Για ένα ημίχρονο η Βιγιαρεάλ σόκαρε τον πλανήτη του ποδόσφαιρου. Στα 15 λεπτά που κρατά το διάλειμμα όσοι παρακολουθούσαν το παιχνίδι αναρωτιόντουσαν αν αυτό που βλέπουν είναι αληθινό και αν μπορεί να συνεχιστεί για ακόμη 45 λεπτά. Αληθινό ήταν, το πέτυχαν οι παίκτες του Έμερι, ήταν αδύνατον όμως να τραβήξει περισσότερο.

Κράτησε την υπόσχεση του

Με βάση όσα περιμέναμε από το συγκεκριμένο παιχνίδι, με τη δεδομένη διαφορά που έχουν οι δύο ομάδες και με την εικόνα του πρώτου αγώνα, το πρώτο 45 λεπτό ήταν ένα σοκ.

Μόλις ολοκληρώθηκε το παιχνίδι στο Άνφιλντ - κόντρα στην εικόνα ενός παιχνιδιού που η Βιγιαρεάλ δεν μπόρεσε να δημιουργήσει ούτε μία απειλητική στιγμή, τελείωσε τον αγώνα με μόλις 0,,05xg και βρέθηκε σε μία αιχμαλωσία - ο Έμερι στήθηκε μπροστά στις κάμερες και γεμάτος θάρρος δήλωσε πως η Λίβερπουλ την επόμενη εβδομάδα θα υποφέρει περισσότερο. Κράτησε την υπόσχεση του. Όντως η καλύτερη ομάδα είναι στον τελικό, όμως πράγματι για ένα ημίχρονο υπέφερε.

Έπρεπε να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο

Η Βιγιαρεάλ είχε να ακολουθήσει ένα διαφορετικό, ένα πιο δύσκολο δρόμο σε σχέση με τους προηγούμενους γύρους. Δεν είχε τη δυνατότητα να υπερασπιστεί αποτέλεσμα, έπρεπε να πάρει την μπάλα και να παίξει για να κερδίσει. Δύσκολο να το πετύχεις όταν ανταγωνίζεσαι ανώτερο αντίπαλο. Το γρήγορο τέρμα του Ντία έδωσε φτερά στους παίκτες του Έμερι, ήταν ένα χτύπημα που άφησε τα σημάδια του στη Λίβερπουλ σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο.

Η Βιγιαρέαλ πήρε την μπάλα, κατάφερε να μένει ψηλά με ασφάλεια, αξιοποίησε το συνολικά προβληματικό πρώτο ημίχρονο της επιθετικής τριάδας Σαλάχ, Μανέ, Ζότα (ο Μανέ ανέβηκε πολύ στην επανάληψη) οδήγησε σε πολλές λανθασμένες πάσες την Λίβερπουλ και κατάφερε να κυριαρχήσει.

Στο πρώτο ημίχρονο η Λίβερπουλ είχε 35% λανθασμένες μεταβιβάσεις

Το πρώτο 45 λεπτό έληξε με τους παίκτες του Κλοπ να πασάρουν μόλις με 65% ευστοχία. Δεν πιστεύω τα τελευταία τρία χρόνια να έχει ξανασυμβεί αυτό σε ημίχρονο της Λίβερπουλ. Τα 15 λεπτά μέχρι να ξεκινήσει η επανάληψη κυλούσαν βασανίστηκα αργά, ήταν τεράστια η ανυπομονησία για το τι θα συμβεί στη συνέχεια. Η απάντηση δόθηκε νωρίς, η Λίβερπουλ βρήκε τον τρόπο να ξυπνήσει, να πάρει την μπάλα και να επαναφέρει την κανονικότητα.

Για μισό παιχνίδι νιώσαμε ότι το θαύμα μπορεί να γίνει πραγματικότητα

Το θαύμα κράτησε για ένα ημίχρονο, όμως έστω και για 45 λεπτά, το ποδόσφαιρο μας έδειξε γιατί είναι ο βασιλιάς τον σπορ. Γιατί έστω και για μισό παιχνίδι σ' έκανε να δεις το θαύμα να μοιάζει ικανό να γίνει πραγματικότητα.

Μια μικρή πόλη 50 χιλιάδων κατοίκων, μία ομάδα που ακόμη δεν έχει κατακτήσει εγχώριο τίτλο, που φέτος βρίσκεται στην 7η θέση του ισπανικού πρωταθλήματος, πλησίασε στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και δημιούργησε αμφιβολίες, σε μία από τις δύο ομάδες που παίζουν το άθλημα στο πιο εξελιγμένο επίπεδο.

Η Βιγιαρεάλ ασφαλώς και αξίζει το χειροκρότημα. Μέσα σε ένα χρόνο έχει καταφέρει απίθανα πράγματα για το μέγεθος της, για τις δυνατότητες της. Κατέκτησε το Europa, έχασε στα πέναλτι τον τελικό του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ, απέκλεισε στα νοκ άουτ του Champions League πρώτα τη Γιουβέντους και μετά την Μπάγερν.

Με τη Λίβερπουλ ήταν αδύνατον να φθάσει μέχρι το τέλος, όμως ο Έμερι τήρησε την υπόσχεση του, έκανε την Λίβερπουλ και τους οπαδούς της να υποφέρουν, έστω και για ένα ημίχρονο.

Οι δύο λόγοι που δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει η Βιγιαρεάλ τη Λίβερπουλ όταν έδωσε μπάλα και μέτρα

Στην επανάληψη, το θηρίο, η μηχανή του Κλοπ ξύπνησε. Λίγο από επιλογή, λίγο από ανάγκη, η εικόνα όσο κυλούσε το παιχνίδι έδειχνε πως ήταν και τα δύο. Η Βιγιαρεάλ στο δεύτερο ημίχρονο έδωσε την μπάλα στην Λίβερπουλ κι έμεινε πιο χαμηλά.

