Από χθες έγινε γνωστό πως ο Πιέρ Ντρεοσί βρίσκεται στην Αθήνα και είναι σε προχωρημένες συζητήσεις με τον Παναθηναϊκό. Το πιθανότερο είναι ο σύλλογος να βρήκε τον νέο τεχνικό διευθυντή, το σημαντικό όμως είναι να βρει και τις σταθερές του. Πραγματικά γίνονται περίεργα πράγματα στην ομάδα.

ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ

Ο κοντινός πυρήνας που ασχολείται με τον Παναθηναϊκό έχει χάσει κάπου τον έλεγχο. Όλα τα θέματα μεγιστοποιούνται σε έναν απίστευτο βαθμό και στο τέλος η συζήτηση οδηγεί στην καταστροφή. Κάπου είναι λογικό, καθώς ο σύλλογος εδώ και αρκετά χρόνια απέχει από το πραγματικό του επίπεδο, όμως έχει ξεπεραστεί το μέτρο.

Ένα λανθασμένο αρχικό σχέδιο του προπονητή φθάνει για να τον κρίνουν οπαδοί και δημοσιογράφοι οριστικά ως ακατάλληλο για τον σύλλογο. Μπορεί να αποδειχτεί πως είναι, όμως αυτή την φορά δεν έχουμε να κάνουμε με έναν μαθητευόμενο μάγο αλλά με έναν έμπειρο προπονητή που έχει πίσω του καριέρα 21 χρόνια και που δεν του δόθηκε η πιο εύκολη δουλειά στον κόσμο.

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΕ ΕΝΑ ΠΛΑΝΟ

Αν κάτι χρειάζεται ο Παναθηναϊκός είναι πίστη και επιμονή σε ένα πλάνο. Να εφαρμόσει επιτέλους κάτι συγκεκριμένο και να το στηρίξει συνολικά όλος ο οργανισμός. Να το στηρίξει και να μην μπορεί να επηρεαστεί το πλάνο από το αν ο προπονητής έκανε λάθος σε ένα παιχνίδι ή αν δύο παίκτες αντέδρασαν έντονα προς το πρόσωπο του ή έχουν παράπονα.

Είναι εύλογο και πραγματικότητα πως το μεγαλύτερο ποσοστό των ποδοσφαιριστών ενδιαφέρονται περισσότερο για τη δική τους καριέρα παρά για την πορεία του συλλόγου που εργάζονται και οι κρίσεις και οι αντιδράσεις έχουν ιδιοτέλεια. Ο βαθμός που πρέπει να επηρεάζεται ο σύλλογος από τέτοια γεγονότα πρέπει να φθάνει μέχρι και το πώς θα διαχειριστούν την κατάσταση με τον συγκεκριμένο αθλητή. Αν θα υπάρξει δηλαδή τιμωρία και ποια θα είναι αυτή. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για τα αποδυτήρια μίας ομάδας απ' το να νιώθουν οι ποδοσφαιριστές της πως μπορούν αν αντιδράσουν να κάνουν άνω-κάτω τον σύλλογο.

Το έγραψα όταν προσελήφθη ο Λάζλο Μπόλονι. Εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα είναι πολύ σημαντικό να βγει η συγκεκριμένη επιλογή και για να γίνει αυτό θα πρέπει να στηριχτεί. Η επιλογή Πιερ Ντρεοσί είναι προς αυτήν την κατεύθυνση αλλά ασφαλώς με όσα έχουμε δει τα τελευταία χρόνια ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρός.

ΤΟ ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ ΔΙΑΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ

Άλλωστε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα βλέπουμε το ένα μοντέλο να διαδέχεται το άλλον. Από το τριετές πλάνο του 2018 που θα είχε έντονο το ελληνικό στοιχείο την ανάδειξη παιδιών από την ακαδημία και το οικονομικό μάζεμα του συλλόγου, που ανέλαβε ο Νίκος Νταμπίζας, πήγαμε στο Ισπανικό μοντέλο με τον Τσάβι Ρόκα. Και τα δύο πλάνα διακόπηκαν πρόωρα.

