Σε ακόμα ένα παιχνίδι με αντίπαλο έναν από τους τρεις διεκδικητές του πρωταθλήματος ο Παναθηναϊκός ήταν κατώτερος των περιστάσεων - για την ακρίβεια ήταν μη ανταγωνιστικός.

Υπάρχουν δύο πραγματικότητες: αυτή της βαθμολογίας και αυτή της εικόνας που δείχνει το γήπεδο.

Η θετική πραγματικότητα της βαθμολογίας

Ο Παναθηναϊκός μ' ένα παιχνίδι παραπάνω από την ΑΕΚ παραμένει πρώτος με δύο βαθμούς διαφορά κι αν περάσει από το Περιστέρι την τελευταία αγωνιστική θα έχει εξασφαλίσει πως ακόμα και στην χειρότερη περίπτωση, θα είναι μόλις ένα βαθμό πίσω.

Θα μπει πρώτος στα playoffs, αν η Ένωση κάνει ένα λάθος σε ένα από τα τρία απαιτητικά παιχνίδια που έχει να δώσει, απέναντι σε ΟΦΗ και Ατρόμητο εκτός και το εντός έδρας ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Αυτή η πραγματικότητα λοιπόν, δημιουργεί στο "τριφύλλι" μία καλή αφετηρία για τα playoffs και φωτογραφίζει μία ομάδα που βρίσκεται γερά στην μάχη του τίτλου.

Το γήπεδο δείχνει πως δεν είναι ανταγωνιστικός στα παιχνίδια με τους άλλους τρεις διεκδικητές

Η εικόνα όμως που έχει δείξει ο Παναθηναϊκός στα πέντε τελευταία παιχνίδια απέναντι στις ομάδες που θα πρέπει να ανταγωνιστεί στα playoffs για να κατακτήσει τον τίτλο, είναι τελείως διαφορετική.

Στα δύο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, στο ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά και στις τρεις διαδοχικές μάχες που σε διάστημα μίας εβδομάδας έδωσε με τον ΠΑΟΚ, η εικόνα της ομάδας του Γιοβάνοβιτς έδειξε πως βρίσκεται πολύ πιο κάτω από τον υπόλοιπους διεκδικητές του τίτλου.

Είναι πραγματικά απίστευτο πως στα δύο φετινά ντέρμπι των αιωνίων, οι δύο ομάδες μοιράστηκαν από δύο βαθμούς. Ο αγώνας στο Καραϊσκάκης έμοιαζε σαν μία συνέχεια του παιχνιδιού στη Λεωφόρο, αλλά και μία συνέχεια των άλλων ντέρμπι που έχει δώσει ο Παναθηναϊκός μετά από εκείνο το βράδυ.

Οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς είχαν τεράστιο πρόβλημα στην προσπάθεια να κρατήσουν την μπάλα με ασφάλεια και να μπορέσουν μέσα από τη δική τους κατοχή να κερδίσουν μέτρα, να νιώσουν αρχικά αμυντική ηρεμία και να γίνουν στην συνέχεια απειλητικοί.

Η συζήτηση αρχίζει και τελειώνει στα χαφ

Η συζήτηση για τον Παναθηναϊκό αρχίζει και τελειώνει στα χαφ. Ασφαλώς υπάρχουν κι άλλες αδυναμίες σε όλους τους χώρους, όμως το έλλειμμα ποιότητας και ποσότητας στον άξονα κάνει ανυπόφορα για τον Παναθηναϊκό παιχνίδια υψηλού ανταγωνισμού, αγώνες που το επίπεδο του αντιπάλου δημιουργεί έντονη πίεση στην αρχική ανάπτυξη.

Αυτή είναι η βάση του προβλήματος, ο λόγος που ο Παναθηναϊκός υπέφερε στα τρία παιχνίδια σε μία εβδομάδα με τον ΠΑΟΚ, στα δύο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και έμεινε σε πολύ χαμηλά μέτρα στο ντέρμπι της OPAP Arena.

Το μεγάλο λάθος έγινε το καλοκαίρι και το γήπεδο δείχνει πως ότι δεν διορθώθηκε τον Ιανουάριο θα του στερήσει το πρωτάθλημα.

Ο Παναθηναϊκός σε σχέση με την ομάδα που στα playoffs έκανε ένα εύκολο διπλό στο Καραϊσκάκης, δεν έχει στο ρόστερ του τέσσερα χαφ.

Λογικά δεν ανανέωσε τον Μαουρίτσιο γιατί τα καλά του ποδοσφαιρικά χρόνια ανήκαν στο παρελθόν και το επίπεδο της ομάδας έπρεπε να ανέβει.

