Ο τυχερός Ίβιτς, ο ποιοτικός Εμποκού κι ο Δελφάκης
Ο Τσάρλυ σχολιάζει το ντέρμπι του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ και τις επιλογές Ίβιτς και Μοράις, αποθεώνει τον Εμποκού και ασκεί κριτική στον διαιτητή του Ατρόμητος - Ολυμπιακός για το τελικό αποτέλεσμα.
Ο Βλάνταν Ίβιτς οδηγούσε τον ΠΑΟΚ σε μία νέα απώλεια και εκτός μάχης τίτλου, αφού έβγαλε εγωισμό κατεβάζοντας ενδεκάδα από το... "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Την ίδια στιγμή, ο Ζοζέ Μοράις έκανε ότι και ο Γκουστάβο Πογέτ στο πρώτο ντέρμπι του στην ΑΕΚ, έπαιζε για το μηδέν, με τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο να κάνει τη διαφορά όταν μπήκε.
Το ίδιο συνέβη και με τον Πολ Ζοζέ Εμποκού, ο οποίος έδειξε τις ικανότητές του στον Αντρέα Στραματσόνι, παρότι ο Ιταλός δεν τον υπολόγιζε μέχρι στιγμής για τον Παναθηναϊκό. Τέλος, ο διαιτητής Γιάννης Δελφάκης ακύρωσε το εξαιρετικό τακτικό πλάνο του Γιώργου Κορακάκη και του Ατρομήτου και συνέβαλε ώστε ο Ολυμπιακός να κρύψει τις αδυναμίες του στο Περιστέρ και να φύγει με τη νίκη. Ο Τσάρλυ αναλύει τι είδαμε από τους τέσσερις διεκδικητές του τίτλου.
Διάταξη αντεπιθέσεων κι έπαιζε κατοχή
Ο ΠΑΟΚ παρατάχθηκε σε σχηματισμό χωρίς δημιουργικό χαφ και με δύο εξτρέμ που θέλουν την μπάλα πάνω στο τρέξιμο τους, λογική ικανή να αποδώσει μόνο σε παιχνίδι με κατοχή μπάλας κάτω από 40%.
Στην πράξη όμως, η ΑΕΚ -που παρατάχθηκε για το 0-0- πρόσφερε κατοχή μπάλας 60%, που ο ΠΑΟΚ δεν ήξερε τι να την κάνει! Ο Ίβιτς προσέφερε στην ΑΕΚ πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα με διάταξη ακατάλληλη για τα "θέλω" του αγώνα.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ Ο ΣΑΚΧΟΦ, ΞΑΝΑ ΒΑΣΙΚΟΣ Ο ΚΑΜΠΟΣ
Δεν είναι λογικό ότι ο Ίβιτς χρησιμοποίησε δημιουργό τον Σάκχοφ σε παιχνίδι που ήθελε να ανοίξει άμυνα και είναι ενοχλητική η επιμονή στον Τζάλμα Κάμπος. Ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να περάσει την μπάλα μέσα από τις γραμμές της ΑΕΚ μέχρι το 63ο λεπτό και οδηγούταν συνέχεια σε μεγάλες μπαλιές.
Ο Μοράις είχε δώσει εντολή για πίεση ψηλά και η αδυναμία των τριών κεντρικών χαφ του ΠΑΟΚ να πάνε το παιχνίδι στα δικά τους πόδια ανάγκαζε την αμυντική τετράδα και τον Γλύκο να μεταφέρει την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση. Από τον ΠΑΟΚ έλλειπε η ποιότητα στη δημιουργία και δεν γινόταν να περάσει η μπάλα ορθόδοξα από τον άξονα.
Ο αγώνας "φώναζε" πως χρειαζόταν διορθωτικές κινήσεις για να μπορέσει να τον πάρει η μοναδική ομάδα που το διεκδικούσε. Ο Ίβιτς άργησε πολύ να βάλει τους Μπίσεσβαρ - Μυστακίδη. Ποδοσφαιριστές που με τις συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί το προηγούμενο διάστημα, αλλά και με τις ανάγκες του παιχνιδιού, θα έπρεπε να είχαν ξεκινήσει στη βασική ενδεκάδα.
ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΟΙ... ΑΛΛΑΓΕΣ
Το ίδιο το παιχνίδι έδειξε πως αν είχαν ξεκινήσει οι Χριστοδουλόπουλος, Μυστακίδης, Μπίσεσβαρ θα βλέπαμε πολύ περισσότερες φάσεις.
Η είσοδος του Μπίσεσβαρ έδωσε αυτό που έλλειπε από τον ΠΑΟΚ. Η μπάλα πέρναγε από έναν χαφ που δεν είναι τίποτα σπουδαίο, όμως είναι ο μοναδικός δημιουργός που διαθέτει το ρόστερ. Μπορεί να κρατά την μπάλα και να κινείται στην αντίπαλη περιοχή σαν επιπλέον παίκτης. Η είσοδός του σταμάτησε το αναχρονιστικό παιχνίδι με τις μεγάλες πάσες από την τελευταία γραμμή άμυνας στην επιθετική τριάδα, υπήρχε μια ισορροπία.
Στο τέλος, ο ΠΑΟΚ είχε τρεις ποδοσφαιριστές στο γήπεδο (Περέιρα, Μυστακίδης, Μπίσεσβαρ) που μπορούσαν να δημιουργήσουν και να κάνουν ποιοτικές επιλογές. Οι κινήσεις από τον πάγκο έγιναν υπερβολικά καθυστερημένα, ένα άουτ που δόθηκε κόρνερ προσέφερε μία τελευταία φάση στον ΠΑΟΚ και μαζί μία ωραία σέντρα, που την εκμεταλλεύτηκε ο Μάτος από την απέναντι πλευρά από εκεί που αγωνίζεται.
ΕΠΑΙΞΕ ΓΙΑ ΤΟ 0-0 Ο ΜΟΡΑΙΣ
Ο Μοράις, έκανε ό,τι ακριβώς και ο Πογέτ στο πρώτο ντέρμπι του στη Λεωφόρο, πάνω κάτω στις ίδιες συνθήκες. Χωρίς να ξέρει καλά την ομάδα του και να έχει προλάβει να δουλέψει δικά του πράγματα, προσπάθησε να πάρει το 0-0. Δεν το πήρε για ένα άουτ που έδωσε κόρνερ ο βοηθός και για μία άμυνα που δεν έβγαλαν οι ποδοσφαιριστές του στην τελευταία επίθεση. Η αλήθεια πάντως είναι πως η ΑΕΚ έπαιξε υπερβολικά φοβισμένα και παθητικά, απέναντι σε έναν αντίπαλο δεν ήξερε τι να κάνει την μπάλα και δεν έβρισκε ορθόδοξο τρόπο να επιτεθεί, μέχρι να έρθουν οι διορθώσεις στο αρχικό σχήμα.
Όταν είσαι ικανοποιημένος με το 0-0 και παίζεις αποκλειστικά γι' αυτό το αποτέλεσμα, δεν δικαιούσαι να νιώθεις άτυχος όταν τελικά χάνεις με 1-0. Η ΑΕΚ ανέβηκε με την είσοδο του Λάζαρου, όχι όμως επειδή πήγε σε διαφορετική λογική, αλλά γιατί μπήκε ένας ποδοσφαιριστής καλύτερος στην ατομική ενέργεια. Η ΑΕΚ ήταν πιο επικίνδυνη όταν ακουμπούσε η μπάλα στα αριστερά μετά από την είσοδο του Χριστοδουλόπουλου και φαίνεται πως όταν θα είναι έτοιμος για να βγάζει ολόκληρο παιχνίδι, θα αποτελέσει σημαντικό όπλο. Θα βλέπαμε, πάντως, καλύτερο παιχνίδι συνολικά, αν οι δύο προπονητές ξεκίναγαν με Μπίσεσβάρ, Μυστακίδη, Χριστοδουλόπουλο.
