Ο Τζόλης είναι ξεχωριστός

Ο Χρήστος Τζόλης έγραψε την περασμένη Τετάρτη (11/11) την δεύτερη του συμμετοχή στην Εθνική ομάδα, την πρώτη του στην βασική ενδεκάδα και πέτυχε το πρώτο του τέρμα.

Στις 30 Ιανουαρίου κλείνει τα 19 του χρόνια και έχει πετύχει, να θεωρείται βασικός στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ και πλέον μία αξιόπιστη λύση για την Εθνική μας ομάδα. Για μένα πρόκειται για ένα φαινόμενο, δεν έχει χαρακτηριστικά, που να θυμίζουν άλλον ποδοσφαιριστή και σε καμία περίπτωση, δεν μοιάζει με Έλληνα εξτρέμ.

ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ

Για την ακρίβεια το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει πολλά χρόνια, από την εποχή του Γιανακόπουλου, του Γεωργιάδη του Χαραλάμπους, να εμφανίσει ακραίο επιθετικό, που να έχει την ικανότητα να στέλνει με μεγάλη συχνότητα την μπάλα στα δίχτυα. Τον Τζόλη τον χαρακτήρισα φαινόμενο, γιατί στα δικά μου μάτια, είναι μοναδικός. Δεν μπορώ να θυμηθώ, ποδοσφαιριστές που να παίζουν την θέση, με τον δικό του τρόπο.

Δεν έχει κάποια εντυπωσιακό στοιχεία, στην διάρκεια του παιχνιδιού, όμως είναι μόνιμα σωστός. Δεν τον βλέπεις και ανοίγεις το στόμα, με τα αρχικά του προσόντα. Δεν παρατηρείς έναν εξτρέμ, με εντυπωσιακό διασκελισμό, με ταχύτητα που σε κάνει να πιστεύεις, πως μπορεί να κάνει αισθητά πιο γρήγορη την επίθεση σου, ή να σου προσφέρει μόνιμο πλάτος στην ανάπτυξη σου. Ούτε βλέπεις, κάποιο παιδί με εντυπωσιακά τεχνική κατάρτιση, που σε κάνει να πιστεύεις πως θα βοηθήσει την ομάδα στην δημιουργία.

ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ

Ο Τζόλης έχει έναν δικό του μοναδικό τρόπο να είναι πάντοτε σωστός. Θυμάμαι τον Αλέξανδρο Τζιόλη να σχολιάζει ένα παιχνίδι του ΠΑΟΚ και να λέει για τον μικρό πως ξέρει μπάλα. Ακούγεται αόριστη η συγκεκριμένη έκφραση, στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση πιστεύω πως είναι και το στοιχείο που κάνει την διάφορα. Από πλευράς προσόντων δεδομένα δεν πρόκειται από τα πιο προικισμένα παιδιά σε αυτήν την ηλικία, ο λόγος όμως που έχει καταφέρει πριν συμπληρώσει τα 19 του χρόνια, να γίνει βασικός στην ομάδα του και μέλος της Εθνικής, είναι πως δημιουργεί ασφάλεια στον προπονητή του.

Ο προπονητής γνωρίζει, πως ότι χρειαστεί ο Τζόλης, θα το κάνει σωστά. Με απλότητα, χωρίς υπερβολές, θα δώσει την πάσα όταν πρέπει, εκεί που πρέπει. Δεν θα αφήσει την ομάδα του εκτεθειμένη ανασταλτικά, θα προσφέρει ακριβώς τις κινήσεις που του ζητάει ο προπονητής του, ξέρει να μετατρέπεται από εξτρέμ σε δεύτερος φορ και την κρίσιμη ώρα θα εκτελέσει σωστά.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΟΝ

Ασφαλώς και το τελευταίο στοιχείο είναι και αυτό που κάνει την διαφορά. Έχει μία σπάνια ικανότητα για Έλληνα ποδοσφαιριστή, ειδικά που αγωνίζεται στα άκρα της επίθεσης να εκτελεί με την δική του αξιοπιστία. Η αλήθεια είναι, πως αν ψάξεις για το κύριο φανερό προσόν του Τζόλη έχει να κάνει με την τελική εκτέλεση.

Όπου και να βρίσκεται, ακόμα και σε στιγμές που το σώμα του, δεν έχει την ιδανική στάση και κλίση, έχει έναν μοναδικό δικό του τρόπο, να βρίσκει εστία, πραγματοποιώντας δύσκολες εκτελέσεις για τον αντίπαλο τερματοφύλακα.

