Ο Ολυμπιακός έβγαλε με απόλυτη επιτυχία τα τρία συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια που είχε να δώσει στο ξεκίνημα του νέου έτους. Έκανε να μοιάζει απλό ένα πολύ δύσκολο πέρασμα και δείχνει αποφασισμένος να πουλήσει ακριβά το τομάρι του.

Ασφαλώς και η διαφορά των 8 βαθμών είναι μεγάλη και το γεγονός πως και ο ΠΑΟΚ είναι σε καλή κατάσταση, δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την κατάκτηση του τίτλου. Όμως ο κόσμος αλλά και όσοι βρίσκονται μέσα στην ομάδα είναι ευχαριστημένοι, καθώς βλέπουν μία ομάδα που δουλεύει σωστά, βελτιώνεται όσο περνά ο χρόνος και αποδίδει καλό ποδόσφαιρο.

ΟΙ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΚΑΙ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ

Στην Τρίπολη πέρασε με ανωτερότητα, λίγες ομάδες έχουν καταφέρει να περάσουν με τόσο άνεση από την συγκεκριμένη έδρα, όπως έκανε ο Ολυμπιακός. Η ομάδα του Μάρτινς έχει αποκτήσει τις σταθερές της. Ο Φορτούνης αν και δεν ήταν 100% έτοιμος, χάρισε ακόμα μία σπουδαία παράσταση, ο Γκιλιέρμε ήταν το αφεντικό στον άξονα, στις πλευρές οι συνεργασίες έφερναν ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα, αλλά αυτήν την φορά τη διαφορά την έκανε το σπουδαίο παιχνίδι του Χριστοδουλόπουλου.

Ο Λάζαρος έδειξε στους Ζωσιμάδες πως επανέρχεται, τα δείγματα είχαν φανεί, στην Τρίπολη θύμισε τον περσινό του εαυτό και δημιούργησε ένα εκπληκτικό δίδυμο με τον Φορτούνη.

Είναι σπουδαίο να έχεις πίσω από τον φορ, δύο ποδοσφαιριστές που να έχουν την ικανότητα να συνεργαστούν και να δημιουργήσουν σε μικρό χώρο, να μπορούν να αξιοποιήσουν με μεγάλη πάσα κίνηση συμπαίκτη τους, να κάνουν οι ίδιοι την κίνηση και να έχουν σίγουρη τελική εκτέλεση. Τους τελευταίους μήνες, είχαμε δει σε πολλά παιχνίδια, τον Φορτούνη να πετάει, να συνεργάζεται άψογα με τους συμπαίκτες του και να βγαίνουν πολλές καθαρές ευκαιρίες, αλλά έλλειπε κάποιος που να μπορεί να προσφέρει την τελευταία απόφαση, στο ίδιο επίπεδο με το δικό του.

Το είχα αναφέρει από το ξεκίνημα της σεζόν, όπως έχει δημιουργηθεί το ρόστερ, έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός να πάρει πολλά γκολ, από τους Φορτούνη, Χριστοδουλόπουλο. Σε ένα σημαντικό διάστημα της σεζόν, οι τραυματισμοί και το ντεφορμάρισμα του Λάζαρου κόστισαν. Ασφαλώς και σήμερα η ομάδα βρίσκεται σε ένα πολύ ικανοποιητικό επίπεδο και μπορεί να δημιουργεί με πολλούς τρόπους, το γεγονός όμως πως μπήκε στην εξίσωση ο καλός Λάζαρος κάνει την διαφορά.

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΔΕΣΕΙ ΤΑ ΑΚΡΑ ΤΟΥ

Ο Παράσχος είχε απουσίες, με ασφαλώς πιο σημαντική αυτή του Ιγκλέσιας. Γνώριζε τη δύναμη του Ολυμπιακού στις πλευρές και πήγε σε ένα 4-1-4-1, χρησιμοποιώντας δίδυμα στις πτέρυγες. Κράτησε χαμηλά των Φερνάντεθ στα αριστερά και τον Τσιλιανίδη στην δεξιά πλευρά. Χρησιμοποίησε τον Κυριακόπουλο αριστερό εσωτερικό χαφ, θέλοντας να λειτουργεί όσο γίνεται καλύτερα η ομάδα του ανασταλτικά στις διαγώνιες κινήσεις που γίνονται από τα άκρα. Η αλήθεια είναι πως μπορεί να νιώθει δικαιωμένος, καθώς για μεγάλα διαστήματα οι Κούτρης, Ομάρ, δεν μπόρεσαν να βγάλουν τα γνωστά τους ανεβάσματα. Η άμυνα του, όμως, δεν γινόταν να ελέγξει τις επιλογές του Φορτούνη.

