Ο ΠΑΟΚ νίκησε αλλά δεν έπεισε

Το κλείσιμο του παιχνιδιού δείχνει πως η ΑΕΚ δεν χρειαζόταν να φοβηθεί τόσο πολύ το παιχνίδι, θα είχε περισσότερες πιθανότητες να κάνει τη ζημιά αν το αγωνιστικό της πλάνο είχε περισσότερο θάρρος και της επέτρεπε να επιτεθεί.

Στο πρώτο του ντέρμπι, ο Μάσιμο Καρέρα παρουσίασε μία λογική, που είχε σαν αποκλειστικό στόχο να πάει το παιχνίδι στο 0-0.

Ένα 4-3-3 στην αμυντική λογική, με τον Λιβάγια μόνο του στην κορυφή της επίθεσης, σε έναν ρόλο που έχει αποδειχτεί πως δεν μπορεί να υπηρετήσει. Το αμυντικό σχέδιο έβγαινε, το γεγονός όμως πως δεν υπήρχε η παραμικρή επιθετική προοπτική, έδινε το δικαίωμα στον ΠΑΟΚ, να κερδίσει μέτρα και να φέρει το παιχνίδι στο μισό γήπεδο της ΑΕΚ.

ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΛΑΡΣΟΝ Η ΑΕΚ

Η ομάδα του Φερέιρα μέχρι να ανοίξει το σκορ, είχε να διαχειριστεί ένα παιχνίδι που ο αντίπαλος δεν απειλούσε την άμυνα του. Ο Πορτογάλος τεχνικός, έχοντας στο μυαλό του το πάθημα στο Βικελίδης χρησιμοποίησε για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι τον Εσίτι στο βασικό σχήμα.

Ο ΠΑΟΚ ήταν φανερά πιο προσεχτικός στον τρόπο που λειτουργούσαν οι γραμμές του. Η αλήθεια, πάντως, ήταν πως στην ενδεκάδα του Καρέρα, δεν υπήρχε γρήγορος ποδοσφαιριστής τύπου Λάρσον, να απειλεί ανάμεσα στις γραμμές, για την ακρίβεια πίσω από τον Λιβάγια, δεν υπήρχε κανένας ποδοσφαιριστής.

Ο ΛΙΒΑΓΙΑ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Ο Κροάτης χωρίς παίκτη κοντά του ήταν απομονωμένος. Η μπάλα δεν έφθανε σε αυτόν και από την επίθεση της ΑΕΚ έλλειπε η ταχύτητα. Χωρίς να κάνει τίποτα το ιδιαίτερο ο ΠΑΟΚ, δίχως να έχει τους ποιοτικούς του ποδοσφαιριστές σε καλή ημέρα, η μη απειλή της ΑΕΚ, του έδινε κερδισμένα μέτρα. Ο Καρέρα ήταν φανερό πως πήγε αποκλειστικά για το 0-0 και το γεγονός αυτό δημιουργούσε ένα παιχνίδι που έδινε την δυνατότητα στον ΠΑΟΚ να το κερδίσει στο 1-0.

Τα μέτρα του τα έδωσε η αδυναμία που είχε το πλάνο του Ιταλού προπονητή να δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα στην άμυνα της ΑΕΚ. Ο Μάσιμο Καρέρα θα κατάλαβε κάτι που εμείς το γνωρίζουμε καλά. Ο Λιβάγια δεν μπορεί να παίξει μόνος του στην κορυφή της επίθεσης. Μόλις μπήκε ο Ολιβέιρα και βγήκε στα αριστερά, μπήκε μέσα στον αγώνα και η ΑΕΚ, έγινε απειλητική.

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Παρότι τα μηνύματα είχαν φανεί από το πρώτο μέρος με την ΑΕΚ να μοιάζει να οδηγείται μόνη της, από την αδυναμία της να επιτεθεί μέσα στην περιοχή της. Το ημίχρονο έληξε με κατοχή μπάλας του ΠΑΟΚ στο 61% και την ΑΕΚ να μην έχει τελική στην εστία. Ο Καρέρα συνέχισε να παίζει με το ρολόι και οδήγησε ένα παιχνίδι αποκλειστικά στο μισό της δικής του ομάδας, οπότε στο 57ο λεπτό αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη. Όχι γιατί ο ΠΑΟΚ έκανε κάτι σημαντικό, αλλά επειδή τιμωρήθηκε η ομάδα που δεν προσπάθησε να παίξει.

ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ

Το κλείσιμο του αγώνα αποδεικνύει πως η ΑΕΚ άργησε να μπει στο παιχνίδι και πως φοβήθηκε υπερβολικά τον αντίπαλο της. Λειτούργησε σαν να παίζει με τον περσινό ΠΑΟΚ που κέρδιζε το ένα ντέρμπι μετά το άλλο και όχι με μία ομάδα που φέτος δεν έχει κερδίσει κανένα ντέρμπι, προέρχεται από ένα αγωνιστικό "ξεβράκωμα" στο Βικελίδης, ένα παιχνίδι που ανέδειξε τις αδυναμίες του.

