Ο Μπόλονι αποτελεί τελευταία ευκαιρία για όλους

Το παιχνίδι στην Κρήτη, όπου ο Παναθηναϊκός αναδείχθηκε ισόπαλος 2-2 με τον ΟΦΗ, θα προσφέρει μία σημαντική βοήθεια στον Λάζλο Μπόλονι. Φάνηκε πως υπάρχει μία πρώτη ύλη, με αδυναμίες αλλά που δεν είναι για πέταμα.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜIΕΣ

Ο Συλαϊδόπουλος αποφάσισε να χρησιμοποίηση μία ομάδα, που είχε ως βάση τον Παναθηναϊκό του Δώνη, με τέσσερα παιδιά στη βασική ενδεκάδα από τις ακαδημίες και άλλα δύο να έρχονται από τον πάγκο. Συνολικά αγωνίστηκαν έξι παιδιά, που προέρχονται από την ακαδημία του συλλόγου και 11 Έλληνες ποδοσφαιριστές.

Παρουσιάστηκαν στο γήπεδο θέματα που έχουν να κάνουν με την ψυχοσύνθεση της ομάδας και ατομικά των ποδοσφαιριστών, τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες που δημιουργεί η ταυτόχρονη παρουσία των Μακέντα - Καρλίτος, η έλλειψη σκληράδας και ενέργειας στον άξονα αλλά και πως από την εποχή Δώνη, για τα ελληνικά δεδομένα, έχει δημιουργηθεί ένα σύνολο με τη νοοτροπία να παίξει ποδόσφαιρο.

Ασφαλώς και η εικόνα της ομάδας ήταν βελτιωμένη σε σχέση με ότι είχαμε δει στα τρία παιχνίδια του Πογιάτος. Από θέματα που έχουν να κάνουν με την αστάθεια στον χαρακτήρα που έχει η ομάδα, λόγω των πολλών ευκαιριών που χάθηκε και την αδυναμία να αμυνθεί με ασφάλεια και να απορροφήσει το παιχνίδι του ΟΦΗ, όταν έπαιζε σε χαμηλά μέτρα κινδύνεψε να χάσει από έναν αντίπαλο, που συνολικά ήταν κατώτερος και παρουσίασε μεγαλύτερες αδυναμίες.

Ο ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΝΤΑ

Είναι περίεργο να βλέπεις τον Παναθηναϊκό να πανηγυρίζει με αυτόν τον τρόπο γκολ ισοφάρισης απέναντι στον ΟΦΗ, όμως η αλήθεια είναι πως και οι εποχές έχουν αλλάξει και η ομάδα είχε τεράστια ψυχολογική πίεση και θα ήταν αμαρτία να χαθεί κι αυτό το παιχνίδι. Καταλαβαίνω πως στον παλιό φίλο του Παναθηναϊκού φαίνεται άσχημο, όμως ο Μακέντα δεν ήρθε επί Σαραβάκου, Ζάετς και δεν έχει ζήσει εκείνες τις εποχές.

Η ομάδα ήταν πιεσμένη, είχε κάνει το καλύτερο της φετινό παιχνίδι και κινδύνευε να χάσει ένα παιχνίδι, που είχε δημιουργήσει τις ευκαιρίες για να το κερδίσει. Ο ίδιος ένιωθε και σε έναν βαθμό υπεύθυνος που πήρε την ευθύνη για την εκτέλεση του πέναλτι και το έχασε. Η αλήθεια είναι πως ειδικά για αυτόν τον Παναθηναϊκό, είναι σημαντικό, που έστω πήρε στην τελευταία φάση του αγώνα, τον βαθμό. Απόλυτα ανθρώπινος λοιπόν ο υπερβολικός πανηγυρισμός.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΚΑΙ ΣΠΑΤΑΛΗΣΕ ΚΑΘΑΡΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Ένα σημαντικό μέρος των φίλων της ομάδας έβριζε τους παίκτες στα social media, μετά από λάθη και χαμένες ευκαιρίες, η αλήθεια όμως είναι πως σε αυτό το παιχνίδι, κανένας δεν μπορεί να τους κατηγορήσει πως δεν προσπάθησαν και πως δεν παρουσίασαν ένα σύνολο που είχε δημιουργία.

Δημιουργήθηκαν και σπαταλήθηκαν σημαντικές ευκαιρίες. Εκτός από το χαμένο πέναλτι στο 3ο , στο 47ο και στο 65ο λεπτό ο Χατζηγιοβάννης νικήθηκε από τον Βάτερμαν, στο 23ο ο Σάντσες πέρασε σέντρα μισό γκολ στον Καρλίτος που νικήθηκε ξανά από τον Βάτερμαν, στο 67 ο λεπτό μετά από κλέψιμο του Σερπέζη, ο Μακέντα είχε πολλές επιλογές και αποφάσισε να εκτελέσει μόνος του άουτ.

Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, υπήρχε μία διάθεση για εκδίκηση από τους παίκτες του Παναθηναϊκού, που χάλασε πολλές προοπτικές, για να δημιουργηθούν καθαρές ευκαιρίες. Για να τα λέμε όλα, ο ΟΦΗ από μόνος του βοηθά στο να είσαι δημιουργικός απέναντι του. Ακολουθεί ένα μοντέλο παιχνιδιού, που σε πολλές στιγμές τον προδίδει μέσα στα παιχνίδια, αλλά είναι ένας τρόπος, που σε βάθος χρόνου θα φέρει οφέλη και σε κάθε περίπτωση, τα παιχνίδια του, είναι ευχάριστα για τον κόσμο που τα παρακολουθεί. Άλλωστε μέσα από αυτήν την διαδικασία, κατάφερε πέρυσι να επιστρέψει στην Ευρώπη.

Δεν κατακρίνω, λοιπόν, τη λογική του Σίμου, όμως είναι πραγματικότητα, πως η προσπάθεια που γίνεται για χτίσιμο παιχνιδιού από χαμηλά, βοηθά τον αντίπαλο όταν πιέζει, να κερδίζει μπάλες σε χώρους που γίνεται επικίνδυνος, επίσης όταν βγαίνει στην επίθεση, πίσω είναι ευάλωτος. Στο δεύτερο ημίχρονο, υπήρχαν πολλοί κενοί χώροι, που οι παίκτες του Παναθηναϊκού και την διάθεση είχαν και την δυνατότητα, να τους εκμεταλλευτούν, θα μπορούσε να πάει σε ακόμα περισσότερες καθαρές ευκαιρίες και να αξιοποιήσει την επιθετική και απλωμένη ενδεκάδα που είχε στο γήπεδο, αν δεν υπήρχε στο μυαλό του Μακέντα και κυρίως του Χατζηγιοβάννη, πως πρέπει να πάρουν το αίμα τους πίσω, από τις ευκαιρίες που έχουν χάσει.

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ

Ο Παναθηναϊκός εξαρχής έπρεπε να καταφέρει να διαχειριστεί το αριθμητικό μειονέκτημα που είχε στον άξονα του ο αντίπαλος και να μπορέσει να διαχειριστεί ένα παιχνίδι με δίδυμο στο κέντρο τους Αλεξανδρόπουλο, Κουρμπέλη, απέναντι στο καθαρό 4-3-3 του ΟΦΗ. Ήταν δεδομένο εξαρχής, πως θα αναγκαστεί, να πάει σε μεγάλες μεταβιβάσεις, όπως πηγαίνουν και οι περισσότερες ομάδες που παίζουν με δύο επιθετικού, θα παρακάμψει το κέντρο του στην ανάπτυξη και θα χρειαστεί συμμετοχή, από τους ακραίους ποδοσφαιριστές. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις ο αντίπαλος θα εκμεταλλευτεί όπως και έκανε ο ΟΦΗ τον παραπάνω παίκτη στον άξονα για να σου μπλοκάρει τον χαφ που περιμένει να υποδεχτεί την μπάλα με πλάτη και αν επιμένεις, θα του χαρίσεις δώρα, σε χώρους που θα πληρώσεις.

ΑΔΥΝΑΜΟ ΔΙΔΥΜΟ ΑΞΟΝΑ ΓΙΑ 4-4-2

Είναι ένα θέμα που είμαι περίεργος να δω πως θα το διαχειριστεί ένας κανονικός προπονητής όπως ο Μπόλονι. Ασφαλώς και είναι δεδομένο πως αν πάρεις την απόφαση να παίξεις με δύο επιθετικούς, ο μόνος τρόπος για να το κάνεις, είναι μέσα από αυτή τη λογική, το πρόβλημα όμως είναι πως στο ανασταλτικό κομμάτι, δεν υπάρχει το δίδυμο χαφ, που να μπορεί να κρατήσει την συνολική ισορροπία μίας ομάδας. Πιθανότατα ο έμπειρος Μαουρίσιο, να μπορεί να δώσει κάποια στοιχεία που δεν υπάρχουν στα νέα παιδιά Αλεξανδρόπουλο, Σερπέζη που έχουν ταλέντο, αλλά μέσα σε αυτήν την λογική, η ομάδα μοιάζει σαν να τους βγάζει στο πέλαγος.

