Όσοι προανέφερα έχουν τη δυνατότητα να μαρκάρουν σαν αμυντικά χαφ, να τρέξουν χωρίς μπάλα σαν εξτρέμ, να δημιουργήσουν σαν δεκάρια και να εκτελέσουν σαν στράικερ.

Τα στατιστικά που βγήκαν μετά το παιχνίδι 74/26 κατοχή μπάλας και το 1 μόλις σουτ που επιχείρησε ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην κολακεύουν τους "πράσινους", αλλά ήταν αναμενόμενα. Τη Δευτέρα στο live chating που κάναμε στις ερωτήσεις που δέχτηκα για το παιχνίδι με τη Μπαρτσελόνα απάντησα πως η αναμέτρηση δεν προσφέρεται για τακτική ανάλυση.

Δεν είμαι από αυτούς που ζούνε ακόμη στην εποχή του νεάντερταλ και πιστεύουν πως είναι επιτυχία να χάνεις με 0-2 στην έδρα σου από την Ίντερ. Ίσα ίσα που το σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι δίκαιο και δίνει τη δυνατότητα στον αδύναμο να ελπίζει, αρκεί να έχει πλάνο και να ξέρει να κλέβει αποτελέσματα παίζοντας ποδόσφαιρο στην κόντρα.

Αυτές οι συζητήσεις μπορούν να γίνουν για όλες τις ομάδες πλην της Μπαρτσελόνα, γιατί η ομάδα του Πεπ δεν έχει αδυναμίες, δεν σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις τίποτα άλλο από το να παίξεις μαζική παθητική άμυνα και να ελπίζεις να βαρεθούν ή να κοιμηθεί ο Θεός. Ο Παναθηναϊκός είχε την ατυχία ο Θεός να κοιμήθηκε το περασμένο Σάββατο στο παιχνίδι με την Χέρκουλες και οι παίκτες της Μπαρτσελόνα να βρήκαν χωρίς λόγο κίνητρο.

Ο Καραγκούνης και ο Λέτο

Βλέποντας την αρχική ενδεκάδα που ξεκίνησε ο Νιόπλιας, κατάλαβα πως ο Παναθηναϊκός δεν θα κρατήσει καθόλου μπάλα, καθώς κανείς εκ των Σιμάο, Κατσουράνη, Ζιλμπέρτο δεν μπορούσε να κάνει μέτρα με αυτήν. Πιθανότατα να μην ήθελε και ο Νιόπλιας να πάρουν οι παίκτες του μεγαλύτερη κατοχή από το 25%, καθώς ο ίδιος δήλωσε πριν το παιχνίδι πως η Μπάρτσα είναι πιο επικίνδυνη όταν έχει τη μπάλα ο αντίπαλος.

Η λογική έλεγε πως σε ένα τέτοιο παιχνίδι, που καλείσαι να κλείσεις χώρους, η παρουσία του Καραγκούνη ψηλά από την τριάδα του κέντρου θα ήταν πιο χρήσιμη από αυτήν του Λέτο. Τον Αργεντίνο ήταν δεδομένο πως το παιχνίδι δεν τον βόλευε γιατί ούτε ξέρει ούτε θέλει να κυνηγάει τα αντίπαλα μπακ χαμηλά και έτσι ο Βύντρα ήταν συνέχεια εκτεθειμένος, ευρισκόμενος ανάμεσα στους Άλβεζ, Μέσι.

Στην πράξη όμως και η παρουσία του Καραγκούνη στο διάστημα που αγωνίστηκε λίγα πράγματα άλλαξε. Ουσιαστικά αποδείχθηκε πως το γεγονός πως ο Καραγκούνης έχει την τάση να πηγαίνει όπου είναι η μπάλα και να προσπαθεί να γίνει κάτοχός της, στο συγκεκριμένο αγώνα θα έκανε κακό, καθώς από τους συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές δεν γίνεται να κλέψεις μπάλα και όταν πας πάνω τους, αν δεν τους κάνεις φάουλ, ή θα σε περάσουν ή θα την σπάσουν δίπλα και παίζοντας το ένα – δύο θα ανοίξουν σε κλάσματα δευτερολέπτου την άμυνά σου.

Τα θετικά

Το παιχνίδι στο Καμπ Νου δεν προσφέρεται για συμπεράσματα. Αν οι φίλοι του Παναθηναϊκού θέλουν να κρατήσουν κάτι ευχάριστο, το δικαίωμα τους το δίνει η παρουσία του Γκοβού και του Γκαρσία. Ο Γάλλος έδειξε για ακόμα μια φορά πως παίζει τη θέση του δεξιού εξτρέμ σε υψηλό επίπεδο. Ξέρει άριστα τακτικά να καλύπτει την πλευρά και να βοηθάει ανασταλτικά την ομάδα του και έχει το πρώτο πέταγμα αλλά και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που χρειάζεται η θέση.

Ο Γκαρσία, στο διάστημα που αγωνίστηκε, έκανε φανερό πως είναι ο πιο κλασάτος παίκτης απ' όσους έχει ο Παναθηναϊκός. Ήταν ο μοναδικός σε όλο το παιχνίδι που κατάφερε να κρατήσει για λίγα δευτερόλεπτα τη μπάλα στην κατοχή του με ασφάλεια που να του δίνει τη δυνατότητα να κοιτάξει ψηλά και να τροφοδοτήσει τον συμπαίκτη του. Για τον Νιόπλια είναι επιτυχία να έχει στη διάθεσή του έναν τόσο αξιόλογο ποδοσφαιριστή ο οποίος θέλει μέσω του Παναθηναϊκού να ξαναβρεί τον εαυτό του.

Ο Γκαρσία έχει την τύχη ο φετινός Παναθηναϊκός να μπορεί να του δώσει το χρόνο που χρειάζεται και να τον βάζει σταδιακά μέσα στα παιχνίδια ώστε να μην επιβαρυνθεί ο οργανισμός του και να μην πάει πίσω με θλάσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν από μια λάθος και βιαστική διαχείριση.