Ο Ολυμπιακός είναι δεδομένο πως δεν βρίσκεται σε επιθυμητή κατάσταση κάτι που το παραδέχτηκε και στην χθεσινή συνέντευξη τύπου ο Πέδρο Μαρτίνς. Είναι εύκολο να μιλάς μετά τα παιχνίδια, να κουνάς το δάχτυλο, να έχεις υπερβολικές απαιτήσεις, η αλήθεια όμως είναι πως υπάρχει άλλοθι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για μία ομάδα, που από αγωνίζεται από τις αρχές Ιουλίου του 2019, σχεδόν χωρίς διακοπή. Κάποτε θα συνέβαινε, κάποτε θα έσκαγε.

ΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΟΥΝ

Ο Ολυμπιακός βρέθηκε απέναντι σε μία ομάδα με πειραματική σύνθεση, να θέλει την νίκη, για να κλειδώσει την πρόκριση από το δικό του παιχνίδι. Ο αγώνας όμως στράβωσε νωρίς. Δεν υπάρχει νόημα, να κάνουμε ξανά την συζήτηση της προηγούμενης εβδομάδας. Δυστυχώς με την αλλαγή κανονισμού, δεν εξετάζεται, ούτε η πρόθεση, ούτε η απόσταση. Είναι ένα πρόβλημα του αθλήματος, ένας λανθασμένος κανονισμός, όμως αυτός είναι. Ο κόσμος που κάθεται στον καναπέ του, δεν χρειάζεται να τον γνωρίζει και μπορεί να διαμαρτύρεται, οι ποδοσφαιριστές όμως δεν γίνεται να αγνοούν τους κανονισμούς, χρειάζεται και προσοχή.

Δεν γίνεται να έχεις χάσει την περασμένη εβδομάδα, με αυτόν τον τρόπο και στην πρώτη φάση να πηδάει ο Χολέμπας, έχοντας το χέρι του μπροστά στο πρόσωπο του. Άδικός ο κανονισμός, σκληρός, όμως οι ποδοσφαιριστές είναι επαγγελματίες και οφείλουν να εκπαιδευτούν. Να σου συμβεί την πρώτη φορά, την δεύτερη είσαι άτυχος, όταν όμως γίνεται και τρίτη φορά, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα υπάρχει πρόβλημα. Είναι θέμα συγκέντρωσης, επαγγελματισμού, δεν ξέρω τι φταίει, αλλά πλέον υπάρχει ευθύνη και δεν είναι θέμα ατυχίας.

ΚΛΗΘΗΚΕ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ ΒΟΥΝΟ

Ο Ολυμπιακός από την στιγμή που βρέθηκε με αυτόν τον κρύο τρόπο, πίσω στο σκορ, είχε να ανέβει ένα βουνό. Σε μία εποχή, που δεν υπάρχουν τρεξίματα, χωρίς να έχει στην βασική του σύνθεση κανέναν από τους δύο επιτελικούς δημιουργούς του, έπρεπε να βρει τρόπο να ανατρέψει το αποτέλεσμα.

Η Πόρτο είχε αλλαγές στην σύνθεση της και το γεγονός αυτό, την υποχρέωνε να αμυνθεί και να έχει προσήλωση στο πλάνο της. Δημιουργήθηκαν λοιπόν οι συνθήκες, η τακτική που εφάρμοζε ο Μαρτίνς, να μην κουμπώνει στα θέλω του αγώνα. Η Πόρτο αμυνόταν με ένα 4-5-1 σε χαμηλά μέτρα, φρόντιζε παίζοντας με τρία κεντρικά χαφ, να μην επιτρέπει στους παίκτες του Ολυμπιακού, να βάλουν την μπάλα ανάμεσα στις γραμμές της και έχοντας χαμηλά τους δύο εξτρέμ της, να μην δίνει την δυνατότητα στους Μασούρα, Βρουσάι, να πάνε στο ένας με ένας, ούτε στους Ραφίνια, Χολέμπας να δημιουργήσουν υπεραρίθμια, με τα ανεβάσματα τους.

