Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Ο Μουρίνιο δεν είναι πια ο ίδιος
Ο Τσάρλυ γράφει για την απόλυση του Μουρίνιο από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τις συγκρίσεις που εκθέτουν τον Πορτογάλο τεχνικό και γιατί ο "Special One" δεν είναι πια ο ίδιος.
Σήμερα απαλλάχτηκε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από τον Ζοσέ Μουρίνιο και ο Ζοσέ Μουρίνιο από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ήταν μία συνεργασία που δεν τραβούσε, το σχοινί έσπασε την περασμένη σεζόν.
Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ
Ο Μουρίνιο χρειάζονταν έναν ποδοσφαιριστή που θα παίζει περιφερειακά του Λουκάκου και θα κάνει την διαφορά. Με την επιλογή να κάνει ο Πορτογάλος τεχνικός πιο ακριβοπληρωμένο ποδοσφαιριστή στην Πρέμιερ τον Αλέξις Σάντσεθ, με ετήσιες αμοιβές 31 εκατομμύρια ευρώ, για 4,5 χρόνια, ήρθε και η αρχή του τέλους.
Το γήπεδο έδειξε, πολύ γρήγορα, πως ήταν μία παράλογη λανθασμένη απόφαση. Ο Χιλιανός δεν ήταν σε θέση να δώσει αυτά που χρειαζόταν η ομάδα, από έναν ποδοσφαιριστή που θα πληρώσει τόσο ακριβά και αποφασίστηκε η διοίκηση της Γιουνάιτεντ να βάλει φρένο στον Μουρίνιο.
Από το περασμένο καλοκαίρι βλέπαμε κάτι παράξενο, το οποίο δεν γινόταν να λειτουργήσει. Ο Μουρίνιο να παραμένει στην Γιουνάιτεντ αλλά να είναι φανερό πως η διοίκηση δεν τον εμπιστεύεται, να μην του δίνει το δικαίωμα να ενισχύσει την ομάδα και ο ίδιος να είναι το πρώτο φαβορί για απόλυση. Έμοιαζε απίθανο με το ρόστερ που είχε στα χέρια του, τον τρόπο που το είχε δουλέψει τα δύο προηγούμενα χρόνια και τις συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί, να βγάλει την σεζόν.
Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΘΕΤΕΙ
Ασφαλώς και πήρε μία δύσκολη αποστολή, είχε δίκιο όταν μετά τον αποκλεισμό του από την Σεβίλλη έλεγε πως ανέλαβε μία ομάδα που δεν είχε κληρονομιά. Πράγματι το ακριβό ρόστερ που βρήκε δεν είχε τα υλικά που χρειαζόταν για να κάνει πρωταθλητισμό, του δόθηκε όμως η δυνατότητα να αποκτήσει ότι θέλει, να χτίσει μία ομάδα με την δική του κουλτούρα και είχε τον χρόνο ακόμα και να πετάξει μία χρονιά.
Θυμίζω πως την πρώτη του σεζόν βγήκε 6και δεν αμφισβητήθηκε. Ο Μουρίνιο πήγε στο Μάντσεστερ το καλοκαίρι του 2016 μαζί με τον Γκουαρντιόλα. Σύγκριση που τον εκθέτει πολύ. Από την πρώτη στιγμή, φαινόταν πως ο Πεπ καθημερινά φέρνει στον σύλλογο την δική του φιλοσοφία, το δικό του ποδόσφαιρο και μέσα από αυτό εξελίσσει την ομάδα του. Πολλοί μπορούν να που πως ο Μουρίνιο δεν εξελίχτηκε, πως το ποδόσφαιρο άλλαξε και αυτός δεν προχώρησε. Στην πραγματικότητα, όλα τα είδη του ποδοσφαίρου ευδοκιμούν σε κάθε εποχή.
Σίγουρα υπάρχουν διάφορα γεγονότα τα οποία επηρεάζουν νέους προπονητές. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο έχει πάει στην επιθετικότητα και στην πίεση, ποτέ όμως δεν θα υπάρξει η ημέρα, που μία ομάδα που μπορεί να είναι αποτελεσματική παίζοντας καλή άμυνα και κτυπώντας στον χώρο δεν θα έχει την δική της τύχη.
