Ο Θεός του ποδοσφαίρου ήταν σκληρός με τον Πεπ
Σίτι και Τότεναμ πρόσφεραν μία συγκλονιστική παράσταση στο Μάντσεστερ που καθήλωσε τον ποδοσφαιρικό πλανήτη και τελικά το νόμισμα έκατσε στην πλευρά των Λονδρέζων. Γράφει ο Τσάρλυ.
Ο Γκουαρδιόλα γνώρισε ακόμα έναν σκληρό αποκλεισμό στη νοκ άουτ φάση της διοργάνωσης. Ασφαλώς και έχει διαλέξει τον δύσκολο δρόμο, αλλά από την ημέρα που έφυγε από την Βαρκελώνη υπάρχουν στιγμές που η τύχη του έχει παίξει άσχημο παιχνίδι. Αυτό που συνέβη στις καθυστερήσεις ήταν σκληρό, πολύ σκληρό.
ΤΟ VAR ΚΑΙ Η ΤΥΧΗ ΦΕΡΘΗΚΑΝ ΣΚΛΗΡA ΣΤΟΝ ΠΕΠ
Πανηγύρισε την πρόκριση, όμως η τεχνολογία που o ίδιος έχει βάλει πολύ στις ομάδες του, του στέρησε μία μεγάλη πρόκριση. Από τις αντιδράσεις έμοιαζε σαν κανένας να μην έχει καταλάβει τι έχει συμβεί, ακόμα και ο Ποτσετίνο κοίταζε εμβρόντητος το ανέλπιστο δώρο που του χάρισε το VAR, πάνω που είχε χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του.
Η τεχνολογία μπήκε στην ζωή μας εκτός από το να προσφέρει περισσότερα πέναλτι, για να εμφανίσει και φάσεις που με την ταχύτητα που παίζεται το ποδόσφαιρο χάνονται. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Έρικσεν κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος που γυρίζει την μπάλα προς τα πίσω, αλλά αν δεν έβαζε το πόδι του ο Μπερνάντο Σίλβα η φάση δεν θα είχε αυτήν την κατάληξη. Η πρόθεση μετρά στον αμυνόμενο και αφορά το χέρι.
Στη συγκεκριμένη φάση, η επαφή του Μπερνάντο από την στιγμή που η μπάλα πάει σε εκτεθειμένο ποδοσφαιριστή αρκεί για να δοθεί το οφσάιντ. Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε καν αμφισβητούμενη φάση, απλά μία φάση που το γυμνό μάτι, μπορεί να την χάσει.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΤΕΝΑΜ
Η Σίτι είχε στο γήπεδο όπλα που την έκαναν πολύ καλύτερη απ'ότι στο πρώτο παιχνίδι. Ο Γκουαρδιόλα κράτησε στον πάγκο τον Γκουντογκάν, χρησιμοποίησε τον Ντε Μπράινε, έβαλε στα αριστερά τον Μεντί αντί του Σίλβα και στα δεξιά τον Μπερνάντο Σίλβα, αντί του Μαχρέζ. Με λίγα λόγια είχε περισσότερη απειλή σε όλους τους χώρους, σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Στην πραγματικότητα στο Έτιχαντ παρουσιάστηκε η κανονική Σίτι.
Προσπαθώντας να κρίνουμε τι όρισε ένα τόσο Freak match, καταλήγω πως πήγαν όλες οι λεπτομέρειες υπερ της Τότεναμ. Η Σίτι έκανε ό,τι έπρεπε για να της ανοίξει την άμυνα και να βρει τα τέρματα που χρειαζόταν. Σε αντίθεση με τον αγώνα στο Λονδίνο, ο Ντε Μπράινε πέρναγε την μπάλα διαρκώς ανάμεσα από τις γραμμές τις Σίτι, κάτι που φάνηκε από την πρώτη φάση του αγώνα και με διαγώνιες πάσες στις κινήσεις που έκαναν οι Στέρλινγκ, Μπερνάντο Σίλβα, μπορούσε και τους έφερνε σε θέση βολής.