Ο Ολυμπιακός είχε μία κατοχή μπάλας στο 55%, όμως έμοιαζε αδύνατον να απειλήσει. Είχε μόνο μία επικίνδυνη επίθεση στο 15ο λεπτό, όταν μία εντυπωσιακή μεταβίβαση από τον άξονα του Μπουχαλάκη, έβγαλε μόνο του με τον τερματοφύλακα τον Μασούρα, που κινήθηκε ανάμεσα στα αντίπαλα στόπερ, όμως η εκτέλεση του εξτρέμ του Ολυμπιακού ήταν απελπιστική.

ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ, Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΜΑΡΑ

Ο Μαρτίνς γρήγορα κατάλαβε, πως το λάθος του Χολέμπας δημιούργησε συνθήκες, για να είναι το αρχικό του πλάνο δυσλειτουργικό για τα δεδομένα που είχαν δημιουργήσει. Χρειαζόταν ο Φορτούνης να σφίξει τα δόντια και να παίξει κάποια λεπτά παραπάνω από αυτά που είχαν προαποφασιστεί. Πίστεψε επίσης, πως με βάση τα θέλω του αγώνα, ήταν προτιμότερο να θυσιαστεί η ενέργεια του Καμαρά και να παραμείνει στο γήπεδο, η ποιότητα στην μεταβίβαση των Μπουχαλάκη, Εμβιλά, απόφαση που δεν του βγήκε. Ο Ολυμπιακός έγινε ακόμα πιο αργός, πιο ράθυμος με την έξοδο του Καμαρά.

Πέρασε στο 35ο λεπτό τον Φορτούνη, κράτησε στον άξονα, μία τριάδα με καλή μεταβίβαση, αλλά και με πολύ αργά πόδια. Ήταν αδύνατον έχοντας τους Εμβιλά, Μπουχαλάκη, Φορτούνη στον άξονα, να έρθουν πατήματα από τις πίσω γραμμές, στην οργανωμένη άμυνα της Πόρτο και οι ακραίοι του Ολυμπιακού, δεν μπορούσαν να βάλουν το παραμικρό πρόβλημα από τις πτέρυγες.

Η ομάδα του Κονσεϊσάο, ακολουθούσε με πειθαρχία το αμυντικό της σχέδιο, δεν άφηνε κενά και για να της ανοίξεις την άμυνα, χρειαζόταν κίνηση που δεν υπήρχε. Δεν ήταν εύκολο κάνοντας επίθεση, με λίγους παίκτες, να δημιουργήσεις συνθήκες για να ανοίξεις την άμυνα της.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Ο Ολυμπιακός το πέτυχε δύο φορές, την πρώτη στο 15ο λεπτό, που ανέφερα και παραπάνω, με την εντυπωσιακή μεταβίβαση του Μπουχαλάκη στον Μασούρα και η δεύτερη, στο 54ο λεπτό όταν ο Φορτούνης κατάφερε για μία και μοναδική φορά, να περάσει την μπάλα στον Ελ Αραμπί στην αντίπαλη περιοχή. Ο Μαροκινός έκανε μία εκτέλεση σε όλο το παιχνίδι και δεν ευστόχησε, ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο.

Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙ

Όποιος θέλει, μπορεί να βγει να φωνάξει, να ψάξει για ενόχους η αλήθεια είναι πως αυτήν την εποχή, η ομάδα τόσο μπορεί. Δεν είπε τυχαία στην χθεσινή συνέντευξη τύπου ο Πέδρο Μαρτίνς, πως δεν είμαστε σε καλή κατάσταση αυτήν την εποχή.

Γνωρίζει καλά και από πρώτο χέρι, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομάδα του. Πόσο έχει στοιχίσει η καραντίνα στον Ελ Αραμπί, πόσο μεγάλη ανάγκη έχει ο Μαροκινός να πάρει ανάσες από τον Χασάν που δεν μπορεί να τις προσφέρει, πόσο στοιχίζει η απουσία του Βαλμπουενά, πόσο πολύ περίμενε τα τρεξίματα του Μπρούμα, πόσο χρειάζονται οι επιβαρημένοι από τα πολλά παιχνίδια ποδοσφαιριστές του, λίγο ξεκούραση.

