μεταγραφή τον Μίλνερ από τη Μάντσεστερ Σίτι.

Ο Ρότζερς, παρότι ξεκινούσε 4η σεζόν στην ομάδα, διατηρούσε τερματοφύλακα τον Μινιολέ, στα πρώτα παιχνίδια το βασικό του αμυντικό δίδυμο ήταν ο Λόβρεν με τον Σκρτέλ, στα άκρα οι νεαροί Κλάιν, Γκόμες, τρίαδα στον άξονα οι Λούκας Λέιβα, Μίλνερ, Τζαν και στην επίθεση η σταθερά ήταν ο Μπεντέκε και γινόντουσαν κάτι περίεργες τριάδες με τον Φιρμίνο, τον Κουτίνιο και τον Λαλάνα στα άκρα.

Η χρονιά ξεκίνησε με δύο νίκες με 1-0, επί της Στόουκ εκτός και εντός επί της Μπόρνμουθ, στην συνέχεια ήρθε η λεύκη επιτυχία στο Έμιρετς και από εκεί και πέρα άρχισε η κατηφόρα. Εντός έδρας ήττα με 3-0 από την Γουέστ Χαμ, ήττα με 3-1 στο Ολντ Τράφορντ, ισοπαλία με 1-1 στο Άνφιλντ με τη Νόρτις, με τον Ρότζερς να αλλάζει τακτική σε εκείνο το παιχνίδι και να εφαρμόζει ένα 3-4-1-2, με τον Τζαν στην άμυνα μαζί με τους Σακό, Σκρτέλ, 4άδα με Κλάιν, Λούκας, Μίλνερ, Αλμπέρτο και τον Κουτίνιο, πίσω από τους Μπεντέκε, Στάριτζ.

Με ακριβώς την ίδια λογική, αλλά με τον Ίνγκς αντί του Μπεντέκε, έδωσε και τα δύο του τελευταία παιχνίδια ο Ρότζερς, όπου κέρδισε με 3-2 την Άστον Βίλα, και έφερε 1-1 στο Γκούντισον Παρκ και απολύθηκε, αφήνοντας την Λίβερπουλ στην 9η θέση με 3 νίκες, 3 ισοπαλίες και 2 ήττες. Το κυριότερο πρόβλημα όμως ήταν πως στον επόμενο θα παρέδιδε ένα ρόστερ μη ανταγωνιστικό.

Η ΠΡΩΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΛΟΠ

Ο Κλοπ έκανε την πρεμιέρα του στις 17 Οκτωβρίου με αντίπαλο την ομάδα που απέναντι της κατέκτησε το Champions League. Άμεσα επέστρεψε τη Λίβερπουλ στο 4-2-3-1 και το πρώτο του αποτέλεσμα ήταν μία λευκή ισοπαλία. Άμεσα επέβαλε το ποδόσφαιρο του, ο στόχος του ήταν για μία σεζόν να δώσει την ευκαιρία στο ρόστερ που βρήκε να δουλέψει και να αφομοιώσει την δική του ποδοσφαιρική φιλοσοφία.

Η Λίβερπουλ έγινε πιο επιθετική, πιο γρήγορη και πολύ γρήγορα αποδείχθηκε πως το ποδόσφαιρο του Κλοπ δεν μπορεί να το ακολουθήσει ο Μπεντέκε και πως η ικανότητα στη δημιουργία του Φιρμίνο πρέπει να αξιοποιηθεί πιο κεντρικά. Τον Βραζιλιάνο τον γνώριζε καλά ο Κλοπ, καθώς η Λίβερπουλ τον απέκτησε από την Χόφενχαϊμ και γνώριζε πώς να αξιοποιήσει την σπάνια ποιότητα του, το κράτημα μπάλας και την δημιουργία του. Τον χρησιμοποίησε σε πολλά παιχνίδια πίσω κυρίως από τον Στάριτζ, αλλά και από τον Οριγκί και κάποιες φορές στην κορυφή της επίθεσης.

ΔΥΟ ΤΕΛΙΚΟΙ...

Η Λίβερπουλ προσπάθησε να παίξει πιο γρήγορα δίχως να έχει τους κατάλληλους ποδοσφαιριστές, για να υποστηρίξουν το ποδόσφαιρο χώρου και χωρίς να έχεις τις αμυντικές βάσεις, που θα της δώσουν σιγουριά. Στο πρωτάθλημα, η 8η θέση έδειχνε σαν η πρώτη χρονιά να ήταν αναγνωριστική, μπορεί και να ήταν όμως στην πρώτη χρονιά γνωριμίας ο Κλοπ έδειξε πως είναι ικανός να επαναφέρει την Λίβερπουλ στα μεγάλα ραντεβού, φθάνοντάς την σε δύο τελικούς. Έχασε στα πέναλτι τον τελικό του Λιγκ Καπ από από τη Σίτι και με 3-1 τον τελικό του Europa League.