Ο Μοράις δεν μπορεί να κριθεί αυτήν τη στιγμή. Κάνει διαχείριση μιας δουλειάς που έχει κάνει άλλος κι έχει ελλείψεις, παρ' όλα αυτά έφτασε μία φάση μακριά από τον στόχο που είχε βάλει. Ο Βλάνταν Ίβιτς έβγαλε έναν αδικαιολόγητο εγωισμό, που αν τον συνεχίσει, θα του κοστίσει.
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΜΠΟΣ ΚΑΙ ΣΑΚΧΟΦ
Ο ΠΑΟΚ έχει καλή αμυντική λειτουργία, γυμνασμένη ομάδα, όμως πρέπει να σταματήσει το αστείο με τον Τζάλμα Κάμπος. Είναι μια δεδομένα λανθασμένη επιλογή και δεν γίνεται για χάρη του να μένει παραγκωνισμένος ο Μυστακίδης. Ειδικά από την στιγμή που υπάρχει ο γρήγορος και γεμάτος τρεξίματα και ενέργεια Ροντρίγκες από την άλλη πλευρά, στα δεξιά χρειάζεται ποδοσφαιριστή ικανό να κρατήσει μπάλα ψηλά και να μπορεί να πασάρει σωστά.
Δεν νομίζω να χρειάζεται κάποιος να έχει πάρει διπλώματα προπονητή, ούτε καν να έχει παρακολουθήσει πολύ ποδόσφαιρο, για να αντιληφθεί πως ο Σάκχοφ, είναι εντελώς ακατάλληλος για να έχει τον ρόλο δημιουργού, όταν η ομάδα του έχει 60% κατοχή. Γενικά, πρόκειται για χαμηλού επιπέδου ποδοσφαιριστή και δεν θα έπρεπε να βρίσκει θέση στη βασική ενδεκάδα, αλλά ειδικά σε αυτόν τον χώρο αποτελεί μεγάλο πρόβλημα.
Στον ΠΑΟΚ, αφού έκαναν ρόστερ με μοναδικό δημιουργικό χαφ τον Μπίσεσβαρ, είναι υποχρεωμένοι τουλάχιστον σε παιχνίδια που πρέπει να επιβάλλουν το παιχνίδι τους, να πάνε με αυτόν. Καλός - κακός δεν υπάρχει άλλος. Στο διάστημα που μπήκε, πάντως, μάζεψε τον ΠΑΟΚ και έδωσε στοιχεία που έλειπαν από το παιχνίδι της ομάδας.
Πάλεψε με το άγχος του ο Παναθηναϊκός
Ο Παναθηναϊκός κινδύνευσε να πνιγεί σε μία κουταλιά νερό. Με τον εξαιρετικά αδύναμο Ηρακλή, πάλευε με το άγχος που δημιούργησε στον εαυτό του. Έπαιζε με αντίπαλο τη δική του πίεση, το άγχος που δημιούργησε με τον λανθασμένο τρόπο που διαχειρίστηκε το παιχνίδι με την Ξάνθη και το 2ο ημίχρονο στη Βέροια.
Ο Στραματσόνι ήθελε αποτελεσματικότητα και γι' αυτόν τον λόγο αποφάσισε να ξεκινήσει τον Λέτο στο πλάι του Μπεργκ. Ο Αργεντινός σπατάλησε μία τεράστια ευκαιρία σε σέντρα του Γουακάσο στο 1ο ημίχρονο, στο 58ο λεπτό όμως δικαίωσε την απόφαση του Στραματσόνι, ανοίγοντας το σκορ, έστω και με περίεργο τρόπο.
Ήταν ένα παιχνίδι που ο Παναθηναϊκός μπορούσε να το καθαρίσει με μεγάλο σκορ, αν έβρισκε νωρίς το πρώτο τέρμα. Πράγματι, στο 1ο ημίχρονο είχε ευκαιρίες, όμως δεν είχε ηρεμία και ποιότητα στην τελική επιλογή, στοιχεία που τα πρόσφερε το γκολ του Λέτο και η είσοδος του Εμποκού.
Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΜΠΟΚΟΥ
Μετά από την ήττα από την Ξάνθη έγραψα ένα κείμενο με τίτλο, πως ο Αντρέα Στραματσόνι δεν εκμεταλλεύεται σωστά το ρόστερ του. Οι λόγοι που με είχαν οδηγήσει στο συγκεκριμένο άρθρο ήταν η πολύ άσχημη διαχείριση του παιχνιδιού με την Ξάνθη από τον Ιταλό προπονητή και το γεγονός πως δεν έχει δώσει στον Εμποκού τον ρόλο που θα έπρεπε στην ομάδα.
Φεύγει ο Οκτώβρης και ο Εμποκού δεν έχει ξεκινήσει σε κανένα παιχνίδι πρωταθλήματος ή Europa League, ενώ ήταν φανερό μέχρι να έρθει το 35ο λεπτό με τον Ηρακλή πως όσο έπαιζε, δεν είχε βρει ρόλο στην ομάδα ανάλογο με τα προσόντα του.
Τον ποδοσφαιριστή έτυχε να τον έχω μελετήσει πολύ πριν αποκτηθεί από τον Παναθηναϊκό και γνώριζα καλά την αξία του. Γι' αυτόν τον λόγο, με το που αποκτήθηκε από τον σύλλογο, έγραψα πως είναι "λαβράκι". Επρόκειτο για την τελευταία μεταγραφή και ήταν φυσιολογικό να χρειαστεί κάποιον χρόνο για να μπορέσει να φτάσει σε καλό ατομικό επίπεδο. Από ένα διάστημα και μετά, όμως, ο παραγκωνισμός του ήταν εντελώς αδικαιολόγητος, ενώ στα μετρημένα λεπτά που έμπαινε, έμοιαζε λες και η ομάδα δεν ήξερε τι παίκτης είναι και δεν του είχε δώσει τις ανάλογες αρμοδιότητες.
Ο Εμποκού, μόλις στα 24 του, ήρθε στην Ελλάδα επειδή δεν τον εκτίμησε σωστά ο τεχνικός της Κιέβο την περσινή χρονιά. Η εξέλιξη της καριέρας μέχρι τότε ήταν εντυπωσιακή. Όσοι πήγαν στη Λιέγη και μίλησαν με οπαδούς και ανθρώπους της Σταντάρ, θα κατάλαβαν σε πόσο μεγάλη εκτίμηση τον έχουν. Σε ανάλογη εκτίμηση τον έχουν και στην Κάλιαρι, από την προσπάθεια που είχε κάνει από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι και το τέλος εκείνης της σεζόν να κρατήσει στη Serie A την ομάδα της Σαρδηνίας.
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΣΟ ΚΑΛΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ
Στον Παναθηναϊκό έμοιαζε σαν να μην γνώριζαν τι παίκτη είχαν στα χέρια τους. Πιστεύω πως αυτό το ποιοτικό 35λεπτό να έκανε τον Στραματσόνι να καταλάβει πως πρόκειται με διαφορά για την καλύτερη και ποιοτικότερη επιλογή του καλοκαιριού.
Ο Ιταλός τεχνικός επένδυσε το καλοκαίρι στην ταχύτητα, ο Εμποκού είναι γρήγορος αλλά έχει και μία διαφορά από τους υπόλοιπους: ξέρει μπάλα. Έχει ποιότητα στο κοντρόλ, στην πάσα, στην ντρίμπλα, αλλά και στην εκτέλεση.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΜΠΑΡΜΠΟ, ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ
Δεν πρόκειται για περίπτωση Ιμπάρμπο και γι' αυτό τον λόγο γράφω χωρίς φόβο πως δεν είναι για Ελλάδα και βρίσκεται από τύχη στη χώρα μας. Τύχη που ο Παναθηναϊκός οφείλει να την εκμεταλλευτεί και να πάρει ό,τι παραπάνω μπορεί από τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή.
