Ο Παναθηναϊκός, πραγματοποιώντας μία γεμάτη εμφάνιση, πέτυχε μία καθαρή νίκη επι του Άρη και πήρε σοβαρό προβάδισμα, για τον στόχο της πρώτης 4άδας. Αποσπάστηκε από τον πιο σοβαρό του αντίπαλο 5 βαθμούς, έχοντας και έναν αγώνα λιγότερο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε κιόλας, πως εκκρεμεί η απόφαση του CAS για το -6 του Άρη, οπότε καταλαβαίνεται πόσο σημαντικό ήταν να κερδίσει το μεταξύ τους παιχνίδι.

Κέρδισε η ομάδα που διαχειρίστηκε καλύτερα τις απουσίες

Οι δύο ομάδες είχαν σοβαρές απουσίες. Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είχε να κάνει με τον άξονα του, που δεν μπορούσε να υπολογίζει σε δύο βασικούς κεντρικούς μέσους. Το πρόβλημα του Άρη ήταν οι απουσίες στην επιθετική τετράδα. Έλειπε ο βασικός φορ Καμαρά και οι τρεις εξτρέμ Μαντσίνι, Γκάμα, Ματέο Γκαρσία.

Ποδοσφαιριστές που αποτελούν το όπλο του Άρη, ειδικά στα μεγάλα παιχνίδια που υπάρχουν μέτρα προς εκμετάλλευση. Κέρδισε η ομάδα που διαχειρίστηκε το πρόβλημα της καλύτερα. Στην πράξη ο Παναθηναϊκός, αν εξαιρέσουμε ένα μικρό διάστημα στο τελευταίο κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου, δεν είχε κανένα πρόβλημα στον χώρο του κέντρου.

Η πεντάδα που έκανε τη διαφορά

Δεν ήταν και εύκολο να έχει, καθώς ο Γιοβάνοβιτς έχει πετύχει να φέρει τον Βιγιαφάνες σε καλή αγωνιστική κατάσταση και οι απουσίες στον άξονα έφεραν στο γήπεδο τον καλύτερο κεντρικό χαφ, που διαθέτει ο Παναθηναϊκός. Αλεξανδρόπουλος, Βιγιαφάνιες, Παλάσιος μαζί με τους Χουανκάρ, Αϊτόρ, είχαν ένα γεμάτο παιχνίδι, έβγαλαν πολύ ένταση, είχαν πολλά τρεξίματα και οδήγησαν τον Παναθηναϊκό σε μία απόλυτα δίκαιη επικράτηση.

Λύκος χωρίς δόντια

Για να είμαστε δίκαιοι, τα πράγματα τα έκαναν πιο εύκολα οι απουσίες που είχε ο Άρης στην επίθεση. Παίζοντας με τον εντελώς ακίνδυνο Λόπεθ στην κορυφή της επίθεσης και χωρίς κανέναν από τους κλασικούς εξτρέμ στην σύνθεση του έμοιαζε με λύκος χωρίς δόντια. Σε όλο το παιχνίδι δημιούργησε μία ευκαιρία, από εκτέλεση κόρνερ στο 40', όταν η κεφαλιά του Μπελανουάν πήγε στο δοκάρι.

Ήταν πολύ ακίνδυνος ο Άρης, γιατί ο Λόπεθ δεν είναι φορ για το επίπεδο που βρίσκεται ο σύλλογος, δεν μπορούσε να μπει στο παιχνίδι, η μια πλευρά με τους δύο μπακ ήταν τελείως ακίνδυνη, στον άξονα δεν υπήρχε δημιουργός και ο πιο επικίνδυνος ποδοσφαιριστής ήταν ο Ιτούρμπε.

Αλεξανδρόπουλος - Βιγιαφάνες πήραν το κέντρο

Ο Παναθηναϊκός είχε τριάδα στον άξονα, με τον Αλεξανδρόπουλο στη θέση "6" και δύο δημιουργούς στον άξονα. Δεν κατάφερε πότε, ο Άρης να πιέσει και να κρατήσει χωρίς να έχει την μπάλα χαμηλά τον Παναθηναϊκό και η ενέργεια που έβγαλαν οι Βιγιαφάνιες - Αλεξανδρόπουλος, έδωσε τον συγκεκριμένο χώρο την κατοχή και τον απόλυτο έλεγχο του παιχνιδιού στην ομάδα τους.

