Ο Ζοζέ Μουρίνιο απολύθηκε σε τρίτη συνεχόμενη του δουλειά και αυτήν την φορά άντεξε λιγότερο από ποτέ. Από τον πάγκο της Τσέλσι και της Γιουνάιτεντ απολύθηκε μετά από 28 μήνες, η διοίκηση των σπιρουνιών τον άντεξε μόλις 17 μήνες. Στην πράξη δεν κατάφερε να ολοκληρώσει ούτε μία ολόκληρη σεζόν σαν προπονητής της Τότεναμ, όπου έγινε και η πρώτη του δουλειά που δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιον τίτλο.

ΤΟΝ ΑΠΕΛΥΣΑΝ 6 ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΤΟΥ LEAGUE CUP

Η διοίκηση των σπιρουνιών τού στέρησε το δικαίωμα να κάνει τον επιτυχημένο. Βλέπετε, η Τότεναμ έχει να κατακτήσει τίτλο 13 χρόνια. Τελευταία κατάκτηση του συλλόγου το League Cup του 2008. Το Σάββατο, στο Γουέμπλεϊ έχει να δώσει τελικό με την Μάντσεστερ Σίτι. Είναι περίεργο αλλά όχι τυχαίο το χρονικό σημείο που απολύθηκε ο Ζοζέ Μουρίνιο. Είναι τόσο προβληματική η δουλειά του, τόσο με βάση την εικόνα που παρουσιάζει στον αγωνιστικό χώρο αλλά και στην διαχείριση της ψυχολογίας των ποδοσφαιριστών, που σε καμία περίπτωση δεν ήθελαν να προσφέρουν επιχείρημα παραμονής.

Με την εικόνα που παρουσιάζει η Τότεναμ από τα μέσα Δεκεμβρίου και μετά, μοιάζει πολύ δύσκολο,να κερδίσει την Σίτι, όμως επειδή σε ένα παιχνίδι ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί, η δίοικηση δεν ήθελε να προσφέρει επιχείρημα υπερ της παραμονής του. Η εικόνα του γηπέδου στα παιχνίδια της Τότεναμ φωνάζει, πως με τον τρόπο που προσεγγίζει ο Μουρίνιο το ποδόσφαιρο, δεν μπορεί να έρθει κάποια πραγματική επιτυχία.

ΑΠΟ ΤΗΝ 1Η ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ 7Η

Άλλωστε, η τύχη είχε φερθεί απλόχερα στον Μουρίνιο στο ξεκίνημα της σεζόν. Δημιούργησε ένα ευνοϊκό περιβάλλον, ένα πρωτάθλημα που με τις συνθήκες που διεξαγόταν λόγω του covid, άφηνε παράθυρο για επιτυχία σε ομάδες που δεν μπορούσαν να φθάσουν σε πολύ υψηλά αγωνιστικά επίπεδα. Η απίστευτη αποτελεσματικότητα του Σον, έδωσε μία τρομακτική ώθηση στην Τότεναμ και στον Μουρίνιο στο ξεκίνημα της σεζόν, που την έφερνε στην πρώτη θέση μέχρι και τα μέσα του Δεκεμβρίου. Η απίστευτη όμως αποτελεσματικότητα του Σον δεν μπορούσε να συνεχιστεί, όπως δεν γινόταν να συνεχίσει η Τότεναμ με δύο σουτ στο τέρμα, να κερδίζει 2-0 την Σίτι και με 3 σουτ στο τέρμα, να κερδίζει με το ίδιο σκορ την Άρσεναλ. Θυμίζω πως στις 18 Δεκεμβρίου, ο Θέμης Καίσαρης είχε κάνει podcast με τίτλο: "Μουρίνιο ο αμετανόητος".

Από τις 13 Δεκεμβρίου και μετά το ρεκόρ της Τότεναμ είναι 7-5-9 και από την πρώτη θέση έπεσε στην 7η, με την Έβερτον, που βρίσκεται ένα βαθμό από κάτω, να έχει και ένα παιχνίδι λιγότερο..