Διαθέτει στοιχεία που δεν θυμάμαι να είχε άλλος ακραίος του Παναθηναϊκού, εδώ και πολλά χρόνια. Μικρή ντρίμπλα που ανοίγει οργανωμένη άμυνα με ποιότητα και τεχνική και όχι αποκλειστικά γρήγορη. Διαθέτει επίσης καλό κοντρόλ, μπορεί να κάνει τα πάντα εν στάση και πάνω στο τρέξιμο του, ενώ έχει πολύ δυνατό σουτ, καλή σέντρα και στημένα. Με το που πέτυχε το γκολ στο 62ο λεπτό και του έδειξαν εμπιστοσύνη οι συμπαίκτες του, έκανε μόνο σωστές ενέργειες στο γήπεδο. Έχει δείξει και καλό χαρακτήρα, γιατί έχει δεχτεί με υπομονή τον παραγκωνισμό του, αλλά ήρθε η ώρα να μπει για τα καλά στην ομάδα και να κάνει τη διαφορά.
Το καλό νέο για τον Παναθηναϊκό ήταν πως στο 35λεπτό που έπαιξε ο Εμποκού, έβγαλε όλα τα ποιοτικά προσόντα του και αναγκάζει τον Στραματσόνι να τον υπολογίζει. Σε έναν Παναθηναϊκό που τρέχει αλλά βιάζεται και αγχώνεται, το να μπει ένας ποδοσφαιριστής που ξέρει τι να κάνει την μπάλα και να δημιουργεί ρήγματα στον αντίπαλο, θα κάνει τεράστια διαφορά.
Άλλαξε αντιμετώπιση μετά τη Λάρισα
Η αντιμετώπιση του Ολυμπιακού από τους διαιτητές άλλαξε μετά από την ήττα των "ερυθρολεύκων" στη Λάρισα. Είναι το τρίτο παιχνίδι στη σειρά που ο διαιτητής παίζει με... συμπάθεια και με άρνηση να σφυρίξει κάτι ικανό να κοστίσει στους πρωταθλητές Ελλάδας. Το πρωτάθλημα άρχισε με προοπτικές φέτος, όμως είναι φανερό πως κάποιοι εξακολουθούν να προσπαθούν να το ελέγχουν και με αυτόν τον τρόπο καταστρέφουν το προϊόν.
Και οι τέσσερις που μπήκαν στο πρωτάθλημα για να διεκδικήσουν τον τίτλο, έχουν παθογένειες. Πιθανότατα ο Ολυμπιακός να είναι η ομάδα που μπορεί να τις κρύβει πιο εύκολα, λόγω της πληρότητας που έχει στον άξονα. Όμως στα παιχνίδια που μπορούν να εμφανιστούν, έχει προστασία και δεν τις πληρώνει.
Ο Δελφάκης και οι βοηθοί του δεν άφησαν τον Ατρόμητο να εκμεταλλευτεί την ανωτερότητά του στο 1ο ημίχρονο και το καλό πλάνο του προπονητή του.
ΤΕΛΕΙΟ ΠΛΑΝΟ ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΗΣ
Ο Κορακάκης ήταν διαβασμένος, στο 1ο μέρος και είχε ένα άρτιο πλάνο αναχαίτισης. Είχε διαβάσει τον Ολυμπιακό και πήρε την απόφαση να βγάλει εκτός παιχνιδιού τους Μάρτινς, Μιλιβόγεβιτς.
Ο Κεϊτά είχε την αποστολή να πρεσάρει ψηλά τον Μιλιβόγεβιτς και ο Ούμπιδες τον Μάρτινς. Σε ολόκληρο το 1ο ημίχρονο ο Ολυμπιακός μπλόκαρε, γιατί δεν πέρναγε η μπάλα από τους κινητήριους μοχλούς του. Ο Κορακάκης είχε αφήσει εκτός παιχνιδιού τους δύο πλέιμεικερ του Ολυμπιακού που άρχιζαν από χαμηλά.