Το πρόβλημα για τον Μουρίνιο είναι πως το ίδιο χρονικό διάστημα που όλος ο κόσμος εντυπωσιασμένος παρακολουθούσε τον Γκουαρντιόλα να εξελίσσει το σχέδιο του, ο ίδιος δεν έκανε τίποτα για να προοδεύσει το δικό του ποδόσφαιρο.
ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ
Ποτέ δεν κατάφερε να φτιάξει μία ομάδα που να αμύνεται σωστά και να επιτίθεται με ταχύτητα. Παρότι είχε την δυνατότητα και τα δύο πρώτα καλοκαίρια χάλασε πολλά λεφτά, δεν κατάφερε να κάνει ούτε τα αυτονόητα.
Η ποδοσφαιρική αλφάβητος, όταν θες να χτίσεις μία ομάδα, ξεκινά από το αμυντικό δίδυμο, ο Μουρίνιο δούλεψε δυόμιση σεζόν στην Γιουνάιτεντ δίχως να πετύχει ούτε αυτό, δίχως δηλαδή να δημιουργήσει ένα σταθερό αμυντικό δίδυμο.
Συνεχώς άλλαζε πρόσωπα και διατάξεις. Η ποδοσφαιρική αλφαβήτα επίσης λέει πως όταν θες να παίζεις χαμηλά, χρειάζεσαι να έχεις γρήγορους ποδοσφαιριστές να καλύπτουν τους χώρους, ώστε να είσαι απειλητικός.
Ο Μουρίνιο έκανε κάτι που ποτέ δεν κατάλαβα, που έμοιαζε σαν συνταγή αποτυχίας, έπαιζε χαμηλά και έφτιαχνε βαριές ομάδες. Με ποδοσφαιριστές που δεν μπορούσαν να μεταφέρουν γρήγορα την μπάλα και να καλύψουν με ταχύτητα τους χώρους.
Πράγματι από τους προηγούμενους προπονητές είχαν γίνει λανθασμένες επιλογές. Πιθανότητα να είχαν υπερεκτιμηθεί ποδοσφαιριστές όπως οι Ράσφορντ, Μαρτιάλ ή να μην έχουν την νοοτροπία, όπως συχνά αναφέρει ο Μουρίνιο -λειτουργώντας σαν σχολιαστής και όχι σαν προπονητής τους- για να κάνουν την διαφορά που χρειάζεται από αυτήν την θέση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Όμως και ο ίδιος δεν βοήθησε με τις δικές του επιλογές, αλλά και με το είδος του ποδοσφαίρου που δίδασκε. Στο υψηλό επίπεδο οι μεγάλες ομάδες, στους χώρους που βρίσκονται πίσω από τον στράικερ, έχουν χρυσάφια. Ποδοσφαιριστές, με διαφορετικό στιλ, αλλά με σπάνιες ικανότητες, Μέσι, Νεϊμαρ, Εμπαμπέ, Γκριεζμάν, Έρικσεν, Αζάρ, Σίλβα, Σαλάχ, Ντιμπάλα και πολλοί άλλοι.
Δεν υπάρχει μεγάλη ομάδα στην Ευρώπη που να μην έχει πραγματικά έναν μεγάλο παίκτη στις θέσεις πίσω από τον φορ, η Γιουνάιτεντ έπαιζε σε όλα τα ντέρμπι με τον Λίνγκαρτ.
Αυτή την αδυναμία την συνδύασε χτίζοντας μία ομάδα, με πολύ βαρύ άξονα και με τον Λουκάκου φορ. Για αυτόν τον λόγο την αναφέρω σαν συνταγή αποτυχίας.
Ο Γκουαρντιόλα, κατάφερε να εκπαιδεύσει τους παίκτες της Σίτι στο δικό του ποδόσφαιρο, να βελτιώσει αυτούς που βρήκε σε πολύ σημαντικό βαθμό, να σπαταλήσει πράγματι πολλά λεφτά, αλλά να κάνει και τις κατάλληλες προσθήκες ώστε να μπορεί να λειτουργήσει και να εξελίξει το πλάνο του.