Ασφαλώς και ο Καρέρα δεν έχει ποδοσφαιριστές για να χτυπήσουν με ταχύτητα όπως έκανε ο Άρης, όμως αποδείχτηκε από το 63ο λεπτό πως θα μπορούσε με τα δικά του όπλα να φοβίσει τον αντίπαλο. Όταν η τακτική μετατράπηκε σε ένα ορθολογικό 4-2-3-1, ο Μάνταλος πήγε στην θέση του επιτελικού χαφ που του ταιριάζει και ο Λιβάγια απέκτησε το δικαίωμα να παίρνει την μπάλα πιο χαμηλά, να παίζει με πρόσωπο στην αντίπαλη εστία και να έχει παίκτη μπροστά του.

Η ΑΕΚ έγινε επικίνδυνη. Το τελικό σφύριγμα, αφήνει μία αίσθηση, πως μπορούσε να διεκδικήσει περισσότερα πράγματα, από αυτό το παιχνίδι. Πως αν αποφάσιζε να κοιτάξει την δική της δημιουργία, να αναδείξει τα δικά της όπλα και όχι αποκλειστικά πώς να σταματήσει την ανάπτυξη του αντιπάλου της, θα μπορούσε να έχει κάνει την ζημιά.

Ο ΠΑΡΑΤΑΙΡΟΣ ΕΣΙΤΙ

Είδαμε έναν αγώνα χαμηλού επιπέδου, που ο ένας φοβήθηκε υπερβολικά τον άλλον. Ο Καρέρα έμοιαζε σαν να κατέβηκε χωρίς επιθετικό πλάνο και απέναντι σε έναν αντίπαλο που με το αρχικό σχήμα έμοιαζε αδύνατον να επιτεθεί.

Ο Αμπέλ Φερέιρα χαράμισε μία θέση στα χαφ για έναν ποδοσφαιριστή που στο δημιουργικό κομμάτι δεν μπορούσε να δώσει το παραμικρό. Ο φόβος της ΑΕΚ, η μονοδιάστατη μορφή που είχε πάρει ο αγώνας έκανε την παρουσία του Εσίτι να μοιάζει παράταιρη, κρίνοντας αποκλειστικά αυτό που βλέπεις.

Ο φόβος που δημιούργησε όμως το παιχνίδι στο Βικελίδης, έφτιαξε συνθήκες για να υπάρχει στον άξονα ένας χαφ που θα προστατεύει το αμυντικό δίδυμο. Για 57 λεπτά έμοιαζε σαν ένας παράταιρος ποδοσφαιριστής από τη στιγμή που το παιχνίδι άλλαξε, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως ο ΠΑΟΚ αμύνθηκε καλά.

ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΛΑ

Ο ΠΑΟΚ πέτυχε την πρώτη του νίκη σε ντέρμπι με τον Φερέιρα. Υποδέχτηκαν προπονητές, παίκτες και οπαδοί με ανακούφιση το τελευταίο σφύριγμα του Ισραηλινού διαιτητή, όμως δεν δικαιούνται να είναι ευχαριστημένοι από την εμφάνιση. Δεν παίρνουν ικανοποιητικό βαθμό σε κανένα από τα κομμάτια που κλήθηκαν να υπηρετήσουν στη διάρκεια του παιχνιδιού.

Στο διάστημα που ο αντίπαλος τους χάρισε τον έλεγχο, δεν μπόρεσαν να φανούν δημιουργικοί. Δεν είχαν συνεργασίες για ακόμα μία φορά, δεν πήραν καλό παιχνίδι από τον επιτελικό χαφ, μέχρι να ανοίξει το σκορ ο Βιεϊρίνια δεν βοηθούσε τον Γιαννούλη για να βγάλουν συνεργασίες από την αριστερή πλευρά και ο Λημνιός δεν έκανε πολλές φάσεις στο ένας με ένας.

Από τη στιγμή που τα δεδομένα άλλαξαν και η ΑΕΚ έγινε πιο επιθετική, δεν αμύνθηκαν με ασφάλεια, ο άξονας δεν μπόρεσε να σταματήσει την δημιουργία της Ένωσης και δέχτηκαν δύο καθαρές ευκαιρίες στο 71ο και στο 80ο λεπτό, που θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει το αποτέλεσμα. Κατά την άποψη μου, η διαιτησία του Ισραηλινού, ήταν καλή. Γίνεται υπερβολικός θόρυβος για τρεις περιπτώσεις πέναλτι που φαίνεται πως πήρε σωστές αποφάσεις.

Ο ΠΑΟΚ μπορεί να κέρδισε το πρώτο του φετινό ντέρμπι, όμως η εικόνα που έδειξε ήταν για ακόμα ένα ανταγωνιστικό παιχνίδι προβληματική και δεν αφήνει περιθώρια για πανηγυρισμούς. Υπάρχουν πολλά κομμάτια που δεν λειτουργούν καλά στην ομάδα.

Το παιχνίδι στην Τούμπα ήταν το πρώτο ντέρμπι του Καρέρα. Στην ΑΕΚ συνολικά θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, πως για να πάρεις ντέρμπι, πρέπει να έχεις και επιθετικό πλάνο. Να προσπαθείς και να παίξεις όχι μόνο να καταστρέψεις. Της λείπει άλλωστε η ταχύτητα, για να μπορέσει αφήνοντας την μπάλα στον αντίπαλο να γίνει επικίνδυνη. Είναι πολλά πλέον τα παιχνίδια που με διαφορετικούς προπονητές, έχει πληρώσει παρόμοια παθητική, φοβική καθοδήγηση.