Απλά, για την ιστορία, αναφέρω πως στον τελικό του Λιγκ Καπ το αμυντικό του δίδυμο ήταν οι Λούκας Λέιβα και Σακό. Μία ομάδα με χαμηλού επιπέδου ρόστερ εκείνη την περίοδο και έναν προπονητή, να μην έχει καμία επιρροή στην στελέχωση του δυναμικού της κατάφερε να αποκλείσει στα νοκ άουτ του Europa τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τη Ντόρτμουντ και την Βιγιαρεάλ. Ασφαλώς και υπήρχε μία σοβαρή εικόνα από την Ντόρτμουντ, αποδείχθηκε όμως σε εκείνα τα πρώτα νοκ άουτ παιχνίδια πως το ποδόσφαιρο του Κλοπ, αν βρει χώρους μπορεί να σε σκοτώσει. Να σημειώσω πως η Λίβερπουλ με τον Κλοπ, σε νοκ άουτ αγώνες στην Ευρώπη ακόμα δεν έχει αποκλειστεί.

Να επανέλθουμε όμως στην πρώτη χρονιά, σημειώνοντας πως στους δύο ημιτελικούς με την Βιγιαρεάλ και τον χαμένο τελικό με την Σεβίλλη η Λίβερπουλ τους έδωσε με βασικό στόπερ τον Κόλο Τουρέ.

ΜΕ ΠΡΩΤΟ ΣΕ ΑΣΙΣΤ ΤΟΝ ΜΙΛΝΕΡ

Με βάση το ρόστερ που είχε στα χέρια του ο Κλοπ, που συνολικά δεν έβλεπες ποδοσφαιριστές να μπορούν να φθάσουν σε υψηλά τελικά νούμερα, μοιάζει με μικρό θαύμα το γεγονός πως η Λίβερπουλ έπαιξε δύο τελικούς. Αξίζει να σημειώσουμε πως για να βγει η χρονιά, χρειάστηκε μία εντυπωσιακή χρονιά από τον Μίλνερ, που ήταν ο πρώτος δημιουργός της ομάδας, δίνοντας συνολικά 15 ασίστ, τις 11 στο πρωτάθλημα.

Ενώ την εξαιρετική ικανότητα του στην δημιουργία έδειξε ο Φιρμίνο, που είχε 10 τέρματα 8 ασίστ στο πρωτάθλημα και συνολικά πέτυχε 12 τέρματα και έδωσε 12 ασιστ, ενώ 11 τέρματα και 8 ασιστ είχε ο Κουτίνιο που έπαιζε στα αριστερά.

Οι δύο τελικοί δείχνουν πως η δουλειά του Κλοπ μπορεί να δώσει στην ομάδα προοπτική. Όμως, η 8η θέση στο πρωτάθλημα, με μόλις 60 βαθμούς, 16-12-10 ρεκόρ και 63-50 τέρματα, το γεγονός πως τερμάτισε κάτω από τις Σαουθάμπτον και Γουέστ Χαμ, αποδεικνύουν πως χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά και ασφαλώς καλύτερες μεταγραφικές επιλογές.

ΞΕΣΚΑΡΤΑΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΜΑΝΕ

Ο Κλοπ είχε τονίσει πολλές φορές πως η πρώτη του χρονιά θα τον βοηθήσει να δει με ποιους μπορεί να συνεχίσει και έκρινε πως δεν χρειάζεται να παραμείνουν στο Άνφιλντ οι Μπεντέκε, Ίμπε, Άλεν, Σκρτέλ, Αλμπέρτο Μορένο, Σακό, Κόλο Τουρέ και αρκετοί άλλοι, αλλά αξία αναφοράς έχουν ποδοσφαιριστές που είχαν συμμετοχή την περασμένη χρονιά.