Σίγουρα η απουσία του Ιγκλέσιας έκανε πολύ δύσκολο το έργο του Παράσχου. Χρησιμοποίησε στην θέση 6 τον Μουνάφο, αλλά ο κινητικός Φορτούνης έβγαινε στα άκρα και έπαιρνε την μπάλα σε χώρους που ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Ζεστάθηκε γρήγορα και σου έδειχνε πως χρειάζεται ακόμα έναν, για να πάρει το παιχνίδι. Τον βρήκε στο πρόσωπο του Λάζαρου. Μεταβίβαση ο Χριστοδουλόπουλος, κίνηση στην πλάτη και άμεση εκτέλεση ο Φορτούνης στο πρώτο τέρμα και το αντίστροφο στο δεύτερο.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΡΗΓΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΜΑΤΩΝΕΙ

Στην αποτελεσματικότητα βλέπεις και την πραγματική ποιότητα. Σπουδαία πράγματα έκανε για ακόμα μία φορά ο Ποντένσε, οι ενέργειες του ομορφαίνουν την εικόνα του Ολυμπιακού, τον κάνουν ελκυστικό αλλά και το πιο σημαντικό είναι πως κουράζουν τον αντίπαλο. Δημιουργεί ρήγματα, χώρους για συνεργασίες, το κακό όμως είναι πως δεν το ματώνει. Δεν μπορώ να θυμηθώ εξτρέμ, να έχει τόσο μεγάλη διαφορά στην ποιότητα που ξεκινά την ενέργεια του, σε σχέση με την ικανότητα του στην τελική απόφαση.

ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ

Το στοιχείο που κάνει τη διαφορά στον Ολυμπιακό και καθόρισε ακόμα και ένα παιχνίδι που δεν έδινε χώρους ο αντίπαλος, είναι πως υπάρχει μία συνεχής κίνηση. Την ενέργεια που κάνει ο ένας ποδοσφαιριστής, την ακολουθεί όλη η ομάδα. Ο Μάρτινς αξίζει συγχαρητήρια γιατί έχει πετύχει κάτι σπάνιο, όσο περνά ο καιρός η ομάδα του να ακολουθεί αυτήν την λογική όλο και περισσότερο. Να τρέχει πιο πολύ, να βγάζει συνεργασίες, να μαθαίνει καλύτερα ο ένας το παιχνίδι του άλλου. Η εικόνα της ομάδας στο γήπεδο φωνάζει πως ο Μάρτινς δουλεύει καλά, πως στου Ρέντη γίνεται σπουδαία καθημερινή δουλειά. Πραγματικά δεν μπορώ να θυμηθώ άλλη χρονιά που να έχει μπει τόσο δυνατά ο Ολυμπιακός, να έχει εμφανιστεί σε τόσο καλή κατάσταση μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΝΣ

Το έργο του είναι δύσκολο όσο αναφορά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός όμως δείχνει πως είναι σε κατάσταση που του επιτρέπει να δώσει την μάχη του. Αρχικά να σπάσει το αρνητικό σερί που έχει στα ντέρμπι την τελευταία τριετία και να δημιουργήσει φόβο στον ΠΑΟΚ, ποντάροντας στο άγχος που μπορεί να του δημιουργήσει το γεγονός πως έχει να κατακτήσει το πρωτάθλημα 34 χρόνια. Ασφαλώς πρέπει πρώτα να καταφέρει να του δημιουργήσει πίεση, κερδίζοντας τον στην Τούμπα.

Μην ξεχνάμε, όμως, πως ο Ολυμπιακός είναι στους 32 του Γιουρόπα έχει μία βατή κλήρωση και είναι σε αγωνιστική κατάσταση που του επιτρέπει να ονειρεύεται. Ό,τι και να γίνει, ακόμα και κανένας τίτλος να μην κατακτηθεί, η φετινή χρονιά, είναι χρονιά κέρδους. Ο Ολυμπιακός έβαλε στην καθημερινότητα στοιχεία που δεν είχε. Αυτή είναι η μεγάλη προσφορά του Μάρτινς.