Ο ποδοσφαιριστής που του λείπει

Σε αυτήν την λογική όμως πάρθηκε κι η βιαστική απόφαση να μην ανανεωθεί ούτε το συμβόλαιο του Βιγιαφάνιες.

Είναι ξεκάθαρο σήμερα πως όχι μόνο δεν αποκτήθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής, αλλά δεν αποκτήθηκε κανένας που να κάνει τη δική του δουλειά.

Ο Αργεντίνος έδινε λύση στο νο1 πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός στα μεγάλα παιχνίδια. Ήταν ο ποδοσφαιριστής που βοηθούσε την πρώτη γραμμή άμυνας, να ακουμπήσει κάπου την μπάλα.

Δεν υπάρχει δηλαδή, ποδοσφαιριστής να μπορεί να ζητά την μπάλα με πρόσωπο στον συμπαίκτη του και με πλάτη στην αντίπαλη εστία, με ικανότητα να προσφέρει ένα μαξιλάρι και να επιτρέψει στον Παναθηναϊκό να ξεδιπλωθεί.

Στην πίεση δηλαδή, που δέχονται οι μεσοαμυντικοί δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να υποδεχθεί την μπάλα και να τους ελευθερώσει. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο πρόβλημα στο Καραϊσκάκης, αλλά και στα υπόλοιπα ανάλογα παιχνίδια.

Ο Εμβιλά κατάπιε ξανά τον Μπερνάρ

Στο Καραϊσκάκης ο Παναθηναϊκός άρχισε με δύο 6άρια, τον Μπερνάρ μπροστά και δύο καθαρά εξτρέμ. Η αμυντική τετράδα και τα δύο 6άρια έψαχναν έναν ποδοσφαιριστή που να μπορεί να κάνει αυτήν την δουλειά.

Στην πράξη χρειαζόντουσαν μεγάλο παιχνίδι από τον Μπερνάρ, προκειμένου να καλύψει και το στοιχείο που από την θέση 8 δεν μπορεί να προσφέρει ο Κουρμπέλης, ο οποίος παίζει μία θέση πιο πάνω από αυτήν που είναι η φυσική του.

Τον Μπερνάρ όμως, ο Εμβιλά δεν τον βλέπει. Όπως τον "κατάπιε" στην Λεωφόρο, έτσι και στο Καραϊσκάκης από το ξεκίνημα του παιχνιδιού έγινε κατανοητό πως για τους φιλοξενούμενους αυτή η μάχη είναι χαμένη.

Το γεγονός πως έπρεπε να φθάσουμε στο 89ο λεπτό για να αντικατασταθεί ένας ποδοσφαιριστής που είχε πλήρως εξουδετερωθεί από τον αντίπαλο και είχε χαθεί μία κομβική μάχη για τον Παναθηναϊκό δείχνει και το πραγματικό πρόβλημα.

Δεν υπάρχουν χαφ. Δεν είναι μόνο το κενό του Βιγιαφάνιες που δεν καλύφθηκε. Δεν υπάρχει καν ποδοσφαιριστής με το κάθετο παίξιμο του Αλεξανδρόπουλου, με την ικανότητα να πάρει την μπάλα από χαμηλά μέτρα και να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα παίζοντας κάθετο ποδόσφαιρο. Ακολούθησε και το φιάσκο με τον Γκατσίνοβιτς, ποδοσφαιριστής που έδινε λύσεις σε πολλούς χώρους.

Στην πράξη έφυγαν ποδοσφαιριστές και ήρθαν μόλις δύο: ο υπερβολικά διαφημισμένος στο ξεκίνημα της σεζόν Τσέριν και ο Μπερνάρ, που παίζει την θέση δέκα και σε ολόκληρη την σεζόν έχει πετύχει ένα γκολ και έχει δώσει τέσσερις ασίστ.

Μιλάμε για απίστευτα χαμηλά νούμερα για ποδοσφαιριστή που παίζει επιτελικός χαφ σε ομάδα που θέλει να κατακτήσει το πρωτάθλημα.

Είναι ξεκάθαρο πως το πρόβλημα στα χαφ είναι πολύ μεγάλο και θα πρέπει να γίνει κάτι που δεν μπορεί να υπολογιστεί σήμερα, για να καταφέρει σε ένα πρωτάθλημα 10 αγωνιστικών με έξι ντέρμπι ανάμεσα στους τρεις διεκδικητές του τίτλου να μην επηρεάσει.

Στο Καραϊσκάκης πάντως δεν ήταν το μόνο που δεν πήγε καλά, απλά αυτό το πρόβλημα στερούσε την δυνατότητα στον Παναθηναϊκό να είναι πραγματικά ανταγωνιστικός.

