Με καλό Τουρέ στο «8» δεν θα έχει αντίπαλο!

Θα είναι σκληρή η Δευτέρα για τον χαμένο. Ο νικητής της Κυριακής τα παίρνει όλα και γίνεται το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο. Αν υπάρξει χαμένος θα μπει σε κλίμα εσωστρέφειας, κρυμμένα λάθη και παραλείψεις, θα μπουν σε μεγεθυντικό φακό. Την Κυριακή έχουμε το μεγαλύτερο παιχνίδι του πρώτου γύρου, αν στο ντέρμπι στο «Καραϊσκάκης» βγει νικητής θα αλλάξουν τελείως οι ισορροπίες του πρωταθλήματος.

Αν το ντέρμπι δεν έρθει ισόπαλο, η Δευτέρα θα είναι τελείως διαφορετική, πιο σκληρή για τον χαμένο. Σήμερα, όλα καλύπτονται στην λογική της αυτοσυντήρησης. Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ, έχουν πάρει όλα τα παιχνίδια τους στο πρωτάθλημα και όλα τα κακώς κείμενα καλύπτονται μέσα από την ανάγκη της αυτοσυντήρησης.

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ ΤΟ -5

Ήττα, όμως, την Κυριακή, θα αλλάξει πολύ τα δεδομένα του φετινού πρωταθλήματος. Ο ΠΑΟΚ νιώθει ισχυρός, λειτουργεί σαν να είναι πιο έτοιμος από ποτέ, αν ηττηθεί, ωστόσο, θα βρεθεί στο -5. Πρόκειται για μεγάλο σοκ, γα απότομη αλλαγή. Αυτόματα θα χαθεί αυτή η ηρεμία, η σιγουριά που υπάρχει, η οποία είναι και ένα όπλο στην διάρκεια των παιχνιδιών, αλλά και στην διαχείριση προβληματικών καταστάσεων και σχέσεων. Το -5 για ένα πρωτάθλημα που πηγαίνει σε λίγες απώλειες για τους διεκδικητές, είναι ισχυρό χάντικαπ και θα μεγεθύνει όλα τα προβλήματα που σήμερα κανένας δεν θέλει να δει. Ποιος έχει την ευθύνη για την απόκτηση των Χατσερίντι, Βέρνμπλουμ, ποδοσφαιριστές που έχουν κοστίσει πολλά και δεν κουνιούνται, οι σχέσεις Λουτσέσκου-Ουάρντα, η «άδικη» διαχείριση του Ρουμάνου, η αντιεπαγγελματική συμπεριφορά του Αιγύπτιου, όλα θα μπουν σε έναν μεγεθυντικό φακό και ο ΠΑΟΚ θα έχει την πίεση να επιστρέψει άμεσα, για να μην χάσει αυτήν την τεράστια ιστορική ευκαιρία.

ΜΕ ΗΤΤΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΣΤΗΡΙΞΗ

Και για τον Ολυμπιακό, όμως, μία ήττα και μάλιστα εντός έδρας από τον ΠΑΟΚ, θα είναι πολύ σκληρή. Αυτόματα θα χαθεί το κλίμα στήριξης που υπάρχει. Ο Ολυμπιακός προέρχεται από δύο συνεχόμενες δύσκολες νίκες με Αστέρα και Πανιώνιο, σε παιχνίδια που απογοήτευσε. Υπάρχει μία διαχείριση από τον Μαρτίνς στον κύκλο που άνοιξε μετά την διακοπή και θα ολοκληρωθεί την επόμενη εβδομάδα με την ΑΕΚ, που δεν ήταν η ενδεδειγμένη, για να είμαι ακριβής, η προβλεπόμενη. Ο Πορτογάλος πολύ σωστά, με το που ανάλαβε, έκανε ένα ξεκαθάρισμα και έψαξε να δέσει μια ενδεκάδα. Αυτός είναι και ο ενδεδειγμένος τρόπος, ειδικά όταν έχεις ένα ρόστερ με πολλές αλλαγές και πρέπει άμεσα να πάρεις αποτελέσματα. Η λογική, όμως, έλεγε πως μετά την επιστροφή από την Εθνική, έπρεπε μέσα από τις μεταγραφές που έχουν γίνει σιγά-σιγά να διορθώσει προβλήματα που υπάρχουν. Ο Μάρτινς, αντίθετα, κράτησε την ίδια λογική ενδεκάδας και άργησε κάποιους ποδοσφαιριστές να τους ενσωματώσει μέσα στην ομάδα.

Εσωτερικά ο σύλλογος ένιωσε την ανάγκη να τον στηρίξει και πολύ σωστά έκανε. Υπάρχει μία προστασία την οποία την έφεραν οι νίκες και η ανάγκη αυτοσυντήρησης. Είμαστε, όμως, στην Ελλάδα, όλοι καταλαβαίνουμε πως αν έρθει ήττα από τον ΠΑΟΚ, όλα θα αλλάξουν. Ο Ολυμπιακός θα βρεθεί στην βαθμολογία έναν βαθμό πίσω από τον ΠΑΟΚ, έχοντας διαχειριστεί πολύ πιο εύκολο πρόβλημα, αυτόματα ο κύριος αντίπαλος του θα γίνει το απόλυτο φαβορί και την επόμενη εβδομάδα θα πάει στο ΟΑΚΑ να παίξει με την ΑΕΚ σε αγώνα επιβίωσης.

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πως περίοδο χάριτος και για τους δύο μπορεί να διατηρήσει μόνο μία ισοπαλία. Ο νικητής τα παίρνει όλα, γίνεται το απόλυτο φαβορί για το πρωτάθλημα και ο χαμένος την Δευτέρα θα βρεθεί σε μία πολύ πιο δύσκολη πραγματικότητα από αυτήν που έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα.

