Τον προπονητή που είναι ακατάλληλος τον καταλαβαίνεις από την έλλειψη συγκεκριμένου σχεδίου. Στο ερώτημα τι άλλαξε και ο Παναθηναϊκός μέσα σε έναν γύρο είχε τόσο μεγάλη διαφορά η απάντηση είναι απλή, είχε προπονητή με σχέδιο και πλάνο στο οποίο δουλεύει καθημερινά.

Θυμίζω πως την παραμονή του ντέρμπι στο "Γ.Καραϊσκάκης", κανείς δεν ήξερε την ενδεκάδα του Στραματσόνι, την διάταξη και την λογική που θα εφαρμόσει. Τελικά παρουσίασε ένα 4-3-3 που δεν είχε δουλέψει ποτέ, χωρίς αυτοματισμούς, δίχως αμυντική συνοχή και ο Παναθηναϊκός διασύρθηκε επειδή η μπάλα έφτανε εύκολα στον Φορτούνη, στον χώρο που κάλυπτε ο παλαίμαχος Λεντέσμα.

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

Ένα γύρο αργότερα ο Παναθηναϊκός ήταν ομάδα με όλη την σημασία της λέξης. Δεν παρουσίασε τίποτα καινούργιο, απλά έβγαλε όλα όσα δουλεύονται από την ημέρα που ανέλαβε ο Ουζουνίδης και το τεχνικό του επιτελείο. Ο Ολυμπιακός νικήθηκε κατά κράτος σε όλους τους χώρους. Η νίκη του Παναθηναϊκού και ο τρόπος που αυτή ήρθε απέναντι στον αιώνιο του αντίπαλο δεν ήταν κάτι μεμονωμένο, αλλά το αποτέλεσμα μιας καλής δουλειάς που καθημερινά γίνεται στο Κορωπί. Πάμε να δούμε την ολοκληρωτική κυριαρχία του Παναθηναϊκού μέσα από τον τρόπο δουλειάς και το σχέδιο του Μαρίνου Ουζουνίδη και των συνεργατών του.

ΑΚΡΑ

Συνήθως η επιβολή έρχεται από τον άξονα, αλλά η κυριαρχία στις δύο πλευρές ήταν τόσο εμφατική και ήρθε από μόλις έναν παίκτη στην κάθε πλευρά που έκανε τα πράγματα πιο εύκολα. Μπορεί σε κάποιους να κάνει εντύπωση, αλλά οι πιο σημαντικοί ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, είναι οι Κουλιμπαλί, Χουλτ. Κυρίως επειδή, δεν υπάρχουν άλλοι στο ρόστερ να μπορούν να πάρουν τα δικά τους μέτρα και να αντιμετωπίσουν χωρίς βοήθειες αντίπαλους εξτρέμ. Οι Μέστο, Μαρινάκης, Χουχούμης, βρίσκονται σε πολύ κατώτερο επίπεδο. Ο Ουζουνίδης, πρέπει να κάνει τον σταυρό του να έχει διαθέσιμους και σε καλή κατάσταση μέχρι το τέλος της σαιζόν τους Κουλιμπαλί, Χουλτ.

Στο ντέρμπι της Κυριακής έσβησαν τους Ελγιουνούσι, Σεμπά, τους έκοβαν για πλάκα και είχαν ανεβάσματα σε μεγάλη συχνότητα. Ο Κουλιμπαλί εκμεταλλευόταν το κενό χώρο που δημιουργούσε στην πλευρά του η επιθετική λειτουργία του Παναθηναϊκού και η ελευθερία που πολλές φορές παίρνει και από την σημαία, φεύγοντας από την τακτική ο Βιγιαφάνες. Ο Σισοκό έχανε συχνά την θέση του και ο Κουλιμπαλί έχει τον διασκελισμό και την δυνατότητα για πολλά ανεβάσματα. Είναι κάτι που δουλεύεται, όπως δουλεύονται και οι συνεργασίες των Εμποκού, Χουλτ από την αριστερή πλευρά.

Στο πλάνο του Ουζουνίδη, οι Κουλιμπαλί, Χουλτ είναι αυτοί που δίνουν συνήθως πλάτος στην επίθεση και επιτρέπουν στους Εμποκού, Βιγιαφάνες να είναι δημιουργοί. Είναι μεγάλο όπλο το να έχει δύο μπακ καλούς αμυντικά, που να έχουν δυνάμεις να παίζουν σαν εξτρέμ. Να θυμίσω πως με τον Στραματσόνι βασικός δεξιός μπακ ήταν ο Μέστο.