Ο Βέλγος παικταράς είχε τρεις ασιστ, δημιουργούσε συνεχώς ρήγματα στην άμυνα της Τότεναμ και μπορούσε να αξιοποιεί συνεχώς τα τρεξίματα των Στέρλινγκ, Αγουέρο, Μπερνάντο Σίλβα. Είναι σκληρό αλλά η Σίτι αποκλείστηκε έχοντας σε μεγάλη ημέρα όλους τους μεσοεπιθετικούς ποδοσφαιριστές.
ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΛΑΠΟΡΤ
Αρχικά πλήρωσε τα δύο δώρα του Λαπόρτ. Δώρα αδικαιολόγητα, που προσέφεραν στην Τότεναμ 2 τέρματα χωρίς να χρειαστεί να κάνει μία συνεργασία. Με δύο δώρα του Λαπόρτ και από μία εκτέλεση κόρνερ, που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα ο Γιορέντε με τον μηρό, βρήκε η Τότεναμ τρία τέρματα. Η κακομοίρα η Σίτι έβαλε 4 γκολ με 4 συνεργασίες, ένα τέρμα πέτυχε από δώρο του αντιπάλου και έτυχε το πόδι του Μπερνάντο Σίλβα να αφήσει εκτεθειμένο τον Αγουέρο.
Είναι σκληρό, το επίπεδο όμως είναι υψηλό και τα λάθη δεν συγχωρούνται. Η Σίτι πλήρωσε για να αποκτήσει τον Λαπόρτ 65 εκατομμύρια ευρώ και τα δύο λάθη που έκανε δεν επιτρέπονται για το επίπεδο της διοργάνωσης. Αν κάτι δεν βγήκε στις επιλογές του Γκουαρδιόλα, ήταν η επιλογή του αμυντικού του διδύμου, που στην πράξη χάρισε και τα τρία τέρματα που πέτυχε η Τότεναμ.
Η εικόνα του αγώνα έδειξε πως αν η άμυνα της Σίτι δεν έκανε αυτά τα παιδικά λάθη, η Τότεναμ δεν θα μπορούσε να αντέξει. Επειδή όμως δεν είναι η πρώτη φορά, που ο Πεπ αποκλείεται στα νοκ άουτ της διοργάνωσης επειδή έκανε λάθη το κεντρικό αμυντικό του δίδυμο, ασφαλώς και δεν είναι μόνο αποτέλεσμα της τύχης. Έχει να κάνει σε σημαντικό βαθμό με την φιλοσοφία του, το γεγονός πως ζητά από τους στόπερ του να έχουν μεγάλη συμμετοχή στην ανάπτυξη και όταν φτάνεις στις τελικές νοκ άουτ φάσεις της διοργάνωσης, το λάθος και πιο εύκολα γίνεται και το πιθανότερο είναι να το πληρώσεις.
Στο συγκεκριμένο παιχνίδι υπήρξαν κι άλλες φάσεις που όρισαν το που θα πάει η πρόκριση, τα δύο όμως λάθη του Λαπόρτ ήταν αυτά που επέτρεψαν στην Τότεναμ να μείνει μέχρι το τέλος στο παιχνίδι της πρόκρισης, σε έναν αγώνα που για μεγάλα διαστήματα έδειχνε να μην το ελέγχει.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΗΡΘΕ
Ασφαλώς και πρόκειται για μία επιτυχία που άξιζε με την δουλειά που γίνεται και την εξέλιξη που υπάρχει τα τελευταία χρόνια. Η Τότεναμ προοδεύει όμως δεν έχει κατακτήσει κανέναν τίτλο, όπως έγραψα και στο κείμενο μετά την νίκη της στο πρώτο παιχνίδι, έψαχνε την δική της μεγάλη στιγμή. Ένα αποτέλεσμα, μία επιτυχία που θα αποτελεί σημείο αναφοράς αυτής της προσπάθειας και πράγματι το βρήκε. Η τύχη που ανέφερα είχε να κάνει με αγωνιστικές λεπτομέρειες στο συγκεκριμένο παιχνίδι, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για μία ομάδα που δεν έχει κάνει μεταγραφή ενδεκάδας εδώ και πολλά χρόνια, δεν έχει κάνει την φετινή σεζόν την παραμικρή μεταγραφή, κάτι που δεδομένα την περιορίζει σε συγκεκριμένες επιλογές.