Η καριέρα του στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ, ξεκίνησε τον περασμένο Ιούνιο και μέσα σε τόσο μικρό διάστημα, ήδη έχει προλάβει να πετύχει 3 γκολ και να δώσει 2 ασίστ σε ευρωπαϊκά παιχνίδια, σε 399 λεπτά συμμετοχής και να ανοίξει λογαριασμό στην Εθνική Ανδρών.

ΓΚΟΛ ΥΨΗΛΗΣ ΚΛΑΣΗΣ

Σε αυτό το διάστημα έχει πετύχει εντυπωσιακά τέρματα, που τα βλέπεις μόνο από ποδοσφαιριστές τεράστιας κλάσης και αυτή είναι η μοναδικότητα αυτού του παιδιού.

Που βλέποντας τον να αγωνίζεται, δεν νοιώθεις πως παρακολουθείς κάποιο σπουδαίο ταλέντο, αλλά έναν σωστό ποδοσφαιριστή, που δεν εκθέτει τον προπονητή του, την ώρα όμως που καλείται να εκτελέσει, μοιάζει σαν να έχει μέσα του, όλη την σοφία του αθλήματος.

Λογαριασμό άνοιξε με κίνηση φορ και άμεση εκτέλεση σε παιχνίδι playoffs με τον ΟΦΗ. Σέντρα Γιανούλη, ο Τζόλης είχε μετατραπεί σε έξτρα επιθετικό, πήρε τον χώρο του, είχε καθαρή ορατότητα που πηγαίνει η μπάλα, εκτέλεσε με την μία και την έστειλε στο γάμα. Ασφαλώς και ήταν ένα όμορφο τέρμα, έχουμε δει άλλωστε σε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις, τους ποδοσφαιριστές που περιμένουν την μπάλα να λειτουργούν απογοητευτικά, η συνέχεια όμως αποδεικνύει πως αυτό το τέρμα, είναι δύσκολο για τους υπόλοιπους, αλλά πολύ απλό για τον ίδιο.

Κάτι που το καταλαβαίνει κανείς, αν δει το νικητήριο τέρμα με την ΑΕΛ. Διάβασε πρώτα τις κινήσεις της αντίπαλης άμυνας, πήρε προβάδισμα με μικρές κινήσεις και στην συνέχεια εκμεταλλεύτηκε τον κενό χώρο στο κέντρο άμυνας του αντιπάλου και πάνω στοπ κάθετο τρέξιμο του, εκτέλεσε με την μία. Την έστειλε σε σημείο που δεν πιάνεται, παρότι η μεταβίβαση του έγινε από την δική του γωνία. Αυτήν την πάσα, γκολ μπορούν να την κάνουν ελάχιστοι επιθετικοί. Βλέποντας τον Τζόλη, να αγωνίζεται με τίποτα δεν φαντάζεσαι πως ανήκει σε αυτήν την κατηγορία κι όμως ανήκει.

Όπως ανεπτυγμένη έχει την ικανότητα, να παίζει την θέση του εξτρέμ σαν επιπλέον φορ, να κάνει την σωστή κίνηση, αλλά και όποτε χρειάζεται να ανοίγει την αντίπαλη άμυνα, με σωστή μεταβίβαση. Με την Μπεσίκτας η τριάδα Ακπόμ, Πέλκας, Τζόλη ήταν αυτή που σκότωσε τους Τούρκους. Και τα τρία τέρματα σε αυτό το παιχνίδι, είχαν να κάνουν με αυτήν την ικανότητα του μικρού και φυσικά το σπάνιο ταλέντο που έχει να ενεργεί με ακρίβεια στην τελική του απόφαση.

ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΟ

Πόσους εξτρέμ έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, να πετυχαίνουν με άνεση γκολ, όπως το πρώτο που πέτυχε ο Τζόλης με την Μπεσίκτας;

Πόσους θυμάστε να έχουν την κλάση, την τεχνική αλλά και την ποδοσφαιρική κουλτούρα να καταλάβουν, πως παίρνοντας την μπάλα διαγώνια αριστερά, έξω από την μικρή περιοχή, χρειάζεται μόνο ένα τεχνικό καθαρό τελείωμα, χωρίς υπερβολική δύναμη, δίχως υπερβολική ένταση, να έχουν την διαύγεια να στοχεύσουν από αυτόν τον χώρο και όχι να εκτελέσουν με το ένστικτο τους.

Ο Τζόλης διαθέτει αυτήν την σπάνια ικανότητα, που έχουν οι ποδοσφαιριστές υψηλής κλάσης, να λειτουργούν ψύχραιμα και με ποιότητα, την ώρα της εκτέλεσης και την έστειλε στο απέναντι γάμα. Το κυριότερο, είναι πως το έκανε να φαίνεται εύκολο, αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό των μεγάλων σκορερ και ο Τζόλης παρότι δεν είναι φορ, αυτό το χαρακτηριστικό το έχει ανεπτυγμένο.