ΑΜΥΝΑ ΑΞΟΝΑ

Ο Στραματσόνι ταλαιπώρησε πολύ τον Παναθηναϊκό, με τους Ιβανόφ, Σαμπά. Βλέπουμε πόσο ευεργετικό είναι να έρχεται ένας προπονητής και να κάνει ξεσκαρτάρισμα. Το εύκολο είναι να κάνεις δημόσιες σχέσεις, αν θες όμως πραγματικά να πετύχεις, πρέπει να "σπάσεις αυγά". Ο Ουζουνίδης βελτίωσε πολύ τον Παναθηναϊκό γιατί φρόντισε αυτοί που δεν κάνουν να βρεθούν γρήγορα εκτός Παναθηναϊκού. Τελείωσε το παραμύθι με την βαριά τριάδα στόπερ που έμοιαζαν λες και θα κατέβουν για τσαμπουκά και όχι για ποδοσφαιρικό παιχνίδι, το ανέκδοτο με τον ακούνητο Λεντέσμα στην θέση 6 και δούλεψε με δύο δίδυμα.

Θέλει το δίδυμο των αμυντικών χαφ να προστατεύει το δίδυμο των στόπερ. Στο ντέρμπι οι Κουτρουμπής, Μολέδο έκαναν εξαιρετική δουλειά τις λίγες φορές που χρειάστηκαν. Η αλήθεια είναι πως είχαν εύκολο έργο, η μπάλα δεν πέρναγε πολλές φορές από τους Κουρμπέλη, Ζέκα, ο Τσόρι δεν είχε τρεξίματα και ο Ανσαριφάρντ ήταν αποκομμένος.

ΤΟΥΣ ΕΒΓΑΖΑΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΟΦΣΑΪΝΤ

Δούλεψαν πολύ και πήραν πολύ υψηλό βαθμό στην προσπάθεια που έκαναν να βγάζουν οφσάιντ τον Ανσαριφάρντ. Το πετύχαιναν, όποτε το δοκίμασαν. Επίσης πρέπει να σημειωθεί και ο τρόπος που αντιμετώπισαν τα στημένα, εκτός περιοχής. Επειδή γνώριζαν, πως ο Ολυμπιακός σε ροή αγώνα δεν μπορεί να πετύχει και πολλά πράγματα και θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί κάθε στημένο για να επιτεθεί, φρόντισαν στα στημένα που γίνονται εκτός περιοχής, η τελευταία γραμμή άμυνας, να είναι εκτός περιοχής και να τραβιούνται για να βγάλουν οφσάιντ τους παίκτες του Ολυμπιακού. Το γεγονός που το πέτυχαν όλες τις φορές που το δοκίμασαν αξίζει χειροκρότημα, αν και σε αυτό έπαιξε ρόλο και η ανεπάρκεια του αντιπάλου τους. Δεν ένιωσαν πίεση τα στόπερ στο κατέβασμα της μπάλας από τον αντίπαλο, αλλά δεν έκαναν και το παραμικρό λάθος.

ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΝΣ, ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ Η ΜΠΑΛΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥΣ

Για να μην υπάρχει πίεση από τα δίδυμα, Ανσαριφάρντ - Τσόρι και Ανσαριφάρντ - Φορτούνη έπαιξαν μεγάλο ρόλο οι Ζέκα - Κουρμπέλης. Δεν χρειαζότανε να δώσουν αμυντικές βοήθειες στις πλευρές, δεν χανόταν η ισορροπία της ομάδας και έτρεξαν στον χώρο τους. Έβγαλαν εκτός παιχνιδιού τον Μάρτινς, ο Ρομαό έτσι κι αλλιώς είναι αδύναμος δημιουργικά και εύκολος στο λάθος, είχαν τεράστια συμμετοχή στο πρέσινγκ και την ένταση που συνολικά έβγαλε ο Παναθηναϊκός. Για να γίνει αντιληπτό πόσο μεγάλη διαφορά μπορεί να κάνει ένας προπονητής, ο Στραματσόνι πήγε στο Καραϊσκάκης βάζοντας 6άρι τον Λεντέσμα στο χώρο που έπαιζε ο Φορτούνης.