ΜΕ ΤΟΝ ΜΗΡΟ Ο ΒΑΡΥΣ ΓΙΟΡΕΝΤΕ
Η Τότεναμ τον τραυματισμό του Κέιν δεν έχει τρόπο να τον διαχειριστεί, δεν έχει την πολυτέλεια της Σίτι να έχει δύο φορ υψηλού επιπέδου. Αν ο Πεπ δεν είχε τον Αγουέρο, θα έπαιζε ο Ζεζούς, ο αντικαταστάτης του Κέιν όμως είναι ο 34χρονος Γιορέντε. Ασφαλώς και ο Ισπανός δεν μπορούσε να αντέξει τον ρυθμό και ο Ποτσετίνο επέλεξε να ρίξει τους Σόν, Λούκας Μόουρα πάνω στο αμυντικό δίδυμο της Σίτι. Ξεκάθαρα δεν είχε τον έλεγχο του αγώνα, όμως είχε βρει τον τρόπο να διεκδικεί γκολ από λάθος του αμυντικού διδύμου.
Πολλές φορές τα πράγματα στο ποδόσφαιρο εξελίσσονται παράξενα. Για 40 λεπτά ο πρωταγωνιστής του πρώτου παιχνιδιού Σισοκό δεν πάταγε καλά, στο 41ο λεπτό βγήκε τραυματίας με αναγκαστική αλλαγή. Ομολογώ πως η απόφαση να ρίξει τόσο νωρίς τον Γιορέντε με ξάφνιασε. Στην πράξη έμοιαζε σαν να δημιουργήθηκε το ιδανικό σκηνικό για να περάσει η Σίτι, παίζοντας πιο ελεγχόμενο ποδόσφαιρο, με λιγότερο ρίσκο.
Ο Ποτσετίνο αφαίρεσε ποδοσφαιριστή από τον άξονά του και πίεση από το αμυντικό δίδυμο του Γκουαρδιόλα. Οι Λαπορτ, Κομπανί, από την στιγμή που ελευθερώθηκαν από την πίεση του Σον, έχοντας αντίπαλο τον αργό Γιορέντε, σταμάτησαν να έχουν προβλήματα στην κατοχή μπάλας και είχαν άνετες μεταβιβάσεις. Έμοιαζε σαν να απαλλάχτηκαν καθώς κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν έναν αργό φορ που παίζει με πλάτη εκτός περιοχής, χωρίς να έχει γρήγορες αντιδράσεις. Όσες φορές χρειάστηκε ο Γιορέντε να υποδεχτεί μπάλα με πλάτη εκτός περιοχής την έχασε με χαρακτηριστική ευκολία.
Η Τότεναμ έμοιαζε σαν να αμύνεται με έναν παίκτη λιγότερο, ο Έρικσεν έφυγε ακόμα πιο δεξιά, ο Σον αριστερά, ο Λούκας Μόουρα προσπάθησε να γίνει ενδιάμεσος κρίκος στους Γουανιάμα και Ντελε Άλι, δίχως επιτυχία. Το σκηνικό για να έρθει το 4ο τέρμα είχε δημιουργηθεί και η αλήθεια είναι πως και τα 14 λεπτά που πέρασαν για να σκοράρει ο Αγουέρο ήταν υπερβολικά πολλά με βάση την εικόνα του αγώνα.
Το ποδόσφαιρο όμως έχει τη δική του μαγεία. Ο άνθρωπος που έμοιαζε να ανήκει σε μία διαφορετική εποχή, έγινε αυτός που με το μηρό έστειλε την μπάλα στα δίχτυα και από την στιγμή που το τέρμα του Στέρλινγκ ακυρώθηκε, καθόρισε την τύχη του αγώνα. Αν κάτι έκανε καλά η Τότεναμ στο παιχνίδι ήταν ο τρόπος που αμύνθηκε στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού και η αποτελεσματικότητα που έδειξε στις ευκαιρίες που τις παρουσιάστηκαν.