Ο Μουρίνιο από αυτά τα τρία απαραίτητα στοιχεία δεν πέτυχε κανένα. Δεν βελτίωσε τους νέους ποδοσφαιριστές που βρήκε, δεν του βγήκαν οι μεταγραφές, ούτε εξέλιξε το ποδόσφαιρο του. Αυτός ο συνδυασμός αποτυχίας είχε σαν αποτέλεσμα η Γιουνάιτεντ όσο πέρναγε ο χρόνος, να γίνεται όλο και πιο προβληματική στην άμυνα και να μην μπορεί να μεταφέρει με ταχύτητα την μπάλα.
ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ ΑΜΥΝΑ
Όλα αυτά συνέβησαν σε μία εποχή που ένα μεγάλο ποσοστό προπονητών έχουν επηρεαστεί από τον Γκουαρντιόλα και το επιθετικό ποδόσφαιρο έχει εξελιχθεί σημαντικά. Στον τρόπο που δημιουργούν τις επιθέσεις τουςοι ομάδες, γίνεται πλέον επιστημονική δουλειά.
Οι ποδοσφαιριστές έχουν πλήρη γνώση για το πώς πρέπει να κινούνται και ανάλογα με το που βρίσκονται πώς να λειτουργήσουν για να βγάλουν αδυναμία στην αντίπαλη άμυνα. Σε συνδυασμό με την εξέλιξη του αθλήματος που θέλει τους μεσοεπιθετικούς, πλέον και τα ακραία μπακ, να έχουν ταχύτητα σπρίντερ και τεχνική κατάρτιση δεκαριού, κάνει πολύ δύσκολη την ζωή των ομάδων που επιλέγουν να αμυνθούν.
Αυτός είναι και ο λόγος, που όταν βλέπουμε μεγάλες ομάδες να μην είναι καλά, ταπεινώνονται. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι πολύ γρήγορο, έχει πολύ πίεση και τρεξίματα γεμάτα ένταση. Πρέπει να μπορείς, να είσαι καλά, δεν επιβιώνεις με την ατομική σου κλάση και το παρελθόν. Όλα γίνονται τόσο γρήγορα και τόσο προγραμματισμένα, που αν δεν είσαι καλός θα ταπεινωθείς.
Ο Μουρίνιο στην Γιουνάιτεντ, επέλεγε να παίζει άμυνα, να αφήνει τους αντιπάλους να του επιτίθενται, δίχως να έχει φροντίσει να χτίσει μία στιβαρή άμυνα, δίχως να έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα σύνολο που να βγάζειτρεξίματα και επιθετικότητα και δίχως να έχει βρει τα δικά του όπλα, τους ποδοσφαιριστές που θα πληγώνουν τους αντιπάλους.
Ο ΣΙΜΕΟΝΕ ΚΡΑΤΙΕΤΑΙ
Ασφαλώς και στην εποχή του ποδοσφαίρου που ζούμε, σε συλλογικό επίπεδο, είναι πολύ δύσκολο να σταματήσεις όλη αυτήν την επιστημονική δουλειά που γίνεται σε ατομικό επίπεδο όσο αφορά τον τρόπο που χτίζονται οι ποδοσφαιριστές, αλλά και σε ομαδικό, με την επιστημονική δουλειά που γίνεται στην επιθετική κατεύθυνση.
Για να το πετύχεις, χρειάζεσαι να κουραστείς πολύ περισσότερο από αυτόν που προσπαθεί να επιτεθεί. Σήμερα η αναχαίτιση και η αντεπίθεση έχει γίνει μία δύσκολη πρόταση. Όμως βλέπουμε για παράδειγμα πως ακόμα ο Σιμεόνε κρατιέται.
Το ποδόσφαιρο του δεν εντυπωσιάζει, έχει όμως χτίσει ένα γκρουπ μαχητών και συνέχεια προσπαθεί με στοχευμένες επιλογές, να βάζει στοιχεία που θεωρεί πως λείπουν στην ομάδα του. Βλέπουμε επίσηςπως η Ρεάλ πήρε τρία συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ παίζοντας ποδόσφαιρο χώρου, όπως και η Εθνική Γαλλίας το Μουντιάλ.