Είναι ξεκάθαρο πως το ποδόσφαιρο του Μπεντο έχει τρεις δημιουργούς, τους Μιλιβόγεβιτς, Μάρτινς από χαμηλά και τον Φορτούνη που περιμένει την μπάλα ψηλά. Από την στιγμή που πρέσαρε το δίδυμο των αμυντικών χαφ, οι "ερυθρόλευκοι" άνοιξαν στα δύο. Ο Ατρόμητος βρήκε κλεψίματα και έπαιξε στα κενά μέτρα το Ολυμπιακού και στην έλλειψη ισορροπίας που είχε η άμυνα του.
Στο 1ο μέρος της υπεροχής του σκόραρε αλλά δεν μέτρησε, είχε δύο φάσεις πέναλτι που δεν δόθηκαν, αλλά και δύο μεγάλες ευκαιρίες με τον Στόιτσεφ.
Ο Κορακάκης αξίζει συγχαρητήρια για το τακτικό πλάνο αναχαίτισης που είχε στο 1ο ημίχρονο. Άξιζε το παιχνίδι να είχε πάει διαφορετικά, ο Ατρόμητος να είχε βρει προβάδισμα στο σκορ και να μπορέσει να συνεχίσει και στο 2ο ημίχρονο να υπηρετεί ένα πλάνο που "κούμπωνε" τέλεια στις ανάγκες του παιχνιδιού.
ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΕΞΤΡΕΜ
Ο Ολυμπιακός βρήκε άδικα προβάδισμα στο 54ο λεπτό και διαχειρίστηκε από εκεί και πέρα ψύχραιμα και σωστά το γκολ που πέτυχε.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, πέρα από την αντιμετώπιση του Δελφάκη που είχε να ξεπεράσει ο Ατρόμητος, ήταν πως δεν είχε ακραίους ποδοσφαιριστές, να λειτουργήσουν δημιουργικά και να αναδείξουν αδυναμίες στην άμυνα του Ολυμπιακού.
Οι Κεϊτά - Ούμπιδες που έπαιζαν στον άξονα έπρεπε να έχουν σημαντικό ρόλο και να καταναλώσουν δυνάμεις για να μην φθάνει η μπάλα στους Μιλιβόγεβιτς - Μάρτινς. Χρειαζόταν λοιπόν η άμυνα να ανοίξει από τους δύο ακραίους ποδοσφαιριστές.
Ο Στόιτσεφ έχει καλό έλεγχο μπάλας, είναι έξυπνος στις αποφάσεις του, ανέδειξε με τις κινήσεις του την αδυναμία του Φιγκέιρας και είχε συνολικά τρεις καθαρές ευκαιρίες, όμως δεν μπορούσε να δημιουργήσει ρήγματα με μπάλα. Έχει κορμί για άξονα και όχι για πτέρυγες. Ο Βασιλείου έδειξε άπειρος, έχει την ευθύνη γα το γκολ του Ιντέγε καθώς τον καλύπτει για να πάρει το μαρκάρισμα του Ρέτσου και συνολικά έβγαλε πάθος, αλλά όχι ποιότητα στις αποφάσεις του με μπάλα.
Η αδυναμία να πάρει δημιουργία από τους δύο ποδοσφαιριστές που έπαιζαν ψηλά στις πλευρές φάνηκε από την στιγμή που ο Ατρόμητος έπρεπε να πάρει μπάλα για να επιτεθεί και βοήθησε τον Ολυμπιακό να διαχειριστεί με σχετική ευκολία το γκολ του Φορτούνη. Από το 54ο λεπτό και μετά, είχαμε άλλο παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός όμως, στο ημίχρονο και με κανονική διαιτησία θα έχανε, πιθανότατα με σκορ μεγαλύτερο του 1-0.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