Στο δεύτερο τέρμα, με την Μπεσίκτας έκανε την κίνηση μέχρι μέσα, είδε πως ο Ακπόμ, παίρνει τον δικό του χώρο, μετατράπηκε σε φορ, έκανε κίνηση στράικερ, έφτασε μέχρι την μικρή περιοχή και σκόραρε. Στο τρίτο τέρμα, κράτησε την θέση του αριστερού εξτρέμ και πάσαρε με την μία στον Πέλκα.

Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ο αντίπαλος, είχε πρόβλημα στην πλευρά του Τζόλη, χρησιμοποίησε στο πρώτο ημίχρονο μπακ, τον ακατάλληλο εξτρέμ Λενς, ο μικρός έβαλε δύο γκολ, έδωσε ασιστ και ανάγκασε τον αντίπαλο προπονητή να κάνει αλλαγή στο ημίχρονο.

Η ΓΚΟΛΑΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΪΝΤΧΟΦΕΝ

Κι ερχόμαστε στο τέρμα με την Αϊντχόφεν. Ήταν η στιγμή που με άφησε έκπληκτο. Βλέποντας τον να αγωνίζεται, δεν μπορούσα να φανταστώ, πως έχει την ικανότητα, να πάρει την μπάλα, δέκα μέτρα κάτω από την σέντρα, να την κουβαλήσει μέχρι να φτάσει έξω από την περιοχή, να έχει μόνιμα μπροστά του 4 αμυντικούς, που του έκαναν την χάρη, να τον παίξουν παθητικά, με πίσω βήματα και να τους τιμωρήσει.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΜΙΚΑ

Πραγματικά μιλάμε για σπάνια γκολ, για εκτελέσεις υψηλής κλάσης, που έρχονται από ένα παιδί, που ακόμα δεν έχει κλείσει τα 19 του χρόνια. Σε αυτό το μικρό διάστημα καριέρας στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ, έχει καταφέρει πολλά. Έχει ήδη προλάβει να πετύχει 3 γκολ και 2 ασίστ στην Ευρώπη, να κάνει ντεμπούτο στην βασική ενδεκάδα της Εθνικής σκοράροντας και να βγει νικητής στην πιο δύσκολη εγχώρια μάχη που θα μπορούσε να δώσει.

Θυμίζω πως στην ρεβάνς του κυπέλλου στο Καραϊσκάκης, την μάχη με τον Τσιμίκα την κέρδισε κατά κράτος και σε μεγάλο βαθμό, ο αποκλεισμός του ΠΑΟΚ, οφείλεται στο λάθος που είχε κάνει ο προπονητής του να τον αντικαταστήσει.

ΕΙΝΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ

Μιλάμε λοιπόν, για ένα παιδί που σε αυτούς τους πρώτους μήνες, που αγωνίζεται στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ, έχει δείξει πως έχει ένα δικό του μοναδικό πακέτο. Δεν πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή, που θα τον δουν οι σκάουτερ και θα τον σημειώσουν από τα πρώτα λεπτά.

Δεν σε κερδίζει, με τα φυσικά, με τα σωματικά του προσόντα, ούτε στην ροή του αγώνα, εμφανίζει εξαιρετικά τεχνικά πλεονεκτήματα. Όσο περισσότερο όμως τον παρακολουθείς, παρατηρείς πως είναι πάντα σωστός, παίζει με απλότητα, δημιουργεί ασφάλεια στον προπονητή του και όταν έρχεται η ώρα να εκτελέσει, με έναν δικό του μοναδικό τρόπο μπορεί και μετατρέπεται σε world class ποδοσφαιριστή.

Την πρώτη φορά, δικαιολογείται κάποιος να σκεφτεί πως έτυχε, την δεύτερη να θεωρήσει πως βρίσκεται σε περίοδο εύνοιας, σε διάστημα που όλα του πηγαίνουν καλά, όμως συνεχίζεται και όσο κρατά ενεργό αυτό το σπάνιο πλεονέκτημα, δημιουργεί συνθήκες για να χτίσει μία καριέρα, με πολύ υψηλό ταβάνι. Ο Χρήστος Τζόλης, έχει ένα σπάνιο δικό του τρόπο που παίζει το άθλημα και αυτό από μόνο του, τον κάνει ξεχωριστό και πολύ ελκυστική την παρακολούθηση της εξέλιξης της καριέρας του.