Άνω κάτω έγινε ο 5oς και ο 6oς όμιλος μετά τα αποτελέσματα του Σαββάτου (19/6). Τα πάντα παραμένουν ρευστά σε αυτούς τους δύο ομίλους, όλες οι ομάδες έχουν ελπίδες πρόκρισης και καμία δεν έχει εξασφαλίσει στο 100% την συμμετοχή της στην επόμενη φάση, με τους Γάλλους όμως να είναι πιο άνετοι με 4 βαθμούς.

Κόλλησαν στην μαζική άμυνα των Ούγγρων

Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές και το απόλυτο φαβορί της διοργάνωσης κόλλησαν στην καλά οργανωμένη άμυνα της Ουγγαρίας. Σπατάλησαν τις καλές ευκαιρίες που δημιούργησαν στο πρώτο μέρος και από την στιγμή που δεν πήραν προβάδισμα στο σκορ, για να ανοίξει η άμυνα των Ούγγρων, αποδείχθηκε πως έχουν δημιουργηθεί για να παίξουν ποδόσφαιρο στον χώρο. Είναι δεδομένο, πως για να κατακτήσουν το Ευρωπαϊκό δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν ομάδες με αυτήν τη φιλοσοφία, επίσης όμως δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη για το πώς θα λειτουργήσουν αν θα μείνουν κάποια στιγμή πίσω στο σκορ.

Στο Μουντιάλ θυμίζω, πως όταν χρειάστηκε στο παιχνίδι με την Αργεντινή, ήταν καταιγιστικοί. Σίγουρα έχουν το πιο πλήρες ρόστερ στην διοργάνωση, εφαρμόζουν όμως μία λογική ποδόσφαιρου, η οποία ταιριάζει και στα χαρακτηριστικά των παικτών, που θέλει ελεύθερα μέτρα. Μοιάζει σαν να βολεύονται να βρίσκουν αντιπάλους που παίζουν το ποδόσφαιρο των Γερμανών και των Ισπανών.

Η εικόνα των Γερμανών με τους Πορτογάλους, ανεβάζει ακόμα περισσότερο στα δικά μου μάτια, την εμφάνιση των παικτών του Ντεσάμπ στο Μόναχο, σε έναν αγώνα που είναι κριτήριο για τα νοκ άουτ. Έμειναν σε χαμηλά μέτρα και κέρδισαν αρκετά εύκολα. Δεν απειλήθηκαν, πέτυχαν τρία τέρματα, τα δύο ακυρώθηκαν στο όριο, είχαν δοκάρι με τους Ραμπιό, Γκριζμάν να έχουν νικήσει όλη την γερμανική άμυνα στη συγκεκριμένη φάση. Είναι τρελό να ακούς σαν κριτήριο, πως οι Γάλλοι είχαν μόλις μία τελική στην εστία σε ένα παιχνίδι, που άνοιξαν τέσσερις φορές την γερμανική άμυνα.

Χαμηλά ο Καντέ και Ραμπιό

Είναι επίσης δεδομένο, πως σε σχέση με το παγκόσμιο του 2018, η επιλογή του Ραμπιό, προσφέρει καλύτερη δημιουργία από τον άξονα, στερεί όμως ένταση και πίεση ψηλά, κάτι που θα πρέπει να είναι όπλο των Γάλλων με τον τρόπο που παίζουν.

Στο 4-3-3 που εφαρμόζει ο Ντεσάν ο Καντέ, μένει στην θέση 6 και χαμηλά στην πίεση. Εσωτερικά έχει τους Πογκμπά, Ραμπιό που δεν δημιουργούν ένα τρομακτικά ισχυρό δίδυμο στο πρεσάρισμα. Υπήρχαν λοιπόν πολλές περιπτώσεις που ο Καντέ, κάλυπτε άλλες θέσεις και χώρους και φαινόταν να πηγαίνει δεύτερος στην μπάλα, με τους Ούγγρους, ενώ η παρουσία του, σε χαμηλά μέτρα ήταν αυτή που κατά κύριο λόγο, επέτρεψε στους Γερμανούς, να έχουν μία άνετη κυκλοφορία, μέχρι να φθάσουν λίγο έξω από την περιοχή των Γάλλων. Στο Μουντιάλ, οι Γάλλοι είχαν τρίτο στα χαφ, τον Ματουιντί, που κινούταν λίγο πιο αριστερά, με μία λογική που έφερνε σε 4-4-2, όταν ήταν σε θέση άμυνας και μετατρεπόταν σε 4-3-3, όταν κερδιζόταν η μπάλα.

Το ποδόσφαιρο χώρου και έντασης που θέλουν να παίξουν οι Γάλλο, χρειάζεται κλεψίματα και ο προβληματισμός που μπαίνει από τα δύο πρώτα παιχνίδια τους, δεν έχει να κάνει τόσο, με την αδυναμία να ανοίξουν την άμυνα της Ουγγαρίας, ούτε με την μη αποτελεσματικότητα του Μπενζεμά, αλλά πως το δίδυμο άξονα του Ντεσάν, δεν είναι τόσο σκληρό, όσο χρειάζονται οι Γάλλοι, για να βγάλουν το ποδόσφαιρο τους, στα νοκ άουτ.

Σε κάθε περίπτωση, όταν έχεις την τριάδα μπροστά των Εμπαμπέ, Μπενζεμά, Γκριζμάν μπορείς να κερδίσει σε παιχνίδι, στα ίσα μέτρα οποιονδήποτε.

Επέμενε σε ένα πλάνο, που φώναζε το γήπεδο πως δεν βγαίνει

Ο Φερνάντο Σάντος έβγαλε τον εγωισμό που έχουν συχνά οι προπονητές και έφερε σε πολύ δύσκολη θέση τους Πορτογάλους. Είναι συχνό φαινόμενο, οι προπονητές να μην δέχονται εύκολα, πως ένα πλάνο που έχουν στο μυαλό τους είναι λανθασμένο.

Ο Σάντος έχει αποδείξει πως είναι σπουδαίος προπονητής και ξέρει να διαχειρίζεται τουρνουά. Συμβαίνει όμως και στους καλύτερους να σκεφτούν μία μη λειτουργική ιδέα. Δεν γίνεται να έχεις αυτό το ρόστερ και το πλάνο σου για να εμφανίσεις τους Πορτογάλους στην διοργάνωση να είναι με τους Ντανίλο, Καρβάλιο στον άξονα.

Το γήπεδο του έδειξε σε ένα παιχνίδι που έπρεπε να επιτεθεί, με την Ουγγαρία, πως το δίδυμο των υψηλόσωμων χαφ είναι δυσλειτουργικό. Δεν μπορούσε κανένας από τους δύο να δημιουργήσει από τον άξονα, να παίξει κάθετα και να προσφέρει μία έξτρα πίεση από τις πίσω γραμμές σε έναν αντίπαλο που αμυνόταν μαζικά. Με το που μπήκε ο καυτός Ρενάτο Σάντσες, οι Πορτογάλοι βρήκαν τις λύσεις που έψαχναν.

Οι ομοσπονδιακοί οφείλουν να μην ρισκάρουν

Καταλαβαίνω πως ο Φερνάντο Σάντος το συγκεκριμένο πλάνο το είχε στο μυαλό του σαν μία ασφαλή λογική για τα νοκ άουτ. Οι περισσότεροι ομοσπονδιακοί ψάχνουν για ασφαλείς λογικές. Στις Εθνικές, βλέπεται, δεν υπάρχει ούτε χρόνος για δουλειά, αλλά ούτε δικαίωμα για να διορθώσεις το λάθος.

Η πλειοψηφία των ομοσπονδιακών γνωρίζει πως η δουλειά της είναι να παρουσιάσει μία ποδοσφαιρική φιλοσοφία, που θα προσφέρει αμυντική ασφάλεια και θα επιτρέψει στα αστέρια που έχει βγάλει το ποδόσφαιρο της χώρας τους να κάνει την διαφορά, με κάποιες ενέργειες ατομικής κλάσης. Ο ομοσπονδιακός ξέρει πως δεν έχει το δικαίωμα του ρίσκου, γιατί ούτε χρόνο για να ετοιμάσει την ομάδα του, για να πάρει ρίσκο με ασφάλεια έχει, ούτε γυρνάει ο χρόνος πίσω. Αυτές οι διοργανώσεις διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια και έχουν μία μοναδικότητα, την οποία ο ομοσπονδιακός οφείλει να την σεβαστεί.

Πρέπει να σπάσει το δίδυμο για να έχει τύχη στην διοργάνωση

Με αυτήν λοιπόν την φιλοσοφία πιθανότατα, ο Σάντος να σκέφτηκε πως από την στιγμή που οι Φερνάντες, Μπερνάρντο Σίλβα, Ντιόγκο Ζότα, Ρονάντο στην επίθεση θα βρουν την άκρη να φτιάξουν πράγματα μεταξύ τους, με την επιλογή να πάει με δύο καθαρά 6άρια, τους ελευθερώνει.

Μόνο που στην πράξη αποδείχθηκε πως τα πόδια των Ντανίλο, Καρβάλιο είναι πολύ αργά για να παίξουν στον άξονα μαζί. Η Πορτογαλία, εκτός ότι στερείται ανάπτυξη από χαμηλά, δεν μπορεί να αμυνθεί και με ασφάλεια. Φάνηκε από το πρώτο ημίχρονο, ο Σάντος κράτησε τον εγωισμό τους, περισσότερο από ότι έπρεπε και όταν έβαλε τον Ρενάτο Σάντσες, έβγαλε τον Σίλβα και δεν έσπασε το βαρύ δίδυμο από τον άξονα.