ΒΕΛΤΙΩΣΕ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΕΪΝ

Το ποδόσφαιρο γίνεται όλο και πιο επιθετικό και το γεγονός αυτό μοιάζει σαν να τρομάζει τον Μουρίνιο και να τον οδηγεί να επιστρατεύει όλο και πιο φοβικές τακτικές. Οι ποδοσφαιριστές του στην Τότεναμ έπαιρναν μηνύματα, από το τεχνικό επιτελείο του Μουρίνιο, που τους ενημέρωναν διαρκώς για τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους τους. Στο επιθετικό κομμάτι όμως δεν συνέβαινε το παραμικρό. Το μόνο που παρουσίασε ο Μουρίνιο τους 17 μήνες που δούλεψε στην Τότεναμ είναι τις συνεργασίες που προέκυψαν με το παιχνίδι υποστήριξης του Κέιν. Πέρα από τις συνεργασίες που έβγαλαν στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος οι Κέιν, Σον και τα αυξημένα νούμερα σε δημιουργία του Χάρι Κέιν, ο Μουρίνιο δεν παρουσίασε το παραμικρό στον δημιουργικό τομέα.

ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΕΠΑΨΑΝ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΛΗ ΑΜΥΝΑ

Το χειρότερο για τον ίδιο είναι, πως με την εξέλιξη του ποδόσφαιρου οι ομάδες του δεν παίζουν καν καλή άμυνα. Ο ίδιος το μόνο που κάνει, όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά, είναι να ρίχνει την ευθύνη στους παίκτες του και να αλλάζει τους αμυντικούς του. Και στην Γιουνάιτεντ και στην Τότεναμ δεν κατάφερε να βρει ένα συγκεκριμένο αμυντικό δίδυμο, που να το στηρίξει και να χτίσει πάνω του, την άμυνα της ομάδας του. Τα τελευταία χρόνια, ποτέ δεν γνωρίζεις ποιοι και πόσοι θα βρίσκονται στην τελευταία γραμμή άμυνας του Μουρίνιο, δείγμα και της νοοτροπίας του. Για τον ίδιο ευθύνη έχουν οι ποδοσφαιριστές και αλλάζοντάς τους, περιμένει να έρθει ένα διαφορετικό αποτέλεσμα. Στην πραγματικότητα όμως, το πρόβλημα έχει να κάνει με τη φιλοσοφία του.

ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Το ποδόσφαιρο άλλαξε και στο υψηλό επίπεδο, δεν είναι εύκολο να επιβιώσουν προπονητές που δουλεύουν αποκλειστικά στην αντιμετώπιση του αντιπάλου. Πολύ απλά ,έχει δημιουργηθεί ένας συνδυασμός που η επιθετικότητα δεν μπορεί να νικηθεί. Οι δυνατότητες του σύγχρονου ποδοσφαιριστή, ο συνδυασμός τεχνικής κατάρτισης, ταχύτητας αλλά και απόλυτης γνώσης, του που πρέπει να πάει η μπάλα, για να αυξηθεί το ποσοστό επικινδυνότητας για τον αντίπαλο, έχει δημιουργήσει μία πολύ δύσκολη πραγματικότητα για όποιον βρίσκεται σε θέση άμυνας. Ο Μουρίνιο, επιλέγει μόνιμα να παίζει άμυνα και σε χαμηλά μέτρα.

Ο σύγχρονος τρόπος να παίξεις άμυνα είναι μέσα από την δική σου επιθετικότητα. Όταν αφήνεις την κατοχή στον αντίπαλο, η πίεση γίνεται σε ψηλά μέτρα. Στόχος είναι το κλέψιμο ψηλά, που θα μπορεί να δημιουργήσει άμεση επίθεση, αλλά και να μην αφήσει τον αντίπαλο να πάρει τον έλεγχο του αγώνα. Ο Μουρίνο όμως έχει μείνει στο ποδόσφαιρο που του έφερε τις επιτυχίες στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα. Δεν τον κατηγορώ, είναι στη φύση του ανθρώπου να μην μπορεί να ξεπεράσει τα συστατικά που τον έκαναν επιτυχημένο και να μην παραδέχεται την εξέλιξη που φέρνουν άνθρωποι νεότεροι σε ηλικία. Όμως αυτή η πραγματικότητα σε αφήνει πίσω, σε κάνει ξεπερασμένο. Πλέον υπάρχει ένα πολύ μεγάλο δείγμα δουλειάς που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Ο Μουρίνιο την τελευταία του πραγματικά επιτυχημένη συνεργασία, που ακόμα μνημονεύεται, την είχε στο Μιλάνο, που αποχώρησε το καλοκαίρι του 2010 μετά την κατάκτηση του Champions League.

