Ο Παναθηναϊκός έκανε το καθήκον του. Είχε εύκολο έργο με την Λαμία, πέρασε όπως όριζε η λογική, εύκολα με δύο νίκες, μία από τις δύο χειρότερες ομάδες της φετινής Super League και πήρε την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.

Με την πρόκριση σε τελικό μετά από 8 χρόνια, έγινε ακόμη ένα από τα πολλά ουσιαστικά βήματα που έχουν επιτευχθεί την φετινή σεζόν, που φέρνουν τον σύλλογο πιο κοντά στην δική του κανονικότητα. Φυσικά υπάρχει ακόμα μεγάλη απόσταση, μέχρι να δούμε έναν κανονικό Παναθηναϊκό, όμως κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως η φετινή χρονιά, μέχρι στιγμής, κυλά με θετικό πρόσημο για τον σύλλογο.

Πετυχαίνει συνεχώς μικρούς στόχους και εξελίσσεται

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει βάλει την ομάδα του σε μία ποδοσφαιρική λογική, που πρέπει να έχει ένας σύλλογος που κάνει πρωταθλητισμό. Ο Παναθηναϊκός από το ξεκίνημα της σεζόν έχει εκπαιδευτεί σε ένα κυριαρχικό ποδόσφαιρο, μέσα από το οποίο μπορεί να εξελιχθεί. Φυσικά χρειάζεται να ανέβει το μπάτζετ, κάτι που όπως λένε οι πληροφορίες μου, θα συμβεί. Η δουλειά που έχει γίνει από το ξεκίνημα της σεζόν έχει δημιουργήσει μία έτοιμη βάση, μία ομάδα με σταθερές που, αν σε αυτήν προστεθούν τρία - τέσσερα καλά συμβόλαια, θα είναι σε θέση να κάνει πραγματικό πρωταθλητισμό και να δώσει την μάχη το καλοκαίρι για να μπει στους ομίλους του Conference League. Ο Παναθηναϊκός έχει μείνει πολύ πίσω και πρέπει να χτίζει, πετυχαίνοντας μικρούς στόχους, που τον φέρνουν πιο κοντά στον εαυτό του. Κάτι που βλέπουμε να συμβαίνει...

Έδιωξε τον σοφτ χαρακτήρα

Ήρθε ένας προπονητής που έμαθε την ομάδα να παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Στην κανονική περίοδό, εμφάνισε μία σοφτ νοοτροπία και ακόμη και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν βοηθούσε με τη διαχείριση που έκανε στα εκτός έδρας παιχνίδια και συνολικά στους αγώνες που είχαν έναν αυξημένο βαθμό δυσκολίας.

Μπαίνοντας στα playoffs, ήταν δεδομένο πως για να μπορέσει αυτή η προσπάθεια που γίνεται να επιτύχει και στόχους, δηλαδή να καλύψει δηλαδή το χάντικαπ από την τετράδα και να διεκδικήσει το Κύπελλο Ελλάδας, ήταν υποχρεωτικό να γίνει πιο σκληρή χωρίς την μπάλα, να βελτιωθεί αμυντικά σε χαμηλά μέτρα και να κάνει καλύτερη στην διαχείριση ειδικών καταστάσεων.

Συνέβη και ο Παναθηναϊκός, κατάφερε στα τρία πρώτα παιχνίδια των playoffs, να μην χάσει ούτε από την ΑΕΚ εντός, ούτε από τον Άρη στο "Κλεάνθης Βικελίδης", ούτε από τον ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο.

Σε τρία παιχνίδια, που δεν ήταν ανώτερος από τους αντιπάλους του, έμεινε αήττητος, πήρε 5 βαθμούς και κάλυψε το χάντικαπ με την πρώτη τετράδας.

Στην συνέχεια κέρδισε -μετά τον ΠΑΟΚ- εντός έδρας τον Ολυμπιακό, δημιουργώντας την εξής πραγματικότητα: ο Παναθηναϊκός σε τρία παιχνίδια με τον Ολυμπιακό μετρά μία νίκη και δύο ισοπαλίες δίχως να δεχτεί γκολ, ενώ έχει κερδίσει από μία φορά τους τέσσερις (άλλους) μεγάλους. Βλέποντας τα αποτελέσματα με Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ κιαι Άρη καταλαβαίνει κανείς πόσο έχει εξελιχθεί η ομάδα μέσα στην χρονιά.