Η αλήθεια είναι πως το πρώτο μεταγραφικό καλοκαίρι του Κλοπ περίμενα η Λίβερπουλ να χαλάσει χρήματα και να πάει σε περισσότερες μεταγραφικές επιλογές, ο τελικός ισολογισμός έδειξε, πως από τα ταμία δεν βγήκε ούτε ένα ευρώ για μεταγραφές. Παρόλα αυτά ο Κλοπ βρήκε αξία. Ο καλός προπονητής πάντοτε φροντίζει την δεύτερη χρονιά του σε μία ομάδα, με το ποδόσφαιρο που διδάσκει, το ξεσκαρτάρισμα στο ρόστερ που κάνει, αλλά και τις τελικές του επιλογές να φέρνει την αγωνιστική πρόοδο. Ο Κλοπ ασφαλώς τσέκαρε θετικά όλα τα ζητούμενα.

Η πρώτη του ποδοσφαιρική επιλογή ήταν να μάθει την ομάδα, να παίζει στον ρυθμό που ο ίδιος επιζητά και να μπορεί να αξιοποιεί την γρήγορη κατεύθυνση που έχει στο παιχνίδι της, οπότε χρειαζόταν και έναν επιθετικόγενη ποδοσφαιριστή να παίζει σε υψηλές ταχύτητες και να ξέρει να αξιοποιεί τον κενό χώρο. Έφερε έναν ακραίο επιθετικό από την Σαουθάμπτον, που αν είχαμε κάτι σαν δεδομένο είναι πως ήταν γρήγορος. Θυμίζω πως εκείνη την εποχή, την Σαουθάμπτον την χαρακτήριζε πως πουλά εύκολα παίκτες, στους μεγάλους, οι οποίοι δεν πιάνουν όμως στο πιο υψηλό επίπεδο. Ενάμιση χρόνο μετά, αγόρασε ο Κλοπ από εκεί και τον Φαν Ντάικ.

Ο Μανέ κόστισε 41,2 εκατομμύρια ευρώ και αποδείχτηκε πως ήταν για πολλά περισσότερα. Επίσης, ο Κλοπ έδωσε 27,5 εκατομμύρια στη Νιούκαστλ για τον Βαϊνάλντουμ και επέλεξε δύο φθηνές λύσεις από την Γερμανία, για τερματοφύλακα έδωσε 6 εκατομμύρια στην Μάιντς για τον Κάριους και 5 στην Άουγκσμπουργκ για τον Κλάβαν. Οι δύο φθηνές λύσεις από την Γερμανία, είναι και οι μοναδικές μεταγραφές που δεν του βγήκαν όλα αυτά τα χρόνια που δουλεύει στην Λίβερπουλ. Το ίδιο καλοκαίρι φρόντισε να προσθέσει σαν ελεύθερο τον Μάτιπ για το κέντρο άμυνας και να ανεβάσει από την δεύτερη ομάδα τον Άρνολντ.

ΣΤΟΧΟΣ Η 4ΑΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΜΑΔΑ ΚΛΟΠ

Τα σπουδαία όμως έρχονται από την εξέλιξη του ποδοσφαιρικού σχεδίου. Η μεταγραφή του Μανέ, πέρα από το γεγονός πως αποδείχτηκε ευφυής, η Λίβερπουλ αγόρασε για 41 εκατομμύρια παίκτη που παίζει για πάνω από 100, έκανε την ομάδα ακόμα πιο γρήγορη και την βοήθησε να αποκτήσει μεσοεπιθετικά ποιότητα και ένταση στο παιχνίδι της. Ο στόχος ήταν διπλός, να ξαναγίνει ομάδα 4άδας, αλλά πάνω από όλα, να γίνει ομάδα Κλοπ. Την δεύτερη χρονιά και οι δύο στόχοι έγιναν πράξη.

Η Λίβερπουλ έπαιζε συγκεκριμένο ποδόσφαιρο, το οποίο ήταν ροκ. Υπήρχαν διαστήματα που έμοιαζε σαν να μην υπάρχει αντίπαλος, να μπορεί να αντιμετωπίσει την Λίβερπουλ και διαστήματα, που υπήρχε χάος. Βοήθησε σημαντικά σε αυτήν την δεύτερη χρονιά, το γεγονός πως δεν υπήρχε Ευρώπη και η Λίβερπουλ εξελισσόταν παίζοντας. Στο κύπελλο αποκλείστηκε νωρίς από την Γουλβς, στο Λιγκ Καπ στα ημιτελικά από την Σαουθάμπτον, ο πραγματικός στόχος ήταν η 4η θέση.

