Το βράδυ της Κυριακής τα social media πλημμύρισαν από αντιδράσεις φίλων του Παναθηναϊκού, που έδειχναν τη χαρά και την αναγνώριση τους για τη δουλειά που κάνει ο Γιώργος Δώνης και την αγωνιστική εικόνα των παιδιών του. Η αλήθεια είναι πως μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε η τεχνική ηγεσία και οι ποδοσφαιριστές να πετύχουν κάτι που έμοιαζε απίθανο. Έκαναν ελκυστικό τον Παναθηναϊκό!

Στην πραγματικότητα πρόσφεραν ένα ανεκτίμητο δώρο στον κόσμο του συλλόγου... Τον έκαναν να δικαιούται να ασχοληθεί με την καθημερινότητα της ομάδας του. Του υπενθύμισαν το πόσο όμορφο είναι να σε ενδιαφέρει να ασχοληθείς καθημερινά με την ομάδα που υποστηρίζεις. Βλέπετε, ο φίλος του Παναθηναϊκού πέρασε ένα πολύ σκληρό διάστημα, βλέποντας αλλοιώνεται το DNA του κλαμπ.

Να έχει μία ρητορική που δεν αντιπροσώπευε το στάτους του συλλόγου και μίκρυνε το μέγεθος του. Τα πράγματα κάθε χρόνο γινόντουσαν και χειρότερα, η περσινή χρονιά αποκαρδιωτική, το καλοκαίρι ακόμα πιο δύσκολο.

ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το φετινό καλοκαίρι ήταν πολύ δύσκολο για τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Είναι σκληρό να βλέπεις να μεγαλώνουν ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ και να σε αφήνουν πίσω...

Όχι, μόνο, να μην δικαιούσαι να υπολογίζεσαι σαν ανταγωνιστής τους, αλλά να τους βλέπεις να εξελίσσονται τόσο αγωνιστικά όσο και σε επίπεδο οργάνωσης και υποδομών. Να μην φαίνεται πως υπάρχει τίποτα ικανό να σε κάνει να ασχοληθείς με την ομάδα σου και να βλέπεις την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό να πετυχαίνουν σπουδαία ευρωπαϊκά αποτελέσματα. Να βλέπεις τους δύο "δικέφαλους" να έχουν βρει διοικητική σταθερότητα, να φτιάχνουν νέα γήπεδα και να παλεύουν για να μπουν στους ομίλους του Champions League κι εσύ να γνωρίζεις πως έχεις μία ευρωπαϊκή τιμωρία που δεν σου δίνει άμεσα το δικαίωμα ούτε να διεκδικήσεις τη συμμέτοχη σου.

Ειδικά για τον φίλο του "τριφυλλιού" είναι πολύ σκληρό αυτό με την Ευρώπη. Έχει μάθει να λειτουργεί και να σκέπτεται διαφορετικά ο άνθρωπος σε όλα τα επίπεδα, εκπαιδεύεται με αυτά που βιώνει με αυτά που έχει ζήσει και όσοι έχουν μνήμες από την δεκαετία του '80 θυμούνται πως ο καλύτερος Παναθηναϊκός που έχουν δει ποτέ με Σαραβάκο, Ζάετς, Ρότσα από το καλοκαίρι του 1984 μέχρι το 1988 να παίζουν μαζί και οι τρεις, έχει πάρει μόνο ένα πρωτάθλημα.

Αν ρωτήσεις, όμως, έναν φίλο της ομάδας που είναι πάνω από 40-55 ετών ποιος είναι ο καλύτερος Παναθηναϊκός που θυμάται, ο πιο ελκυστικός, αμέσως θα σου απαντήσει πως είναι αυτή η ομάδα που αναφέραμε παραπάνω.

Κανείς από όσους βρίσκονται σε αυτή την ηλικία δεν μπορεί να ξεχάσει το σύνολο του 1984-85 που έφθασε στους "4 "με την Λίβερπουλ, παρότι εκείνη τη χρονιά έχασαν και τους δύο εγχώριους τίτλους δεν μειώθηκε η λάμψη τους, στις μνήμες των φίλων του Παναθηναϊκού δεν έχει μείνει πως έχασε το πρωτάθλημα από τον ΠΑΟΚ και αποκλείστηκε από τους "ασπρόμαυρους" στα ημιτελικά του Κυπέλλου ενώ είχε κερδίσει με 2-0 στο πρώτο παιχνίδι, αλλά το όμορφο ποδόσφαιρο που έπαιξε στην Ευρώπη και η συνολική ποιότητα της.

Έκανα αυτή την παρένθεση για να γίνει κατανοητό πως ο οπαδός του Παναθηναϊκού έχει εκπαιδευτεί με το να θεωρεί πολύ σημαντικό να βλέπει την ομάδα του να διακρίνεται στην Ευρώπη. Αυτή είναι η κληρονομία που του άφησαν οι παλιότερες γενιές και το καλοκαίρι που πέρασε με τον σύλλογο να κουβαλά ευρωπαϊκό αποκλεισμό που ακόμα δεν έχει διαγράψει και τους δύο "δικέφαλους" να μεγαλώνουν και να πετυχαίνουν μεγάλες προκρίσεις ήταν πολύ σκληρό, για τον μέσο οπαδό του.