Από το 0-1-3 στο 4-3-1 στα ντέρμπι

Στον τέλος του πρώτου γύρου, το ρεκόρ του στα ντέρμπι ήταν 0-1-3. Είχε πάρει μόνο την ισοπαλία στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" και είχε ηττηθεί εντός έδρας δίκαια από τον ΠΑΟΚ με 1-2, είχε χάσει -παρότι ήταν καλύτερος- με 1-0 στο ΟΑΚΑ από την ΑΕΚ και την 3η αγωνιστική με 1-0 στο "Κλεάνθης Βικελίδης". Από τον δεύτερο γύρο και μετά τρέχει ένα ρεκόρ 4-3-1, που έχει δημιουργήσει μία απόλυτη ισορροπία, στα αποτελέσματα του στα ντέρμπι, με ρεκόρ 4-4-4.

Όλα αυτά αποδεικνύουν πως ο χρόνος κυλά υπέρ της ομάδας. Όταν συμβαίνει αυτό, ο προπονητής θα πρέπει να παραμένει στην θέση του. Το συμβόλαιο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς τελειώνει το καλοκαίρι και έχει κερδίσει με τη δουλειά του το δικαίωμα να συνεχίσει. Πέρα από τις ενστάσεις, που μπορεί να υπάρχουν για την διαχείριση που γίνεται στον Σωτήρη Αλεξανδρόπουλο, είναι πράγματι εκνευριστικό ότι τον αξιολογεί σαν πέμπτο χαφ στην ιεραρχία. Η μεγάλη εικόνα και το σύνολο της δουλειάς του όμως, ασφαλώς και φέρουν θετικό πρόσημο.

Υποχρεωτικό να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος

Στο ποδόσφαιρο φυσικά ο χρόνος κυλά με ένα δικό του περίεργο τρόπο. Η πραγματικότητα που υπάρχει μπορεί να αλλάξει πολύ γρήγορα μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Πόσω μάλλον στην προκειμένη περίπτωση, που δεν έχει επιτευχθεί ακόμη ο μεγάλος στόχος. Φέτος όμως έχουν γίνει σημαντικά βήματα, που έχουν να κάνουν με την ποδοσφαιρική φιλοσοφία της ομάδας, όμως ακόμα έχει μένει ανοιχτή η υποχρέωση να επιστρέψει ο σύλλογος στην Ευρώπη. Ένας στόχος που είναι υποχρεωτικό να κερδηθεί και η εικόνα της ομάδας δείχνει πως είναι σε θέση να τον κατακτήσει.

Με την πρόκριση επί της Λαμίας έγινε ένα καλό βήμα και προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο Παναθηναϊκός κλείδωσε, πως αν βγει τέταρτος στο πρωτάθλημα θα επιστρέψει στην Ευρώπη. Υπάρχει ανοιχτό το ενδεχόμενο να εξασφαλίσει την Ευρώπη μέσω του Κυπέλλου Ελλάδας, όμως είναι κάτι που πρέπει να μην υπάρχει στο μυαλό των παικτών του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει και μπορεί να εξασφαλίσει την Ευρώπη μέσω του πρωταθλήματος. Δεν είναι χειρότερος ούτε από τον Άρη, ούτε από την ΑΕΚ. Πριν πάει να παίξει στον τελικό, θα πρέπει να έχει "καθαρίσει" με την έξοδο του στην Ευρώπη και στις 21 Μαΐου να διεκδικήσει χωρίς άγχος επιβίωσης το πρώτο του τρόπαιο μετά από οκτώ χρόνια.

Δεν του κουμπώνει καλά ο ΠΑΟΚ, προτιμούσαν τον Ολυμπιακό

Στον Παναθηναϊκό προτιμούσαν ως αντίπαλο τον Ολυμπιακό. Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς τού κουμπώνει καλύτερα. Αντίθετα ο ΠΑΟΚ δεν του ταιριάζει ως αντίπαλος. Μοιάζει σαν οι δύο ομάδες να προσπαθούν να παίξουν με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με έλεγχο της κατοχής της μπάλας, μία ανάπτυξη υπομονής με πολλές σίγουρες μεταβιβάσεις στον χώρο του κέντρου, μέσα από την οποία αποκτούν και αμυντική ασφάλεια.

Στα μεταξύ τους παιχνίδια, οι παίκτες του Ραζβάν Λουτσέσκου κυριάρχησαν στο κέντρο και σε μεγάλα διαστήματα κρατούσαν χαμηλά τον Παναθηναϊκό, του χαλούσαν την ισορροπία, τον έβγαζαν από τις βασικές του αρχές. Ακόμα όμως ο τελικός είναι μακριά, ο Παναθηναϊκός οφείλει να φθάσει στο μεγάλο παιχνίδι, το Σάββατο 21 Μαΐου, έχοντας εξασφαλίσει την επιστροφή του στην Ευρώπη.