Ο Κλοπ δούλεψε περισσότερο το 4-3-3. Ο Μίλνερ πήρε πολλά παιχνίδια σαν αριστερός μπακ, ο Κλάιν στα δεξιά και οι Μάτιπ, Λόβρεν ήταν το βασικό αμυντικό δίδυμο. Ο Χέντερσον στην θέση "6", Λαϊλάνα, Βαϊναλτνουμ εσωτερικοί χαφ και με τους Φιρμίνο, Κουτίνιο, Μανέ απέκτησε μία τριάδα φωτιά, βρήκε τα δικά της όπλα. Το γεγονός πως δεν υπήρχε Ευρώπη επέτρεψε στον Κλοπ, να βγάλει την σεζόν με μία σεταρισμένη ενδεκάδα, χωρίς πολλές παραλλαγές, συνήθως όταν πείραζε κάτι, ήταν για να προσθέσει ακόμα έναν φορ, είτε τον Στάριτς είτε τον Οριγκί.

Ο Κουτίνιο είχε στο πρωτάθλημα 13 τέρματα 7 ασιστ, ο Μανέ 13 τέρματα 6 ασιστ και ο Φιρμίνο ξανά έδειξε πόση ποιότητα διαθέτει, έχοντας διψήφιο νούμερο σε τέρματα και σε δημιουργία, με 11 γκολ 10 ασίστ. Η Λίβερπουλ αρχίζει να δείχνει την στόφα του προπονητή της. Μια ομάδα με τα δικά της όπλα, που προκύπτουν τόσο από την ταχύτητα και την επιθετικότητα που έχει το επιθετικό σχέδιο, όσο και από την ικανότητα αξιοποίησης των ποιοτικών ποδοσφαιριστών που υπάρχουν στο ρόστερ, υπήρχε όμως ακόμα σοβαρό ποιοτικό θέμα ανασταλτικά.

Με τον Μινιολέ κάτω από τα γκολποστ δεχόταν τέρματα σε εκτελέσεις που για τους τερματοφύλακες των υπολοίπων ομάδων με στόχο την 4άδα, ήταν παιχνιδάκι. Συνολικά η Λίβερπουλ μάζεψε 76 βαθμούς, 16 περισσότερους απ' ό,τι την προηγούμενη χρονιά, πέτυχε 78 τέρματα, 15 πέρυσι και δέχτηκε 42, δηλαδή 8 λιγότερα. Υπήρχε πρόοδος σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού που επέτρεψε να επιτευχθεί ο στόχος, που ήταν άμεση επιστροφή στο Champions League.

Όλα αυτά έγιναν, έχοντας θετικό απολογισμό στις αγοροπωλησίες και κάπως έτσι έφθασε ένα χρόνο μετά στον τελικό.

Ο ΣΑΛΑΧ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΟΛΑ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ

Φθάσαμε στο καλοκαίρι του 2017, ο Κλοπ με την δουλειά που έχει κάνει, είχε φθάσει την Λίβερπουλ να χρειάζεται ποιοτικές προσθήκες, ώστε να φθάσει από ομάδα 4άδας, σε διεκδικήτρια των μεγάλων τίτλων. Η Λίβερπουλ, ήθελε έναν τερματοφύλακα, έναν στόπερ να δέσει την άμυνα της και έναν ακόμα γρήγορο ποδοσφαιριστή που θα παίξει στα αριστερά και θα επιτρέψει στον Κουτίνιο, να αγωνιστεί εσωτερικά.

Η επιλογή Σαλάχ έδωσε την δυνατότητα να γίνουν όλα πιο εύκολα. Ο Κλοπ έδωσε 40 εκατομμύρια ευρώ και έφερε ποδοσφαιριστή που του έβαλε 43 τέρματα και 16 ασιστ.

Η ικανότητα του Κλοπ, να φέρει δύο παίκτες (Μανέ, Σαλάχ) που κόστισαν στο κλαμπ οριακά πάνω από 80 εκατομμύρια και έπαιξαν σαν μεταγραφές 300 εκατομμυρίων μαζί, είναι που έκανε και την διαφορά, που επέτρεψαν στον σύλλογο να τα σκάσει χοντρά, για να φέρει στην συνέχεια τους Φαν Ντάικ, Άλισον, Φαμπίνιο και να γίνει ομάδα ικανή να πάρει μεγάλους τίτλους.

Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Ας συνεχίσουμε να τα παίρνουμε τα πράγματα με την σειρά. Το καλοκαίρι του 2017, ο Κλοπ έκανε το μεγάλο κόλπο με τον Σαλάχ, είχε αποφασίσει να στηρίξει την επιλογή του να φέρει τον Κάριους και είχε στοχεύσει στον Φαν Ντάικ. Τώρα που γνωρίζουμε το αποτέλεσμα, οι επιτυχημένες επιλογές ήταν πολλές, που οδήγησαν την Λίβερπουλ σε αυτό το επίπεδο και η μία έφερνε την άλλη, οπότε θα είναι λάθος να προσπαθήσουμε να τις ξεχωρίσουμε. Ίσως η πιο σημαντική να ήταν η απόφαση, να μην αποκτηθεί στόπερ το καλοκαίρι του 2017, ώστε να εξαντληθούν τα περιθώρια να αποκτηθεί ο Φαν Ντάικ. Ο Κλοπ είχε στοχεύσει στον Ολλανδό και δεν έβαζε νερό στο κρασί του. Ή αυτόν ή κανέναν.

ΜΕ ΨΙΧΟΥΛΑ ΕΔΕΣΕ ΤΑ ΑΚΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ

Το καλοκαίρι του 2017 έφερε μόλις για 9 εκατομμύρια τον 23 ετών Ρόμπερτσον από την Χαλ και μαζί με την εξέλιξη του Άρνολντ, η Λίβερπουλ είχε καθαρίσει για τα άκρα της άμυνας, με ψίχουλα. Το ίδιο καλοκαίρι, ο Γκουαρντιόλα ξόδεψε για να αποκτήσει τρία μπακ, τους Μεντί, Ντανίνο, Γουόκερ, 150 εκατομμύρια ευρώ, η Λίβερπουλ βολεύτηκε με τα 9 εκατ. του Ρόμπερτσον.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΚΟΥΤΙΝΙΟ

Θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερα τα πράγματα, αν δεν υπήρχε η ξεροκεφαλιά του Κουτίνιο, αυτήν η ακατανόητη επιλογή να θέλει να αφήσει μία ομάδα, που του είχε δημιουργήσει όλες τις συνθήκες για να έχει τον ρόλο του ηγέτη, σε μία καλοκαρδισμένη μηχανή, για να πάει στην Βαρκελώνη και να κρυφτεί στην σκιά του Μέσι. Ο Κλόπ από την στιγμή που έφερε τον Σαλάχ, είχε δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις, για να μπορεί ο Κουτίνιο να οργιάσει σαν εσωτερικός μέσος. Να παίζει κάθετα, να αξιοποιεί και να συνεργάζεται με μία ταχύτατη και αποτελεσματική επιθετική τριάδα.

Το μέλλον του Βραζιλιάνου θα ήταν λαμπρό αν έμενε στην Λίβερπουλ, ο ίδιος πήρε μία αδικαιολόγητα λανθασμένη απόφαση για την καριέρα του. Στην ομάδα με τον Σαλάχ που είχε δημιουργήσει ο Κλοπ, ο Κουτίνιο έπαιξε σε πρωτάθλημα και Champions League συνολικά 19 παιχνίδια, σκόραρε 12 φορές, έδωσε 8 ασιστ. Δεν αποκλείεται αν είχε και αυτόν την χρονιά που μας πέρασε ο Κλοπ, να είχε βρει τους δύο βαθμούς που του έλειψαν την φετινή σεζόν για να κατακτήσει το πρωτάθλημα.

Τον Ιανουάριο υποχρεώθηκε να πουλήσει για 145 εκατομμύρια ευρώ τον Κουτίνιο, για άλλον προπονητή το χτύπημα θα ήταν σκληρό, ο Κλόπ όμως βρήκε την δυνατότητα να δώσει τα λεφτά που χρειαζόταν για να πάρει τον Φαν Ντάικ. Έδωσε 84,65 εκατομμύρια για να φέρει στόπερ. Τον στόπερ όμως που χρειαζόταν για να κάνει μία πολύ επιθετική ομάδα, ένα σύνολο που να διεκδικεί τίτλους.

Την 3η χρονιά ο Κλοπ έφερε ξανά την Λίβερπουλ στην 4η θέση με 75 βαθμούς και τέρματα 84-38, αλλά το πιο σημαντικό επίτευγμα του, ήταν που την έφερε στον τελικό του Champions League.