Πήγε δηλαδή στο παιχνίδι, με το οποίο κατάφερε και πήρε τις προκρίσεις με τη Γιουβέντους και με την Μπάγερν. Υπήρξαν δύο μεγάλες διαφορές που έφεραν και μία διαφορετική πραγματικότητα.

• Οι παίκτες του Έμερι είχαν καταναλώσει πολλές δυνάμεις στο πρώτο ημίχρονο και δεν είχαν τον χρόνο σύμμαχο τους.
• Οι παίκτες του Κλοπ δεν τους έκαναν το δώρο που τους έκαναν οι παίκτες του Αλέγκρι και του Νάιγκελσμαν να σηκώνουν συνέχεια την μπάλα.

Το τελευταίο διάστημα βγάζει σε κάθε παιχνίδι διαφορετικούς πρωταγωνιστές

Η Λίβερπουλ δεν είχε σε καλή ημέρα τον Σαλάχ. Όμως, η φετινή ομάδα του Κλόπ έχει ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Έχει ανοίξει ως ομάδα, τόσο στο βάθος που έχει στο ρόστερ όσο και στους πρωταγωνιστές που κρίνουν τα παιχνίδια. της. Την Έβερτον την κέρδισε με γκολ του Ρόμπερτσον και του Οριγκί.

Στο 2-0 του Άνφιλντ με τη Βιγιαρεάλ οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές ήταν ο Τιάγκο Αλκάνταρα με τον Άρνολντ. Από το Νιούκαστλ το περασμένο Σάββατο "δραπέτευσε" με γκολ του Κεϊτά, στο δεύτερο ημίχρονο το παιχνίδι το γυρνά η είσοδος του Ντίας και η απίθανη εμφάνιση του Άρνολντ στο δεύτερο ημίχρονο, που μπήκε μεταμορφωμένος σε σχέση με το πρώτο.

Ο Άρνολντ και η είσοδος του Ντίας όρισαν την εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου

Ο μπακ της Λίβερπουλ ήταν παντού. Όρισε την εικόνα του δεύτερου ημιχρόνου, έφερε το παιχνίδι στα δικά του πόδια και κατάφερνε να φέρνει την μπάλα στο σημείο που πονά περισσότερο η αντίπαλη άμυνα, ανάμεσα στον στόπερ και στον ακραίο μπακ, ανάμεσα στον Εστουπινιάν και στον Τόρες.

Μία τέτοια επιλογή ήταν που έφερε τον Φαμπίνιο σε θέση βολής και έβαλε την Λίβερπουλ σε τροχιά πρόκρισης. Είναι σπάνιο σε ένα παιχνίδι, ο πρώτος παίκτης σε επαφές με την μπάλα, να είναι ο ακραίος μπακ μιας ομάδας. Στο Ελ Μαδριγάλ ο Άρνολντ είχε τις περισσότερες επαφές με διαφορά από τον δεύτερο, μέτρησε 82, τον ακολούθησε ο απέναντι μπακ, ο Ρόμπετσον, με 68.

Από τη στιγμή που ο Φαμπίνιο μείωσε το σκορ, με ευθύνη και του Ρούλι, φάνηκε πως τα πόδια των παικτών του Έμερι δεν άντεχαν άλλο. Δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στον ρυθμό που έβαζαν οι παίκτες της Λίβερπουλ στο παιχνίδι.

Η θυσία του Μορένο

Θέλω να σταθώ στον Ζεράρ Μορένο. Και στους τρεις επαναληπτικούς μπήκε χωρίς να έχει πλήρως αποθεραπευτεί. Έκανε και στις τρεις ρεβάνς αγώνα δρόμου για να προλάβει, έσφιξε τρεις φορές τα δόντια για να παίξει, έκανε τα αδύνατα δυνατά για να βοηθήσει την ομάδα του σε αυτά τα μεγάλα ραντεβού και η συνέχεια αποδείκνυε πως γινόταν εις βάρος της υγείας του, καθώς έμενε ξανά εκτός δράσης.

Άξιζε όμως τον κόπο, έπρεπε αυτός ο μεγάλος παίκτης να είναι παρόν στις μεγάλες βραδιές που έζησε η ομάδα του. Η Βιγιαρεάλ είναι η ομάδα που ομόρφυνε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη το φετινό Champions League.

Συνεχίζει στον δρόμο για να κατακτήσει τα πάντα

Η Λίβερπουλ δεν αρκέστηκε στην πρόκριση, αξιοποίησε την ανωτερότητα της στο δεύτερο ημίχρονο και γύρισε το παιχνίδι. Πέρασε με δύο νίκες και στα τρία από τα τέσσερα ημίχρονα, έκανε φανερό το πόσο καλύτερη ομάδα είναι από τη Βιγιαρεάλ.

Η προσπάθεια για να κατακτήσει και τα τέσσερα τρόπαια συνεχίζεται, μόνο που σε αντίθεση με το πρωτάθλημα της Premier League, στο Champions League μπορούν να ορίσει οι ίδια τη μοίρα της.

Είτε μιλήσει στο δεύτερο ημιτελικό, η ποδοσφαιρική λογική και περάσει η Σίτι είτε μιλήσει η φανέλα η ιστορία και οι προσωπικότητες που θα έχει η Ρεάλ στο γήπεδο και περάσει η ομάδα του Αντσελότι, ο τελικός στο Παρίσι θα είναι σπουδαίος.