Δημιούργησε συνθήκες, ώστε η Πορτογαλία να κινδυνεύει βάσιμα με αποκλεισμό. Το σίγουρο είναι πως για να έχει τύχη στην διοργάνωση, θα πρέπει να πετάξει τον εγωισμό του και να καταλάβει, πως αυτό το δίδυμο θα πρέπει να σπάσει. Πιθανότατα να βρει μία ισορροπία, μέσα από το 4-3-3 με τον Ρενάτο Σάντσες εσωτερικό μέσο και κατεβάζοντας έναν εκ των Μπερνάρντο Σίλβα, Φερνάντες πιο χαμηλά, είτε θυσιάζοντας έναν από τους δύο για την ασφάλεια του Μουτίνιο.

Θύμισαν πάντσερ, που σκορπούν τρόμο

Τις εντυπώσεις κέρδισαν σίγουρα οι Γερμανοί. Έσωσαν την διοργάνωση, καθώς όταν έμειναν πίσω στο σκορ, δημιουργήθηκαν συνθήκες αποκλεισμού και δεν έμειναν εκεί, αλλά δημιούργησαν και προσδοκίες για μία καλύτερη πορεία.

Ασφαλώς τη διαφορά την έκανε ο Γκόζενς, που σε αντίθεση με το παιχνίδι με την Γαλλία, τους βοήθησε να έχουν πλάτος από τα αριστερά και να δουλέψει η πίεση που ασκούν οι Γκνάμπρι, Μίλερ, Χάβερτς στο αντίπαλο αμυντικό δίδυμο.

Έφεραν με τον τρόπο που παίζουν την μπάλα πολλές φορές μπροστά από το αμυντικό δίδυμο της Πορτογαλίας, αξιοποίησαν τα αργά πόδια των Ντανίλο, Καρβάλιο και κρατώντας παίκτες ψηλά και με γρήγορες μεταβιβάσεις σε κινήσεις που γίνονταν από τα άκρα, άνοιγαν με άνεση την άμυνα της Πορτογαλίας. Όμορφη εικόνα, οι Γερμανοί φόβισαν ξανά και θύμισαν τα πάντσερ που σκορπάνε τρόμο.

Με φιλοσοφία που παραπέμπει σε σύλλογο, που διεκδικεί πρωτάθλημα

Για να κατακτήσουν την διοργάνωση θα πρέπει όμως να είναι πραγματικά πολύ καλή ομάδα. Είναι η μόνη Εθνική, που κατεβαίνει στο τουρνουά, με μία φιλοσοφία που παραπέμπει σε σύλλογο που θέλει να κατακτήσει πρωτάθλημα. Επιθετικότητα από τις πίσω γραμμές, πολλοί παίκτες ψηλά που δημιουργούν κενό πίσω, όταν χάνεται η μπάλα.

Όμορφο είναι όταν τέτοιες ομάδες κερδίζουν τις διοργανώσεις, γιατί το πετυχαίνουν μέσα από μία απόλυτη ανωτερότητα και κυριαρχία. Δεν είμαι σίγουρος όμως, αν είναι εφικτό για την συγκεκριμένη ομάδα, που πηγαίνει σε αυτά τα παιχνίδια με μία λογική που αφήνει πολλά κενά στην πλάτη της άμυνας και με στόχο να βάλουν περισσότερα από ότι θα φάνε.

Περιμένω η Γερμανία να αξιοποιήσει με τους Ούγγρους το αβαντάζ, πως δίνει και τα τρία παιχνίδια του ομίλου στο Μόναχο και να ανοίξει πολύ πιο εύκολα με το ποδόσφαιρο της την άμυνα τους. Αναμένω επίσης με μεγάλο ενδιαφέρον τα παιχνίδια των Γερμανών στα νοκ άουτ.

Χωρίς προσωπικότητα

Οι Ισπανοί κουράζουν και τους εαυτούς τους με το ποδόσφαιρο που παρουσιάζουν. Πέρα από όλες τις αδυναμίες που έχει το τίκι τάκα, όταν δεν παίζεται από ποδοσφαιριστές που μπορούν να επιβάλουν την ανωτερότητα τους, είναι φανερό πως το ρόστερ στερείται προσωπικότητας.

Θα την βρουν την άκρη με την Σλοβακία, το πιθανότερο είναι να ξεσπάσουν σε αυτό το παιχνίδι, όμως δεν έχουν δυνατότητες για να πάνε μακριά.