Xαίρετε κύριοι

Το Μουντιάλ της Ν. Αφρικής τελείωσε όπως ακριβώς έπρεπε. Νικήτρια αναδείχθηκε η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης με ήρωα τον πιο χρήσιμο ποδοσφαιριστή στον κόσμο. Ο Ινιέστα είναι φαινόμενο και απαραίτητος για κάθε προπονητή ,γιατί κάνει τα πάντα.

Βλέποντάς τον στο γήπεδο δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν είναι αμυντικός χαφ, επιτελικός μέσος, εξτρέμ ή οργανωτής.

Δεν γίνεται όχι γιατί δεν έχει θέση αλλά πολύ απλά γιατί κάνει τα πάντα. Ουσιαστικά έχοντας τον Ινιέστα στη σύνθεσή σου παίζεις με αριθμητικό πλεονέκτημα, γιατί έχεις έναν ποδοσφαιριστή που βρίσκεται όπου είναι η μπάλα.

Όταν την κερδίζει δεν λειτουργεί σαν κλασικός αμυντικός μέσος αλλά εκνευριστικά ξεκούραστος μεταλλάσσετε σε έναν ποιοτικό προικισμένο τεχνικά ποδοσφαιριστή. Η Ισπανία είναι δεδομένο πως στο Μουντιάλ ακολούθησε το ποδόσφαιρο της Μπαρτσελόνα.

Κατέκτησε όμως το τρόπαιο επειδή είχε την τύχη να είναι υγιής ο Ινιέστα, ενώ ο Γκουαρντιόλα έχασε το Champions League γιατί ο πιο σημαντικός του παίκτης, αυτός που κάνει την τέλεια ομάδα ανίκητη, ήταν τραυματίας στα παιχνίδια με την Ίντερ.

Οι Ολλανδοί πρέπει να γυρίσουν περήφανοι στην πατρίδα τους. Έδειξαν πως και μάγκες είναι και πίστη είχαν και ευφυΐα. Έκαναν ότι πέρναγε από τα χέρια τους για να κλέψουν το τρόπαιο αλλά δεν τα κατάφεραν.

Η μεγαλύτερη νίκη του Φαν Μάρβαϊκ ήταν που κατάφερε να κάνει τους Ολλανδούς να έχουν όπλο τους το ξύλο. Θα ακουγόταν αστείο πριν το Μουντιάλ αλλά οι οράνιε έδειραν για να κερδίσουν. Στο πρώτο δεκάλεπτο οι Ισπανοί μπήκαν φουριόζοι.

Το ξύλο βγήκε από το…Αμστερνταμ

Οι Ολλανδοί όμως είχαν την ευφυΐα να εκμεταλλευτούν την απόφαση του Γουέμπ να μην κρίνει αυτός τον τελικό. Έριξαν λοιπόν απίστευτο ξύλο, έπαιξαν πολύ βρώμικα για να κόψουν το ρυθμό των Ισπανών. Είναι δεδομένο πως αν δεν ήταν τελικός Μουντιάλ, οι Ολλανδοί δεν θα έβγαζαν το ημίχρονο με έντεκα παίκτες.

Από τη στιγμή όμως που ο Γουέμπ δεν ήθελε να αφήσει καμία ομάδα με παίκτη λιγότερο σε αυτό το ιστορικό παιχνίδι, οι Ολλανδοί κατάφεραν με τις κλωτσιές τους να αλλάξουν το παιχνίδι. Η φόρα των παικτών του Ντελ Μπόσκε κόπηκε και οι Ολλανδοί πήγαν το παιχνίδι στα μέτρα τους.

Ο Φαν Μάρβαϊκ είχε διαβάσει τέλεια το παιχνίδι και θα το είχε πάρει 100% με την τακτική του εάν ο Ρόμπεν έβαζε ένα από τα δύο τετ α τετ. Τα δύο τετ α τετ που βγήκε ο Ρόμπεν ήταν αποτέλεσμα της εντολής που έδωσε ο προπονητής να αγωνιστεί ο Ρόμπεν στην κορυφή λίγο πιο ψηλά από τον Σνάιντερ.

Με αυτόν τον τρόπο εκτός από τις δύο φάσεις του Ρόμπεν κατάφερε για πολύ ώρα να αποδιοργανώσει την ανάπτυξη των Ισπανών καθώς η μπάλα δεν έφευγε εύκολα από τους Πικέ, Πουγιόλ, Αλόνσο, Μπούσκετς. Οι Ισπανοί όμως είχαν σύμμαχό τους το χρόνο.

Η φυσιολογική κατάληξη

Παρά την …ελαστικότητς του Γουέμπ, από κάποια στιγμή και μετά ήταν φυσικό οι οράνιε να γεμίσουν με κάρτες και να μην μπορούν να δείρουν όσο θα ήθελαν. Παράλληλα μίλησαν και οι πάγκοι. Ο Ντελ Μπόσκε είχε τη δυνατότητα να δώσει ώθηση στην ομάδα του βάζοντας τους Νάβας, Φάμπρεγας ενώ οι αλλαγές του Φαν Μάρβαϊκ ήταν περίπου αναγκαστικές.

Αν και η έξοδος του Κάιτ αποδείχθηκε λάθος καθώς ο Ελία ούτε τον Φαν Μπρόκχορστ ντούμπλαρε στο μαρκάρισμα του Νάβας ούτε επιθετικές λύσεις έδωσε. Πιθανότατα να έπρεπε ο Φαν Μάρβαϊκ να είχε ένα πλάνο χωρίς τον Φαν Πέρσι που σε όλο το τουρνουά δεν του έδωσε απολύτως τίποτα. Από τη στιγμή άλλωστε που τον είχε στα πλάγια να μαρκάρει δεξιά, ήταν εύκολο να δοκιμάσει για τα 20 λεπτά στην παράταση τον Αφελάι ώστε να βάλει κάποιο επιπλέον πρόβλημα στους Ισπανούς.

Από τη στιγμή που στα δύο τετ α τετ του Ρόμπεν οι Ολλανδοί δεν προηγήθηκαν το παιχνίδι πήγαινε μαθηματικά εκεί που το ήθελε ο Ντελ Μπόσκε.

Ήταν και δεδομένο πως κάποιος παίκτης των Ολλανδών θα πάρει τη δεύτερη κίτρινη και αυτό που έμενε ήταν να βρεθεί ένας Ισπανός να τελειώσει όπως πρέπει μια φάση. Ο Ινιέστα λοιπόν που σε όλο το Μουντιάλ έκανε τα πάντα εκτός από το να σουτάρει, βρέθηκε μόνο του και σκότωσε τον Στεκελεμπουργκ γράφοντας την ιστορία όπως ακριβώς έπρεπε να γραφτεί.