Ο Τσάβι Ρόκα του λύνει τα χέρια

Ο Παναθηναϊκός γλίτωσε από ακόμα ένα ιστορικό κάζο. Έβγαλε πάθος, ψυχή και ποιότητα στο δεύτερο ημίχρονο και πέτυχε τα 3 τέρματα που χρειαζόταν για να ανατρέψει το αποτέλεσμα.

ΤΑ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΔΩΝΗ

Στο τέλος ο Γιώργος Δώνης από την πίεση ξέσπασε σε δάκρυα. Είναι κατανοητή η ένταση που υπήρχε, το διακύβευμα ήταν μεγάλο. Ο θεσμός του Κυπέλλου μοιάζει ως ο μόνος δρόμος που επιτρέπει στον Παναθηναϊκό, να διεκδικήσει μία σοβαρή διάκριση. Στους Ζωσιμάδες η διαχείριση ήταν λανθασμένη, δημιούργησε μία ανηφόρα για την ρεβάνς και στο πρώτο ημίχρονο το παιχνίδι έμοιαζε να στραβώνει.

Η επόμενη ημέρα αν δεν ερχόταν η πρόκριση θα ήταν εντελώς διαφορετική και το πλάνο το οποίο έχει καταστρωθεί θα φαινόταν παράταιρο. Κατανοητή και ανθρώπινη η φόρτιση, σημαντικό και καλοδεχούμενο το συναίσθημα, όμως το να συμβαίνει για μία πρόκριση επί του ΠΑΣ, στα δικά μου μάτια φαίνεται παράξενο.

Είθισται τα ξεσπάσματα, τα έντονα συναισθήματα να βγαίνουν μετά από μία μεγάλη επιτυχία, ο Παναθηναϊκός απλά έκανε το καθήκον του. Για την ακρίβεια γλίτωσε από ένα μεγάλο κάζο. Αντιλαμβάνομαι πως σε εποχές, που λειτουργεί ο απόλυτος επαγγελματισμός, που οι ποδοσφαιριστές βλέπουν τις ομάδες απλά σαν ένα σκαλοπάτι για την καριέρα τους, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν άνθρωποι, να αγαπάνε τον σύλλογο που εργάζονται και να το εκδηλώνουν.

Δεν είναι τυχαίο που πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού, πόσταραν τα δακρυσμένα μάτια του Δώνη και είχαν να πουν ένα καλό λόγω για τον προπονητή του Παναθηναϊκού, προσωπικά προτιμώ να τον κρίνω για την δουλειά του.

ΤΑ ΝΤΕΡΜΠΙ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Η αλήθεια είναι πως τα αποτελέσματα δείχνουν, πως την ομάδα την φρέναραν τα λάθη του καλοκαιριού. Από τότε που ο προπονητής του Παναθηναϊκού έγινε ο αποκλειστικά υπεύθυνος στα αποδυτήρια το κλίμα άλλαξε, η ομάδα απέκτησε την ηρεμία της και ήρθε η αγωνιστική βελτίωση. Τα παιχνίδια που δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο Παναθηναϊκός, είναι αυτό στο Καραϊσκάκης και το ντέρμπι της Τούμπας.

Ο Παναθηναϊκός με την δουλειά που γίνεται καθημερινά στις προπονήσεις, πήγε στις δύο πιο δύσκολες έδρες του πρωταθλήματος, πήρε την μπάλα στο πρώτο ημίχρονο και έκανε το παιχνίδι του. Η εμφάνιση το δεν είχε καμία σχέση με την εικόνα της ΑΕΚ για παράδειγμα στην Τούμπα.

Ο Παναθηναϊκός είχε τον έλεγχο του αγώνα, ήταν δημιουργικός, έχτιζε επιθέσεις βάζοντας πολλούς ποδοσφαιριστές μέσα στις φάσεις, χτύπαγε και με κατοχή και με παιχνίδι χώρου. Στην Τούμπα έφυγε με την ισοπαλία στο Καραϊσκάκης αδικήθηκε και έχασε με 1-0, όμως υπάρχει μία κοινή συνισταμένη. Όταν ο Γιώργος Δώνης έπρεπε να κοιτάξει τον πάγκο του και να βοηθήσει την ομάδα του, δεν έκανε καλές επιλογές και στα δύο παιχνίδια η εικόνα του Παναθηναϊκού στο δεύτερο ημίχρονο δεν είχε σχέση με αυτή του πρώτου.

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι ομάδες έχουν πολλούς ανθρώπους για να κάνουν τις επιλογές. Στο τέλος ο κύριος υπεύθυνος για το καταρτισμό του ρόστερ, είναι ο τεχνικός διευθυντής. Ένα κομμάτι της δουλειάς τους είναι, να έχουν δημιουργήσει με τις επιλογές τους, τις συνθήκες, για να μην κάνει εύκολα το λάθος ο προπονητής.