Δεν έκανε τίποτα καλά

Είναι απίστευτο πάντως και δείχνει και μεγάλη αδυναμία του Ολυμπιακού το γεγονός πως κατάφερε να πάρει το 0-0 στο Καραϊσκάκης μία ομάδα που δεν έκανε τίποτα καλά.

Ο Γιοβάνοβιτς επέλεξε να παίξει με τους δύο γρήγορους εξτρέμ ψάχνοντας για επιθετικότητα, δεν του έδωσαν σωστές μεταβάσεις, δεν βοήθησαν να κερδίσει μέτρα ο Παναθηναϊκός, αντιμετωπίστηκαν υπερβολικά εύκολα, από την άμυνα του Ολυμπιακού, όπως κι ο Ιωαννίδης.

Μπορεί να είναι σκληρό αυτό που γράφω, αλλά πρέπει κάποιος να είναι άρρωστος Παναθηναϊκός για να μην καταλαβαίνει πως δεν έκανε τίποτα καλά η ομάδα του και από καθαρή τύχη πήρε έναν βαθμό, αφού και οι αμυντικοί του χάριζαν με απίθανη ευκολία καθαρές ευκαιρίες στους παίκτες του Ολυμπιακού.

Οι ερασιτεχνικές αντιδράσεις των Πούχατς - Βαγιαννίδη

Έγιναν πολλά κι εύκολα λάθη, ειδικά όμως η αμυντική συμπεριφορά των Βαγιαννίδη - Πούχατς δεν ανήκει σε ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στο επίπεδο ν' αγωνίζονται σε έναν Παναθηναϊκό που στοχεύει σε τίτλους.

Έχουμε κουραστεί να διαβάζουμε για το πόσο δύσκολος είναι στο ξεψάχνισμα των ποδοσφαιριστών που είναι να αποκτηθούν ο Γιοβάνοβιτς.

Με γνώση λοιπόν, πως οι ποδοσφαιριστές επιλέγονται με αυστηρά κριτήρια δεν μπορώ να δικαιολογήσω την εικόνα που παρουσιάζει στα αμυντικά καθήκοντά του ο Πούχατς.

Οι αντιδράσεις του στο αμυντικό σκέλος είναι πολύ χαμηλού επιπέδου κι είναι ένα πρόβλημα που το παρουσιάζει σε όλα τα παιχνίδια.

Στη φάση του γκολ, που δεν γινόταν να μην ακυρωθεί, η αντίδραση του Πολωνού σε διεκδίκηση με τον Βαλμπουενά είναι ανεξήγητη για ποδοσφαιριστή που παίζει στην συγκεκριμένη θέση.

Και δεν ήταν και η μόνη. Τρεις φορές χρειάστηκε να έχει αμυντική αντίδραση και στις τρεις υπέπεσε σε λάθος.

Τον Βαγιαννίδη τον οδήγησε σε αλλαγή ο Κανός που ήταν ο πιο δραστήριος παίκτης, αλλά κι ο μοιραίος για τον Ολυμπιακό. Τον περνούσε όποτε ήθελε, του έπαιρνε την μπάλα ακόμα και όταν είχε πλεονέκτημα και σπατάλησε και το δώρο που του έκανε στο 34ο λεπτό.

Όσο ζεις ελπίζεις

Καταλαβαίνω πως δεν είναι αυτό το κείμενο που θα ήθελε να διαβάσει ένας φίλος του Παναθηναϊκού, όμως δεν μπορώ να κοροϊδέψω.

Εφέτος δημιουργήθηκε μία τεράστια ευκαιρία στον σύλλογο να κατακτήσει το πρωτάθλημα μετά από 13 χρόνια, έγιναν όμως τρομερά λάθη στη μεταγραφική ενίσχυση του ρόστερ, που φαντάζει δύσκολο να μην παίξουν στο τέλος τον ρόλο τους.

Ασφαλώς υπάρχει κι η ευχάριστη πραγματικότητα της βαθμολογίας που δείχνει τον Παναθηναϊκό γερά στο κόλπο. Όμως σ' ένα πρωτάθλημα με συνεχόμενα ντέρμπι οι περιορισμένες λύσεις που έχει στην μεσαία γραμμή ο Παναθηναϊκός δύσκολα δεν κοστίσουν.

Όσο ζεις ελπίζεις, βέβαια. Η ισοπαλία τον κράτησε γερά στο κόλπο, θα πρέπει όμως να συμβούν πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να υπολογίσουμε για να αξιοποιήσει αυτήν την ιστορική ευκαιρία που του έχει παρουσιαστεί και να κατακτήσει το πρωτάθλημα μετά το 2010.