Μετά από την επικράτηση του Παναθηναϊκού επί της ΑΕΚ έγραψα πως το πιο σημαντικό από τη νίκη είναι πως αυτή ήρθε μέσα από μία ποδοσφαιρική πρόταση που μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες για την εξέλιξη της ομάδας. Υπήρξε μία αγωνιστική εικόνα που δημιουργεί τις συνθήκες να πατήσει ο Μπόλονι πάνω στο συγκεκριμένο σχέδιο και με δουλειά να το εξελίξει.

ΜΠΟΥΖΟΥΚΗΣ ΓΙΑ ΑΝΤΙ-ΒΙΓΙΑΦΑΝΙΕΣ

Το έγραφα από την αρχή της σεζόν με τον τρόπο που έχει χτιστεί το ρόστερ είναι πολύ σημαντικό να είναι καλά και διαθέσιμος ο Βιγιαφάνιες. Με τον Αργεντινό υγιή μπορεί η μπάλα να φτάσει σωστά από τον άξονα, στις κινήσεις που γίνονται, είτε από τα άκρα είτε κάθετα στον φορ. Επίσης ο τρόπος που αγωνίζεται δίνει την δυνατότητα να παίξει ο Παναθηναϊκός ανάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου σε χώρους, που όταν μένει η μπάλα πονάει ο αντίπαλος και να χτίσει συνεργασίες με μικρές πάσες.

Είναι ξεκάθαρο πως ο Αργεντινός δεν μπορεί να παίξει τον χρόνο που θα ήλπιζε ο Λάζλο Μπόλονι και για αυτό τον λόγο είναι πολύ σημαντικό να βρεθεί κάποιος να καλύπτει τα διαστήματα που θα χάνει. Ο Ρουμάνος τεχνικός πίστευε πως μπορεί να το κάνει ο Αγιούμπ. Το γήπεδο δείχνει πως από τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή δεν μπορεί να ελπίζει σε πολλά πράγματα. Είναι εντελώς απείθαρχος στο παιχνίδι του και αδιάφορος για τον τρόπο που πρέπει να λειτουργεί όταν η ομάδα αμύνεται. Η μοναδική ελπίδα είναι το πείσμα του Μπουζούκη.

Είναι πραγματικότητα πως έχει μείνει πίσω, έχει και ο ίδιος ευθύνες για αυτό. Την εποχή που είχε σίγουρο χρόνο στη βασική ομάδα δεν βελτίωσε τις αδυναμίες του στον βαθμό που θα έπρεπε. Φαίνεται από τη συμπεριφορά που δείχνει στις προπονήσεις το τελευταίο διάστημα, πως είναι αποφασισμένος να ανατρέψει την κατάσταση και έτοιμος να πάρει αρχικά τον ρόλο του αντι-Βιγιαφάνιες που ο Λάζλο Μπόλονι είναι υποχρεωμένος να βρει ποδοσφαιριστή για να τον υπηρετήσει.

ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Στον Μπόλονι πήρε λίγο χρόνο όμως σαν έμπειρος προπονητής κατάφερε να βρει ένα σχέδιο ικανό να αξιοποιήσει το υπάρχον ρόστερ. Αλλάζοντας τακτική, πηγαίνοντας σε σύστημα σύγχρονο με έναν φορ και με σωστές επιλογές στη βασική ενδεκάδα, φάνηκε πως ο Παναθηναϊκός μπορεί να γίνει δημιουργικός και έχει περιθώρια να ανεβάσει το επίπεδο του. Ξαφνικά το ρόστερ του φάνηκε πως έχει λύσεις.

Ο Παναθηναϊκός κατάφερε και επικράτησε της ΑΕΚ με τον τρόπο που έχτιζε το παιχνίδι του ήταν πιο ποιοτικός στη δημιουργία του. Είναι ξεκάθαρο πως για τα ελληνικά δεδομένα το να έχεις στον άξονα σου τους Κουρμπέλη, Μαουρίτσιο, Βιγιαφάνιες Αλεξανδρόπουλο και να μπορείς ανάλογα με τον αντίπαλο να χρησιμοποιείς τρεις από αυτούς ή και τους τέσσερις, όπως έκανε στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, δημιουργεί τις συνθήκες για να έχεις ποιότητα στον τρόπο που χτίζεις τις επιθέσεις σου.

Είναι σημαντικό για μία μεγάλη ομάδα να έχει στον πάγκο της ένα καλό επιθετικό. Ο Μπόλονι παίζοντας με έναν φορ έχει την δυνατότητα στην εξέλιξη του αγώνα να παρεμβαίνει ουσιαστικά, είτε φρεσκάροντας την επίθεση του αντικαθιστώντας τον επιθετικό του, είτε να αυξήσει την πίεση στην αντίπαλη άμυνα τελειώνοντας το παιχνίδι με τους Μακέντα - Καρλίτος στο γήπεδο. Και να με θυμηθείτε, με κουρασμένη την αντίπαλη άμυνα όταν θα χρειαστεί να παίξουν μαζί λίγο, θα συνεργαστούν.

Υπάρχει στο κέντρο άμυνας πληρότητα με τους Σένκεφελντ, Πούγγουρα, Βέλεθ και κάτι πολύ σημαντικό. Τρία παιδιά που βγήκαν από τα σπλάχνα του, από την δουλειά στις ακαδημίες που είναι έτοιμα να προσφέρουν. Ο μεγαλύτερος Χατζηγιοβάνης και οι Ζαγαρίτης, Αλεξανδρόπουλος. Επίσης, θα πρέπει να μπουν στο πλάνο και να αρχίσουν να βρίσκουν ρόλους και οι Μπουζούκης Εμμανουηλίδης.

Με αυτόν τον τρόπο υπολογίζοντας και στους Σάντσες - Αίτορ, που στο ξεκίνημα δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες, όμως στα τελευταία παιχνίδια δείχνουν πως δεν είναι για πέταμα υπάρχει ένα ρόστερ 16, με τον Καμπετσή 17, ποδοσφαιριστών που μπορεί κάποιος να πει πως καλύπτει κάποια βασικά χαρακτηριστικά.

Παίρνει ποιότητα από τους ξένους ποδοσφαιριστές, αξιοποιεί τη δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες και δημιουργεί συνθήκες για να το εξαργυρώσει ο σύλλογος μελλοντικά με κάποια πώληση. Αν είχε ξεκινήσει με αυτήν την βάση η ομάδα από την αρχή του καλοκαιριού σήμερα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Χάθηκε πολύτιμος χρόνος με έναν παντελώς ακατάλληλο προπονητή. Η δουλειά περίπου 40 ημερών με τον Λάζλο Μπόλονι έφερε στο σημείο μία ομάδα που δεν ήταν ικανή να κερδίσει κανέναν να επικρατήσει καθαρά και με ανωτερότητα στο γήπεδο επί της ΑΕΚ.

Σε αυτή την εικόνα αυτό το μοντέλο πρέπει να χτίσει ο σύλλογος. Το φωνάζει και το παρελθόν, μόνο όταν η λογική ήταν ελληνικός κορμός με δικά του παιδιά και ξένοι παίκτες που μπορούν να βάλουν προσωπικότητα η ομάδα έβρισκε τον δρόμο της. Το παρελθόν δείχνει τον δρόμο που θα πρέπει να ακολουθήσει ο σύλλογος.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΛΑΘΗ

Είναι ξεκάθαρο πως η διοίκηση του συλλόγου δεν έχει περιθώριο για να κάνει άλλα λάθη. Δεν στέκομαι στον τρόπο που έχει επιλέξει να διαπραγματευτεί με την πλευρά του Ζαγαρίτη, όμως δεν γίνεται να μην έχουν αίσια κατάληξη. Αν δεν μπορεί ο σύλλογος να κάνει συμβόλαια στα παιδιά που βγαίνουν από τις ακαδημίες, να τις κλείσει. Θέλω να είμαι δίκαιος, η εξέλιξη αυτών των δύο παιδιών είναι μία σημαντική δικαίωση για τον Νίκο Νταμπίζα που τους είχε πιστέψει πολύ και τους είχε στηρίξει.

Είναι δύο παιδιά που μπορεί, όπως είπε ο Λάζλο Μπόλονι, να μην είναι ούτε ο Βαράν ούτε ο Κριστιάνο, δεν έχει όμως και κανένας απαίτηση από την ακαδημία του Παναθηναϊκού να βγάλει το νέο αστέρι του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Έχουν δείξει όμως πως είναι έτοιμοι να παίξουν βασικοί στην ομάδα και αυτό είναι που μετράει.

ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Θα πρέπει και η πλευρά των ποδοσφαιριστών, αλλά και αυτή του Παναθηναϊκού να καταλάβουν πως και για τους δύο είναι σημαντικό να συνεχίσουν την συνεργασία τους. Για τον Ζαγαρίτη δεν υπάρχει και χρόνος, καθώς το συμβόλαιο του λήγει το ερχόμενο καλοκαίρι. Πραγματικά έγινε έγκλημα στον προγραμματισμό του καλοκαιριού. Δημιουργήθηκε μία ομάδα με έναν έμπειρο μπακ που προερχόταν από δύο χιαστούς και ο νεαρός από την Ακαδημία που ήταν σίγουρο πως αναγκαστικά θα βρει χρόνο είχε συμβόλαιο μέχρι το καλοκαίρι.