Επαναλαμβάνω, όποιος θέλει μπορεί να διαμαρτύρεται, η αλήθεια όμως είναι πως αυτήν την εποχή η ομάδα τόσο μπορεί να τρέξει.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ

Η αλήθεια επίσης είναι πως ο Ολυμπιακός με τον Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο του, για 3η συνεχόμενη χρονιά θα βρεθεί στους 32 του Europa. Πρόπερσι αποκλείστηκε από την Ντινάμο Κιέβου στους 32, πέρυσι έφθασε μέχρι τους 16, όπου αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες από την Γουλβς. Συνολικά ο οργανισμός, διψά για ένα βήμα παραπάνω.

Η φετινή της πορεία στο Champions League, η εικόνα της, δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με την περσινή, όμως το ταξίδι δεν τελειώνει εδώ. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται και μπορεί να παρουσιαστεί βελτιωμένος, στις 18 Φεβρουαρίου που ξεκινά η νοκ άουτ φάση του Europa League.

ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΣΙΝΑ ΤΡΕΞΙΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΣΙΜΙΚΑ, ΟΜΑΡ

Η έλλειψη τρεξιμάτων, σε έναν σημαντικό βαθμό οφείλεται στα πολλά παιχνίδια, στις συνθήκες που επικρατούν, στην καταπόνηση που είχαν κάποιοι ποδοσφαιριστές που πέρασαν κορονοϊό. Υπάρχει όμως και η εξής πραγματικότητα, οι Ομάρ, Τσιμίκας, έδιναν περισσότερα τρεξίματα και φρεσκάδα στην ομάδα, από ότι οι Χολέμπα, Ραφίνια.

Όπως είναι και δεδομένο πως ο ποιοτικός Εμβιλά την θέση 6 την παίζει με διαφορετικό τρόπο, από τον Γκιγιέρμε. Οι συνθήκες είναι δύσκολες, οι τρεις κομβικές αποχωρήσεις, τα συνεχόμενα παιχνίδια, το γεγονός πως δεν έγινε προετοιμασία, ήταν αδύνατον να μην επηρεάσουν.

ΘΑ ΚΥΝΗΓΗΣΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ

Ο Ολυμπιακός όμως έμεινε ζωντανός. Για ακόμα μία χρονιά, τρίτη συνεχόμενη με τον Μαρτίνς στον πάγκο, θα παίξει μετά τον Φεβρουάριο στην Ευρώπη. Από την στιγμή που θα βρίσκεται μέσα στο κόλπο, θα διεκδικήσει τις πιθανότητες του, για να πάρει την δική του ρεβάνς. Να δώσει την μάχη του, για να πετύχει αυτό που έχασε μέσα από τα χέρια του, στις 6 Ιουλίου.

Ήταν τεράστια η πρόκριση επι της Άρσεναλ, όμως ο τρόπος που ήρθε εκείνος ο αποκλεισμός ήταν σκληρός και άδικος. Ο Ολυμπιακός όμως θα είναι και φέτος παρόν, για να παλέψει για το όνειρο. Αυτή είναι και η ουσία, το πραγματικό ταξίδι αυτής της ομάδας, ξεκινάει στις 18 Φεβρουαρίου.

Το σημαντικό είναι, να καταφέρει ο Μαρτίνς και το προπονητικό του επιτελείο, να βρίσκεται εκείνη την εποχή, σε μία αγωνιστική κατάσταση, που να επιτρέπει στον Ολυμπιακό, να κυνηγήσει το όνειρο του. Σήμερα, υπάρχει απογοήτευση, όμως όποιος δεν βλέπει αποστασιοποιημένα και ελαφρά το ποδόσφαιρο, καταλαβαίνει, πως υπάρχει σοβαρό άλλοθι.