Με το ανύπαρκτο πλάνο του ο χώρος του κέντρου ήταν άδειος και οι Φορτούνης, Μάρτινς είχαν οργιάσει. Ο Ουζουνίδης, δεν άφησε η μπάλα να φτάνει στον επιτελικό μέσο του Ολυμπιακού και τον "σοφτ" Μαρτινς τον κατάπιαν. Ο Φορτούνης όταν μπήκε για να πάρει μπάλα έπρεπε να βγει πάνω από όλη την άμυνα του Παναθηναϊκού, πιο ψηλά από τους χαφ και ποτέ δεν του δόθηκε η δυνατότητα να παίξει στην πλάτη τους.

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΠΟ ΕΜΠΟΚΟΥ ΚΑΙ ΒΙΓΙΑΦΑΝΙΕΣ

Η λειτουργία των Κουλιμπαλί, Χουλτ αλλά και τα τρεξίματα των Κουρμπέλη, Ζέκα ελευθερώνουν τους Εμποκού, Βιγιαφάνιες. Που μπορούν συμμετέχοντας στην πίεση και με απλά σωστή τακτική λειτουργία να παίρνουν άμεσα την μπάλα και με γρήγορες ποιοτικές αποφάσεις, να δημιουργούν αντεπίθεση. Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό δεν υπήρχε αντίδραση και βγήκαν τα πάντα. Είδαμε να υπάρχει συμμετοχή και κερδισμένες μπάλες στην πίεση ψηλά, με το που γίνετε κλέψιμο στον άξονα οι στις πλευρές η μπάλα με την μία να φθάνει είτε, στον Βιγιαφάνιες είτε στον Εμποκού.

Και οι δύο έβγαλαν ποιότητα, έκαναν και την πραγματική διαφορά στο γήπεδο, γιατί όταν ακουμπούσαν την μπάλα η σκέψη ήταν επιθετική και άμεσα δημιουργική. Έχουν όμως ευθύνη που το σκορ έμεινε στο 1-0. Πολλές φορές πήγαν να κάνουν κάτι πιο εξεζητημένο από αυτό που χρειαζόταν. Πάντως το πλάνο του Ουζουνίδη βοηθά στο να αναδειχτεί η ποιότητα τους.

Ο Βιγιαφάνιες, είναι ίσως ο μόνος που έχει την τάση να φεύγει από το πλάνο. Όσο είναι καλά ο Κουλιμπαλί δεν υπάρχει πρόβλημα, στο "Καυτανζόγλειο" που δεν ήταν σε καλή κατάσταση στοίχισε. Προσφέρει πολλά με το σίγουρο κράτημα μπάλας σε μικρούς χώρους και τακτικά είναι μόνιμα τρίτος χαφ. Στον Εμποκού ζητείται πολλές φορές να δίνει πλάτος, να μένει ανοιχτά.

Ο Ουζουνίδης παίρνει την ποιότητα του, ζητά να πασάρει με την μία στην πλάτη της άμυνας και όποτε το κάνει είναι ευχαριστημένος. Συνεργάζεται πολύ με τον Χουλτ, απειλεί και μεταφέροντας την μπάλα και παίζοντας με την μία. Δίνει ποιότητα στα στημένα, στο ντέρμπι ήταν σε κάποιες περιπτώσεις υπερβολικός στις αποφάσεις του. Ο τρόπος όμως που κράταγε μπάλα και έφευγε από το μαρκάρισμα ήταν εντυπωσιακός.

Εδώ να θυμηθούμε πως ο Στραματσόνι δεν είχε πάρει χαμπάρι τι παίκτη είχε φέρει, είχα σιχαθεί τον εαυτό μου να επαναλαμβάνω πως δεν γίνεται να μην έχει κάνει βασικό τον Εμποκού και να είναι μπροστά στις επιλογές ο Λουντ.

ΜΠΕΡΓΚ, ΚΛΩΝΑΡΙΔΗΣ

Ο Ουζουνίδης, έκανε μία μεγάλη έκπληξη. Όταν πήρε τον Κλωναρίδη, οι περισσότεροι θα πίστεψαν πως θέλει να τον βάλει στα άκρα σε ένα 4-2-3-1. Ο τεχνικός του Παναθηναϊκού έδειξε πως έχει ένα διαφορετικό σχέδιο. Όταν εμφανίστηκε πρώτη φορά ολοκληρωμένο στο "Καυτανζόγλειο", σημείωσα πως σε κάθε παιχνίδι θα έχει τουλάχιστον μία καθαρή ευκαιρία, από την αποτελεσματικότητα του θα κριθεί η χρησιμότητα του. Μέχρι σήμερα σε όλα τα παιχνίδια έχει περισσότερες, είναι πολύ χρήσιμα τα τρεξίματα του στους χώρους που τα βγάζει. Σε πρωτάθλημα και κύπελλο έχει αγωνιστεί 8 φορές έχει σημειώσει 4 τέρματα και έχει και μία ασίστ.

Ο Ουζουνίδης, θέλει την ταχύτητα του Κλωναρίδη πάνω στα αντίπαλα στόπερ. Με αυτόν τον τρόπο και ελευθερώνει τον Μπεργκ αλλά και καταφέρνει να κάνει αποτελεσματικό τον Παναθηναϊκό στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Ο Κλωναρίδης έχει κάτι σπάνιο, μπορεί να φύγει στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, ακόμα και αν αυτή δεν είναι πολύ ψηλά, ξέρει να βρίσκει τον κενό χώρο και να τον εκμεταλλευτεί ακόμα και αν έχει την μπάλα στα πόδια του.

Ο ΜΠΕΡΓΚ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Αυτή η απόφαση ουσιαστικά έχει ελευθερώσει τον Μπεργκ, που τραβιέται συνεχώς προς τα έξω. Αν δείτε γράφημα του Παναθηναϊκού με τα περισσότερα πατήματα, ο Μπεργκ βρίσκεται συνήθως σε πολύ πιο χαμηλά μέτρα από τον Κλωναρίδη και σχηματικά αυτός είναι ο επιτελικός χαφ. Κινείται με πλάτη και λειτουργεί σαν "μαξιλάρι" για τους υπόλοιπους. Με αυτόν τον τρόπο πέρα από το γεγονός πως ακουμπά η μπάλα ανάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου ο Μπεργκ ζεσταίνεται και αποκτά αυτοπεποίθηση μέσα στο παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός δεν αντιμετώπισε καν αυτήν την λειτουργία, δεν την είχε διαβάσει και όταν η μπάλα πήγαινε στον Μπεργκ, ο Παναθηναϊκός είχε πολλούς τρόπους ανάπτυξης.

Μπορούσε να συνεργαστεί με τον Βιγιαφάνιες και τον Εμποκού που τον πλησίαζαν για να παίξουν μαζί του, να πασάρει στον διάδρομο που υπήρχε ανοιχτός στην πλευρά του Κουλιμπαλί, καθώς ο Σισοκό έκανε κίνηση για να βοηθήσει, αλλά και να ψάξει κάθετη στον Κλωναρίδη.

ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

Όλα όσα ανάφερα δεν είναι παρουσιάστηκαν πρώτη φορά στο ντέρμπι, είναι ένα σχέδιο το οποίο δουλεύεται και εξελίσσεται. Το 1-0 δεν είναι επιτυχία για τον Παναθηναϊκό, η διαφορά αυτή την εποχή είναι τόσο μεγάλη που το τελικό σκορ είναι μικρό και δεν έχει σχέση με την εικόνα του παιχνιδιού. Τον Ολυμπιακό αυτή την εποχή είναι εύκολο να τον κερδίσεις, ο Παναθηναϊκός όμως δεν έμεινε σε αυτό, τον κέρδισε μέσα από ολοκληρωτική κυριαρχία, τον νίκησε σε όλους τους χώρους.

Αυτό που χρειάζεται η ομάδα, είναι να αποκτήσει προσωπικότητα, ώστε να μην γίνονται λάθη όπως αυτό που συνέβη στο "Καυτανζόγλειο". Με βοήθεια από την διοίκηση, παραμονή Μπεργκ, Εμποκού, Κλωναρίδη και στοχευμένες προσθήκες, για να υπάρχουν περισσότερες λύσεις, ο Παναθηναϊκός του χρόνου θα μπορέσει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Για να μην συμβεί αυτό θα πρέπει να τραβήξει η διοίκηση το χαλί από το προπονητικό επιτελείο.