Ο Βαλβέρδε έχει πλάνο, αλλά...

Στο πρώτο ημίχρονο φάνηκε ποια ομάδα έχει πλάνο.

Ο Ολυμπιακός ακολούθησε κατά γράμμα αυτό που παίζει μέχρι σήμερα. Ο Βαλβέρδε έχει επιλέξει ένα ιδιόμορφο σχέδιο. Βασίζεται στην πίεση ψηλά και υποτιμάει πολύ το Ελληνικό ποδόσφαιρο προσπαθώντας χωρίς κόφτη να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής.

Όσο η ποιότητα του αντιπάλου επιτρέπει στους παίκτες του Ολυμπιακού να κάνουν παιχνίδι, οι ερυθρόλευκοι παρουσιάζουν όμορφο θέαμα. Βλέπετε πλην του Μπράβο και του Αβραάμ δεν υπάρχει παίκτης στην ενδεκάδα που να μην έχει υψηλή τεχνική κατάρτιση.

Τα προβλήματα παρουσιάζονται όταν ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει και ο αντίπαλος μπορεί να διεκδικήσει τη μάχη του κέντρου. Γι' αυτούς τους λόγους και ελέω Νιόπλια είδαμε δύο διαφορετικά ημίχρονα.

Ο οίστρος του Σισέ

Σε αντίθεση με το τι συμβαίνει στον Ολυμπιακό οι πρωταθλητές δεν έχουν κανένα πλάνο και στηρίζονται αποκλειστικά στον οίστρο του Σισέ και στην ενδεχόμενη καλή ημέρα κάποιων ποδοσφαιριστών. Για να συμβούν βέβαια αυτά πρέπει να βοηθήσει και ο προπονητής.

Στο πρώτο ημίχρονο ο Κοζανίτης τεχνικός κατέβασε ενδεκάδα απόλυσης. Η τριάδα στο κέντρο των Πλεσί, Ζιλμπέρτο, Κατσουράνη δεν μπορούσε να προσφέρει τίποτα επιθετικά αλλά ούτε να ανακόψει τις επιθετικές προσπάθειες των ερυθρολεύκων.

Σε εκείνο το διάστημα το πλάνο του Βαλβέρδε έβγαινε χωρίς αντίσταση. Οι ερυθρόλευκοι είχαν κατοχή μπάλας, έμοιαζαν πολύ ανώτερη ομάδα στον αγωνιστικό χώρο και δεν έβγαλαν καμία αδυναμία πέρα από το γεγονός πως ο Φετφατζίδης δεν μπορεί να παίξει τουλάχιστον στα πλάγια σε σοβαρό παιχνίδι.

Δεν είναι τυχαίο πως ο μοναδικός πλην του Σισέ παίκτης του Παναθηναϊκού που έπαιξε καλά και στα 90 λεπτά ήταν ο Σπυρόπουλος (που θα παρακαλάει κάθε εβδομάδα να βρίσκει τέτοιους εξτρέμ απέναντί του). Πέρα από τον Φετφατζίδη η εικόνα που είχε το πρώτο ημίχρονο με τον Ολυμπιακό να βγάζει την ποιότητά του και τους παίκτες του Νιόπλια να κάνουν τάκλιν, έκανε τους φίλους του τριφυλλιού στο γήπεδο να ντραπούν και να αγανακτήσουν.

Το πλάνο Βαλβέρδε

Στην ανάπαυλα όλα έδειχναν πως το παιχνίδι θα σημάνει ένα άσχημο αλλά δυστυχώς δίκαιο τέλος για τον Νιόπλια. Αντ' αυτού οι αλλαγές που επιχείρησε κατάφεραν να αναδείξουν όλα τα προβλήματα του Ολυμπιακού. Όπως είπαμε και προηγουμένως, το πλάνο του Βαλβέρδε μειώνει το Ελληνικό ποδόσφαιρο ή δεν σέβεται τον τρόπο που παίζεται πλέον το άθλημα.

Δεν υπάρχει εν έτη 2010 ομάδα να αγωνίζεται χωρίς αμυντικό χαφ. Οι ερυθρόλευκοι παίζουν στο κέντρο με ένα αργό οκτάρι, ένα καθαρό δεκάρι και μπροστά τους έχουν έναν κρυφό κυνηγό. Τέτοια τριάδα στο κέντρο δεν σκέφτεται πλέον κανένας προπονητής.

Τα προσόντα του Λάζαρου

Στο δεύτερο ημίχρονο λοιπόν, έσπασε ο Νιόπλιας το δίδυμο Ζιλμπέρτο, Κατσουράνη και χρησιμοποίησε τον Χριστοδουλόπουλο κοντά στον Σισέ. Με αυτόν τον τρόπο υπήρξε σύνδεση της μεσαίας γραμμής με τον Σισέ. Στο πρόσωπο του Λάζαρου ο Γάλλος βρήκε έναν ποδοσφαιριστή με τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τα προσόντα του. Βοήθειες έδωσε και ο Γκαρσία που όποτε έρχεται από τον πάγκο είναι φρέσκος και βγάζει την ποιότητά του.

Στο δεύτερο ημίχρονο λοιπόν, ο Παναθηναϊκός έκανε παιχνίδι. Υπήρξε ένα σχήμα που μπορούσε να επιτεθεί και φάνηκε πως οι ερυθρόλευκοι δεν έχουν στο κέντρο τους καμία ανασταλτική δυνατότητα. Έγραφα στο άρθρο μου πριν το παιχνίδι πως «εάν τα πράγματα ήταν διαφορετικά θα θεωρούσα δεδομένο πως στη μάχη του κέντρου ο Ολυμπιακός με Ιμπαγάσα, Ντουντού δίδυμο στον άξονα θα έχει πολλά προβλήματα. Με βάση όμως την εικόνα που δείχνουν οι πρωταθλητές αλλά και από τη μεγάλη πιθανότητα στον ίδιο χώρο να βρίσκονται οι Κατσουράνης, Ζιλμπέρτο δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος πως ο Παναθηναϊκός θα καταφέρει να εκμεταλλευτεί τη σημαντική αδυναμία που έχει στο κέντρου του ο Ολυμπιακός».

Στο δεύτερο ημίχρονο λοιπόν ο Νιόπλιας αναγκαστικά έσπασε το δίδυμο Ζιλμπέρτο, Κατσουράνη και κατάφερε με τον τρόπο που χρησιμοποίησε τους Γκαρσία, Χριστοδουλόπουλο να αναδείξει το λανθασμένο σχέδιο με το οποίο χτίζει τον Ολυμπιακό ο Βαλβέρδε.

Μέχρι στιγμής ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα γιατί από αυτές που διεκδικούν το πρωτάθλημα είναι η μοναδική που έχει ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο. Αυτό φάνηκε και στο ντέρμπι. Φάνηκε όμως πως το πλάνο αυτό είναι για πολύ χαμηλό επίπεδο ποδοσφαίρου. Η νίκη αυτή δίνει πιστεύω το χρόνο στο Νιόπλια και την ευκαιρία να δείξει κάτι. Και σε αυτήν την προσπάθεια διαθέτει στο πρόσωπο του Σισέ ένα όπλο που δεν το έχει κανένας προπονητής στην Ελλάδα.