Όπως γίνεται συνήθως στα εντός έδρας παιχνίδια που κερδίζει ο Παναθηναϊκός, επιθετικά ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, έβγαιναν πολλές φάσεις από την πλευρά του Χουανκάρ. Με δική του ενέργεια και όμορφη σέντρα ήρθε το πρώτο τέρμα, αξιοποιώντας την κίνηση δεύτερού φορ του Παλάσιος στην απέναντι πλευρά.

Το καλύτερο παιχνίδι του Παλάσιος

Είναι το τρίτο τέρμα του Αργεντίνου, το πρώτο πραγματικά σημαντικό. Ο Παλάσιος φαινόταν τον Δεκέμβριο πως παίρνει τα πάνω του, ήταν φανερό πως έχει χάσει κιλά, πως έχει ρίξει λίπος και είναι σε καλύτερη κατάσταση. Όμως τόσο γεμάτο παιχνίδι δεν έχει κάνει ξανά στον Παναθηναϊκό. Αναμφισβήτητα ήταν ο πρωταγωνιστής. Πέτυχε το πρώτο τέρμα, κινούμενος ως δεύτερος φορ, όταν η μπάλα ήταν στην απέναντι πλευρά, μία κίνηση, που είναι στο ρεπερτόριο του. Δημιούργησε το δεύτερο τέρμα, όμως το κομμάτι που εντυπωσίασε ήταν τα πολλά τρεξίματα του.

Μεγάλο νούμερο από επιτυχημένα σπριντ

Έβγαλε πολλά σπριντ σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Είχε πολλά τρεξίματα και στο επιθετικό κομμάτι και στις αμυντικές καλύψεις. Ακόμα και στο δεύτερο τέρμα, που κλειδώνει το παιχνίδι, το δύσκολο που έκανε δεν ήταν η μικρή σέντρα προς τον Αϊτόρ, αλλά το σπριντ στο 83' προκειμένου να κερδίσει την μπάλα και να βγάλει τον Παναθηναϊκό στην επίθεση.

Είναι η πρώτη φορά που εμφάνιση του Παλάσιος άφησε υποσχέσεις πως μπορεί να αποδειχτεί μία πραγματικά υψηλού επιπέδου λύση για τον Παναθηναϊκό. Ασφαλώς όλοι κρινόμαστε από την διάρκεια, ο Αργεντίνος όμως ανεβαίνει και σήμερα έπιασε μία πραγματικά σπουδαία απόδοση.

Το γήπεδο έδειξε πως οι απουσίες και των δύο ομάδων έκαναν το παιχνίδι πιο εύκολο για τον Παναθηναϊκό, καθώς έφεραν στο γήπεδο τον Αλεξανδρόπουλο και αποδυνάμωσαν την επίθεση του Άρη,

Καλύτερη ομάδα ο Άρης από ό,τι έδειξε στην Λεωφόρο

Η λογική λέει πως ο κύριος αντίπαλος για τους φετινούς στόχους του Παναθηναϊκού είναι ο Άρης. Την ομάδα του Μάντζιου θα βρει λογικά στους ημιτελικούς του κυπέλλου ο Παναθηναϊκός, τον Άρη θα πρέπει να προσπεράσει για να είναι σίγουρα στην πρώτη 4άδα.

Δεν θέλω να πω ότι δεν μπορεί παραπάνω ο φετινός Παναθηναϊκός. Το ρόστερ του δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αυτό των δύο δικεφάλων. Από λάθη στην διαχείριση κάποιων παιχνιδιών, έμεινε πίσω στην βαθμολογία. Σε κάθε περίπτωση όμως ο Άρης είναι πολύ καλύτερη και πιο επικίνδυνη ομάδα απ’ ό,τι έδειξε στην Λεωφόρο.

Δεν έχει καμία σχέση, καθώς βγάζει πολύ μεγάλη πίεση επιθετικά, με τον Καμαρά στην κορυφή της επίθεσης και κοντά του δύο εκ των Μαντσίνι, Γκάμα, Ματέο Γκαρσία.

Ο Αλεξανδρόπουλος κάνει πράγματα που δεν τα βλέπουμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο

Όπως και το γήπεδο έδειξε, για ακόμη μία φορά, πως έχει πολύ μεγάλη ανάγκη το κέντρο του Παναθηναϊκού τα τρεξίματα του Αλεξανδρόπουλου. Είναι αστείο να συζητάμε, αν χωράει και αν πρέπει να βρίσκεται στη βασική ενδεκάδα αυτός ο ποδοσφαιριστής. Προσφέρει πράγματα στο κέντρο του Παναθηναϊκού που δεν υπάρχουν στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Πηγαίνει σε μέτρα να πιέσει με επιτυχία αλλά και να παίξει κάθετα με την μπάλα, που κανένας ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται στην θέση 6 δεν μπορεί να πάει και φυσικά έχει την ικανότητα να παίξει με την ίδια άνεση και χαμηλά και σαν 8άρι.

Ειδικά το 4-3-3 του ταιριάζει πολύ, γιατί του προσφέρει μόνιμη κάλυψη από δύο χαφ και του δίνει τη δυνατότητα για ανεβάσματα. Θα πρέπει όλη η ομάδα να δουλέψει, κάνοντας συγκεκριμένες κινήσεις χωρίς μπάλα ώστε να δημιουργούνται χώροι προς εκμετάλλευση από το κάθετο ποδόσφαιρο αυτού του παιδιού.

Δεν υπάρχει λόγος να κόψουν την μεταγραφή του Μαουρίσιο

Επειδή αυτήν την εποχή ο Μαουρίσιο παρακαλάει να φύγει, ο Παναθηναϊκός δεν έχει κανέναν λόγο να του κλείσει την πόρτα. Να κοιτάξει να βρει έναν καλό χαφ στην αγορά να τον αντικαταστήσει και να τον αφήσει να πάει στην ευχή του θεού. Πολύ καλός παίκτης είναι ο Βραζιλιάνος, έχει βοηθήσει την ομάδα, έχει ποιότητα, στο ρόστερ όμως υπάρχει ένα διαμάντι, που πρέπει να αναδείξει την λάμψη του.

Αν βοηθούσε ο φορ, το σκορ θα πήγαινε πιο ψηλά

Ο Παναθηναϊκός είχε τους Βιγιαφάνιες, Αλεξανδρόπουλο, Παλάσιος, Χουανκάρ, Αιτόρ, σε εξαιρετική ημέρα, ο αντίπαλος του ήταν ακίνδυνος και θα κέρδιζε πιο εύκολα, αν βοηθούσε ο σέντερ φορ του. Ο Μακέντα ήταν σφιγμένος, μακριά από τις φάσεις, δεν έβγαινε πρώτος στην μπάλα και με έναν επιθετικό που θα είχε περισσότερα τρεξίματα, το σκορ θα ήταν μεγαλύτερο. Βοήθησε να ανοίξουν οι χώροι η αντικατάσταση του από τον Ιωαννίδη.

Ο Γιοβάνοβιτς έκανε τον χρόνο σύμμαχο

Δεν γίνεται να μην πιστωθεί στον Γιοβάνοβιτς η ατομική βελτίωση του Βιγιαφάνιες, του Παλάσιος ακόμη και των Αϊτόρ ή Σάντσες. Είναι ξεκάθαρο, πως στο Κορωπί γίνεται καλή δουλειά. Για ένα διάστημα έγιναν πολλά λάθη στη διαχείριση των αγώνων, το σημαντικό όμως είναι το τεχνικό επιτελείο να μπορεί να έχει σε καλή κατάσταση τους ποδοσφαιριστές του, όταν συμβαίνει αυτό, ο χρόνος είναι σύμμαχος.

Το θετικό νέο για τους φίλους του Παναθηναϊκού είναι πως η κατάσταση των ποδοσφαιριστών του δείχνει πως μετά από πολλά χρόνια, ο χρόνος είναι σύμμαχος.