ΜΕ ΚΙΛΑ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΔΙΑΘΕΣΗ

Οι «ερυθρόλευκοι», είχαν μία ευκαιρία στο παιχνίδι Κυπέλλου με τον Λεβαδειακό να τεστάρουν ποδοσφαιριστές που δεν έχουν πάρει χρόνο συμμετοχής. Είναι αστείο να συζητάμε για την συνολική εικόνα της ομάδας. Όταν καλείσαι να παίξεις με τόσες αλλαγές, με μία σύνθεση που δεν έχει αυτοματισμούς ή συνεργασίες, που δεν έχει συνηθίσει ο ένας την κίνηση του άλλου και κανένας τους δεν έχει αγωνιστικό ρυθμό, είναι απίθανο να προκύψει κάτι ουσιώδες. Διάβασα το κείμενο του Θέμη για τον Τουρέ. Και συμφωνώ πολύ πως αυτό που κρατά ο Μάρτινς κι ο οπαδός του Ολυμπιακού, είναι η διάθεση του.

Προσέξτε, ο Τουρέ ήρθε στην Ελλάδα, σε μία ομάδα που ασφαλώς γνωρίζει, αλλά σε ένα κατώτερο ποδοσφαιρικά περιβάλλον απ' αυτό που έχει συνηθίσει να βρίσκεται και το πρώτο του παιχνίδι είναι ένας εντελώς αδιάφορος αγώνας με τον Λεβαδειακό, με την ομάδα του να χρησιμοποιεί τα «δεύτερα». Ασφαλώς κι αυτό θα έπρεπε να είναι το πρώτο του παιχνίδι, όμως για σκεφτείτε το λίγο. Είναι μία δύσκολη διαδικασία για τον Τουρέ. Η λογική θα έλεγε, πως ένας τέτοιος ποδοσφαιριστής, που δεν βρίσκεται και σε καλό αγωνιστικό επίπεδο, θα έπαιρνε το παιχνίδι τελείως χαλαρά. Ο Τουρέ όμως δεν ήταν μπλαζέ, εμφανίστηκε με περιττά κιλά, βαρύς, αλλά με πολύ διάθεση.

Η ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ

Βλέποντας τον όγκο του, τον τρόπο που μαζεύει την μπάλα, την ευκολία που έχει να διαβάσει την κίνηση του αντίπαλου αμυντικού και να τον περάσει, καταλαβαίνει κανείς τι θα γίνει αν ο Τουρέ έρθει σε επιθυμητό αγωνιστικό επίπεδο. Είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν θα συμβεί και δεν θα το έγραφα, αν δεν έβλεπα τον Γιάγια να έχει όρεξη. Αν καταφέρει, όμως, να έρθει σε καλό αγωνιστικό επίπεδο, που θα επιτρέπει στον Μάρτινς να τον χρησιμοποιήσει στην θέση του, δηλαδή δίπλα στον Καμαρά, τότε ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα δεν θα παίζεται! Είναι αυτό ακριβώς που λείπει, ένας ποδοσφαιριστής στην θέση «8» να κουμπώσει με τον Καμαρά, να τον αφήσει να λειτουργεί καθαρά ανασταλτικά και να μαζεύει την ομάδα παίζοντας πίσω από δημιουργούς. Προσέξτε, δεν λέω πως περιμένω άμεσα να δω τον Τουρέ εκεί, απλά λειτουργώντας προσθετικά στο κείμενο του Θέμη, αναφέρω πως αυτή η διάθεση που έδειξε, με κάνει να σκεφτώ, να φανταστώ κάτι που πίστευα πως δεν γίνεται να συμβεί. Τον Ολυμπιακό με τον Καμαρά 6άρι, τον Τουρέ ένα κλικ πιο μπροστά και τους Φορτούνη, Χριστοδουλόπουλο, Ποντένσε πίσω από τον φορ. Αν φθάσει στο σημείο να μπορέσει να υπηρετήσει αυτόν τον ρόλο ο Τουρέ στο αργό ελληνικό πρωτάθλημα, που η καλύτερη ομάδα σήμερα μοιάζει να είναι ο ΠΑΟΚ, που το ποδόσφαιρο που παίζει σε σύγκριση με αυτό που βλέπουμε στα μεγάλα πρωταθλήματα είναι σαν να βάζει ρετρό, πραγματικά δεν θα έχει αντίπαλο!

Δεν λέω πως θα συμβεί, απλά η διάθεση που είδα με έκανε να το φαντασιωθώ. Ένα σύνολο που λόγω της φύσης των ποδοσφαιριστών που διαθέτει θα παίρνει στην Ελλάδα μεγάλο ποσοστό κατοχής, θα έχει τον Καμαρά να διαβάζει το λάθος και να καλύπτει σε πιο χαμηλά μέτρα απ' αυτά που παίζει σήμερα, καθώς θα πάει πίσω από τον Τουρέ και όχι μπροστά από τον Μπουχαλάκη, τους Φορτούνη, Ποντένσε, Χριστοδουλόπουλο να δημιουργούν και από πίσω τους να έρχεται κάθετα σαν οδοστρωτήρας ο Τουρέ.

Ακόμα αυτή η προσέγγιση είναι ασφαλώς στα πλαίσια της φαντασίωσης. Επειδή, όμως, πιστεύω πως ακόμα και στα 35 του, το αν θα μπορέσει να είναι σημαντικός στο ελληνικό ποδόσφαιρο εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο, η διάθεση που έδειξε δίνει το δικαίωμα γι' αυτήν την φαντασίωση.