Προσέξτε δεν κρίνω το αν έπρεπε η όχι να διακοπούν οι συγκεκριμένες συνεργασίες. Για να είμαστε ειλικρινείς τα πράγματα στην ομάδα δεν έχουν πάει καλύτερα από την στιγμή που έφυγε ο Νίκος Νταμπίζας και ο Γιώργος Δώνης όμως το περίεργο για τον σύλλογο είναι με την αποχώρηση κάποιων ανθρώπων αλλάζει εντελώς το πλάνο.

Το πρόβλημα είναι πως ο σύλλογος δεν έχει ένα συγκεκριμένο οργανόγραμμα που να μπορεί να γίνεται μία αντικατάσταση ενός σημαντικού στελέχους και να μην επηρεάζεται η λειτουργία όλης της ομάδας. Έδωσαν τα κλειδιά στον Ρόκα ο Ισπανός βρήκε ένα μοντέλο με παιδιά από την ακαδημία που γρήγορα αποδείχτηκε πως δεν πίστευε και πολύ. Δεν υπήρξε καμία συνέχεια στο πλάνο έφερε τον δικό του προπονητή και μάλιστα έναν εντελώς άπειρο για να μπορεί να έχει ο ίδιος το απόλυτο κουμάντο και γέμισε το ρόστερ με δικές του επιλογές από Ισπανόφωνους παίκτες.

Απέτυχε παταγωδώς και με την αποχώρηση του εγκαταλείφθηκε το πλάνο. Αποδεικνύοντας το εξής: πως ένας τόσο μεγάλος σύλλογος όπως ο Παναθηναϊκός δούλευε ένα πρότζεκτ που ήταν μόνο στο μυαλό ενός ανθρώπου. Έφυγε ο Νταμπίζας που έδινε την μάχη του για να συμμαζέψει τα οικονομικά του συλλόγου άλλαξε η πολιτική αλλά και το πλάνο.

Έφυγε ο Νταμπίζας και ξαφνικά βρέθηκαν λεφτά για τον Ρόκα που είχε την δυνατότητα να ακολουθήσει ένα διαφορετικό μοντέλο. Είχε την ελευθερία μέχρι και να φέρει προπονητή που δεν έχει δουλέψει ποτέ σε πρώτη ομάδα. Μόλις όμως ο Πογιάτος τα έκανε σαλάτα έφυγαν πακέτο μαζί με το ποδοσφαιρικό τους σχέδιο. Αμέσως μετά την απόλυση του Ρόκα η ομάδα πήρε μία διαφορετική πορεία καθώς την ανέλαβε ένας προπονητής με τελείως διαφορετικό background.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ

Με την επιλογή Ντρεοσί είναι ξεκάθαρο πως ο Γιάννης Αλαφούζος έχει σκοπό να στηρίξει την επιλογή του Λάζλο Μπόλονι. Δεν μπορεί όμως να είναι μόνο αυτό το ζητούμενο σε έναν σύλλογο όπως ο Παναθηναϊκός. Πείτε πως ο Λάζλο Μπόλονι συνεχίζει να μην βάζει τον Βιγιαφάνες, να χρησιμοποιεί το δίδυμο στην επίθεση που δεν μπορεί να δώσει ο ένας μία πάσα στον άλλον, να σκοτώνεται στα αποδυτήρια με τους παίκτες του και το πράγμα να μην λειτουργεί.

Τι θα γίνει σε αυτήν την περίπτωση; Με βάση όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα το πιθανότερο είναι να σκεφτεί ο Γιάννης Αλαφούζος το εξής. Έχω δοκιμάσει Ιταλό προπονητή, έχω φέρει πρώην ποδοσφαιριστές του συλλόγου για προπονητές, δοκίμασα ισπανικό μοντέλο, δοκίμασα γαλλικό μοντέλο. Όλα απέτυχαν ήρθε η ώρα για το ολλανδικό. Θα φέρει λοιπόν Ολλανδό τεχνικό διευθυντή, Ολλανδό προπονητή και αν δεν βγει θα πιάσουμε την Λατινική Αμερική και υπάρχει και η αγορά της Ασίας.

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΣ ΠΙΕΡ ΝΤΡΕΟΣΙ

Ας είμαστε όμως σοβαροί. Για μένα η επιλογή του Πιερ Ντρεοσί είναι σε σωστή κατεύθυνση. Όμως για να πετύχει πρέπει και να πλαισιωθεί και να είναι μέρος μία ενιαίας συνολικής απόφασης του συλλόγου και όχι απλά επειδή τον πρότεινε ο Μπόλονι. Δεν γίνεται ο προπονητής και ο τεχνικός διευθυντής να πηγαίνουν πακέτο, όπως δεν γίνεται το συνολικό πλάνο μίας ομάδας να αφορά την επιτυχία ή όχι ενός ανθρώπου. Με αυτόν τον τρόπο δεν μπορείς να πετύχεις. Πέρα από το γεγονός πως σαν φιλοσοφία είναι εξορισμού λανθασμένη καταφέρνεις να γνωρίζει ο κάθε ποδοσφαιριστής πως αν δεν μείνει ευχαριστημένος είναι στο χέρι του με την συμπεριφορά του να κάνει άνω κάτω τον σύλλογο.

Ο Πιερ Ντρεοσί έχει δοκιμαστεί σε όλα τα πόστα. Στη Γαλλία λένε πως πρόκειται για έναν οργανωτικό άνθρωπο που έχει περάσει από διάφορα πόστα. Ξεκίνησε το 1994 από το σύλλογο που σταμάτησε το ποδόσφαιρο αρχικά σαν προπονητής της δεύτερης ομάδας στις Κάννες που έχουν μία σπουδαία ακαδημία και στην συνέχεια βοηθός προπονητή. Από το 1996-2002 πήγε στην Λιλ στο πόστο του τεχνικού διευθυντή και η δουλειά του οδήγησε τον πάμπλουτο ιδιοκτήτη της Ρεν Πινό να τον φέρει στην Βρετάνη. Του είχε απόλυτη εμπιστοσύνη και στην πράξη ήταν από το 2002-13 το δεξί του χέρι.

Τεχνικός διευθυντής από το 2002-2006. Ο πρώτος προπονητής που προσέλαβε ήταν ο Λάζλο Μπόλονι του καλοκαίρι του 2003 και μάλιστα όταν ο Ρουμάνος αποχώρησε από τον σύλλογο, τον αντικατέστησε ο ίδιος. Θυμάμαι μάλιστα πως το καλοκαίρι του 2006 η Ρεν δεν είχε αντικαταστήσει το πόστο του Ντρεοσί και του είχε δοθεί διπλός ρόλος ήταν και προπονητής και αθλητικός διευθυντής.

Την πρώτη χρονιά σαν προπονητής τα είχε πάει υπέροχα είχε βγάλει την ομάδα στην 4η θέση την επόμενη όμως το ξεκίνημα δεν ήταν καλό. Η Ρεν είχε ένα ρεκόρ 3-0-6 και ο ίδιος ο Ντρεοσί πρότεινε στον Πινό να επιστρέψει σε οργανωτικό ρόλο και ο σύλλογος να πάρει προπονητή. Από τότε δεν επιχείρησε ποτέ ξανά να δουλέψει σαν προπονητής και κράτησε το πόστο του αθλητικού διευθυντή μέχρι το καλοκαίρι του 2013.

Την συνέχεια το καλοκαίρι του 2015 ανέβαλε το χτίσιμο της Paris FC. Έκανε σημαντική δουλειά κυρίως σε οργανωτικό επίπεδο.

ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑΣ ΣΤΗΝ PARIS FC

Την ανέλαβε στη διακοπή των εορτών στα τέλη Δεκεμβρίου του 2015. Η Paris FC μετά από πολλά χρόνια στις χαμηλές κατηγορίες εκείνη την σεζόν είχε ανέβει στην δεύτερη κατηγορία. Ήταν όμως ανέτοιμη για αυτό το επίπεδο και σίγουρο πως θα υποβιβαστεί όπως και έγινε.

Το καλοκαίρι του 2016 ο Ντρεοσί εκπόνησε ένα πλάνο πενταετίας, το οποίο είχε σαν στόχο η ομάδα να οργανωθεί να επιστρέψει άμεσα στην Ligue 2 και να ετοιμαστεί για την μετάβαση στην πρώτη κατηγορία. Πέτυχε τον πρώτο του στόχο. Πράγματι η Παρί επέστρεψε άμεσα στην πρώτη κατηγορία πράγματι οργανώθηκε σε λειτουργικό επίπεδο όμως στις δικές του ημέρες δεν κατάφερε να επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία. Έφτασε πολύ κοντά στον στόχο την σεζόν 2018-19 η Παρί έκανε πρωταθλητισμό και τερμάτισε στην 4η θέση.

Το καλοκαίρι του 2019 ο Ντρεοσί ήθελε μεγαλύτερο μπάτζετ για να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ και να ανεβάσει την ομάδα. Δεν του δόθηκε. Οι σχέσεις του χάλασαν με τους διοικούντες, η Παρί έμεινε από την αρχή πολύ πίσω στην βαθμολογία και ο Ντρεοσί αποχώρησε καθώς η ομάδα έφθασε να κινδυνεύει με υποβιβασμό. Το επίπεδο πάντως του συλλόγου ανέβηκε αισθητά στα χέρια του σήμερα 11 μήνες μετά την αποχώρηση του η Παρί βρίσκεται στην πρώτη θέση και είναι κοντά να δικαιωθεί το πλάνο του Πιέτρ Ντρεοσί έστω και με έναν χρόνο καθυστέρηση.

Στέκομαι στην Paris FC γιατί είναι και η πιο πρόσφατη του δουλειά και το σίγουρο είναι πως άφησε έναν πολύ πιο οργανωμένο σύλλογο από αυτόν που βρήκε.

Από τις συζητήσεις που έκανα κατάλαβα πως πρόκειται για έναν άνθρωπο που από την στιγμή που του έφυγε το μικρόβιο του να είναι προπονητής, δηλαδή από τον Δεκέμβριο του 2007, ασχολήθηκε περισσότερο με οργανωτικά θέματα στις ομάδες του και άφηνε ελευθερίες στους προπονητές του.

Για να μπορέσει όμως να βοηθήσει οργανωτικά τον Παναθηναϊκό πρέπει να υπάρξει η κουλτούρα να δοθούν χρήματα σε κομμάτια και λεπτομέρειες σημαντικές στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που η διοίκηση Αλαφούζου έχει αγνοήσει.

ΜΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΜΕ ΣΩΣΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ

Στο αγωνιστικό κομμάτι ο Πιερ Ντρεοσί έχει καλό όνομα και γνωριμίες στην χώρα του. Έχει αποδειχτεί κυρίως με την συνεργασία του Ολυμπιακού με τον Μοντέστο και τον Καρεμπέ πως η γαλλική αγορά ταιριάζει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Το Σαμπιονά είναι ένα πρωτάθλημα που συνδυάζει την ποιότητα του Γάλλου ποδοσφαιριστή και την αθλητικότητα Αφρικανών. Μπορείς να βρεις στοιχεία που λείπουν από το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Αθλητικούς μαύρους ποδοσφαιριστές που θα προσφέρουν ενέργεια και ένταση που αυτήν την στιγμή λείπει πολύ από το ρόστερ της ομάδας, αλλά φυσικά και ποδοσφαιριστές με ανεπτυγμένη τεχνική κατάρτιση που έχουν εκπαιδευτεί σε ένα ποδόσφαιρο υψηλού ρυθμού. Σημασία έχει ο σύλλογος να μην αφεθεί μόνο στο συγκεκριμένο μοντέλο να μην πάει στην άκρη την παραγωγή των δικών του ποδοσφαιριστών να μην ξεχάσει πως ιστορικά σε όλες οι καλές φουρνιές του συλλόγου υπήρχε μία ισχυρό βάση από το Ελληνικό στοιχείο.

Χρειάζεται μία κοινή φιλοσοφία και μία σύνδεση ώστε η επιτυχία και το σχέδιο του συλλόγου να μην εξαρτάται αποκλειστικά από την πορεία της δουλειάς ενός ανθρώπου.

Είναι ξεκάθαρο πως δεν γίνεται οι Μπόλονι 0 Ντρεοσί να μείνουν μόνοι τους στον Παναθηναϊκό. Χρειάζονται στα αποδυτήρια άνθρωποι από τον σύλλογο ώστε να υπάρχει σύνδεση και να μην επαναληφθεί ότι με Ρόκα και Πογιάτος. Που γρήγορα αποστασιοποιήθηκαν και έγιναν δύο άνθρωποι ξένοι που δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν την παραμικρή σύνδεση με τον Παναθηναϊκό.