ΕΚΛΕΙΣΕ ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΣΤΟΠΕΡ
Μετά το 4-3, ο Ποτσετίνο έκανε κάτι που συνηθίζει τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά απέφυγε στα δύο παιχνίδια με την Σίτι, έριξε τρίτο στόπερ. Ο Αργεντινός τεχνικός έκρινε πως την Σίτι την σταματάς στην ανάπτυξη και όχι στην τελευταία γραμμή άμυνας, επέλεξε λοιπόν να μην χάσει παίκτη που θα μπορεί να πιέζει τη δημιουργία της.
Στο πρώτο παιχνίδι τα κατάφερε, στο Έτιχαντ όχι. Από την στιγμή που σκόραρε ο Έρικσεν, κατάλαβε πως έπρεπε να θωρακίσει την ομάδα του για να αντέξει. Στο 82ο λεπτό έβγαλε τον Λούκας, Μόουρα, πέρασε τον Ντέιβις και γύρισε σε 5-3-2. Στο 88ο λεπτό πέρασε και τον Σάντσες στο γήπεδο, πηγαίνοντας τον Ντέιβις αριστερά. Ακόμα κι έτσι, η Σίτι βρήκε την ευκαιρία του Αγουέρο στο 86ο λεπτό και το τέρμα που ακυρώθηκε του Στέρλινγκ, σε κάθε περίπτωση όμως δεν είχε την συχνότητα στις ευκαιρίες που υπήρχε στο διάστημα από το 45ο μέχρι το 59ο λεπτό.
ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΟΡΕΑΤΗΣ
Τελευταίο άφησα τον μεγάλο πρωταγωνιστή της Τότεναμ. Ο Σον είναι ο άνθρωπος έκανε την διαφορά στην ιστορική επιτυχία των Spurs. Σε ένα παιχνίδι που δεν υπήρχε ο Κέιν, που κρύφτηκε ο Έρικσεν στα άκρα, που ο Ντέλε Άλι, έπαιξε σε μεγάλο διάστημα πιο χαμηλά απ'ότι βολεύεται, ο Σον ήταν αυτός που έκανε για την ομάδα του την διαφορά. Ναι, έκανε δύο μεγάλα λάθη ο Λαπόρτ, ο Σον όμως σκότωσε την Σίτι, ο Κορέατης τα έκανε γκολ.
Σε αυτήν την οριακή σειρά, πέτυχε τα τρία τέρματα της Τότεναμ, χωρίς να σταματά να τρέχει και να πιέζει. Έτοιμος ανά πάσα στιγμή να μυρίσει το κάθε λάθος και να το εκμεταλλευτεί με τον απίστευτο συνδυασμό προσόντων που διαθέτει. Ασφαλώς και μιλάμε για έναν αδικημένο ποδοσφαιριστή. Με τα 12 τέρματα και τις 6 ασίστ στο πρωτάθλημα, την ικανότητα να βάζει μεγάλα γκολ και τη σπάνια αποτελεσματικότητα στην εκτέλεση που διαθέτει κινούμενος σε υψηλή ταχύτητα, αν ήταν Βραζιλιάνος και όχι Κορεάτης θα συζητιόταν για όλες τις μεγάλες ομάδες.
Με μεγάλη διαφορά πρόκειται για τον κορυφαίο Ασιάτη ποδοσφαιριστή που έχει εμφανιστεί. Στα δύο παιχνίδια με την Σίτι έβαλε την σφραγίδα του με τα τρία τέρματα που σημείωσε, στη μεγαλύτερη σύγχρονη επιτυχία του συλλόγου. Ασφαλώς και η πρόκριση της Τότεναμ είχε πολλή τύχη, μιλάμε όμως για μία ομάδα που δεν έχει τα ίδια όπλα με την Σίτι, που πολεμά μόνο με την δουλειά και δεν έχει ευτυχήσει αυτήν την πολύ καλή ποδοσφαιρική πρόταση να την μετουσιώσει σε τίτλους. Οπότε ο Θεός του ποδοσφαίρου ήταν σκληρός με τον Γκουαρδιόλα αλλά έδωσε την τύχη του σε έναν σύλλογο που άξιζε μια μεγάλη επιτυχία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
