Ο Φετφατζίδης και ο... γκαντέμης Σάντος
Ο στόχος επιτεύχθηκε. Η Εθνική μας στα παιχνίδια με Λετονία και Ισραήλ πέτυχε τις δύο νίκες που χρειαζόταν και ξεκαθάρισε την εικόνα στον όμιλο. Μαζί με τους Κροάτες έχουμε εξασφαλίσει τις δύο πρώτες θέσεις και η μάχη γίνεται για την πρώτη θέση.
Παρά τη νίκη μας ο αγώνας με το Ισραήλ ανέδειξε πολλές αδυναμίες της Εθνικής μας. Το κερδίσαμε χάρη στους Φερναντέζ, Χάνσον, Σαλπιγγίδη, Φετφατζίδη.
Ο τεχνικός των Ισραηλινών μάς το έκανε εύκολο με την τακτική του. Η επιλογή του να πρεσάρει ψηλά και με πολλούς ποδοσφαιριστές έδωσε ένα ξεκάθαρα εύκολο τρόπο στους διεθνείς μας να επιτεθούν. Το παιχνίδι το διάβασε σωστά και ο Σάντος και μετά το πρώτο 15λεπτο, που δεν μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε τη μπάλα, παίξαμε το χαρτί του Σαλπιγγίδη.
Τα στόπερ των Ισραηλινών ήταν αργά και η τακτική του Φερναντέζ τους άφηνε εκτεθειμένους. Οι υπόλοιποι παίκτες του Ισραήλ πίεζαν ψηλά με αποτέλεσμα αυτοί να αναγκάζονται να ανεβαίνουν πολύ πιο πάνω από τα όρια της περιοχής. Έτσι οποιαδήποτε κάθετη πάσα από τους Καφέ, Κατσουράνη έκανε τον Σαλπιγγίδη επικίνδυνο.
Η Εθνική δηλαδή, αν και έπαιζε στην έδρα της, μπορούσε να δημιουργεί εύκολα κινδύνους χωρίς να έχει πολλά πλάνα ανάπτυξης. Κερδίσαμε επιτιθέμενοι μόνο κάθετα λες και ήταν εκτός έδρας αγώνας. Ο Σαλπιγγίδης βρέθηκε σε καλή μέρα και έκρινε το παιχνίδι. Τις ευνοϊκές συνθήκες του παιχνιδιού εκμεταλλεύτηκε και ο Φετφατζίδης.
Ο μικρός είχε τους χώρους που χρειαζόταν για να βγάλει τα χαρίσματά του. Έδειξε πως ο χρόνος αποτελεί τον μεγάλο σύμμαχό του, καθώς η βελτίωσή του είναι ραγδαία. Είναι φανερό πάντως πως λειτουργεί καλύτερα και είναι πιο ουσιαστικός όταν αγωνίζεται λίγο πίσω από τους στράικερ, όπως στην πάσα που έβγαλε στον Βύντρα. Καθώς το προσόν του είναι το πρώτο πέταγμα και η πρώτη καλή ντρίπλα και η κοφτή κοντινή πάσα.
Το παιδί μπήκε σε ένα παιχνίδι που ήταν κομμένο και ραμμένο για να αναδείξει τα προσόντα του. Κατάφερε να αξιοποιήσει την ευκαιρία που του δόθηκε και μαζί με τον Σαλπιγγίδη ανέδειξαν τη λάθος τακτική του Φερνάντεζ οδηγώντας την Εθνική μας σε μια πολύτιμη νίκη.
Είναι φανερό πάντως πως το πρόβλημα στο κέντρο είναι τεράστιο. Οι Καφές, Κατσουράνης βρήκαν ρόλο επειδή μπορούσαν με μια κάθετη πάσα να βγάλουν φάσεις. Πέρα από αυτό δεν ήταν ικανοί για τίποτα άλλο. Κανείς εκ των δύο δεν μπορεί να κυνηγήσει στο χώρο τρέξιμο με τη μπάλα αντίπαλο, έτσι οι ακραίοι μπακ έμειναν χωρίς βοήθεια στο μαρκάρισμα και ήταν εκτεθειμένοι συνεχώς σε φάσεις ένας με έναν.
Χωρίς να έχει κάποια ευθύνη ο Σάντος, η Εθνική δέχεται πλέον εύκολα φάσεις και δεν έχει τη σκληράδα που είχαμε συνηθίσει. Και αυτό είναι δεδομένο πως κάποια στιγμή θα κοστίσει, καθώς μειώνει την ανταγωνιστικότητα της Εθνικής. Ο Πορτογάλος ένα αχρείαστο λάθος έκανε και το πλήρωσε γιατί είναι και ψιλογκαντέμης.
Ο Τζαβέλας στα παιχνίδια με τους Λετονούς και τους Κροάτες δεν εντυπωσίασε, έδειξε όμως πως είναι μια αξιοπρεπής λύση και λειτούργησε καλά όταν χρειάστηκε να γίνει τρίτος στόπερ. Η επιλογή του Σάντος να τον αντικαταστήσει με τον Σπυρόπουλο ήταν αδικαιολόγητη. Όχι επειδή ο Τζαβέλας δίνει σιγουριά στη θέση αλλά γιατί σε αυτόν μπορούμε να επενδύσουμε, ενώ το ταβάνι του Σπυρόπουλου πλέον έχει φανεί.
Ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια έχει μείνει στάσιμος. Επιθετικά δεν αξιοποιεί την ταχύτητά του, δεν έχει δουλέψει καθόλου τη σέντρα του και στην άμυνα τρώει εύκολα την ντρίπλα και εκθέτει την ομάδα του όταν πρέπει να κάνει τον τρίτο στόπερ. Ο Τζαβέλας την Παρασκευή στο ατομικό λάθος του Αβραάμ λειτούργησε άψογα και μπήκε στη φάση με αποφασιστικότητα και δύναμη, ενώ ο Σπυρόπουλος στη δικιά του στιγμή που έπρεπε να βοηθήσει σαν τρίτος στόπερ ενήργησε νωχελικά και λανθασμένα.