Προσέξτε ούτε η Ρεάλ, ούτε οι Γάλλοι ταμπουρώθηκαν, όμως δεν ακολούθησαν και το ρεύμα, προσπάθησαν να δημιουργήσουνμέσα από την ποιότητα των ποδοσφαιριστών τους, χώρους. Είχαν όμως αμυντικούς πολύ υψηλού επιπέδου, που μπορούσαν να παίξουν άμυνα εκτός περιοχής και ποδοσφαιριστές που συνδύαζαν, τεχνική, ταχύτητα και ποιότητα.
Ο Μουρίνιο δεν ακολούθησε τίποτα από όλα αυτά στην Γιουνάιτεντ, είχε ένα ξεπερασμένο σχέδιο, που τον εξέθετε.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ
Το εύκολο είναι να πει κάποιος πως τον ξεπέρασε το ποδόσφαιρο, μπορεί να έχει και μία δόση αλήθεια, όμως και αυτός δεν είναι ίδιος. Δεν είναι ο προπονητής, που γεμάτος θάρρος, πήγαινε με την Πόρτο στο Ολντ Τράφορντ και χτύπαγε στην αντεπίθεση, ο προπονητής που έκανε το απόλυτο ξεσκαρτάρισμα μετά το πρώτο καλοκαίρι στην Ίντερ και κατέκτησε τα πάντα.
Έχει κάνει στην καριέρα του πράγματα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν και για την ακρίβεια, δεν γίνεται να επαναληφθούν. Ξέρετε, όλοι είμαστε θιασώτες του ποδοσφαίρου του Γκουαρντιόλα, είναι ένας προπονητής που άλλαξε την ποδοσφαιρική κουλτούρα σημαντικά, επηρέασε το άθλημα, το έκανε πιο επιθετικό και έφερε περισσότερη τακτική και νέα στοιχεία στο επιθετικό κομμάτι.
Αυτό που πέτυχε ο Μουρίνιο με την Πόρτο και την Ίντερ, δεν θα μπορούσε να το κάνει κανείς. Να πάρει Τσάμπιονς Λιγκ με την Πόρτο, να δημιουργήσει φανέλα σαν τεχνικός της Τσέλσι και στην συνέχεια να πάει στην πιο λούζερ ομάδα της Ευρώπης και να κατακτήσει μαζί της το Τσάμπιονς Λιγκ.
Όμως μετά από το πέρασμα του από την Ρεάλ, ο Μουρίνιο δεν είναι ίδιος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και οι προπονητές, είναι άνθρωποι. Ο Μουρίνιο έβγαλε πολλά λεφτά από το ποδόσφαιρο, τα χρόνια πέρασαν, πιθανότατα να μην σπαταλά τον ίδιο χρόνο, την ίδια ενέργεια στην δουλειά του, να μην έχει το ίδιο μεράκι. Η αλήθεια είναι πως στην Αγγλία δεν επέστρεψε ο ίδιος και έχει δύο ταπεινωτικές δουλειές.
ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΑΛΕΝΤΟΥ
Δεν είναι μόνο ότι απολύθηκε και από την Τσέλσι και από την Γιουνάιτεντ, το ποδόσφαιρο που δίδαξε αλλά και τα μεγάλα λάθη που έκανε στην αξιολόγηση ταλέντου. Τα παραδείγματα είναι πολλά, τόσο σε αυτούς που επέλεξε να αποκτήσει, αλλά και σε ποδοσφαιριστές που έκοψε, μόνο να σκεφτεί κάποιος πως ο Μουρίνιο είχε στην Τσέλσι τους Ντε Μπράινε, Σαλάχ, τους μοίραζε δανεικούς και τους άφησε να φύγουν από το κλαμπ, καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά.
Μιλάμε για ακραία λάθη, όπως ακραία ήταν και η αποτυχία του στην Γιουνάιτεντ. Πήρε μία Μάντσεστερ χωρίς κληρονομιά στο ρόστερ της, όμως πήρε ένα τεράστιο μέγεθος από χαμηλά, που του έδινε χρόνο για να δουλέψει, να εξελίξει την ομάδα και πολύ χρήμα, γα να πετύχει. Μετά από δυόμιση χρόνια, την αφήνει σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι την παρέδωσε ο Φαν Χαλ.
Photo credits: AP Photo/Dave Thompson
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: