Ο ΠΑΟΚ έπαιζε με 9!

Ο ΠΑΟΚ κατάφερε παίζοντας από το 32ο λεπτό με παίκτη λιγότερο να πάρει έναν πολύ σημαντικό βαθμό.

Στην ΑΕΚ κρατάνε την προσπάθεια που οδήγησε στην ισοφάριση, το τελευταίο χειροκρότημα που εισέπραξαν από τον κόσμο και την ψευδαίσθηση που δημιούργησε η εικόνα του αγώνα, πως ήταν καλύτεροι.

Στην μάχη που δίνει ο ΠΑΟΚ για το πρωτάθλημα, το γεγονός πως με παίκτη λιγότερο πήρε έναν βαθμό, είναι ένας μικρός άθλος. Για ένα ακόμα ντέρμπι η ομάδα του Λουτσέσκου άντεξε να αμύνεται σε χαμηλά μέτρα.

Το παιχνίδι ασφαλώς και το άλλαξε η αποβολή του Ζαμπά. Γι' αυτόν τον λόγο αναφέρω ως ψευδαίσθηση, το γεγονός πως η ΑΕΚ έμοιαζε να είναι καλύτερη. Αίσθηση που δημιουργήθηκε από τα μέτρα που κερδήθηκαν και από το γεγονός πως ο ΠΑΟΚ έμενε με παίκτη λιγότερο για μία ολόκληρη ώρα αγώνα.

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ, ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΗ

Στην πραγματικότητα, όμως, τα κερδισμένα μέτρα, την εύκολη κατοχή, τους κενούς χώρους στα πλάγια η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να τα αξιοποιήσει. Έμοιαζε εγκλωβισμένη σε έναν μόνο τρόπο επίθεσης. Εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός πως ο Ελ Καντουρί δεν μπορούσε να πάει καν στον χώρο που έπρεπε στα ανεβάσματα του Γκάλο, του μετέφεραν συνέχεια την μπάλα, γέμιζαν την περιοχή και έψαχναν την σέντρα.

Μονοδιάστατο παιχνίδι ανάπτυξης, που δημιουργούσε συνθήκες για να γεμίζει η περιοχή του ΠΑΟΚ με παίκτες της ΑΕΚ, όμως ήταν και αντιμετωπίσιμο από την άμυνα του αντιπάλου.

Θα μου πείτε πως με αυτόν τον τρόπο ήρθε το γκολ της ισοφάρισης σε μία από τις λίγες φορές, που η σέντρα δεν βγήκε από τον Γκάλο αλλά από τον Λιβάγια, δεν γινόταν όμως να προκύψει οτιδήποτε με άλλον τρόπο παιχνιδιού, γιατί στην πραγματικότητα δεν δοκίμασε οτιδήποτε άλλο η ομάδα του Ουζουνίδη.

ΟΧΙ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΛΗ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΕΚ

Το γεγονός πως στο τέλος του παιχνιδιού ακούσαμε τον προπονητή της ΑΕΚ, να αναφέρει πως η "εικόνα μας ήταν καλή" είναι κάτι που με προβληματίζει. Περίμενα να είναι ενοχλημένος από το γεγονός πως για 60 λεπτά, δεν υπήρχε η υπομονή και οι συνεργασίες, ώστε να καταφέρει η ΑΕΚ να φτιάξει μία συνεργασία ανάμεσα στις γραμμές και να μπει μία φορά στην αντίπαλη περιοχή με κάτω την μπάλα.

Το επιχείρημα πως δεν ήταν εύκολο γιατί ο ΠΑΟΚ είχε ταμπουρωθεί και έπαιζε χαμηλά, δεν ευσταθεί. Ό ΠΑΟΚ κράτησε έναν χρυσό βαθμό, χωρίς για μεγάλα διαστήματα του παιχνιδιού να κάνει τα πράγματα που χρειαζόταν για να βγάλει τον αγώνα με παίκτη λιγότερο. Δεν κράτησε μπάλα, δεν είχε σωστές καλύψεις στις πλευρές και δεν είχε στο γήπεδο ποδοσφαιριστές με ταχύτητα που θα μπορούσαν να καλύψουν το χάντικαπ που αφήνει ο παίκτης λιγότερος.

ΕΠΑΙΖΕ ΜΕ 9 Ο ΠΑΟΚ

Η επιλογή του Λουτσέσκου να βγάλει τον Μπίσεσβαρ και να κρατήσει τον Ελ Καντουρί στο γήπεδο, μέχρι να αναγκαστεί ο Μαροκινός να βγει με το φορείο, είναι για να σηκώνεις τα χέρια ψηλά. Στην πραγματικότητα ο ΠΑΟΚ έπαιξε με 9 παίκτες, δεν υπήρχε η πραγματική συνεισφορά από τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή.

Η τετράδα που είχε δημιουργηθεί πίσω από τον Άκπομ, με Λημνιό, Μίσιτς, Μαουρίτσιο, Ελ Καντουρί, δεν μπορούσε να κρατήσει καθόλου μπάλα, ήταν αδύνατον να κερδίσει μέτρα και δημιουργούσε και ένα τεράστιο κενό στην αριστερή του πλευρά.

Υπάρχει ένα τελευταίο κομμάτι του αγώνα, που δείχνει πως ο ΠΑΟΚ, ακόμα και με δέκα μπορούσε καλύτερα και ο Λουτσέσκου θα έπρεπε να έχει βγάλει από τον αγώνα νωρίτερα τον Ελ Καντουρί. Από το 84ο λεπτό και μετά, που μπήκε ο Πέλκας και έπαιξε αυτός στα αριστερά, υπήρξε φανερή βελτίωση και μπόρεσε να κάνει μέχρι και παγίδες ψηλά και να κερδίσει μέτρα και σημαντικές ανάσες.

Είναι μεγάλη αποτυχία της ΑΕΚ το γεγονός πως σε ένα παιχνίδι που μπορούσε να επιβάλει τα μέτρα που ήθελε, να ανακτά με μεγάλη ευκολία την κατοχή, δίχως να απειλείται, δεν κατάφερε να δημιουργήσει καθαρή ευκαιρία εκτός από το γκολ που πέτυχε. Φαίνεται πως κάτι στην ομάδα δεν δουλεύει σωστά.

Ο Λουτσέσκου έχει κάθε λόγο να πανηγυρίζει. Η ομάδα του δείχνει χαρακτήρα, όσο και να προσπαθούν οι οπαδοί των υπολοίπων ομάδων να μειώσουν τον ΠΑΟΚ, υπάρχει μία πραγματικότητα. Η ομάδα του Λουτσέσκου είναι πολύ σκληρή, αντέχει στην πίεση, δεν φοβάται να παίξει άμυνα σε χαμηλά μέτρα.

ΑΛΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 32'

Ασφαλώς και μέχρι να αποβληθεί ο Ζαμπά, το παιχνίδι είχε διαφορετικό χαρακτήρα. Ο ΠΑΟΚ είχε πετύχει τακτικές νίκες στο γήπεδο, είχε πάρει προβάδισμα και έδειχνε ικανός να πάρει το διπλό, χωρίς να χρειαστεί να κλειστεί πίσω. Βλέπαμε τους Βιεΐρινια, Μάτος να επωφελούνται από την διάταξη της ΑΕΚ. Το γεγονός πως στο 3-5-2 δεν υπάρχουν παίκτες μπροστά από τους Γκάλο, Χούλτ, έδινε μέτρα στους ποιοτικούς ακραίους μπακ του ΠΑΟΚ και τους επέτρεπε να έχουν εύκολη μεταφορά μπάλας μέχρι να πέσουν πάνω στους αντίπαλους μπακ.

Η εύκολη κατοχή και μεταφορά, σε έναν ποιοτικό παίκτη, δίνει ψυχολογία, την οποία στα πρώτα 30 λεπτά οι Μάτος, Βιεΐρινια έμοιαζαν να την έχουν πάρει. Επίσης το γεγονός πως ο Άλεφ ήταν πολύ αργός στις αντιδράσεις τους, έδινε την δυνατότητα στους Μπίσεσβαρ, Μαουρίτσιο να δημιουργήσουν αλλά και να απειλήσουν με κάθετο παιχνίδι. Ασφαλώς και η αποβολή του Ζαμπά, οδήγησε σε έναν αγώνα διαφορετικών μέτρων και ισορροπιών, οπότε τα συμπεράσματα των πρώτων 32 λεπτών, δεν έχουν και κανένα νόημα, καθώς ο αγώνας συνεχίστηκε με διαφορετικούς κανόνες.