ΤΟΝ ΕΦΕΡΑΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

Ο τρόπος που άσκησε διοίκηση ο Γιάννης Αλαφούζος έφθασε στο σημείο ο Παναθηναϊκός να είναι ένας σύλλογος που στην πραγματικότητα με την καθημερινότητα του απασχολούσε λίγους. Ένα σωματείο με ιστορία που ο κόσμος του, όμως, αρνιόταν να ακολουθήσει τη γραμμή της διοίκησης του, μια ομάδα που δεν ήταν ικανή να γεμίσει τη "Λεωφόρο" και έφθασε στο σημείο η αναγκαστική επιστροφή στο Ολυμπιακό Στάδιο να μοιάζει ικανή να φέρει και οριστική καταστροφή, όλα έδειχναν πως ο φετινός Παναθηναϊκός θα παίζει σε ένα γήπεδο... φάντασμα, με μία διοίκηση να ντρέπεται να βγάλει εισιτήρια διαρκείας.

Έγραψα όλα αυτά, γιατί πάντοτε πρέπει να θυμόμαστε από πού ξεκίνησε μία προσπάθεια για να κρίνουμε και αυτό που συμβαίνει όταν εξελίσσεται. Είμαστε στην αρχή, έχουμε δει τρία παιχνίδια, είναι όμως αρκετά για να πούμε πως ο Γιώργος Δώνης με τα παιδιά του πέτυχαν κάτι σπουδαίο, έφεραν ξανά την ομάδα στο προσκήνιο. Έκαναν ξανά τα ματς αντικείμενο συζήτησης, έδωσαν ξανά στον οπαδό το δικαίωμα να ασχοληθεί με το κλαμπ, να θυμηθεί πόσο όμορφή είναι αυτή η καθημερινή ενασχόληση και λόγους για να είναι περήφανος και να αγωνιά για την συνέχεια.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ

Ασφαλώς και το τοπίο ακόμα παραμένει θολό, δεν έχει ολοκληρωθεί η μεταβίβαση των μετοχών και κανείς δεν ξέρει με σιγουριά τι θέλει να κάνει με τον Παναθηναϊκό ο Παϊρότζ. Πάντοτε σε μία ποδοσφαιρική ομάδα, ο... καθρέφτης είναι το γήπεδο και μπορεί να θάψει άλλα προβλήματα, όμως η διοίκηση δίνει και μία κατεύθυνση και εξασφαλίζει μία συνέχεια. Το σίγουρο είναι πως ο κόσμος δεν έχει αυταπάτες και δεν περιμένει από κανέναν σωτήρα να εκτοξεύσει την ομάδα. Αυτό που θέλει είναι μία κανονικότητα, να μπορεί ο Παναθηναϊκός όταν κερδίζει ευρωπαϊκό εισιτήριο στο γήπεδο, να πληρώνονται οι ποδοσφαιριστές και όταν πετυχαίνει 3 νίκες, να έχει 9 βαθμούς και όχι 3.

ΕΞΕΛΙΞΗ, ΟΧΙ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ

Αυτό που χρειάζεται η ομάδα είναι να αξιοποιηθεί η δουλειά του Δώνη για να υπάρχει ένας υγιής κορμός που θα βασιστεί τα επόμενα χρόνια ο σύλλογος, χωρίς να χρειάζεται κάθε καλοκαίρι διψήφιο νούμερο μεταγραφών. Να "μεγαλώσει" μέσα από την εξέλιξη αυτών των παιδιών και να μην πάει στη λογική του ξεπουλήματος. Είμαστε στην εποχή που στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο κυκλοφορεί πολύ χρήμα, που όποιος κάνει δύο καλά παιχνίδια εκτοξεύει την τιμή του και όλους τους εξυπηρετεί να γίνονται πολλά deal.

Δεν ισχυρίζομαι πως ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να πουλήσει ποτέ κανένα παιδί, αλλά πως πρέπει να κάνει υπομονή. Να φροντίσει να τους ετοιμάσει, να θέσει σαν στόχο να επιστρέψει μέσα από την εξέλιξη αυτών των παιδιών ο σύλλογος στο πραγματικό του μέγεθος και αν κάποια στιγμή έρθουν κάποιες καλές προτάσεις να τις αξιολογήσει. Όχι, όμως, να μπει στη λογική του ξεπουλήματος. Είναι ανθρώπινο όταν έχεις ασφάλεια να την βαριέσαι, θες το ρίσκο και να επιζητείς το παραπάνω βήμα, την εκτόξευση, το πόσο σημαντικό όμως είναι να υπάρχει ασφάλεια, το αντιλαμβάνεσαι όταν κινδυνεύεις με χρεωκοπία και με αφανισμό. Η δουλειά του Δώνη έκανε πιο εύκολη την κατάσταση της επόμενης ημέρας, κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί πως η νέα διοίκηση θα βρει κάτι έτοιμο. Υπάρχει πλάνο, ποδοσφαιρικό σχέδιο που το μόνο που χρειάζεται είναι στήριξη και το δικαίωμα να λειτουργήσει με ηρεμία με υγεία σε βάθους χρόνου. Σημείο κλειδί σε αυτή την κατεύθυνση είναι πως ο Γιώργος Δώνης με τον Παναθηναϊκό έχει υπογράψει συμβόλαιο για τρία χρόνια.

Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΩΝΗ

Και έχει πετύχει μέσα σε τρεις αγωνιστικές με την πολύ καλή του δουλειά σπουδαία πράγματα...

Έφθασε σε σημείο να βλέπουμε το ρόστερ και να πιστεύουμε πως υπάρχει βάθος. Θα ήταν αστείο να το σκεφτεί κάποιος πριν παρουσιαστεί η ομάδα, όμως σήμερα είναι πραγματικότητα. Βλέποντας πως οι Μπουζούκης, Χατζηγιοβάννης, Εμμανουηλίδης, Στάικος, Μαυρομάτης, Καμπετσής, Πούγγουρας, Βέργος όχι μόνο πρέπει αλλά αξίζουν να αγωνίζονται, καταλαβαίνεις πως για τις απαιτήσεις που υπάρχουν το ρόστερ είναι γεμάτο.

Με την Λάρισα έμειναν εκτός ο Δώνης, ο Στάικος, ήταν τραυματίες ο Μουνιέ, ο Κουλιμπαλί. Υπάρχει ο Μακέντα και δεν βρέθηκε χρόνος για τον Εμμανουιλίδη. Το ερώτημα είναι γιατί να πάρει χρόνο ο Ιταλός από την εξέλιξη του Καμπετσή και ο Μουνιέ από τον Εμανουιλίδη; Η απάντηση φυσικά έρχεται εύκολα, ο Παναθηναϊκός έχει έναν προπονητή που τα παιδιά τα πιστεύει και ξέρει πώς να λειτουργήσει προς όφελος τους. Απλά επισημάνω πως όταν γίνεται καλή δουλειά καθημερινά στον σύλλογο, δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες ώστε ο κάθε ποδοσφαιριστής να μπορεί να βρει το ταβάνι του, τότε μπορείς να έχεις ένα χαμηλό μπάτζετ και να είσαι γεμάτος με παίκτες που να μπορέσουν να δώσουν λύσεις.

Είμαστε σ' ένα σημείο που ο Γιώργος Δώνης και οι παίκτες πρόσφεραν πολλά "δώρα". Με την ηρεμία που έφεραν τα αποτελέσματα και η προσδοκία που δημιουργούν φέρνουν ηρεμία στην προσπάθεια της διοίκησης Αλαφούζου να απεμπλακεί από τον Παναθηναϊκό, έτοιμο σχέδιο στην επόμενη διοίκηση και πάνω από όλα θύμισαν στον κόσμο του συλλόγου πόσο όμορφο είναι να ασχολείσαι με την ομάδα σου και του έδωσαν το δικαίωμα να έχει κάτι για να υπερηφανεύεται.

ΩΡΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Τώρα, όμως, ήρθε η ώρα και για τον κόσμο να μιλήσει και να δώσει το έναυσμα σε αυτήν την ομάδα. Μέσα από την παρουσία του να δείξει σε αυτά τα παιδιά σε πόσο μεγάλο σύλλογο βρίσκονται, πόσο τυχερά είναι που βρέθηκαν σε αυτήν την ηλικία βασικοί στον Παναθηναϊκό και πόσο μεγάλη ευκαιρία εξέλιξης και ανάδειξης τους παρουσιάζεται μέσα από την παρουσία τους στον σύλλογο. Ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να γίνει απλά ένα πέρασμα, ένα σκαλοπάτι για την καριέρα τους, αλλά η μεγάλη ομάδα που θα χτίσουν τη δική τους καριέρα και θα φέρουν ξανά το σύλλογο εκεί που ανήκει. Στη "Λεωφόρο" οι "πράσινοι"... μίκρυναν, πρέπει να αποδειχτεί πως η αναγκαστική απόφαση να πάει ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ είναι ευεργετική.

Δεν μπορούσε να δημιουργηθεί τίποτα πιο ελκυστικό για να στηρίξει ο κόσμος, από ένα σύνολο νεαρών παιδιών που παίζουν σωστό, σύγχρονο ποδόσφαιρο. Τα παιδιά του Δώνη απέδειξαν πως αξίζουν στήριξη, ήρθε η ώρα να μιλήσει ο κόσμος του Παναθηναϊκού, επιστρέφοντας στο γήπεδο.