Είναι ξεκάθαρο πως από το ρόστερ μοιάζει σαν να έχουν ξεχάσει να αγοράσουν έναν ποδοσφαιριστή που θα προσφέρει ένταση και τρεξίματα, στον χώρο του κέντρου. Για παράδειγμα, βλέπαμε τους Μακέντα, Καρλίτος, να πρεσάρουν ψηλά, αλλά να μην υπάρχει η βοήθεια από τρίτο ποδοσφαιριστή, από τον άξονα για να κερδίσει την μπάλα και να βγει επίθεση, δεν είναι τυχαίο πως μπάλα μέσα από αυτόν τον τρόπο κερδήθηκε από τον Σερπέζη, μόλις μπήκε στο γήπεδο και ήταν φρέσκος και δημιουργήθηκε η ευκαιρία στο 67ο λεπτό, που σπατάλησε ο Μακέντα. . Πέρα από την πίεση όμως η ομάδα, συνολικά δεν μπορούσε να διαχειριστεί την πίεση του αντιπάλου, τις στιγμές που έπρεπε να αμυνθεί.

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΧΑΤΖΗΓΙΟΒΑΝΝΗ

Την ώρα του παιχνιδιού γινόταν χαμός στα social με τον Χατζηγιοβάννη. Η αλήθεια είναι πως αν ο Παναθηναϊκός έχανε το παιχνίδι θα ήταν μοιραίος. Από δικό του λάθος, ήρθε το πρώτο τέρμα του ΟΦΗ, έχασε και τρεις ευκαιρίες, με τις δύο στο δεύτερο ημίχρονο να μην χάνονται. Ξεκάθαρα το παιδί έχει θέμα αυτοσυγκέντρωσης, διαχείρισης συναισθημάτων και χαρακτηρίζεται από μία υπερβολή.

Μοιάζει σαν την ώρα που έχει την μπάλα στα πόδια, να είναι πλημμυρισμένος από σκέψεις, φαντασιώσεις και συναισθήματα που δεν ξέρει πώς να τα διαχειριστεί και τον οδηγεί στο να κάνει συνήθως το κάτι παραπάνω, από αυτό που χρειάζεται. Κάτι παραπάνω που χαλάει τα πάντα.

Υπερβολή που σε πολλές περιπτώσεις κοστίζει καθαρές ευκαιρίες στην ομάδα, του στερεί γκολ αλλά και φέρνουν λάθη σε χώρους που δημιουργούν επικίνδυνες καταστάσεις στην ομάδα.

Ο ΠΙΟ ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ

Είναι, όμως, πραγματικότητα πως είναι ο πιο απειλητικός παίκτης για την αντίπαλη άμυνα. Δικαιολογημένα ο κόσμος τον βρίζει για τις χαμένες ευκαιρίες, όμως ήταν εκεί, ήταν συνέχεια παρών μέσα στο παιχνίδι και πρόβλημα για την αντίπαλη άμυνα. Χώθηκε στην αντίπαλη άμυνα πολλές φορές, δημιούργησε καταστάσεις, ήταν πιο πολύ μέσα στο παιχνίδι από τον καθένα.

Ασφαλώς και έχει μία ενέργεια και μία ικανότητα τόσο στο να κινείται χωρίς μπάλα διαγώνια στην περιοχή, όσο και στο ένας με ένας, που δεν την εκμεταλλεύεται στον βαθμό που πρέπει. Και πιστεύω πως η παρουσία του Μπόλονι, για αυτό το παιδί φαντάζει ως η τελευταία του ευκαιρία. Δεν ξέρω τι πιστεύει το παιδί για την εξέλιξη του, όμως για να κάνεις καριέρα σαν εξτρέμ, πρέπει να είσαι αποτελεσματικός. Κάποιος θα πρέπει να τον κάνει να αντιληφθεί πως αυτή η υπερβολή που τον διακρίνει, δεν τον βοηθάει.

ΚΑΡΙΕΡΑ ΜΟΝΟ ΣΑΝ ΕΠΙΤΕΛΙΚΟΣ ΧΑΦ

Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τα υπόλοιπα νέα παιδιά. Δεν είναι για πέταμα, για όλους όμως είναι ξεκάθαρο πως κάτι λείπει, πως χρειάζονται σοβαρή βελτίωση για να μπορέσουν και οι ίδιοι να κάνουν καριέρα, αλλά και να βοηθήσουν τον Παναθηναϊκό. Ο Μπουζούκης έκανε πολύ κακό πρώτο ημίχρονο στα αριστερά. Είναι ξεκάθαρο, πως δεν τον βοηθάνε τα προσόντα του, να πάρει πλευρά στο καλό του πόδι και να ανοίξει το παιχνίδι της ομάδας του. Στα άκρα τον κλείνουν εύκολα.

Στο δεύτερο μπήκε πιο μέσα και υπήρξαν στιγμές, που έδειξε το πλεονέκτημα που έχει στην μεταβίβαση του. Φαίνεται πως καριέρα, μπορεί να κάνει στην μοναδική θέση που δεν τον βάζουν σχεδόν ποτέ, δηλαδή σε αυτήν του επιτελικού χαφ. Φέτος μπορεί και να είναι η ευκαιρία του, από την στιγμή που επιτελικός χαφ, δεν αγοράστηκε, η για την ακρίβεια από την στιγμή που ο Βιγιαφάνιες δεν είναι καλά. Ασφαλώς και σε αυτόν τον χώρο, δεν κάνεις καριέρα επιβιώνοντας, για να παίξεις δεκάρι πρέπει να μπορείς να κάνεις την διαφορά Αρχικά πάντως ο Μπουζούκης χρειάζεται σημαντική βελτίωση στο κράτημα μπάλας και στα τρεξίματα του.

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ

Οι Αλεξανδρόπουλος, Σερπέζης τώρα μπαίνουν στα βαθιά και σε μία ομάδα που δεν τους βοηθάει. Είναι φανερό πως τα παιδιά έχουν ποιότητα, αλλά πρέπει να μάθουν να παίζουν σε πολύ πιο υψηλές εντάσεις.

Ο Εμμανουηλίδης που μπήκε ωςαλλαγή, τώρα που μεγαλώνει καταλαβαίνει πως είναι δύσκολη η ζωή για τους επιθετικούς που δεν έχουν όγκο, όταν φεύγουν από τις ακαδημίες. Για να κάνει καριέρα θα χρειαστεί προπονητή να τον πιστέψει και τον χρησιμοποιήσει έξυπνα και ο ίδιος, να δουλέψει με την μπάλα, για να γίνει δημιουργικός καθώς, χώρος για αυτόν πιο εύκολα είναι να βρεθεί στα άκρα της επίθεσης. Μπάλα για να κάνει καριέρα ως εξτρέμ αυτήν την στιγμή δεν ξέρει, όμως έχει ένα πλεονέκτημα, που ένας σοβαρός προπονητής, δεν το πετάει. Βλέπει δίχτυα, έχει το γκολ.

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΡΟΣΤΕΡ

Είναι ξεκάθαρο πως υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός νέων παικτών, που θα πρέπει να ξεκαθαρίσει. Ο Μπόλονι είναι ο κατάλληλος προπονητής, αρχικά για να βοηθήσει τα παιδιά να βελτιωθούν αλλά και το σύλλογο για να κάνει ένα καλό ξεκαθάρισμα. Δηλαδή να δουν στον Παναθηναϊκό ποιοι είναι σε θέση, να βοηθήσουν άμεσα την ομάδα, ποιοι χρειάζεται να περιμένουν, να πάνε πιθανότατα αρχικά κάπου αλλού και ποιοι δεν κάνουν καθόλου για τον Παναθηναϊκό. Από εκεί και πέρα, είναι δεδομένο πως στην άμυνα η τριάδα Σένκεφελντ, Βέλεθ, Πούγγουρας είναι μία χαρά για τα ελληνικά δεδομένα. Στον άξονα η παρουσία του Μαουρίσιο θα βοηθήσει σημαντικά τον Κουρμπέλη και όλη την ομάδα.

Ο Καρλίτος είναι σπουδαία προσθήκη και όταν θα βελτιωθεί ως σύνολο ο Παναθηναϊκός, θα μπορέσει να κάνει διαφορά και υπάρχουν ποδοσφαιριστές που στην πορεία θα αποδειχτούν πως δεν είναι τόσο κακοί, όσο πιστεύει ο κόσμος. Ασφαλώς και το ρόστερ έχει αδυναμίες, αλλά το μεγάλο έγκλημα έγινε το καλοκαίρι.

Όταν σε ένα ρόστερ με νεανικό ελληνικό κορμό και με πολλές μεταγραφές ξένων ποδοσφαιριστών, ξεκίνησε τη χρονιά χωρίς προπονητή. Η σωστή καθοδήγηση θα φέρει άμεσα βελτίωση. Για μένα είναι ξεκάθαρο πως το ρόστερ για να φεύγει με διπλά ο Παναθηναϊκός από την Τρίπολη, την Λάρισα και από τον φετινό ΟΦΗ υπάρχει. Οι αδυναμίες και τα ελαττώματα είναι για να φανούν και να κοστίσουν σε πιο υψηλό επίπεδο, με αυτές τις ομάδες, με μία σωστή διαχείριση, τα πλεονεκτήματα, φθάνουν για να φέρουν καλά αποτελέσματα και εμφανίσεις.

Πέρα από τους ποδοσφαιριστές, μεγάλη ανάγκη να πιάσει ο Μπόλονι, έχει και ο Γιάννης Αλαφούζος, έχω την αίσθηση πως και για αυτόν, είναι μία τελευταία ευκαιρία να γυρίσει την κατάσταση. Δεν τον παίρνει να χάσει και αυτό το στοίχημα.