Δεν έχει ποδοσφαιρική εξήγηση που δεν κοίταξαν στον Παναθηναϊκό έγκαιρα να κάνουν συμβόλαιο στον ποδοσφαιριστή. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, αλλά το καλοκαίρι ήταν πιο πιθανό η πλευρά του παίκτη να δεχτεί μία πρόταση 25 χιλιάδων ευρώ. Σήμερα δεν είναι ρεαλιστικό να πιστεύει κανείς πως σε αυτά τα ποσά θα κλείσει συμφωνία, καθώς καλούνται να διαπραγματευτούν με έναν ποδοσφαιριστή 19 ετών που το συμβόλαιο του λήγει το καλοκαίρι, είναι ο βασικός τους αριστερός μπακ και προέρχεται από ένα εντυπωσιακό παιχνίδι με την ΑΕΚ.

ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ

Ασφαλώς δεν είναι ο νέος Μπρέμε, όμως το γήπεδο φωνάζει πως όσο αγωνίζεται εξελίσσεται. Το πόσο σημαντική βελτίωση έχει ο νεαρός ποδοσφαιριστής παίρνοντας συνεχόμενα παιχνίδια στον Παναθηναϊκό είναι κάτι που θα πρέπει να το αξιολογήσουν καλά και οι δύο πλευρές.

Να γίνει αντιληπτό και στην πλευρά του ποδοσφαιριστή πως για την εξέλιξη της καριέρας του το καλύτερο σενάριο είναι να παραμείνει σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο, που του δίνει το δικαίωμα να αγωνίζεται βασικός, να χτίσει τον ποδοσφαιρικό του χαρακτήρα και στη συνέχεια αν φτάσει σε ένα επίπεδο που θα του επιτρέπει να ανοίξει τα φτερά του, να κάνει το επόμενο βήμα. Καριέρα κάνουν όσοι φεύγουν φτασμένοι για το εξωτερικό και όχι όσοι πάνε ανέτοιμοι, όσοι φεύγουν βιαστικά για ένα εύκολο πρώτο συμβόλαιο.

ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Επίσης όμως και στον Παναθηναϊκό θα πρέπει να σκεφτούν ποια θα είναι η επόμενη μέρα αν δεν ανανεώσουν στον Ζαγαρίτη. Αν δηλαδή συνεχίσουν να κρίνουν τον Ζαγαρίτη σαν έναν ποδοσφαιριστή που αμείβεται με μισθό και όχι σαν τον βασικό τους μπακ σε ηλικία 19 ετών, που αν του κάνουν μακροχρόνιο συμβόλαιο θα αποτελέσει αυτόματα οικονομικό κεφάλαιο για τον σύλλογο. Είναι δεδομένο πως αν χάσει τον Ζαγαρίτη η διοίκηση του Παναθηναϊκού θα κληθεί να μπει σε διαδικασία για να αποκτήσει κάποιον μπακ.

Δηλαδή θα μπει ξανά ο σύλλογος σε μία διαδικασία να ψάχνει για ακραίο ποδοσφαιριστή με συμβόλαιο από 150 - 250 χιλιάδων ευρώ. Κάτι που ήδη έχει γίνει αντιληπτό πως δεν είναι εύκολο. Το ένιωσε η ομάδα στο πετσί της το καλοκαίρι όταν απέκτησε με αυτό το σκεπτικό τρία ακραία μπακ. Πλήρωσε τον Σάντσες, τον Αντονίτο και τον Χουανκάρ. Μόνο ο Αργεντινός κατάφερε να γίνει βασικός, χωρίς όμως να έχει καταφέρει ακόμα να κλειδώσει την θέση.

Ο Λάζλο Μπόλονι άλλωστε έχει ζητήσει ποδοσφαιριστή στα δεξιά. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν ποιο θα είναι το όφελος του Παναθηναϊκού να χάσει τον ποδοσφαιριστή, πώς γίνεται η πρώτη πρόταση να είναι τόσο πολύ μακριά από το να γίνει αποδεκτή και να υπάρξει συμφωνία. Μπορεί να έχει να κάνει με τη στρατηγική αυτό που πάντως είναι σημαντικό είναι στο τέλος να υπάρξει συμφωνία.

Δεν νιώθω πως είμαι υπερβολικός αυτήν την στιγμή, ο Παναθηναϊκός πρέπει να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο μοντέλο. Που η λογική του θα είναι να αποκτά ξένους ποδοσφαιριστές που θα δίνουν εμπειρία και θα ανεβάζουν επίπεδο την ομάδα. Σε αυτήν την λογική υπάρχει ο ηγέτης στην άμυνα που είναι ο Σένκεφελντ, στον άξονα οι Μαουρίτσιο - Βιγιαφάνιες και στην επίθεση οι Καρλίτος - Μακέντα.

Για την κατάσταση που βρίσκεται ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια δεν είναι η ιδανική, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι μία αξιοπρεπής βάση. Για να έχει νόημα αυτή η φιλοσοφία θα πρέπει η διοίκηση να βρει τον τρόπο, τη μέθοδο, τα παιδιά που προέρχονται από την ακαδημία, είναι σε θέση να παίξουν στην πρώτη ομάδα και να εξελιχθούν να τα κρατάει.

ΑΝ ΔΕΝ ΒΙΑΣΤΟΥΝ, ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΟΥΝ

Η περίπτωση του Αλεξανδρόπουλου είναι η πιο κομβική για τον σύλλογο. Το παιδί έχει προσόντα που δεν εμφανίζονται συχνά σε Έλληνα χαφ. Ψηλός με γρήγορες αντιδράσεις, με μεγάλα πόδια που δεν τον δυσκολεύουν, αλλά του επιτρέπουν να παίζει με έναν αέρινο τρόπο να διασχίζει με μπάλα κάθετα από το γήπεδο, στοιχείο σπάνιο που κάνει τη διαφορά. Διαθέτει επίσης την ικανότητα να συμμετέχει ισόποσα στο ανασταλτικό και στο δημιουργικό κομμάτι.

Χωρίς να έχει πίσω του πολλά παιχνίδια είναι τέτοια η ποιότητα του που κατάφερε να μπει στο Γ. Καραϊσκάκης στο ημίχρονο, σε ένα διάστημα που την ομάδα την είχε πιάσει θάλασσα, να δώσει ηρεμία αυτοπεποίθηση και να συμβάλει στο να αλλάξει ριζικά η εικόνα όλου του αγώνα. Μπήκε ενδεκάδα στο ντέρμπι με την ΑΕΚ και βοήθησε σημαντικά ώστε ο Παναθηναϊκός να επικρατήσει μέσα από την απόλυτη κυριαρχία του στον χώρο του κέντρου.

Το συμβόλαιο του λήγει το καλοκαίρι του 2022. Δηλαδή ο Παναθηναϊκός σύντομα θα βρεθεί στην εξής θέση: Είτε θα πρέπει να τον πουλήσει κοψοχρονιά το καλοκαίρι, είτε θα κληθεί σε συνθήκες πίεσης να τον ανανεώσει την τελευταία στιγμή για να μην τον χάσει ελεύθερο. Είναι σπουδαίο πρότζεκτ και πολύ σημαντικό η διοίκηση να εξασφαλιστεί κάνοντας του ένα νέο συμβόλαιο.

ΟΙ ΚΑΡΙΕΡΕΣ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ

Επαναλαμβάνω πως και τα νέα παιδιά πρέπει να καταλάβουν πως ο Παναθηναϊκός για εκείνους είναι ένα μεγάλο δώρο. Οι καριέρες δεν φτιάχνονται με μία εύκολη μεταγραφή αλλά μέσα από δουλειά στο γήπεδο. Στο ποδόσφαιρο αν γίνεις αυτός που πρέπει τα λεφτά θα έρθουν. Αν παρασυρθείς και βιαστείς να φύγεις πριν να είσαι έτοιμος το πιθανότερο είναι να καταστραφείς. Ο χώρος είναι σκληρός οι ομάδες θέλουν έτοιμους παίκτες κάνουν μεταγραφές για να τους λύσουν προβλήματα και όχι για να μπουν σε μία διαδικασία να τους εκπαιδεύσουν.

Για να γίνει ο κάθε Ζαγαρίτης, Βαγιαννίδης, Αλεξανδρόπουλος έτοιμος ποδοσφαιριστής θα πρέπει να παίξει γεμάτες σεζόν, να μάθει ο ίδιος πρώτα τον εαυτό του. Όταν και αν επιλέξει να φύγει θα πρέπει να πατάει γερά στα πόδια του, να γνωρίζει τα πλεονεκτήματα του, τις αδυναμίες του να είναι οπλισμένος με αυτοπεποίθηση.

Η πλειοψηφία των παιδιών που βιάστηκαν να φύγουν το μετάνιωσαν και το πλήρωσαν ακριβά. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να καταλάβουν και οι ποδοσφαιριστές το πόσο τυχεροί είναι που ο Παναθηναϊκός τους ανοίγει τον δρόμο για να χτίσουν την καριέρα τους και η διοίκηση της ομάδας να αντιληφθεί πως πρέπει επιτέλους να σταματήσει να είναι "ακριβή στα πίτουρα και φθηνή στο αλεύρι". Δεν έχει νόημα να χάνεις Έλληνες ποδοσφαιριστές που εσύ έβγαλες από τις ακαδημίες σου, που φωνάζουν πως μπορούν να γίνουν παίκτες κορμού, και να ψάχνεις για να τους αντικαταστήσεις στο εξωτερικό δίνοντας περισσότερα χρήματα για παίκτες αμφιβόλου αξίας.