Ο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

Το συζητήσαμε με τον Θέμη στο "Σουτ Τηλεφώνημα" στον Sport24 Radio 103,3. Ο Κλοπ πλήρωσε φθηνά τους Σαλάχ, Μανέ κατάφερε να αποκτήσει δύο world class ποδοσφαιριστές, χωρίς να χρειαστεί να χαλάσει χρήματα που χρειάζονται για να πάρεις επιθετικούς που μπορούν να έχουν τόσο μεγάλα νούμερα και αυτή η επιτυχία του, του επέτρεψε να πληρώσει ακριβά έναν στόπερ και έναν τερματοφύλακα. Αυτός ήταν τελικά και ο συνδυασμός της επιτυχία. Οι Μανέ, Σαλάχ έδωσαν ταυτότητα στην Λίβερπουλ και την έφεραν σε ένα επίπεδο, που φώναζε η ομάδα, πως αν αποκτήσει αμυντική σιγουριά, θα φέρε

τίτλους. Η στόχευση έγινε και μπόρεσε να δώσει τα λεφτά που χρειαζόταν, για να γίνουν οι τελικές πινελιές. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά και τα έχω αναφέρει πολλές φορές. Η δουλειά του Κλοπ είχε φθάσει την ομάδα σε ένα πολύ ψηλό σημείο, όμως για να πάρεις μεγάλους τίτλους, χρειάζεσαι αξιόλογο τερματοφύλακα, 6άρι με μεγαλύτερη ποιότητα από τον Χέντερσον και περισσότερες λύσεις.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ

Η Λίβερπουλ την πρώτη σεζόν του Κλοπ ξόδεψε για μεταγραφές 79,9 εκατομμύρια ευρώ, πήρε από πωλήσεις 85,38 εκατομμύρια ευρώ. Την δεύτερη χρονιά και τις δύο μεταγραφικές περιόδους ξόδεψε 173,88, πήρε από πωλήσεις 194,50. Υπήρξε μία πρόοδο που από την 9η θέση στην Πρέμιερ έφθασε την ομάδα στον τελικό του Champions League, που έγινε βάζοντας με θετικό προϋπολογισμό, όσο αναφορά το μεταγραφικό παζάρι. Ο Κλοπ είχε κερδίσει το δικαίωμα να στοχεύσει και να πάρει όποιον θέλει.

Το καλοκαίρι που πέρασε ήταν το πρώτο που ο Κλοπ ξόδεψε περισσότερα λεφτά από όσα έφεραν οι πωλήσεις για να ενισχύσει την ομάδα, έδωσε 62,5 για τον Άλισον, 60 για τον Κείτα, 45 για τον Φαμπίνιο και ένα 15αρι για τον Σακίρι.

Υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια ένας συνδυασμός ενός ποδοσφαιρικού πρότζεκτ, βασισμένο απόλυτα στην φιλοσοφία του Κλοπ, που κατάφερνε και κάθε χρόνο βελτιωνόταν οι δυνατότητες του, μέσα από απίθανα επιτυχημένες μεταγραφικές κινήσεις και έφθασε στο σημείο, να είναι ξεκάθαρο, τι χρειάζεται για να μπορέσει αυτός ο συνδυασμός να δώσει τίτλους. Οι προσθήκες έγιναν και η Λίβερπουλ έκανε έναν απίθανο πρωταθλητισμό στην Πρέμιερ, φθάνοντας σε δικό της ιστορικό ρεκόρ και στην 3η καλύτερη επίδοση στο πρωτάθλημα με 97 βαθμούς και ταυτόχρονα έφθασε σε δεύτερο συνεχόμενο τελικό και αυτήν την φορά είχε την δυνατότητα να το κατακτήσει χωρίς να χρειαστεί να παίξει στα όρια.

ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Είναι και αυτό το πλεονέκτημα που σου παρέχουν οι καλοί ποδοσφαιριστές. Όταν έχεις πραγματικά ποιότητα, είσαι σε θέση να κερδίσεις και με τον τρόπο που το έκανε η Λίβερπουλ στον τελικό, δίχως να χρειαστεί να παίξεις και πολύ καλά, με μία απλή διαχείριση. Η ατομική κλάση σε κρατά όρθιο ακόμα και όταν δεν βγαίνει για διάφορος λόγους το αγωνιστικό προφίλ σου στο γήπεδο. Το περασμένο Σάββατο, είδαμε να δικαιώνεται με τον πιο μεγάλο διασυλλογικό τίτλο, μία σπουδαία προπονητική δουλειά. Ο Κλόπ πήρε τον Οκτώβριο του 2015 την Λίβερπουλ στην 9η θέση της Πρέμιερ, και την 1η Ιουνίου του 2019, την έφθασε στην κορυφή της Ευρώπης.

AP Photo/Manu Fernandez