Ασφαλώς και θα μπορούσε να κοουτσάρει καλύτερα αυτά τα δύο παιχνίδια ο Δώνης, αλλά η αλήθεια είναι πως και το ρόστερ που διαθέτει, δεν του παρέχει πολλές επιλογές. Το παιχνίδι στο Καραϊσκάκης τα εξηγεί όλα, ήθελε να περάσει στην θέση δέκα τον Μπουζούκη, αντί του κουρασμένου Ζαχίντ, οπότε χρειαζόταν να χρησιμοποιήσει παίκτη στα δεξιά, για να αλλάξει θέση ο Μπουζούκης.

Στον πάγκο δεξί εξτρέμ, υπήρχε μόνο ο Μπεκ. Η σκέψη του προπονητή ήταν απόλυτα λογική, η διαθέσιμη επιλογή δεν μπορούσε να βοηθήσει. Στην πίεση που δέχτηκε η ομάδα και στην Τούμπα και στο Καραϊσκάκης, δεν υπήρξε κράτημα μπάλας. Όταν ο αντίπαλος παίρνει ρίσκο, να σε κρατήσει χαμηλά, χρειάζεται να μπορείς να ελέγξεις τον ρυθμό και να παγώσεις το παιχνίδι. Όταν κουράζεται ο Ζαχίντ και μπλοκάρουν τους Κουρμπέλη, Δώνη, ο Παναθηναϊκός τελειώνει. Είναι κάτι που ταλαιπώρησε την ομάδα από πέρυσι.

Υπάρχει θέμα, όταν ο αντίπαλος πρεσάρει ψηλά και βγαίνει επιθετικά στο μαρκάρισμα στον παίκτη που προσπαθεί να υποδειχτεί την μπάλα με πλάτη. Σε αυτήν την συνθήκη, από την επιθετική τετράδα μόνο ο Περέα με την ένταση που βγάζει και παρότι δεν έχει τεχνική, καταφέρνει και λειτουργεί σωστά σε αυτήν την συνθήκη.

Επιλογή όμως, όταν κουράζονται οι κεντρικοί χαφ, να έρθει από τον πάγκο δεν υπήρχε. Ο Δώνης δεν έχει εμπιστοσύνη στο να χρησιμοποιεί χαμηλά τον Μπουζούκη και ο Παναθηναϊκός είχε μείνει με τρία χαφ.

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΤΣΑΒΙ ΡΟΚΑ

Κρίνοντας λοιπόν τον Παναθηναϊκό στα παιχνίδια που ανήκουν στο επίπεδο που θα έπρεπε να βρίσκεται γίνεται ξεκάθαρο πως η προπονητική δουλειά είναι καλή, αλλά χρειάζονται περισσότερες ποιοτικές λύσεις για να μπορέσει να φέρει αποτέλεσμα. Όπως έγραψα και μετά το ντέρμπι στο Καραϊσκάκης η ομάδα έχει ανάγκη ένα πετυχημένο μεταγραφικό καλοκαίρι.

Ο Γιώργος Δώνης χρειάζεται βοήθεια από τους παίκτες που θα του φέρει ο Τσάβι Ρόκα. Από κοινού πήραν την απόφαση να κοιτάξουν μεμονωμένα το υπόλοιπο της χρονιάς. Απόφαση που έφερε και μεγάλη πίεση για την ρεβάνς με τον ΠΑΣ, καθώς ο σχεδιασμός να αποκτηθούν δύο δανικοί μέχρι το καλοκαίρι δεν θα είχε νόημα αν ο Παναθηναϊκός έμενε εκτός Κυπέλλου.

Προσωπικά την θεωρώ σοφή απόφαση, οι ομάδες βελτιώνονται μόνο όταν βάζουν αγωνιστικούς στόχους. Αν πας στην λογική ότι δουλεύουμε για τα επόμενα χρόνια και δεν μας ενδιαφέρουν τα αποτελέσματα, εξασφαλίζεις ραθυμία στην καθημερινή προπόνηση και απλά κοροϊδεύεις με βαρύγδουπα λόγια που ποτέ δεν θα υλοποιήσεις.

ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΣΑΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΑΤΕΡΑΣ

Σε αυτήν την λογική αποφασίστηκε να αποκτηθούν δύο ποδοσφαιριστές, που θα μπορέσουν να δώσουν σημαντικές λύσεις στον Γιώργο Δώνη. Οι προσθήκες των Ανουάρ, Νάγκι έρχονται για να δώσουν την δυνατότητα στην ομάδα, να μπορέσει να διεκδικήσει στόχους στην συνέχεια της σεζόν και οι δύο αγωνίζονται σε χώρους που το ρόστερ πονάει.