ΕΠΙΒΙΩΣΕ ΞΑΝΑ

Με όποιον τρόπο και να οδηγήθηκε στο να μείνει σε χαμηλά μέτρα, έχουμε ακόμα ένα ντέρμπι όπου ο ΠΑΟΚ επιβίωσε, σε παιχνίδι που δοκιμαζόταν η αντοχή της άμυνας του. Για ακόμα μία φορά, τα στόπερ του, ο Πασχαλάκης, τα ακραία του μπακ λειτουργώντας αρκετά εσωτερικά και οι δύο κεντρικοί του χαφ σε παιχνίδι μέσα στην δική τους περιοχή, άντεξαν την πίεση.

Κέρδισαν μάχες, έδειξαν να μην φοβούνται να δεχθούν σέντρα και στο τέλος πήραν αυτό που ήθελαν. Στον πρώτο γύρο ο ΠΑΟΚ ήθελε νίκες για να ξεφύγει και να πάρει το ψυχολογικό πλεονέκτημα του φαβορί που χρειαζόταν, στον δεύτερο γύρο του φθάνουν οι ισοπαλίες και την πρώτη την κατέκτησε. Δεν είναι εύκολο να παίξεις από το 32ο λεπτό με παίκτη λιγότερο σε εκτός έδρας ντέρμπι και να φύγεις με τον βαθμό. Το κατάφερε χωρίς να έχει κρατήματα μπάλα, δίχως τρεξίματα από τους μεσοεπιθετικούς, δίχως να κερδίσει μέτρα.

ΜΕ ΤΟΝ ΙΤΑΛΙΚΟ ΤΡΟΠΟ

Έχοντας στο μυαλό μας τα ντέρμπι, ο ΠΑΟΚ πάει να πάρει το πρωτάθλημα κερδίζοντας τα ντέρμπι και τα μεγάλα παιχνίδια, σαν ιταλική ομάδα. Με την παραδοσιακή συνταγή που πετυχαίνουν οι μεγάλες ιταλικές ομάδες, όταν έχουν εμπιστοσύνη στην άμυνα τους. Μένουν χαμηλά, οδηγούν τον αντίπαλο στα άκρα και στις σέντρες και έχουν έναν τρόπο να αντέχουν. Παίρνουν ψυχολογία πανηγυρίζοντας κάθε κερδισμένη μάχη, κάθε άμυνα στον αέρα και στο τέλος παίρνουν στο όριο αυτό που θέλουν, έχοντας πρωταγωνιστές τα στόπερ και τον τερματοφύλακα τους.

Ακούγαμε τον ρεπόρτερ του αγωνιστικού χώρου, να λέει πως ο Ουζουνίδης περιμένει πως η οι σέντρες θα φέρουν μία ακόμα φάση, όμως η άμυνα του ΠΑΟΚ άντεχε και έμοιαζε σαν να επιδίωκε να οδηγήσει τον αντίπαλο στην λογική του "ακόμα μία σέντρα".

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ

Το τέλος του αγώνα βρήκε τους παίκτες και τον Λουτσέσκου να πανηγυρίζουν για έναν χρυσό βαθμό, που τους κρατά αήττητος με προβάδισμα 6 βαθμών από τον Ολυμπιακό.

Την επόμενη Κυριακή, ο ΠΑΟΚ θα έχει την δυνατότητα απέναντι στον φορμαρισμένο Ολυμπιακό, που είναι αυτήν την εποχή πολύ καλύτερη ομάδα από την ΑΕΚ, να αγκαλιάσει το πρωτάθλημα ακόμα και με ισοπαλία. Ο αγώνας της Κυριακής για τον κόσμο του ΠΑΟΚ, είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό παιχνίδι. Μπορεί να δώσει κάτι που περίμεναν 34 χρόνια, που αρκετοί οπαδοί του ΠΑΟΚ, υπήρξαν εποχές που πίστεψαν πως δεν θα το δουν ποτέ να συμβαίνει, είναι ο αγώνας της ζωής τους.

Στην ΑΕΚ τα πράγματα δεν είναι καλά, έφυγε ακόμα ένα ντέρμπι χωρίς νίκη και ο προπονητής στο τέλος δήλωσε πως έπαιξε καλά η ομάδα, παρότι δεν κέρδισε, δεν δημιούργησε καθαρές ευκαιρίες, παρότι έπαιζε με παίκτη παραπάνω για μία ολόκληρη ώρα παιχνιδιού. Θα πάει με πίεση ο Ουζουνίδης στο "Καραϊσκάκης".