Ο ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΠΟΛΟΣ

Ουδείς δεν μπορεί να πάρει από τον Μουρίνιο τους τίτλους που κατέκτησε. Ουδείς δεν μπορεί να του αφαιρέσει πως την εποχή που το αμυντικό ποδόσφαιρο κυριαρχούσε, σε μία περίοδο που η Εθνική μας κατέκτησε το Ευρωπαϊκό και η Εθνική Ιταλίας το Μουντιάλ, αυτός ήταν ο κορυφαίος. Ο άνθρωπος που έκανε πρωταθλήτρια Ευρώπης την Πόρτο και την Ίντερ. Από την στιγμή όμως που οι λογικές του Γκουαρδιόλα άρχισαν να επηρεάζουν και να αλλάζουν το άθλημα, αυτός έμεινε πίσω. Είναι φανερό πως ψυχολογικά τού δημιούργησαν και ένα συναίσθημα αμφισβήτησης της εξέλιξης του αθλήματος και μία ανάγκη, να είναι αυτός που θα κυριαρχήσει σαν ο αντίθετος πόλος. Δεν του βγαίνει και βιώνει την μία αποτυχία μετά την άλλη.

ΜΟΝΙΜΟΣ ΚΟΜΠΑΡΣΟΣ

Το πρόβλημα που αντιμετώπισε η Τότεναμ με προπονητή τον Μουρίνιο, δεν έχει να κάνει τόσο με τη συνολική της πορεία. Ασφαλώς είναι αποτυχία το γεγονός πως για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, δεν θα βρίσκεται στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, το πιο σημαντικό πρόβλημα όμως είναι η εικόνα. Μία Τότεναμ, που είναι μόνιμα κομπάρσος μέσα στα παιχνίδια και επιλέγει μόνιμα να αμύνεται. Συνολικά στο πρωτάθλημα, είναι η ομάδα που διατηρεί λιγότερο την μπάλα στο 1/3 του αντιπάλου. Μιλάμε για το πρωτάθλημα που η Τότεναμ έχει να αντιμετωπίσει πολλές ομάδες με μικρότερο μπάτζετ και με κατώτερους ποιοτικά ποδοσφαιριστές. Κι όμως μόλις το 24% του συνολικού χρόνου των αγώνων της, τα παιχνίδια δίνονται στο 1/3 του αντιπάλου και με αυτό το ποσοστό μοιράζεται την τελευταία θέση στην συγκεκριμένη κατηγορία, μαζί με την Κρίσταλ Πάλας και την Γουέστ Μπρομ.

ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ 20 ΒΑΘΜΟΥΣ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ

Δεν είναι τυχαίο που η Τότεναμ έχει χάσει τους περισσότερους βαθμούς, από οποιαδήποτε άλλη ομάδα, 20 συνολικά σε παιχνίδια που έχει προηγηθεί. Δεν μπορεί η άμυνα της να αντέξει συνεχώς να βρίσκεται σε χαμηλά μέτρα και να αντιμετωπίζει το παιχνίδι του αντιπάλου. Ο Μουρίνιο προσφέρει στον αντίπαλο αυτό που ονειρεύεται ο κάθε προπονητής, εύκολα κερδισμένα μέτρα. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, όλοι όσοι βρίσκονται στο γήπεδο, έχουν την απόλυτη γνώση και ικανότητα, για να αξιοποιήσουν την κατοχή της μπάλας. Τιμωρούν τους ποδοσφαιριστές του Μουρίνιο, για την παθητική τους στάση και αντί ο προπονητής να ψάχνει στο καθρέφτη του τον ένοχο, στο τέλος του παιχνιδιού ρίχνει την ευθύνη στους αμυντικούς, στεκούμενος στα ατομικά τους λάθη. Είναι όμως τόσο μεγάλη η συχνότητα που οι αντίπαλοι πατούσαν μέσα στην περιοχή της Τότεναμ, που ήταν αδύνατον, να μην υπάρχουν ατομικά λάθη.

Ο Μουρίνιο αποτελεί μία τεράστια προσωπικότητα, για το άθλημα. Ένας προπονητής που από το 2002 που ανέλαβε την Πόρτο μέχρι και τις αρχές της επόμενης δεκαετίας ήταν ο κορυφαίος και άφησε το στίγμα του, με επιτυχίες που δεν γίνεται να ξεχαστούν. Πήρε τον κορυφαίο διασυλλογικό τίτλο με την Πόρτο και την Ίντερ. Είναι ο άνθρωπος που κατάφερε να μετατρέψει τον Μοράτι σε επιτυχημένο παράγοντα, που έδωσε ποδοσφαιρική ταυτότητα στην Τσέλσι. Από εκείνα τα χρόνια, το ποδόσφαιρο άλλαξε και όσο ο ίδιος αρνείται να το αποδεχτεί και να το ακολουθήσει, θα είναι ξεπερασμένος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Τότεναμ: Ο Μουρίνιο απολύθηκε

19 Απριλίου 2021 12:26

Photo Credits: @ 2021 Neil Hall/Associated Press