Επειδή η κριτική γίνεται εύκολα, ειδικά αν είναι κίτρινη και δεν χρειάζεται ανάλυση και σκέψη, με την προσθήκη του Ανουάρ καταρρίπτεται και το παραμύθι πως ο Γιώργος Δώνης δεν παίρνει επίτηδες ποδοσφαιριστή στον άξονα. Είναι μία καραμέλα, που έχω αναφέρει σε προηγούμενο κείμενο μου, πως δεν ισχύει. Ο Δώνης και το καλοκαίρι είχε ζητήσει βασικό 8άρι και στα πλάνα του, ήταν να έχει τον Χρήστο 4χαφ.

Παρότι ο Χρήστος Δώνης είναι φορμαρισμένος, είχα σημειώσει πριν αρχίσει να σκοράρει, πως η εικόνα του στο γήπεδο, δείχνει πως είναι ο πιο βελτιωμένος παίκτης του Παναθηναϊκού, ο Γιώργος Δώνης, λειτούργησε σύμφωνα με τον ρόλο που έχει στον σύλλογο. Ενήργησε σαν προπονητής και όχι σαν πατέρας και έφερε παίκτη που πιθανότατα να του πάρει την θέση του βασικού, στην εποχή που βρίσκεται στα καλύτερα του. Η αλήθεια όμως είναι, πως η ομάδα χρειαζόταν 4κεντρικό χαφ και είναι σημαντικό που ήρθε ποδοσφαιριστής που παίζει σε υψηλή ένταση.

ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΒΙΚΤΟΡ ΒΙΤΟΛΟ

Ο Ανουάρ μοιάζει με τον Βίκτορ Βιτόλο. Παίζει σε υψηλή ένταση, βοηθά πολύ στο πρέσινκ και στην επιθετική πίεση στην μπάλα, μπορεί να σκληρύνει ανασταλτικά τον Παναθηναϊκό. Λόγω ύψους με προσόντα για 6άρι παίζει στο 8, επιχειρεί περισσότερο εύκολες μεταβιβάσεις παράλληλες και τουλάχιστον στο υψηλό επίπεδο δεν εκμεταλλεύεται όσο θα έπρεπε την μεταφορά μπάλας που διαθέτει.

Το γεγονός πως παίζει στην θέση 8 και τα πλεονεκτήματα του, παραπέμπουν σε 6άρι και δεν μπορεί να προσφέρει σε τελικά νούμερα, εξασφαλίζει πως δεν θα κάνει καριέρα σε υψηλό επίπεδο. Όμως ο Ανουάρ βγάζει μία ένταση, που σε ένα αργό ποδόσφαιρο όπως το δικό μας, μπορεί να κάνει την διαφορά, να βοηθηθεί από τον ρυθμό που θα παίρνει και να βελτιωθεί και στο δημιουργικό κομμάτι.

Στον Παναθηναϊκό θα δώσει βάθος, το δικαίωμα στον Δώνη να έχει μόνιμα έναν αξιόπιστο κεντρικό χαφ στον πάγκο, περισσότερη ένταση στο πρέσινγκ που μπορεί να φέρει κερδισμένα μέτρα και περισσότερη πίεση στον αντίπαλο, θα δέσει την ομάδα ανασταλτικά στον άξονα και θα προσφέρει κράτημα και μεταφορά μπάλας.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΛΥΣΕΙΣ

Επίσης μπορεί να κάνει την διαφορά και να δώσει έξτρα επιθετική ώθηση στην ομάδα, αν ο Ντόμινικ Νάγκι αποδειχτεί σωστή επιλογή. Το γεγονός πως δεν πήρε το παραμικρό από τους Μολό, Μπεκ, Κολοβό ο Παναθηναϊκός, δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα στον Δώνη. Φανταστείτε πόσο περισσότερες λύσεις, θα υπάρχουν και πόσο θα βοηθηθεί ο τεχνικός της ομάδας, αν ο Νάγκι μπορεί να προσφέρει παίζοντας σαν δεξί εξτρέμ.

Ο πραγματικός λόγος που ήρθε το ξέσπασμα του Δώνη δεν ήταν επειδή πέρασε τον ΠΑΣ, αλλά επειδή ξέρει πως τρέχει ένα σχέδιο που δημιουργεί μία προοπτική άμεσης βελτίωσης και ο αποκλεισμός θα το κατέστρεφε πριν καν το δούμε να υλοποιείται.

Ξαφνικά ο Παναθηναϊκός, θα έχει την δυνατότητα να περνά μόνιμα, από τον πάγκο ποδοσφαιριστές, που θα είναι σε θέση να προσφέρουν και να δώσουν ώθηση. Επειδή το πρόβλημα θα γίνει απαιτητικό και θα υπάρξουν πολλές εβδομάδες με τρία παιχνίδια, θα έχει την δυνατότητα να κάνει rotation, έχοντας μόνιμα υγιή στοιχεία στην ενδεκάδα του. Πρέπει όμως να καταλάβει και ο ίδιος, πως πλέον δεν θα έχει άλλοθι να κάνει λάθη, χρησιμοποιώντας ποδοσφαιριστές, που έχει αποδειχτεί, πως δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν.